Nagising ako nang maramdaman na tila may kakaibang nangyayari sa gitna ng mga hita ko. I want to stretched my body but I can't because Joe's face is buried in between my thighs, licking my wetness and giving my folds a gentle massage.Hindi na ako nagulat dahil ilang beses na akong naaalimpungatan sa kakaibang paraan n paggising ni Joe sa akin. Minsan ang dibdib ko ang kanyang pinagdidiskitahan, nagigising nalang ako dahil nakabaon na ang dunggot ko sa bibig niya at matiyagang sinisipsip ito na parang naghihintay ng gatas na lumabas dito.Imbes na magprotesta ay mariin pa akong napapikit, dinadama ang mabagal na hagod ng dila niya sa aking kaselanan. Magkahalong sensasyon ang aking nararamdaman dahil bahagya itong kumikirot pero napapalitan din naman ng kakaibang sarap sa tuwing lumalapat ang mainit niyang dila dito."Good morning, wife." masayang bungad nito sa akin ng mapansin niyang tuluyan na akong nagising. "Morning, Hubby. What time is it?" I asked still my eyes are closed. H
Ang bilis lang ng panahon, days , weeks , months, quickly passed. Parang kailan lang nung nakilala ko si Joe, ngayon tapos na ang first semester at sa awa ng Diyos naipasa namin ang tatlong minor subjects niya. This semester naman, yong dalawang incomplete niya ang kinuha namin. We need to pass this subject dahil graduating na siya. Busy na din siya dahil kailangan niya ng actual na training at magpapractice na siyang magpalipad ng eroplano. Nabanggit niya sa akin nung nakaraan na nakiusap ang mommy niya para makapag-start na siya. Kailangan niya ding magtraining sa management ng airlines nila. Ayaw pa nga niya sana for some reasons na hindi niya naman sinasabi sa akin pero dahil nakiusap ang Mom niya, hindi niya ito nahindian.But despite his busy schedule he always makes sure that he still have time for me. Minsan nga naawa na ako sa kanya dahil halos wala na siyang pahinga. Late na siyang umuuwi galing sa office nila then kailangan niyang gumising ng maaga para ihatid ako sa work
ICU?Oh God.Hindi ko na napigilan ang sariling mapaiyak. Ano ang gagawin ko ngayon? Saan ako kukuha ng pera pambayad sa hospital para makaligtas si tatay?"We'll do every thing to help your tatay recover. Don't worry about the bills our family will shoulder that. Hindi namin kayo papabayaan." he assured me.Marami pa siyang sinabi pero wala na doon ang utak ko. Iniisip ko ngayon kung anong gagawin ko para madugtungan ang buhay ng taong nagpalaki at kumupkop sa akin. Ang taong kumalinga sa akin kahit...kahit na h-hin..."Marie, your phone is ringing. Baka importante ang tawag..."Kinuha ko ang phone sa bag ko. Si Patricia ang tumatawag sa akin kaya agad kong sinagot. Nakalimutan ko palang magpadala sa kanya kanina dahil sobrang busy ko, kaya alam ko na kung bakit ito napatawag ngayon."Belle, nasaan na ang padala mo sa amin ni Mama?" bungad niya sa kabilang linya, iritado ang boses. " Ano ba naman yan, Belle? Buong maghapon akong naghintay sa tawag mo pero hindi ka man lang tumawag. I
The next day umayos na ang kalagayan ni tatay.Nailipat na siya sa regular room pero kailangan pa naming manatili ng ilang araw bago kami makalabas ng hospital. He is still sleeping pero sabi ng doktor normal lang naman daw, hintayin lang namin na magising siya. Nakakalungkot tingnan ang kalagayan ni tatay. Hindi pa masabi ng doktor kung ano ang maapektuhan sa katawan niya. Pinapanalangin ko na wag naman sana malala."Tay, lumaban ka ha?" mahinang bulong ko.Gusto ko na namang maiyak pero pinipigilan ko lang ang aking sarili. I need to be strong for us. kagabi ko pa kinokontak si Patricia para makausap si nanay pero naka block na ata ako sa kanya. Kailangan namin sila ni tatay ngayon, kailangan ko ng tutulong sa akin sa pag-aalaga kay tatay. "It's fine Belle, tutulungan ka naman naming alagaan si Manong Ben hanggang sa gumaling siya kaya wag ka nang malungkot." sabi ni Ver. I heard her soft sighs, nahihiya ako sa kanila dahil pati sila nadamay sa problema namin.Kinausap ako nina Sir
Madami pang sinabi si Sam pero isa lang ang rumehistro sa utak ko.Nasa ospital ang asawa ko. Pakiramdam ko namanhid ang buong utak ko pagkatapos marinig ang sinabi ni Sam. Hindi pa nga nakakalabas si tatay pati si Joe nasa hospital din.Mabilis akong nagpalit ng damit, medyo nahihilo pa ako dahil sa biglaang paggising pero ayos lang, kailangan kong mapuntahan ang asawa ko. Ilang minuto lang nakasakay na ako ng taxi pabalik sa hospital. Sa Castilllo Medical din pala siya dinala.Panay ang agos ng luha ko na pati ang driver nababahala na sa akin. "Ayos ka lang, Ineng?" nag-aalalang tanong nito sa akin.Tumango lang ako sa kanya at pilit na pinipigilan ang mga hikbing gustong kumawala sa akin. Grabe namang pagsubok to sa akin. Hindi ba pwedeng isa-isa lang? Hindi ko kakayanin kapag nawala sa akin ang asawa ko. Masaya pa kaming nag-usap kahapon bago kami naaghiwalay. Ang dami pa naming plano tapos bigla na lang naging ganito?"Babe let's go." salubong ni Sam sa akin. "Stop crying, Ku
"Name your price and disappear."His voice is cold and menacing. His aura is intimidating. Even his wife who is standing beside him was shocked. The atmosphere became hot, it's suffocating. My breathing became heavy, my nerves were shaking. I can no longer name the emotion I am feeling right now."I want you to stay away from my son."Hindi kaagad ako nakagalaw sa sobrang gulat. Parang biglang nablangko ang utak ko na hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Parang lahat ng gusto kong ibatong salita sa kanya ay biglang naglaho, hindi ko alam kung anong gagawin.The man in front me right now is looking straight to me with a disgust look in his eyes. I know that this day will come but I never expected it to be like this. The mighty Samuel Dela Vega is looking at me like I'm a mere dust, a nobody. I'm shocked and I am not prepared for this. My husband didn't ready me for this.Ito na ang kinatatakutan kong araw. I know the moment his father knew me or anything about me and his son h
They say, some good things never last.Sa sobrang bilis ng mga pangyayari hindi ko man lang nagawang ihanda ang aking sarili. One minute I'm happy, the next minute I felt like I am dying. The pain he caused me is too much. I felt betrayed by the man who promised me a lifetime, the man whom I entrusted my heart and my life. Bakit ganito na lang kung maglaro ang tadhana sa akin? Wala ba akong karapatang maging maligaya? What had I done with my past life that until now I need to suffer like this? I'm tired of this. I don't want to feel this pain. Ayoko nito...Ang s-sakit..a-ang s-sakit-sakit...Pakiramdam ko gustong sumabog ng dibdib ko sa sobrang sakit.Hindi ko kaya ang sakit. Sobrang sakit ng ginawa niya sa akin. Para akong pinatay sa sakit. Naninikip ang dibdib ko na para akong sinasakal.Bakit ba kailangan mangyari ang lahat ng to? Bakit kailangan nilang guluhin ang tahimik kong buhay? Ayos na ako eh, sanay na akong walang kasama, walang kaibigan, walang nanggugulo pero dumating s
"Belle" napapitlag ako ng marinig ko ang boses ni Sir Derick. Hindi ko alam na nakatulala na naman pala ako. Kung saan-saan na naman nakarating ang isip ko. Ni hindi ko nga namalayan na bumalik na pala siya."Sandro Dela Vega is outside, he wants to talk to you." Hindi agad ako nakasagot. I was just staring at the door, contemplating on whether to talk to him or not. Natatakot ako na baka maulit lang ang nangyari kahapon sa silid ni Simone. Baka paulit-ulit na naman nilang isampal sa akin na hindi ako nababagay sa kapatid nila. Na hindi ako ang babaeng karapat-dapat na maging parte ng pamilya, na baka dudungisan ko lang ang pangalan nila. Umupo siya sa tabi ko at naramdaman ko ang marahang paghaplos niya sa aking likod na tila ba pinapalakas ako.Marahas akong napalunok dahil pakiramdam ko may bumabara na naman sa aking lalamunan. Nararamdaman ko na naman ang pananakit sa aking puso at nagsisimula ng manubig ang aking mga mata. Hanggang ngayon nahihirapan parin akong paniwalaan na n