"My Dearest Little Bella, Today I welcome you to the world. This moment has also brought back memories of my own journey, and the life lessons I learnt along the way. When I think of those times, I realize that most of these lessons were actually learnt because I took the courage to face it with you. You gave me courage to face the world on my own, baby.I was young and I don't know what to do when I had you. It was this period that I need to be strong because I know that I everything was not about me anymore. That your welfare and safety inside my body is more important than anything else.Bella, baby, today you made me realized how lucky I am that despite the pain I've been through I still get the chance to have you. I want you to know that I'm excited to see you grow. I marvel at what a beautiful and kind little person you will be in the future.I will always be here for you baby. Mama will never leave you. One day you will you will see that many people in this world are not kind
"P-po? A-ano po ang ibig niyong s-sabihin."naguguluhan kong tanong. Naiiyak na din ako dahil naawa ako sa kanya.Inalalayan ako ni Gaden na umupo pati ang daddy niya. Punong-puno ng luha ang mata ni General Montenegro. Binigyan pa siya ng panyo ni Gaden para punasan ito. Magtatanong pa sana ako kung bakit siya umiiyak pero biglang may nagsalita."A-anak..." sabay kaming tatlong napalingon sa pinanggalingan ng boses. Si tatay, nakatayo sa may pintuan na luhaan ang mga mata. Bakit sila nag-iiyakan? May nangyari ba?Dahan-dahan humakbang si Tatay Ben palapit sa akin at agad namang akong tumayo para sana magmano sa kanya pero mahigpit niya akong niyakap. Gaya ni General Montenegro kanina, mahigpit din ang pagkakayakap ni tatay sa akin na para bang takot siyang mawala ako sa kanya. "T-tay?" nabasag ang boses ko. "Ano p-pong problema? May nangyari po ba?"Hindi siya sumagot sa halip patuloy lang itong umiyak sa aking balikat. Marahan kong tinapik tapik ang likod niya para kumalma siya.
Hindi umalis si Papa sa tabi ko. Kung pwede lang siguro niya akong kandungin gaya ng maliit na bata ginawa niya na. Panay ang yakap at halik nito sa akin. Gustong bumawi sa mga taong nawala sa amin.Kanina pa din ito nagpapasalamat kay Tatay Ben at sinabing kahit na andito na siya patuloy pa ding maging bahagi ng buhay ko si Tatay Ben. Nanatili pa kami sa office ni Kuya dahil ang sabi niya wala naman daw siyang meeting ngayong araw. According to him, he set this day for us. Salitan si Kuya Hendrick at Tatay Ben sa pagsagot sa mga tanong ni Papa at Kuya Gaden. He said I will call him Kuya from now on and treat him as my older brother. Nakakatuwang isipin na isang araw bigla nalang akong nagkaraon ng isa pang tatay at isang kapatid,nadagdagan ang mga taong nagmamahal sa akin."Your mama is working as a waitress in the restaurant near my office." panimula ni Papa. "She's so nice and beautiful." Pagkatapos malambing ang mga mata ni papa na tumingin sa mukha ko. "You look exactly like y
"Lucas?" Tawag niya kay Kuya."Pa..." ako ang nagsalita dahil nakita ko ang pag-aalangan sa mga mata nila Kuya na tila ba hinihingi ang permiso ko. Nang tumingin ako kay tatay bahagya itong tumango sa akin."Yes, princess, do you wanna say something?" his tone changes. It is now gentle and comforting. It's like giving me assurance that he will protect me no matter what.Nagsimulang manginig ang kamay ko. Bigla na namang bumalik ang trauma ko sa nangyari. Lumakas ang tibok ng aking puso na tila ba lalabas ito sa aking dibdib. Bahagya na ring naninikip ang aking dibdib na tila ba sinasakal ako. "Tubig anak." sabay abot ng tubig ni tatay sa akin. " Kumalma ka muna, Belle Marie." naramdaman ko ang mahinang paghaplos ni tatay sa likod ko. Blangko at diritso man ang tingin ni papa pero dama ko ang nakatagong emosyon sa mga mata niya. He's eyes is menacing. He looks formidable and tormenting. Ilang minuto muna akong naging tahimik pinapakinggan ang tibok na aking puso. Nang sa palagay ko k
Hindi paman lumagpas isang minuto isa-isa nang nagsipasok ang mga kaibigan ni Kuya Hendrick nagtatawanan pa ang mga ito at mukhang pinag-uusapan si Derick. Si William ang nangunguna, sumunod si Ethan, Calyx at Knight. Parang mga bata pa itong nagtutulakan papasok at ang iingay pa. Present lahat ng maiingay sa grupo nila, absent si Knoxx at Nate. Naalala ko pa nung bago pa akong secretary ni Kuya, wala ni isa sa mga kaibigan niya ang nakakaakyat sa office ni Kuya Hendrick, hanggang sa meeting room lang sila sa baba. Pinayagan lang silang makabisita sa opisina ni Kuya nung nanganak na ako pero hindi sila pwedeng lumapit sa akin. Binawalan din silang makipag-usap. Hi o hello lang tapos diritso na sila sa loob ng opisina ni Kuya.Maligalig ang mga ito pero pansin kong malaki ang respeto nila kay Kuya Hendrick dahil siya ang pinaka matanda sa kanilang lahat. Minsan nga natatanong ko kung paano sila naging magkaibigan dahil halos lahat sila mga bata isip maliban na lang kay Nate at kay Kno
"Bakit ba ayaw mo akong paakyatin dito, Valderama? Sino ba ang andi---"After how many years of not seeing him I thought that everything will be fine when this day will come. Pero ngayong andito siya sa aking harapan, buhay, at nakatitig sa akin parang muling bumalik sa akin ang mga alaalang akala ko ay nakalimutan ko na.I'm not ready for this. My heart started beating so fast again that I could feel it is hurting my chest. Suddenly I feel that my nerves are shaking. The room became hot, the surrounding became heavy. It's suffocating me. I felt something in my throat, para akong sinasakal. I closed my eyes tightly I need to calm down. Naramdaman ko ang paglapit ni Tatay Ben sa akin at hinawakan niya ang mga kamay ko kaya napatingin ako sa kanya. Bakas ang pag-aalala sa mukha ni tatay. Alam niyang inaatake na naman ako. "Kumalma ka, anak, andito kami." mahinahong sabi ni Tatay. I tried to relax my breathing. Inabutan ako ng tubig ni Kuya Gaden na agad ko namang ininom.Tumabi din s
I was left crying when the nurses came and took him out of the office. Hindi ko alam kung sasama ba ako o hindi pero base sa nakikita ko kanina, natatakot ako na baka lalo lang lalala ang pakiramdam niya kapag nakita niya ako. Lahat ng mga kaibigan niya sumama sa kanya, maliban kay Kuya Hendrick at kay Kuya Gaden na nagpaiwan dahil inalalayan din ako kanina.Gusto ko siyang sundan pero natatakot ako. I'm scared that something bad might happen to him when his memories will be triggered.I'm scared maybe they will blame me. Maybe his family will blame again. His father will be mad to me again. He will repeat those hurtful words to me again. "W-What happened to him, Kuya?" I asked Kuya Hendrick , gusto kong maliwanagan."C-Can I go with him? H-he'll be fine right?" I'm still his...wife, right? He said that he's looking for his wife. Ako lang naman ang asawa niya diba? I should be with him. I saw the pain in his eyes when he looked at me. I saw how the tears fall on his face when he as
Hindi ko alam kung ilang minuto o oras akong nawalan ng malay. Nagising nalang ako na nasa ospital na ako at may nakakabit na oxygen sa akin.Didilat na sana ako ng marinig ko ang bulung-bulungan ng mga kaibigan ni Kuya. "Mahigpit ang security ng daddy ni Dela Vega, walang sinumang pinapapasok maliban sa kapamilya niya." I think it's William who's talking. I pretended that I'm still sleeping gusto kong pakinggan kung ano ang pag-uusapan nila."E bakit andun yung anak ng kaibigan ng daddy niya? Kaano-ano niya ba yun?" sagot ni Ethan.Anak ng kaibigan ng daddy niya? Kung hindi ako nagkakamali siya yong babaeng nakita ko din dati sa silid niya. Yong anak ng Dela Merced na gusto ng daddy niya para sa kanya."Malay ko. Hindi ako kagaya mong chismoso.""Si Knight na lang ang pag-asa natin, andun si Sam e. Pero pwede din si Calyx, pakiusapan niya lang si Myra Gwy na kausapin si Simone para sa atin.""Wag na baka lalo lang magkagulo e, alam mo namang mainit ang ulo ni Gwy ngayon kay Villega