One

Hindi inaasahan niyang makakakita ng isang nakakabahalang eksena. Habang siya ay naglilinis ng classroom sa ikalawang palapag nang biglang makarinig siya ng putukan mula sa ibaba.

Sa una ay inisip niya kung tama ba ang narinig niya.

Napatigil siya, at tiningnan ang bintana. Ang unang pumapasok sa kanyang isip ay ang mga bata, ngunit naalala niya na nasa field trip ang mga ito ng umagang iyon at babalik ang mga ito sa hapon kasama si Aurora na isa sa nga guro na kasama ng mga bata sa pagsupervise.

Napatingin siya sa bintana na nakatabing ng kurtina, sumilip siya at nakita niya ang directress kasama ang isang babae habang papatakbo sila. Napatingin siya sa lalaking sumusunod sa mga ito na may hawak na baril.

Another gunshots. Hindi alam ni Candice anong nangyayari, at napatingin siya sa lalaki sa di kalayuan. Naningkit ang kanyang mga mata nang mapansin ang tattoo sa leegan nito.

Napasinghap siya nang makitang natamaan sa may binti ang directress, nasa mini-forest ang mga ito tumakbo. Ngunit saan siya nakatayo ay nakikita niya ang nangyayari.

Kinuha niya ang phone ngunit hindi niya inaasahan na low bat ang kanyang phone. Napapikit siya ng mariin sa inis na nararamdaman, kung kailan pa ay kailangan niya. Nakalimutan niyang i-charge iyon kagabi. 

Mabilis na hinanap niya ang charger sa loob ng kanyang bag, at nang makita iyon ay mabilis niyang pinansak ang charger sa outlet malapit sa bintana. 

Ilang segundo ang hinihintay niya bago binuksan ang phone, at hinihintay iyong bumukas.

Sumilip uli siya sa bintana, at hindi niya inaasahan na magtama ang tingin niya at ng  babaeng kasama ng directress sa likuran nito ang lalaki, nakatutok ang baril sa likuran nito.

Nasaan ang direktress? 

Nang bumukas ang phone, ay kaagad siyang tumawag sa polisya.

That ended her on the police station as the witness. Hanggang ngayon ay hindi pa raw nahahanap ang babaeng nangangalang Aria Jasmine Sartin.  The late president's daughter. 

“That's all, Miss, for today,” sabi ng police pagkatapos niya mailarawan ang suspect na kumuha kay Aria at masabi ang kanyang  nasaksihan.

Tumayo na si Candice at umalis. Palabas na siya sa police station nang mapansin niya ang lalaking naka-suit and tie na papasok sa entrance. Gwapo ito at matangkad kahit mat sout itong dalawang bilog na eyeglasses na bumagay dito, kaya ilan sa mga tao na naroroon sa lobby ng police station ay napatingin sa gawi ng lalaki.

His Amber eyes glanced at her, at akala niya ay lalampasin siya nito pero huminto ito sa kanyang harapan.

“Ikaw ba si Candice Lopez?” tanong ng baritono nitong boses.

Kumunot ang noo ni Candice, at isang tanong sa kanya. Bakit?

“Ako nga, Mister, sino po ba sila?” tanong ni Candice sa nagtatakang boses.

“I'm Kaizer Monravon, a lawyer of Aria Sartin. Pwede ba tayong mag-usap?”

Kaizer Monravon, parang pamilyar ang pangalan ng lalaki para kay Candice.

“Saan tungkol?” Sinipat niya ang tingin ng lalaki, weighting kung lawyer ba talaga ito dahil sa itsura nito ay malayo sa sinasabi nito.

He was too handsome to be a lawyer, and he did not feel like one, for Candice. 

“About my client," sagot nito at may kinuha sa bulsa, a business card with his name and the name of a lawyer firm.

Monravon Law Firm.

Pumaitaas ang kanyang mga kilay, remembering the Monravon law firm na kilala sa boung bansa. Hindi niya inaasahan na isa sa mga Monravon ang makakausap niya. 

“Okay, hindi ako pwede magtagal since kailangan ako ng mga bata sa orphanage," sabi ni Candice. 

“It won't take long, Miss Lopez.”

Sa isang restaurant na di kalayuan sila pumunta.

“May gusto ka bang inumin, Miss Lopez?” tanong ng lalaki sa kanya nang maka-upo sila sa isa sa mga table.

Umiling si Candice, wala siyang balak na magtagal pa. Kailangan niyang matapos ito at bumalik sa orphanage. “Mas maganda kung tataposin natin kaagad ang nais mo sa akin," seryoso niyang sabi na ang mga mata ay nakatingin sa kaharap.

“As you please. Tungkol sa nangyari sa orphanage, gusto kong marinig ang nasasikan mo, everything,” panimula ni Kaizer. 

“Pwede mo naman makuha ang police report, hindi ba? Hindi naman iyon matatagal. Nasabi ko na ang lahat ng sinabi ko sa pulisya,” sabi ni Candice. 

Ngumiti ito na pansin niya ang dalawang dimple nito. “Miss Lopez, pwede ko gawin iyon ngunit hindi ako nagtitiwala sa maaaring naisulat iyon. This case I am handling ay hindi simpleng pagkidnap lamang. Someone is behind this.”

Sandaling pinag-isipan ni Candice ang sinabi ng lalaki. “Kaya pala. Okay, sasabihin ko sa iyo ang nangyari, in details.”

Sinabi ni Candice uli ang sinabi niya sa police officer at lahat ng katanungan ng lalaki ay sinagot niya, as much as she could. 

“Iyon lamang ang meron ako, I hope it satisfied you,” nasabi ni Candice. Inayos niya ang pagkakalagay ng eyeglasses sa kanyang mga mata. “May tanong ka pa ba?”

"Meron, di ba nakita mo ang suspek? I want you to describe him to me.” Kumuha ito ng drawing pad sa loob ng brief case nito.

“Sure,” sabi niya at tumingin sa kanyang phone. May ilang minuto pa siya bago dumating ang mga bata at si Aurora. 

“Matangkad ang lalaki, 6'1 ang tangkad.... Siguro maganda kung sa mukha na lamang ang ilarawan ko.”

Tumango ang lalaki na nakatingin sa drawing pad nito, hawak ang drawing pen sa kamay.

Is he an artist?

“Ang kulay ng balat niya ay kayumanggi, italyano, may maitim na buhok, curly iyon at hanggang balikat ang haba pero tinali iyon sa likuran. A strong jaw line, square,” ani Candice habang iniisip ang mukha ng lalaki. “Downturn black eyes, roman nose, at medyo pale ang kulay ng manipis nitong labi. He looked rugged and dangerous. May coiled snake tattoo ito sa kanang gilid ng leeg.”

Napansin niya ang sandaling paglaki ng mata ng lalaki. Kilala nito ang sinsabing lalaki sa tattoong iyon. 

“pero may scar siya na malapit sa mata sa kanang temple, straight line hanggang sa jaw.”

Ilang minuto ay natapos na ito sa pagdrawing. “Heto ba?”

Umarko paitaas ang mga kilay ni Candice. Isa lang ang masasabi niya. Magaling ang lalaki. Isa din ba itong artist?

“Magaling kang magdrawing. Kuha mo ang mukha ng lalaki hindi tulad sa pulisya na ginawa nila. Are you an artist?” May mata si Candice sa mga art, iyon ang isang paboritong libangan niya, art collection at pumupunta sa art exhibition o di kaya sa mga art museum.

“Hindi,” sagot nito, at sinirado ang drawing pad. Pinagmasdan ni Candice na nilagay ng lalaki ang pad sa loob ng brief case. Inangat nito ang tingin sa kanya na nakangiti ng malaki. “Thank you for your time, Miss Lopez.”

He extended the hand on her pero tinitigan lamang iyon ni Candice, “Hindi ako sanay sa pormalidad na iyan. I hope mahanap mo na ang client mo.”

Tinitigan siya ng lalaki ng ilang segundo, ang amber nitong mga mata ay may katuwaan na hindi mawari ni Candice. He took his hand at sabing, “Naiintindihan ko.”

“Kung tapos na tayo, aalis na ako,” sabi ni Candice at nginitian ang lalaki. Ang isipan niya ay sa drawing na ginawa nito.n

“Ihahatid na kita, Miss Lopez,” Kaizer offered. 

Palabas na sila sa restaurant. 

Naglakad si Candice na hindi ito binalingan ng tanong at sabing, “Thank you, pero may taxi ng naghihintay sa akin.”

Kaagad na pumasok si Candice sa taxi sa harapan ng restaurant. Naka-receive siya ng mensahe galing kay Aurora, nagtatanong kung nasaan ba siya dahil kanina pa naghihintay ang mga bata sa kanya.

Akala niya ay 3:30 pa ang dating ng mga ito, ngunit 3 pa lang ay naroroon na sila sa orphanage.

She replied bago niya binalik ang phone sa loob ng shoulder bag. 

Wala sa plano niya ang pagiging teacher, ngunit after three months, hindi niya nakikita ang sarili sa bagay na iyon, pero ngayon, nagbago na. 

Dalawang linggo na siya sa trabahong iyon. 

Napakunot ang noo niya habang naiisip ang nangyari kaninang umaga. She pressed her lip tight.

Sira ba ang ama niya na kidnapin ang anak ng dating presidente? Dad won't do such a thing, maliban na lamang kung malaki ang binayad sa ama niya at tanggapin ang alok na iyon.

At nasali siya sa dramang iyon. Damn it! She was hoping na hindi malaman ng ama niya kung nasaan siya. 

Pero malaki ang chances na malalaman ng kanyang ama. Damn it!

Naiinis siyang tumingin sa labas ng bintana.