Chapter 2

Kain. Sulyap. Kain ulit tapos sulyap ulit sa kanya. Habang siya ay mukhang nararamdaman ang bawat sulyap ko.

He's with a woman. And guess what, it's Mhelanie Villafuerte, one of the famous model in Asia. Now, that model is added on his list.

Hindi ko namalayan na matagal na akong nakatitig sa kanila, dahilan para kabahan ako nang silang pareho na ang nakatingin sa akin.

Agad ko namang hinarap ang cellphone ko, nagkukunwaring may ginagawa.

Hindi ko pa nga nagawa ang plano, mukhang mabubuking na ako.

Nang tumayo silang dalawa ay agad kong tinawag ang waiter para makapagbayad.

Dali-dali akong tumayo saka palihim na sinundan sila. Nasa labas pa lang ako nang nakita ko ang isang sasakyan palayo sa kinaroroonan ko.

Laglag balikat ko itong pinagmasdan. Nasa harap ko na e! Nakawala pa.

"What are you doing?"

Napatalon ako sa gulat nang biglang may magsalita malapit lang sa aking tenga. Gulat at napahawak ako sa aking dibdib nang makita kung sino ito.

"Again. What are you doing?" aniya sa mababang tono.

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin. Tila nawalan ako nang salitang sasabihin. Ang kaninang kaba ko ay mas lalong lumala.

"Uh..."

Umayos siya nang tayo saka pinag cross ang mga braso sa bandang dibdib. Naghihintay sa aking sasabihin.

"I-I... I'm... Uhm.."

"Ms. Who you are, can you tell me straight why are you stalking me?"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Wala akong makuhang salita para maisagot sa kanya.

"I-I'm not s-stalking you." tanging nasabi ko.

I'm shaking, gosh!

"Then, explain to me what you are doing." aniya.

Napaiwas ako nang tingin. Sa bawat tama nang mga mata niya sa akin ay para akong mapapaso sa paraan nang pagkakatitig niya.

Nang bumalik ang tingin ko sa kanya ay tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. Na para bang sinasaulo niya ang bawat parte nang aking katawan.

Napa atras ako. May masama akong pakiramdam sa lalaking ito.

"I-I need to go." sabi ko saka tinalikuran siya.

Ngunit naka isang hakbang pa lang ako ay may humigit na malaking kamay sa akin at hinila ako papasok sa isang sasakyan.

"T-Teka, s-saan mo ako d-dadalhin?" kinakabahang tanong ko.

Humarap siya sa akin at ngumiti saka isinara ang pinto nang kaniyang sasakyan. Umikot siya papuntang driver seat.

Pinilit kong buksan ang pintuan ngunit naka lock ito.

"Saan mo ako dadalhin?" tanong ko ulit.

He smirk, dahilan para mas lalo akong kabahan.

Hinampas ko ang kamay niyang nasa manibela.

"Ibaba mo ako!" sigaw ko.

"Stop it!" inis na sabi niya.

Nguniy hindi ako nagpatinag. Patuloy ako sa paghampas sa kaniyang kamay at hindi inantala kung ano ang maaaring mangyari.

"Sabing ibaba mo ako!" sigaw ko ulit sa kanya.

"The fuck!" inis na sabi niya saka biglang inihinto ang sasakyan sa tapat nang isang hotel.

Biglang lumala ang kaba ko. Anong gagawin namin dito?

"T-Teka, b-bakit nasa h-hotel tayo?"

"You'll see." aniya

Hinila niya ulit ako papasok sa loob nang hotel. May kinausap siyang babaeng staff saka tumango at hinila ulit ako papasok sa elevator.

"Bitawan mo ako!" Pagpupumiglas ko.

"You want this right?"

"Want what?"

Hindi siya nagsalita. He smirked again and slowly, he walked close to me.

Nagkarambula ang buong sistema ko. Kinakabahan sa maaaring gawin niya.

"A-Anong gagawin mo?"

Iniharang niya ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ko. Napakalapit lang nang mukha niya sa akin na sa isang galaw ko lang ay magtatama ang mga labi namin.

Laking pasalamat ko nang tumunog ang elevator at bumukas. Hinila niya ulit ako nang parahas at nahinto kami sa tapat nang isang kwarto.

"Bitawan mo ako! Tulong!" sigaw ko.

Nang mabuksan ang pinto ay agad niya akong ipinasok sa loob at itinulak pahiga sa kama.

"A-Anong gagawin mo?" maiiyak na tanong ko.

Napaiwas ako nang tingin nang dahan-dahan na siyang lumapit sa akin. Nangingilid ang mga luha ko sa kaba at takot sa kung ano ang gagawin niya.

Hindi ko napigilan ang luha ko at kusa nang bumagsak ito.

Naramdaman kong dahan-dahan ulit siyang lumalayo sa akin. Nakakuha ako nang pagkakataong suntukin siya sa mukha nang nakatayo na siya sa paanan nang kama at pagkakataon ko ring tumakbo palabas nang hotel room.

Tuloy-tuloy lang ako sa pagtakbo hanggang sa makalabas ako nang hotel. Ngunit hindi ko na alam ang nangyari pagkatapos dahil bigla nalang ako nawalan nang malay.

Nagising ako pagkatapos ang malalim na pagkakatulog. Naglakbay ang mga mata ko nang hindi ko kilala ang kwartong ito. Hindi naman ito ang hotel room ko dahil hindi naman ako nakauwi kagabi kasi nahimat--

Napako ang tingin ko sa lalaking pumasok sa kwartong ito.

"Morning," he said in a husky voice.

Teka, bakit nandito ang lalaking ito sa loob nang kwarto?

"What are you doing here?" nagtatakang tanong ko.

May dala-dala siyang isang tray na naglalaman nang pagkain. Inilapag niya muna ito sa lamesa saka dahan dahang lumapit sa akin.

"You collapsed. After you punch me in my face and run, I followed you. And then, I saw you outside the hotel, lying on the ground." aniya.

So siya ang nakakita sa akin. May kaunting pasa pa siya sa mukha, sa bandang sinuntok ko kagabi. May kung ano sa akin na nagsasabing sana hindi nalang siya ang nakakita sa akin. Ngunit may kung ano din sa akin na nagpapasalamat dahil sa pag alaga niya sa akin.

"Anyway, your breakfast is ready. I need to go to shower." aniya saka tinalikuran na ako para pumasok sa banyo.

Padabog kong inihiga ang katawan ko sa kama. Napatitig ako sa kisame at naisip ang dapat na gagawin ko.

The game begins.