Chapter Seven

Pagbukas ng pinto ay nasorpresa siya,malinis at maayos ang kanyang dating silid sa loghouse. A familiar scent from the room has assaulted her nostrils and everything inside starting from the sheets on the small single bed with flowery prints and faded curtains in the windowpane, filled her heart with memories. Ang maliit na drawer sa tabi ng cabinet at mga simpleng dekorasyon na nakasabit sa dingding ay sumisimbolo ng kanyang nagdaang kabataan. Noong mga panahong ang bawat iguhit niya ay sobrang proud na inilala laminate ng kanyang mommy.

A sad smile appeared on her lips. Tumuloy siya sa maliit niyang banyo, naka tiles iyon ng kulay pink at malinis. Nakahinga siya ng maluwag naghugas siya ng kamay at naghilamos ng mukha.

Isang malalim na kalungkutan ang unti unting lumulukob sa kanyang dibdib. Kung hindi sana nagmaneho ang mommy niya ng gabing iyon sampung taon na ang nakararaan ay sana buhay pa ito.