"Pwede ba? Sabihin niyo na nga sa akin?!" I said with the high pitch tone of my voice. Kanina pa nila ako binibitin. Malalagot talaga sila sa akin pag nagkataon.
"Do you still remember Fellis?" tumango naman ako. Si Tita Fellis yung pangatlong anak nina Grandpa. Sa lahat ng anak niya ay siya lang yung pinakaayaw ko. Kaya hindi nakakapagtatakang may hidwaan na nangyayari sa kanila nina Grandpa. Naalala ko pa nga noon na di niya ako tanggap bilang kapatid niya cause for her I'm just a total stranger in the family. Di daw ako nababagay sa kanila pero I'm thankful cause there is still Ate Stacy in my life who is ready to protect me when I'm still a kid."Kilala mo ba yung mga anak niya na pinsan natin?" tumango naman ako. Sila lang yung mga pinsan namin na di namin close kasi di namin trip yung mga ugali."Kung ganun kilala mo si Avas." maarteng tanong ni Kina. Napangiwi ako nung narinig ko ang pangalang iyon."Of course. Sinong di makakalimot nun wheHindi na ako kumibo sa naging sagot niya. Tamang-tama rin at nasa tapat na kami ng bahay. Nanatili lamang siyang tahimik."Thanks for riding me home Vince and sorry." sabi ko sa kanya. Wala siyang sinagot kaya naisipan ko na lang na bumaba na ng sasakyan."You've hurt me Ainah. You really did." sabi niya subalit ay huli na nung napalingon ako. I was left dumbfounded there habang nakatingin sa papalayong sasakyan niya. I know he mean more than that or I was just assuming? Nasaktan ba siya dahil sa ginawa ko kanina? O nasaktan siya dahil bawal akong mahalin? I shook my head. Imposible namang ako yung tinutukoy niyang forbidden. Baka may mahal ng iba yung nais niyang ipakahulugan.Agad na akong dumiretso sa kwarto ko. It's a very long day. Maraming nangyari sa araw na ito. While I'm lying in my bed, there's one thing that registered in my thoughts. Kung takasan ko na lang kaya yung kasalanan at problema ko? Baka makalimutan rin naman yun ni Vince ka
Isang buntong hininga ang kumawala sa akin. Labis kong ipinagpapasalamat na nakarating na rin ako sa patutunguhan ko. Mahaba-habang biyahe rin pala papunta rito. Malayo kasi ito sa kabihasnan. Papalubog na yung araw sa may dalampasigan nung nakarating ako sa rest house. Nasa may pangpang kasi nakatayo yung rest house na malapit lang talaga sa may dagat. I was taken a back nung napansin kong open lang yung door ng rest house. Wala naman sigurong magnanakaw dito dahil malayo ito sa mga tao pero di ko na yun inisip at pumasok na lang bitbit yung aking maleta. Nakapikit pa ako while massaging my head. Mas lalo ko lang tuloy naramdaman ang pagod.Narealized ko na lang na may nabangga na pala akong isang matigas na bagay. Should I say matigas na katawan ng tao? Inangat ko yung tingin ko sa kung sino man yung nabangga ko. Heaven! I mean hell. He's a drop dead gorgeous but I can feel a bad aura of him. Para siyang si Theo james. Iyong mga mata niya na nakakamesm
Bahala na. Makikiusap na nga lang ako sa kanya. Bahala na si batman.Lumabas na ako ng kwarto at nagtungo sa kwarto niya. Ilang pagkatok pa ang naulit bago niya ito buksan."What?" he asked me. There a hint of irritation on his voice. Mukhang nadistorbo ko siya sa tulog niya."Can you give me favor?" simula ko. "I don't do favors." plain na sagot niya kaya nanlumo ako. Akmang isasarado na niya yung pinto nung pinigilan ko siya."I can pay you double if you want." desperada kung tugon. "I don't need money. Marami ako niyan." Ano bang gusto nito? Ang hirap niyang pakiusapan."Sige na Trojan. Please pumunta ka na sa bayan. Bilhan mo na ako. Pati gamot na rin bilhan mo na ako please. Baka di ko na kayanin ang sakit na ng puson ko." pangongonsensya ko pa sa kanya. Sana naman makonsensya siya. "What?! Ang layo kaya nun. And to say nakakahiyang bumili nun!" sabi pa niya. "Please." pagmamakaawa ko pa.
Pagkatapos ibinaba ni Grandpa yung phone ay dumiretso na agad ako sa rest house. Nakakainis naman, makikita ko na naman si Vince. Kinakabahan ako dahil baka sinumbong niya naman ako sa ginawa ko kay Lee. Alam kong papanigan siya ni Grandpa. Papasok na sana ako nung may marinig akong nag-uusap. I think it's Rain and Trojan. Malamang naman dahil kami lang yung narito sa lugar na ito. Mali mang makinig pero sadyang narinig ko lang talaga."You sure? Uuwi ka na ba talaga?" Alam kong boses yun ni Trojan. Akala ko ba may balak silang mag-honey moon dito? "Sorry babe, di naman talaga ako uuwi kung hindi to tungkol kay daddy diba? But I'll promise babawi ako sayo." sagot naman ni Rain sabay tawa. Naku! Ang landi talaga, may pa bawi-bawi pang nalalaman."Basta, huwag kang pumatol sa babaeng yun ah?" Teka? Ako ba yung tinutukoy niya? Baka ako pa nga ang gahasain ng Trojan na yan. Ang ganda ko kaya."Of course I won't. She's not my type." At sinu yung type
Nagising na lang ako nung may naramdaman akong gumalaw. Pagtingin ko, it was Trojan. Nagulat na lang ako dahil sa posisyon namin. He's hugging my back dahil nakatalikod ako sa kanya. Teka? Kanina pa'to nakayakap. Inalis ko yung kamay niya na nakayakap pa rin sa akin pero binalik lang niya uli sa pwesto kanina. Hinarap ko siya at nakapikit pa rin siya. Tulog ba talaga siya o nagpapanggap lang na tulog? Maya-maya pa ay sumagi sa isipan ko ang itulak siya para magising na siya. Dahan-dahan ko siyang tinulak at ayun nga ay bumagsak siya sa sahig. 1 point for you Ainah."Damned! Anu ba natutulog yung tao!" nakapikit niyang sigaw habang hinihimas yung likuran niya. Bakit ba ang sarap sa pakiramdam na nasasaktan yung engot nato? Agad siyang tumayo at bumalik sa may kama. Sinubsob niya naman yung mukha niya sa unan kaya nagkaroon ako ng time para magbihis.Isang white loose shirt na hanggang tuhod ko lang yung sinuot ko but still may panloob pa rin. Masyado na si
Everything was perfect. Nagsuot ng ako ng isang kulay white na dress. Sabi kasi ni Grandma na kailangan daw yung formal which is new for me kasi minsan lang nagre-request si Grandpa ng isusuot namin. Akala ko nga na yung biggest celebration is para lang pamilya namin pero mukhang hindi. I've thought that it was just a formal family dinner but it was not kasi first and for most ngayong araw gaganapin at sa mga mansion ng Dela Vega ang venue.Bumalik lang ako sa reyalidad nung biglang nag-ring yung phone ko. Pagtingin ko sa screen, nakita ko yung pangalan ni Ellie. "Hello? Ellie?" sagot ko naman sa kabilang linya. Narinig ko yung ingay lalo na yung tawanan ng mga pinsan ko."Hey! Nasan ka na Ainah?! Grandpa is waiting for you. Malapit nang magsimula yung event and to say ni anino mo wala pa rito." Actually, kanina pa umalis sina grandpa at grandma. Sinabihan ko lang sila na susunod na lang ako."Ell? Si Vince?" ewan ko ba pero bigla ko na lang nata
"Paano kung sabihin kong ikaw yung problema ko Ainah?" He said it with a husky voice. Naramdaman ko pang kinagat niya yung earlobe ko dahilan para makaramadam ako ng kakaibang sensasyon. Yun ay ang sensasyon na dapat kong pigilan dahil bawal.We are looking on each other's eyes. I saw lust and... excitement? Anu ba 'tong iniisip ko? What the fuck Vince. Sinubukan ko siyang itulak pero malakas siya. "I don't be-" naputol na yung sasabihin ko pa sana dahil siniil na niya ako ng halik. Nagulat na lamang ako nung tinugunan ko naman ito pabalik. Salungat sa iniisip ko ang ikinikilos ko. I know that this is really wrong but who cares kung paganahin ko naman minsan yung katangahan ko at hindi yung isip ko. Our tongue were now fighting. How I missed this kis-- I mean naalala ko lang yung first kiss ko and suddenly si Vincent yung first kiss ko. Hindi lang yun basta smack it's a torrid kiss. My first torrid kiss.I was just settled back to reality when I realized
Tempted's Note: Una po sa lahat, salamat dahil kahit di man kagandahan yung story ko may bumasa at bumoto pa rin at maging nag-add sa kanilang Reading's List. Sana po huwag kayong magsawang suportahan pa po ito. Please guys, mag-comment naman kayo kung ano yung masasabi niyo. Kahit criticism man ay tatanggapin ko pero wag naman masyadong harshh mga readers ha? Tsaka sa mga wrong grammars at wrong typos, I'll work for it and I'll edit it if I have already the time. Alam kong maraming grammatical error at wrong typos dahil hindi ako perpekto at di rin ako isang magaling na writer kaya pagpasensiyahan niyo na. Huwag naman sana kayong maging silent forever. Magsi-ingay naman kayo. Parang awa niyo na nang malaman ko yung mga reaksyon niyo. Mas gaganahan ako pagmarami ring comment kahit pangungutya man yan. Sa update naman po, mukhang matatagalan pa ako sa next update dahil paparating na yung march. Babad na naman ako sa projects ko niyan lalo na sa pagma-manage ng cle