Maraming salamat po sa sumubaybay at sumuporta sa istoryang ito! Lubos po akong nagpapasalamat! New story is coming!!!
Avia's POV"ANO BA Grant! nasasaktan ako!"sigaw ko sa asa-ex ko pala habang pilit na hinihila pabalik ang brasong mahigpit nitong hawak."Masasaktan ka talaga pag hindi ka titigil sa kakadada dyan." Malamig na ani niya. "ANO PA BANG GUSTO MO?! PINIRMAHAN KO NA YUNG ANNULMENT PAPERS HINDI BA?!" Sigaw ko ulit. "No, walang annulment na magaganap." Ani niya at itinulak ako sa kama. "ANO WALANG ANNULMENT NA MAGAGANAP! KAKAHIWALAY PA LANG NATIN ANO BA TALAGA ANG GUSTO MO!" Naiiyak na sabi ko."I want you back Avia." Malamig na tugon niya. "A-anong I want you back, kakahiwalay palang natin ikaw pa nga ang nag-aarange ng annu—." "Past is past, I want you back now Avia, at sa ayaw at sa gusto mo papakasalan mo ulit ako." Sabi niya bago tumalikod at iniwan akong nalilito. Nakarinig ako ng pagclick ng lock sa labas."Grant! Gago! Grant! palabasin mo ko please! Please!" Sigaw ako ng sigaw hanggang sa mapaos ang boses ko. tumayo ako sa pagkakaupo sa sahig at naghanap ng matatakasan may nahan
EPILOGUE After that scene, sa huli ay nagkapatawaran din kami ng Mommy ni Devin.She really felt sorry for all those things na ginawa niya para lang mapaghiwalay kaming dalawa noon ng anak niyang si Devin.Talagang inamin niyang plinano niya talagang ipakasal si Devin at Andrea noon para maghiwalay kami ng anak niya pero hindi nangyari dahil hindi siya nagtagumpay na paghiwalayin kami ni Devin. Kaya pumasok sa isip niyang dapat may mangyari sa dalawa at kung magbunga man, maiisipan ko raw hiwalayan si Devin kung may natitira pa rin daw akong hiya sa sarili't katawan.Imbes na magalit sa ipinagtapat niya ay napangiti na lamang ako.It's all now in the past. The past is past. All we have to do now is to forgive, forget and moved on."Love...""Hmm?""Ang lalim 'ata ng iniisip mo?" Ani Devin matapos yumakap sa akin mula sa likuran.Nandito kami ngayon sa may veranda ng kwarto namin, nagpapahangin. Kami na lang ngayong dalawa ang gising, tulog na ang mga bata, eh. Anong oras na rin naman
"Anong ibig sabihin nito? Anong ginagawa ng babaeng ito sa pamamahay ko, Devin?!" Galit ang boses na tanong ni Señora Veronica sa kanyang anak."Mom..." Devin called his mom. Kalmado pa rin ito habang hawak-hawak na ngayon ang kaliwang kamay ko. "Nagkabalikan na ho ulit kami ni Celline. We're actually here to---""What?! No way! Hindi ako papayag! Can't you see, Devin? Ginagamit ka lang ng babaeng 'to? She only wants your money, not you! She's a g0ld digg3r and path3tic!" Kaagad na reaksyon ng Mommy ni Devin.Hindi ako makapaniwala. Hindi pa rin talaga siya nagbabago. She still hates me and still, she doesn't want me for his son.Ano bang mali sa 'kin? Porke't ba ganito lang ako? Hindi kasing-yaman nila? Sorry, ah. Pero ito lang talaga ako."Mom! Watch your words!" Babala ni Devin sa ina.Sa kabila ng naging sagutan nilang dalawang mag-ina ay tahimik pa rin ako."No! I'm just stating a fact here, son!" Laban naman ng kanyang ina."Mom, enough!""Totoo naman, eh! This poor girl is just
"Totoo ko pong Daddy?" Nagulat ako sa sinabi ni Devon. H-he know already? How?Using his small hands, he cupped both of my cheeks and said, "Alam ko po, Mommy. Matagal na rin. I'm just waiting for you to tell me the truth..." He said and smiled. "Don't worry, Mommy. I'm not mad at you naman...""Anak...""I love you po, Mommy!" Malambing niyang sabi saka ako niyakap ng mahigpit.Naluluha akong tumingin kay Devin na ngayo'y nakangiting nakatingin lamang sa 'min ng anak niya."Sinabi mo sa kanya?" Tanong ko kung siya nga ba ang nagsabi kay Devon tungkol sa bagay na iyon ngunit umiling lamang siya ngunit nakangiti pa rin. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang tuwa. Na masayang-masaya siya.Kung gano'n, sinong nagsabi?"Ako po ang nagsabi kay Devon, Mommy. Sorry po..." Mahinang usal ni Yana.Kung gano'n alam na niya? Sinabi at pinaliwanag na pala sa kanya ni Devin na anak din ng Daddy niya si Devon?Ang talino niya talagang bata, kaagad niyang naintindihan ang sitwasyon namin. I thought, ba
Simula nga ng sinabi ni Devin na liligawan niya ako, ay talagang tinotoo niya.Simula no'ng sinabi niya iyon sa 'kin, araw-araw na niya kaming sinusundo sa bahay at hinahatid. Kahit sa pag-uwi ay magkasama kaming apat. Kulang na lamang ay tumira kami sa iisang bahay lalo't mukha na kaming isang buong pamilya.And take note, may pa-flowers din siya sa 'kin tuwing umaga sa tuwing inihahatid niya kami ng mga bata sa paaralan.Noong una, naninibago ako. Kasi talagang tinotoo niya, eh. Na babalik siya sa wala at liligawan ako, may permiso man mula sa 'kin o wala.Parang dati lang din, niligawan niya ako ng may permiso man sa akin o wala hanggang sa tuluyan ko na nga siyang sinagot lalo't nahulog na rin ako sa kanya pagkatagalan nang mga panahong iyon..."Mommy...""Ano 'yon, 'nak?" Tanong ko sa anak ko at niyakap siya habang nakahiga na kami ngayong dalawa sa kama, patulog na."I wish po, sana si Daddy Devin nalang 'yong totoo kong Daddy..." Mahinang sabi niya pagkatapos ay naramdaman ko a
Hindi pa rin ako maka-get over sa nangyaring una kong nasilayan nang nagising at dahil na rin sa tinawag niya sa 'kin kanina. It's just...Nakakapanibago na ewan.Nang nagising na siya kanina, kaagad kaming nakaramdam ng pagkailang sa isa't isa, pati na rin hanggang ngayon. Natatabunan nga lang ang pagkailang naming dalawa dahil sa dalawang bata na kasama namin ngayon at ang ingay-ingay sa hapag-kainan."Daddy, can you feed me?""Me too, Daddy!"Hindi magkandaugaga si Devin sa pagsubo ng pagkain sa dalawang anak lalo't pareho ng mga itong gustong magpasubo sa kanya.Habang ako naman, ito, chill lang. Tahimik na kumakain habang nakatingin sa kanilang tatlo.Hindi ko tuloy maiwasang hindi mapangiti sa nakikita kong senaryo ngayon.'Kung sana ganito nalang palagi...'But I know, it won't happen. This is just a temporary, anyway. After this, I don't know anymore...We will just cherish this day.___Umalis si Devin.Kaya ito, naiwan kami ng mga bata rito sa bahay.Okay lang naman pero...