2

[HILAGA]

"Whoa! Ang d-daming puno!" sigaw ni Aikee nang makapasok kami sa border line.

Borderline ang humahati sa Kanluran, Sentro at sa Hilaga. Ito ang naghahati sa tatlo. Puno ang humahati sa Sentro at Hilaga. Samantalang bato naman sa Kanluran at sa Sentro. Pawang mga anyong tubig naman ang nasa timog kung saan pinagbabawal ang pagpunta roon.

"Huwag kang maingay, Aikee. Parang awa mo na," bulong ko sa kanya.

Tila kasi siya nakakita ng magandang palaruan.  Sabagay, magandang training ground ang lugar na 'to. Nagtataasang puno at naglalakihang sanga. Ngayon pa lang ay ramdam ko na galak sa mga mata ng kapatid ko. Kahit papaano ay sulit ang anim na oras na byahe.

"Kuya! Dito na lang tayo magtayo ng bahay! Ang ganda ng lugar na 'to! Bakit kasi hindi tayo napadpad noon dito, 'no? Sayang!"

"Wag ka nang maingay, Aikee. Papalubog na ang araw," sagot ko at hinatak na siya para makapaglakad.

Hindi siya magkamayaw sa paglingon. Samantalang ako ay tinitignan ang paligid kung may pack ba kaming magagambala. Mahirap na at baka mapalaban kami.

Ilang minuto pa hanggang sa maramdaman ko ang paghinto ni Aikee.

"Palitan mo kaya 'yang mask mo, Kuya? Baka makagambala ka ng pack," seryoso ani nito sa akin habang nagmamasid pa rin sa mga punong nakapaligid sa amin.

Humarap ako sa kanya at nilagay ang aking kamay sa harapan ng aking mask. "Maniwala ka sakin, Aikee. Matatakot sila kapag nakita 'tong mask na 'to. Bakit kasi ibang mask pa ang ginamit mo? Hindi mo ba alam na pwede kang makaattract ng mga Rouges? Magmumukha kang baguhan," sagot ko na nagpahinto sa kaniya.

Hindi niya ba naisip ang bagay na 'yon?

Akma niyang ilalapag ang malaki niyang bag nang makarinig kami ng mga alulong. Tatlong beses iyon dahilan para mapahinto rin ako.

"Sabi ko na sayo, eh," kibit balikaw kong sabi sa kapatid ko.

"Eh, malay ko ba. Akala ko kasi hindi tayo kilala sa lugar na 'to," sagot naman nito.

Nang maisuot nito ang mask namin ay agad na naglabasan ang tatlong tao mula sa malaking puno na nasa harapan ko. Hindi, hindi sila basta tao lang.

Pare-pareho sila ng kasuotan. Parehong abo na mayroong lining na kulay ginto. Malaki ang katawan ng isa samantalang maliit naman ang isa sa kanila. Ang huli naman ay matangkad na payat.

"Bakit naligaw ang dalawang hunter sa lugar na 'to?" ani ng isa sa kanila. Galing iyon sa malaki ang katawan.

"Bobo talaga nito! Malamang manghuhunt sila! Antanga mo!" sigaw ng pinakamaliit sa kanila.

Humarap ang matangkad sa kanila. "Pwede ba? Huwag dito, ok? Pag-umpugin ko kayo, eh."

Napatiim bagang ako dahil nasasayang ang oras namin. Malapit nang sumilay ang buwan at mahihirapan kami dahil may mga dala kaming malalaking bag.

"Pwede bang umalis kayo sa dadaanan namin?" tanong ko na kinagulat nila.

Humarap sila at ngayon ay na sa akin na ang atensyon.

"Woa, a-ang astig! Ang lamig ng boses mo!" sigaw ng matangkad sa kanila.

"S-Shuta! Ang sarap ng boses mo!" sigaw ng pinakamaliit sa kanila.

Pinakalma ko ang aking sarili. Hanggang sa humakbang si Aikee at pumwesto sa aking harapan.

"Pwede bang tigilan niyo yung kuya ko? Umalis na lang kayo habang nakakapagtimpi pa kami," ani nito.

Imbes na matakot ay nagtawanan ang dalawa. Hindi ko tuloy maiwasang maawa para sa kanila.

"Ay kabog! Nagtitimpi! Sana all!" sigaw ng pinakamaliit sa kanila.

"Gago, baka naman nagbibiro talaga siya? Di ko akalain na magaling magbir--."

Natigilan sila nang dumaplis sa kanilang pisngi ang shuriken ni Aikee. Nagulat sila at makikita mo iyon sa mga mata nilang nanlaki.

"Hindi magandang ideya ang biruin ang kapatid ko," ani ko habang napapailing sa kanila.

Humarap ako kay Aikee at hinawakan siya sa kaniyang balikat para pakalmahin. Mahirap na at mukhang galing sa isang pack ang tatlong 'to. Sa pagkakatanda ko ang bawat City rito ay pinamamahalaan ng isang pack. Baka itong nadaanan namin ay parte ng isang City at mukhang Pack nila ang namamahala rito.

"May pack sila, Aikee. Baka magkamali ka ng hagis mo," dagdag ko.

"P-Prodigies..." ani ng pinakamalaki ang katawan. "Kayo ang Prodigies."

Nanlaki ang mata ng dalawa at agad na yumuko. "P-Pasensya na sa ginawa namin," ani nila na nagpakunot sa aking noo.

"Aalis ba kayo o sapilitan namin kayong papaalisin?" tanong ko na nagpakaba sa kanila.

Napalunok ang isa kanila. "H-Hindi na kayo pwedeng umalis ng ganitong oras. Masyado nang lumubog ang araw," sagot nito.

Sasagot sana si Aikee nang makarinig kami ng ilang kaluskos. Nagkatinginan kaming magkapatid hanggang sa lumitaw sa harapan namin ang apat na taong lobo.

"Shuta may Rouges!" sigaw ng pinakamaliit sa kanila.

Agad kong nilabas ang espada ko. Agad din naming binaba ang malaking bag na nasa aming likuran. May dalawa akong espada. Isa para sa mga Rouges at ang isa ay para sa Alpha ng pack na pumaslang sa aking mga magulang.

Agad na umatake ang apat. Napaatras ako dahil sa hindi ko inaasahang lakas nito. Dalawa sila samantalang ako ay isa lang. Sa kabilang banda naman ay nakikipaglaban ang isa kay Aikee at ang natitirang isa ay pinagtutulungan ng tatlo.

Nahirapan ako dahil ang isa sa mga Rouges na 'to ay dating beta. Ramdam ko 'yon sa kilos at pag-atake niya. Nang sipain ako nito ay nakailag ako. Nang makakita nang pagkakataon ay umabante ako at sinipa siya sa kaniyang tuhod. Napadaing ito at mas lalong nagalit dahilan para mabilis itong makaatake.

Ilag lamang ang nagagawa habang patuloy na umaatake ang dalawa. Nang makakita nang butas ay agad ko siyang sinikmuraan at winasiwas ang espada sa kaniyang leeg. Natumba ito at umalpas ang dugo mula roon.

"Ikaw nga ang Prodigy," aniya habang inaatake ko.

"Tinanggi ko ba?" tanong ko habang iniiwasan ang mga atake niya.

Muli akong napaatras dahil sa pag-iibang anyo ng Rouge na ito. Mas malaki siya kumpara sa mga lobong nakikita ko. Palatandaan na tama ang kutob ko na isa nga siyang beta noon.

Aatake sana ito sa aking ngunit may sumunggab na tatlong lobo sa kaniya. Doon ko lang napansin na ito yung tatlo kanina.

Bumaling ako kay Aikee na ngayon ay nakaupo at nanonood na lang. Tila ba ito bata na nanonood sa telebisyon.

Nanood na lang din ako habang nakikipagsunggaban ang tatlo sa rouge. Kahit saan tignan ay dehado ang tatlo. Dating beta ang rouge na 'to at aminin ko man sa hindi ay matatalo ang tatlo.

Nang makita ang uwang sa kanila ay agad kong binato ang espada ko patungo sa kanila. Nagulat sila nang tumarak ang espada sa noo ng rouge.

Hanggang sa makarinig kami ng isang palakpak mula sa sanga. Sabay sabay kaming lumingon at doon ko nakitang muli ang lalaking may kulay abong mata.

Yumuko ang tatlo samantalang kami ng kapatid ko ay tinignan lang siya.

"Welcome to the land of the wolf. Ang akala ko hindi na kayo pupunta. I'm glad that the two of you are now here."

Napatayo si Aikee. "Alam mo? Magbibigay ka na lang ng imbitasyon wala pang address," aniya na nagpalingon sa tatlo.

"Hoy! Matuto ka ngang gumalang!" sigaw ng pinakamaliit sa kanila.

Mukhang hindi nila nagustuhan ang pagsagot ng kapatid ko sa Beta ng kanilang pack. Sino ba naman kasing matutuwa kung iimbitahan ka pero walang address sa imbitasyon?

"No, it's ok," sagot nito sa tatlo.

Humarap siya sa amin.

"Welcome to Graywond City. I'm Arnal, the Beta of Graywond pack."