Share
Chapter Nineteen: Ang Kasagutan Sa Lahat Ng Tanong
Kaugnay na kabanata
The Atonement Chapter Twenty: Mamahalin Kita Hanggang Sa Dulo.Ng Walang Hanggan
"Magandang balita iyan, Rafa! Paano mo naaalala ang mga lahat ng nangyari?" ang tanong ni Ralf sa kapatid, habang lubos ito g nasisiyahan para sa kapatid. "I was able to remember everything last night. Nahanap ko ang aking diary at nang mabasa ko iyon ay maraming mga katanungan ang nabigyan ng kasagutan." ang tugon ni Rafa, habang inilagay nito ang kanyang back notebook sa lamesa. "Diary? Hindi ko alam na may diary ka pala, Rafa." Sabi ni Ralf, habang mukhang nagulat. "Nagulat din ako nang makita ko ang notebook na ito. Anyway, mabuti na lamang at tuluyan nang nagbalik ang aking memorya, at dahil doon ay kailangan kitang makausap dahil may kailangan akong sabihin sa'yo, at tungkol ito kay Clarissa." ang seryosong panimula Rafa. Napakunot-noo si Ralf matapos niyang makita na seryoso si Rafa. "Anong ibig mong sabihin, Rafa?" ang tanong niya dito. "Alam ko na para sa ikakabuti at ikakagaling ko ang rason kung bakit pinakiusapan mo si Clarissa na pumarito dito sa mansion... And thank
The Atonement Chapter Twenty-One: Ang Kuwento Ng Pag-Ibig Ni Raleigh
"You were never late, Ralf, because I've been waiting for you for almost half of my life... You are my first love, my present love, and my one great love." ang sagot ni Clarissa, habang naiiyak na siya dahil sa sobrang kasiyahan na kanyang nararamdaman. Hindi na nag-aksaya pa ng oras si Ralf... Mabilis siyang naglakad palapit kay Clarissa at agad niya itong hinalikan ng buong pagmamahal. Matapos ang matamis na halik na iyon ay nagpakawala ng matamis na ngiti si Ralf at Clarissa sa isa't-isa... "I love you, Clarissa..." ang buong pagmamahal na sabi ni Ralf. "Always and forever, Ralf..." ganting bulong naman ni Clarissa. Pareho silang naglakad pabalik ng mansyon, para ibalita ang magandang balita sa kanilang pamilya... ================================= "Thank you, Dave! ang nagmamadaling pasalamat ni Raleigh sa barista na nag-abot sa kanya ng styro cup ng Cafe Latte. "You're on your way to the wedding rehearsal?" ang nakangiting tanong ng kanyang kaibigan na si Dave. "Yes! Oo ng
The Atonement Chapter Twenty-Two: Parang Mga Aso at Pusa
Naiinis na tinahak ni Raleigh ang maputik na barangay ng Buhay na Tubig. Umulan kasi ng malakas kagabi kaya sobrang maputik ang Daan ngayon. Gusto nang umiyak ni Raleigh sa sobrang inis nang makita niya ang buong paligid. Wala siyang nakikita kung hindi mga bukid, mga damo, mga kambing at kalabaw. Wala man lang siyang nakita na convenience stores o kaya kahit anong fastfood restaurant. Ibang-iba ang lugar na ito sa Maynila, kung saan siya nag-aaral. "What kind of place is this?!" she muttered under her breath. Kailangan niyang ilabas ang stress na kanyang nararamdaman. She badly needed to smoke. Kinapkap niya ang kanyang magkabilang bulsa, habang umaasa na meron doon na isang pakete ng sigarilyo. She groaned in frustration nang nawala siyang makita na sigarilyo mula sa bulsa, kahit na Isang stick lang. "Ugh! I hate this place! I hate this day!" ang nanggigigil na nasabi niya. This place looks like a deserted island! Pero agad siyang nabuhayan ng pag-asa nang may makita siya na Isa
The Atonement Chapter Twenty-Three: Ang Masungit Na Si Raleigh
"Miss, sandali!" ang tawag ng probinsiyano sa kanya. Raleigh angrily wheeled around to spat out at him. "Don't you dare talk to me again! Pumunta ako sa tindahan ninyo upang bumili, at para hindi makipagkwentuhan sa iyo!" ang sumbat niya sa lalaki. "Nag-aalala ang naman ako sayo... Kahit kasi gaano kalayo ang lakarin mo ay wala ka nang ibang makikitang tindahan maliban sa amin. Sa kanilang bayan ka pa makakakita ng ibang tindahan, Pero kailangan mong bumiyahe ng isang oras sakay ng jeep." ang imporma ng lalaki. Doon natigilan si Raleigh... For a pack of that damn cigarette, dalawang oras ang biyahe papunta lamang sa bayan?! "Where on earth am I?" Raleigh groaned in frustration. "Huwag kang mag-alala. Nasa teritoryo ka pa rin ng Pilipinas. Teka, dito ka na ba titira sa barangay Buhay na Tubig? O nagbabakasyon ka lang?" ang interesadong tanong ng lalaki. "No, of course not! I'm not gonna live here forever, over my dead body!" ang mabilis na iling ni Raleigh. "Mukhang galit ka na.
The Atonement Chapter Twenty-Four: Ang Unang Panunuyo Ni Paulo
Kinabukasan. Ginagapangan na ng mga langgam si Paulo sa ibat-ibang bahagi ng katawan niya habang nasa itaas siya ng puno ng kaimito. Nang makatuntong siya sa sanga at napitas ang isang bunga mula roon, lumingon siya sa ibaba at sinigawan ang kababata na si Lizette. "Saluhin mo ito, Lizette! Lagot ka sa akin kapag nahulog ito sa lupa!" ang sigaw niya sa kaibigan. "Kung manakot ka parang ikaw ang may-ari ng puno ng kaimito, ah! Hoy, pagmamay-ari ito ng pamilya namin! Kung hindi ka lamang malakas kay Tatay ay nungkang payagan ka niya na pitasin maski dahon!" ang ganting sigaw ng kababata niya na si Lizette. "Alam ko naman iyon, eh! Kung sabihin ko kaya sa nanay at tatay mo na magkasintahan na kayo ni----! naputol sa pagsasalita si Paulo nang tignan siya ng masama ni Lizette. "Tumahimik ka nga dyan! Baka marinig nina Tatay at Nanay yang mga sinasabi mo!" ang sita ni Lizette dito. "O ano, magrereklamo ka pa ba para sa ilang bunga ng kaimito? ang untag sa kanya ni Paulo. Nakasimangot
The Atonement Chapter Twenty-Five: Mister And Miss Kupido
Makalipas ang ilang minuto. Sa totoo lang ay natutuwa si Raleigh habang nakikinig siya sa mga kuwento ni Lizette tungkol kay Paulo. Si Paulo naman ay kakamot-kamot lamang ng ulo at halatang nahihiya ito... Natigil lang sila sa pagkukuwentuhan nang bigla silang tawagin ni Tiya Carmen. "Halina kayo at nakahanda na ang mesa." Tumayo na sina Raleigh, Paulo at Lizette, at sabay-sabay na silang pumunta sa hapag-kainan... Nagulat na lamang si Raleigh nang biglang napatayo mula sa kanyang kinauupuan ang kanyang pinsan na si Arcadio, at kitang-kita ang pagkagulat sa mukha nito. "Anong ginagawa ninyo dito, Paulo at Lizette?" ang gulat na gulat na naitanong ni Arcadio. "Why is my cousin acting so weird today?" ang nagtatakang tanong ni Raleigh sa kanyang sarili. Mas lalo siyang na-curious when she saw Lizette blushing furiously like a steamed crab. "Sinamahan ko si Paulo upang madakaw at makilala na rin ang pinsan mo..." tugon ni Lizette. "Dumalaw sila dito upang kumustahin si Raleigh,
The Atonement Chapter Twenty-Six: Ang Simpleng Buhay Probinsiya
Lumipas ang ilang oras ay nagpasya nang magpaalam sina Paulo at Lizette. Nalaman ni Raleigh na marami pang gagawin sa bukid si Paulo, samantalang si Lizette ay kailangan pang tulungan ang kanyang ina sa mga gawaing-bahay. Nagpaalam na silang dalawa kay Tiya Carmen. Nagpaalam si Raleigh sa kanyang Tiyahin na ihahatid Niya ang dalawa sa labas... "Pakisabi pala muli kay Aling Carmen na salamat sa pag-imbita niya sa amin na sumalo sa inyo ng agahan.Talaga namang napakasasarap ng kanyang mga niluto." ang nakangiting pahayag ni Paulo. "Of course, sasabihin ko yan kay Tiya Carmen." ang turan ni Raleigh. Matapos noon ay tumingin naman siya sa direksiyon ni Lizette and gave her a big and warm smile. "Magkita tayo sa anihan ng mangga, Lizzie." ang nakangiting imporma niya sa bagong kaibigan. "Oo naman!" ang excited na sagot naman ni Lizette. "O, siya... Kailangan na naming umalis. Masaya akong makita kang muli, Raleigh." ang nakangiting paalam ni Paulo. Naglalakad na palayo sina Paulo at
The Atonement Chapter Twenty-Seven: Buhay Probinsiya
Matapos nilang makapagpaalam Kay Tiya Carmen ay nagsimula na silang maglakad papunta sa maggahan nina Mang Ernesto, ang may-ari ng mango farm kung saan sila magtatrabaho sa araw na iyon. Makalipas ang halos kalahating oras ng paglalakad ay narating na rin nila ang malawak na mango farm nina Mang Ernesto. Napangiti si Raleigh nang makita Niya ang maganda at malawak na lupain. This place reminded her of her adoptive father and mother's hometown, which is San Carlos... Ang mga berde at makakapal na damo ay nagsasayaw sa mabining pag-ihip ng hangin... Nakalinya ang di-mabilang na puno ng mga mangga, and it was just an amazing thing to see. This place is a paradise! "Napakaganda ng tanawing ito, hindi ba? Ibang-iba sa tanawing sa Maynila." ang biglang nasabi ni Paulo. "Tama ka, Paulo." ang tumatangong pagsangayon naman ni Raleigh. Marami ang kumakaway at bumabati kay Raleigh. Kung ituring siya ng mga taga-Buhay na Tubig ay parang kapamilya at matalik siyang kaibigan ng mga ito. Rale
Pinakabagong kabanata
- The Atonement Chapter One Hundred Seventeen: It's All Thanks to Lola Victorina
- The Atonement Chapter One Hundred Sixteen: The Wedding Anniversary
- The Atonement Chapter One Hundred Fifteen: All Things Go Well
- The Atonement Chapter One Hundred Fourteen: Sealed With A Kiss
- The Atonement Chapter One Hundred Thirteen: Ang Mabilis at Matamis Na Halik!
- The Atonement Chapter One Hundred Twelve: Ang Pagsuyo ni Eliza
- The Atonement Chapter One Hundred Eleven: Eliza's Heartbreak
- The Atonement Chapter One Hundred Ten: Ang Pagseselos ni Eliza
- The Atonement Chapter One Hundred Nine: Ang Muling Pagharap Kay Valeria
