Anthony

Tubong Florence, Italy si Anthony Morales Rossi. Isa siyang rising star sa mundo ng fashion at merch business. Sa kanyang early 30s, itinuturing siya bilang isa sa pinaka-promising na fashion designers sa buong Italya dahil na rin sa influence ng social media at online marketing. May angking galing sa paglikha ng mga disenyo na sumasalamin sa modernong sining at tradisyon ng Tuscany, unti-unti niyang binubuo ang isang imperyo ng mga kasuotan at luxury merch. Ngunit sa likod ng tagumpay ay may kinikimkim itung lihim na kalungkutan — dumanas siya ng masalimuot na relasyon at kabiguang nag-iwan ng matinding sugat sa kanyang pagkatao.

Si Anthony ay half-Filipino at half-Italian. Guwapo at makisig. Minsan ay napagkakamalan siyang Greek dahil sa kanyang tindig at dating. Ang kanyang namayapang ama ay isang purong Italyano, isang may kayang negosyante ng alak at tela, habang ang kanyang ina ay isang Filipina mula sa Batangas, dating OFW na naging inspirasyon ni Anthony sa pagiging masipag at malikhain. Lumaki siya sa Florence, ngunit malapit sa kultura at tradisyon ng Pilipinas dahil sa kanyang ina. Subalit kahit pa man siya ay isang anak ng dalawang magkaibang mundo, tila wala siyang pinipiling pagyakapan kundi ang sining ng pananamit at disenyo.

Ngunit sa kabila ng kanyang kasikatan at marangyang pamumuhay, si Anthony ay may pasan na sugat sa puso—isang kabiguan sa pag-ibig. Apat na taon na ang lumipas mula nang tuluyan siyang iwan ng kanyang asawang si Estelle Dellevi, isang fashion consultant mula Milan. Matapos ang tatlong taon ng pagsasama, nauwi ang kanilang relasyon sa hiwalayan—bunga ng hindi pagkakaintindihan, selos, at ang di matatawarang pagkahilig ni Anthony sa kanyang trabaho. Iniwan silang mag ama ni Estelle at sumama sa ibang lalake. Sa kabila ng pagsusumamo nito ay hindi natinag ang babae. Malipas ang isang taon ay  nag file ng divorce ang asawa.

Sa huli, si Anthony ang naiwan bilang single father, isang papel na hindi niya akalaing mahuhulog sa kanyang mga balikat. Kahit pa tila wala siyang panahon, buong pusong inalagaan ni Anthony si Bianca, at sa kabila ng kanyang pagiging istrikto at demanding, sa anak niya lamang lumalambot ang kanyang puso. Si Bianca lamang ang nakapagpapangiti sa kanya sa gitna ng stress sa trabaho at presyur ng negosyo. Palagi siyang pinaaalalahanan ng ina na huwag masyadong isubsob ang sarili sa trabaho ngunit hindi ito maiiwasan. Nagbabayad pa siya ng alimony nila ni Estelle. Kahit pa ang dating asawa niya ang nangaliwa ngunit sa huli ay mukhang siya pa rin ang nasisisi. Ang dahilan ay ang kanyang kapabayaan bilang asawa at sa physical needs nito.

Sa mundo ng kanyang negosyo, si Anthony ay kilalang mahigpit, mapagmataas, at lubhang perfectionist. Ilang beses nang nagpalit ng virtual assistants si Anthony dahil walang nakakatiis sa kanya. Mula sa late replies, maling schedule, o kahit maliit na typo sa email—lahat ng ito ay dahilan para tanggalin niya ang assistant. Hanggang sa dumating si Veronica.

Si Veronica ay isang simpleng Filipina na may mahinahong boses at may mahabang pasensya. Siya lamang ang tanging assistant na nakatiis sa masungit at demanding na si Anthony. Bagamat madalas siyang magkamali, laging palpak sa spelling at minsan ay nalilito sa timezone differences, hindi niya alintana ang sigaw ni Anthony sa Zoom o ang mga email nitong puno ng red marks. "Pay attention, Veronica! O di kaya ay, Focus!"—ito na ang palaging linya ng amo sa kanya. Ngunit nanatili siya. Hindi dahil sa sahod, kundi dahil sa respeto at pang-unawa niya sa kanyang boss. Hindi lingid sa kanya ang pagiging single dad nito at ang lungkot na namamayani sa likod ng malalamig nitong mata. Hindi nagkukuwento si Anthony sa kanya ng pribado nitong buhay ngunit ang kaibigan nitong si Dolores ang mahilig magkuwento sa kanya.

Matapos ang video call nila ni Nica, matagal siyang nakatitig lang sa kisame ng kanyang silid. Hindi na siya nakatulog. Paulit-ulit na bumabalik sa kanyang isip ang imahe ni Barbie—ang kanyang ngiti, ang sopistikadang mukha, ang maalon alon nitong buhok, ang kumpiyansa sa sarili, at ang para bang likas na ganda na hindi pilit.

Hindi niya maintindihan ang sariling damdamin. Nabibighani ba talaga siya sa dalaga? O baka naman nadadala lang siya ng ideya na si Barbie ang perpektong mukha ng kanyang merchandise? Ang tanong sa sarili ay paulit-ulit: nararamdaman ba niya ito bilang lalaki o bilang negosyante? Pero sa dulo, palaging negosyo ang sagot niya sa sarili. Para sa negosyo ang lahat ng ito.

Hindi na siya nag-aksaya pa ng oras. Kahit madaling araw ay agad niyang tinawagan ang kanyang team sa Milan. Ibinahagi niya ang ideya—isang koleksyong magpapakita ng pagsasanib ng Italian couture at Filipino grace. Isang tropical-inspired collection na bago sa panlasa ng European market. Eleganteng may halong init ng silangan.

At sa harap ng koleksyong ito, sa spotlight ng kampanya, iisa lang ang gusto niyang maging mukha—si Barbie.