WALA KANG IBANG MARIRINIG sa loob ng office ni sir Alex kundi ang hagikhik ng anak ni sir Alex na si Theo. Naglalaro kasi ito ng baril-barilan habang nasa kandungan ko. Kalaro naman nito ang isa sa kaibigan ni sir Alex na nagngangalang Clint.
'Parang nakita ko na ang dalawang bisita ni sir Alex' Nakaupo ako ngayon sa pang-isahang upuan tapos si sir Alex ay nakikipag-usap nang masinsinan malapit sa table niya kasama ang isa pa niyang kaibigan. Tinitigan ko naman ang mukha ng lalaking nasa harapan ko at pilit na inaalala kung saan ko siya nakita pero sumasakit lang ang ulo ko. 'In fairness naman, gwapo silang tatlo pero mas nangingibabaw para sa akin ang kagwapuhan ni sir Alex' Sa hitsura nila mukhang wala lang sa kanila ang nangyari kanina pero ako, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Naghalo ata ang pagiging curios at hiya ko ngayon. "Let's go, Clint" saad ng isang kaibigan ni sir Alex. Nginitian naman niya ako pero hindi ko magawang suklian 'yon. Sinundan ko nang tingin ang isang kaibigan ni sir Alex na hila-hila si sir Clint palabas ng office. Ngayong kaming tatlo na lang ang nandito sa loob ng office ay nagsimula akong kabahan. Parang gusto ko mag-cr. "Let's talk, Tatiana" Nagsitayuan ang balahibo sa buong katawan ko nang marinig ko ang seryoso at malamig na boses ni sir Alex. Napalingon naman si Theo sa ama niya. "Why do you want to talk to my mommy, daddy?" kunot noong tanong ni Theo habang inilalakbay nito ang laruan niya sa aking kamay. Heto pa, hindi ko alam kung saan nakuha ni Theo ang tawagin akong mommy niya. Sa dami ng kasambahay dito sa mansiyon, bakit ako pa? "It's an adult staff, buddy" marahang sagot naman ni sir Alex. Mukhang naintindihan naman iyong ni Theo dahil umalis siya mula sa pagkaka-upo sa hita ko saka umupo sa mahabang sofa kung saan nakaupo ang mga kaibigan ni sir Alex kanina. Marahan akong tumayo saka naglakad palapit sa lamesa ni sir Alex nang hindi siya tinitignan. Mas maayos na tong ganito dahil kapag nakikita ko ang mukha niya ay lalo kong naaalala ang nakita ko kagabi. "Ano po 'yon, sir Alex?" tanong ko pero nasa mesa ang tingin ko kaya hindi ko makita kung anong reaksyon niya. "Why are you looking at the table?" nagtataka nitong tanong. Napalunok ako, "Maganda kasi 'yong ballpen mo, sir Alex" pagrarason ko saka itinuro iyong ballpen na nasa ibabaw ng napakaraming papel. Napangiwi ako nang marinig ko ang pagtawa nito. Kahit ako siguro ay matatawa rin kung gano'n ang rason na maririnig ko. "Okay, if you say so" suko nito. Umupo na ako nang umupo na rin si Sir Alex sa upuan niya. Hindi na ako makapaghintay na matapos itong usapan namin ni Sir Alex para makaalis kaagad ako dito. Ayokong magtagal sa presensya niya. Sa pagkakaalala ko ay ito ang pangalawang beses na seryoso kaming mag-uusap. Ano naman kaya ang pag-uusapan namin ngayon? "Were you the one who baked cookies for Theo?" he asked curiously. 'Mukhang naikwento ni Theo ang nangyari kagabi sa kusina' Tumango ako, "Opo, Sir. Nauuhaw po kasi ako kagabi kaya pumunta ako sa kusina tapos nandoon din po pala si Theo tapos sabi niya nagugutom siya ng cookies kaya nag-bake ako" mahabang paliwanag ko. Kita ko sa gilid ng aking mata ang pagsandal nito sa upuan niya, "And because of that he starts calling you mommy?" "Hindi ko po alam sir Alex" amin ko. Hindi ko naman talaga alam kung ano ang dahilan ni Theo kung bakit niya ako tinawag na mommy. Nagulat din ako kanina sa tinawag niya sa akin, hindi ko iyon inaasahan. Rinig ko ang pagbuntong hininga nito, "Okay, I want to offer you something" Nakuha nito ang pansin ko. Gusto ko mang tignan si Sir Alex pero pinigilan ko ang sarili ko. Ayokong maalala ang ginawa niya kagabi habang seryoso kaming nag-uusap. Baka mamaya mamula pa ako dito. "Anong something po iyon?" "I want you to be my sons' nanny" diretsahang saad nito sa akin na siyang ikinagulat ko. Nagtaas ako ng tingin sa kanya dahil sa gulat, "Nanny? Bakit ako po?" iniwas ko kaagad ang mata ko sa mukha niya pagkatapos ko siyang sagutin. "It's obvious that my son likes you, Tatiana. Kapag ibang tao 'yan ay hindi niya agad ito magugustuhan" Napatingin ako sa sofa kung saan nakaupo si Theo. Napangiti ako nang makitang nakatingin siya sa amin tapos kumukurap-kurap pa ang mata. Parang nagpapa-cute. "Payag po ako, sir Alex" ani ko habang nakatingin pa rin kay Theo na ngayon ay tumatayo na sa sofa. 'Ayos lang sa akin na alagaan ang batang ito, tutal naman ay magaan ang pakiramdam ko sa kanya'. "I'm so happy to hear that, Tatiana, but you look like you didn't sleep good last night" Nauwi sa ngiwi ang ngiti sa labi ko nang narinig ko ang komento ni sir Alex. Akala ko ay hindi niya iyon mapapansin. Buti na lang at may naisip kaagad akong isasagot sa kanya. "Malakas kasi ang hilik ni Adrianna kagabi, sir" rason ko. Gusto ko na lang sampalin ang mukha ko sa ginawa kong rason. Sorry Adrianna! Tumingin ako kay sir Alex na sana ay hindi ko na ginawa dahil sobrang lapit ng mukha niya sa akin. Sa sobrang lapit ay isang tulak na lang ay magdidikit na ang labi naming dalawa. Nakatayo ito saka nakasuporta ang dalawang kamay sa ibabaw ng mesa para mailapit ang mukha niya sa mukha ko. Hindi ko man lang naramdamang ginawa niya ito! Napalunok ako habang nakatitig sa mata niyang mabibigat ang tingin sa akin. Naikuyom ko ang kamay ko nang makita kong bumaba ang tingin nito sa aking labi pero bumalik agad iyon sa aking mata saka ngumisi na para bang may mali akong sinabi sa kanya. "You're not good at lying, Tatiana" he huskily said which made him more even attractive. Agad nanlaki ang mata ko sa narinig. Ibig sabihin alam niya na sumilip ako kagabi sa kwarto niya?! What the h*ll! Nakakahiya na Tatiana. Gusto ko nang maibaon sa lupa ngayon din! Mariin akong pumikit saglit dahil sa kahihiyan pero minulat ko ko kaagad iyon nang maramdaman ko ang pagdampi ng labi ni sir Alex sa aking labi. Saglit lang iyon pero malaki ang impak na nagawa no'n sa katawan ko. Gulat akong napatingin kay sir Alex pero ngumisi lang ito saka kinuha ang cellphone sa ibabaw ng mesa at tinalikuran ako. Wala sa sariling napahawak ako sa aking labi. Ramdam ko na rin ang pamumula ng aking mukha. 'Did he just kiss me!?' Iyan ang isa sa tatlong katanungan sa isip ko ngayon. Pangalawa ay kung bakit niya iyon ginawa!? Pangatlo, nababaliw na ba siya?!I was staring at the rain that keep on pouring outside the window as I listened to Raul. Tinawagan niya kami para sabihin na papunta siya ngayon sa police station para kausapin ang kumupkop sa aming anak. Alex is sitting on the edge of the bed, also listening. "Update us later, Raul" Alex said. "Yes, sir Alex" Raul replied before ending the call. Bumuntong-hininga ako saka hinarap si Alex. Kakatapos niya lang maligo kaya tanging tuwalya lang ang tumatakip sa pang-ibabang parte ng katawan niya. Hindi siya natuloy na magpalit ng damit kanina dahil biglang tumawag si Raul. Kumunot naman ang noo ko nang bigla itong ngumisi. Natanto ko kaagad kung ano ang binabalak niya. Tinaasan ko siya ng kilay nang tumayo ito at dahan-dahang naglakad palapit sa akin. I chuckled, "What are you doing?" "Baby, it's cold. I need your warmth" saad nito. Tinaas ko ang palad ko para pigilan siya sa tuluyang paglapit sa akin. Ngumuso ito. "Nakalimutan mo atang umaga ng, Alex. Gising na ang mga bata" p
Tinitigan ko si Alex nang matapos niyang sabihin 'yon. Naging mabait sa akin si Alex kahit may amnesia ako. He did everything for me. Sinuportahan niya ako sa lahat ng mga desisyon ko. After hearing what he said, hindi ako makapaniwala na ginawa ko iyon. Nagbaba ako ng tingin saka huminga nang malalim. I need to talk to him about it later. May gusto pa akong malaman mula kay Raul. Nag-angat ako ng tingin at tinignan siya. "Do you know where she is right now?" tanong ko. "Nasa mental hospital siya ngayon sa amerika" sagot nito. I pressed my lips together as I nod my head. I'm a bit shocked though after hearing that my 'bestfriend' is in the mental hospital. Should I be happy or sad? Karma niya ba 'yon sa ginawa niya sa amin ng kambal ko? Bumalik ako sa tabi ni Alex. He immediately wrapped his arms on my waist. Pilit akong ngumiti, still guilty. "So, saan iniwan ng grupo na 'yon ang kambal ni Theo?" Alex asked. Raul looked at us with a serious face, "Malapit lang dito sa lugar n
Habang nakaupo kami ni Alex dito sa may garden, biglang pumasok ang tauhan ni Alex. Pinaalam niya sa amin na dumating na si Raul—ang taong kinuha ko para hanapin ang isa pa naming anak. I flashed a friendly smile when I saw him walking inside the living room. Manghang nilibot nito ang tingin sa mansyon. He immediately smile when he saw us waiting for him here in the living room. "Raul..." I said as I shook my hand with him. "Ang ganda pala ng bahay mo, Tatianna" puri niya saka nilibot ang tingin sa loob. Simple akong natawa, "Hindi naman sa akin 'to" I glanced at Alex, "Sa fiancée ko 'to." Tumingin si Raul sa taong nasa tabi ko. Kinamayan din siya ni Alex saka simpleng nginitian. "Alex Visconti, Tatianna's future husband" pakilala nito sa kanyang sarili. "Raul po, sir Alex" malawak ang ngiting saad ni Raul. Tumingin ito sa akin, "Napakagwapo ng mapapangasawa mo, Tatianna" saad nito sa akin. Natawa si Alex sa sinabi ni Raul. Pinaupo agad namin siya sa pang-isahang upuan.
Umangat ang tingin ko kay Alex nang palapit na siya sa sofa dito sa loob ng office niya. Huminga ulit ako nang malalim para mabawasan ang kaba ko. Umusog ako kaunti sa gilid ng umupo siya sa tabi ko. Umangat ang kilay niya sa ginawa ko. Pinulupot niya ang kamay niya sa bewang ko at hinila palapit sa kanya. "Gusto mo na bang sabihin sa akin ang sasabihin mo ngayon? We can talk tomorrow kung hindi mo pa kayang sabihin" he muttered. Umiling ako, "Ngayon na para makausap agad natin siya" sagot ko. Nagsalubong ang kilay niya, "Who are we going to talk to?" I licked my lower lip, "Remember the day na pumunta dito si Roland?" "Yes. What about him?" Heto na. Sasabihin ko na. I hope he won't get mad na patago ko 'yong ginawa. Huminga ako nang malalim. "Pagkatapos niyang umalis... A-Ano....nagpatulong ako sa kakilala ko para h-hanapin ang isa pa nating anak" pikit matang saad ko. Ilang saglit pa ay wala akong narinig na boses mula kay Alex. Kung hindi ko lang ramdam ang kata
"May problema ba?" Bumalik ang tingin ko kay Alex. Nakatingin ito sa akin nang may kalituhan sa mga mata. "Wala. May nakita lang akong tao na pamilyar sa akin" bulong ko. Tumingin ako sa machine, "Hindi ka na maglalaro?" pag-iiba ko ng usapan. He glanced at the machine before scanning the whole play zone. "Let's just play something else. I'm too strong for this" biro niya. Natawa ako sa sinabi niya. Too strong for this?! Baka kung magsara na 'tong mall wala pa rin siyang nakukuha ng stuff toy. "Sige, sabi mo, e" I shrugged, still laughing. His eyes narrowed, "Bakit parang napipilitan ka lang?" "Hindi no! Imagination mo lang 'yon" tanggi ko saka hinawakan ang kamay niya at hinila papunta sa ibang machine. Huminto ako sa may basketball. Siguro naman alam niyang maglaro ng ganito? Halos lahat ata ng lalaki dito sa Pilipinas alam 'tong laruin, e. Hinarap ko si Alex. "You know how to play this?" He nodded his head, "Yes, that's easy." Naks! Ang taas ng k
My lips automatically formed a smile when I saw the kids playing on the garden happily. Rinig na rinig ang hagikhik ng apat habang naghahabulan sila. Dalawang linggo ng nakatira ang magkakapatid dito mula nong nakita ko sila sa labas ng convenience store. Simula ng tumira sila dito ay puno na ng ingay ang buong mansyon dahil sa kanila. Alex didn't mind about them living here in the mansion. He even bought them clothes since wala silang nadalang damit. Nang makauwi ako dito sa mansyon kasama sila ay ikinuwento ko ang nangyari. He immediately reported it to the police. Hindi ko na siya pinigilan sa bagay na 'yon. Sobra na ang ginawa nila sa mga bata because of the money. Now, I'm watching them from on the balcony. "What are you doing here, baby?" Napatigil ako saglit bago tumingin sa aking likod. He's leaning on the doorway with a smile on his face. Saglit kong binalik ang tingin sa mga bata saka binalik ang tingin sa kanya. "I'm watching the kids. Why?" Umiling ito saka na