Umangat ang tingin ko kay Alex nang palapit na siya sa sofa dito sa loob ng office niya. Huminga ulit ako nang malalim para mabawasan ang kaba ko. Umusog ako kaunti sa gilid ng umupo siya sa tabi ko. Umangat ang kilay niya sa ginawa ko. Pinulupot niya ang kamay niya sa bewang ko at hinila palapit sa kanya. "Gusto mo na bang sabihin sa akin ang sasabihin mo ngayon? We can talk tomorrow kung hindi mo pa kayang sabihin" he muttered. Umiling ako, "Ngayon na para makausap agad natin siya" sagot ko. Nagsalubong ang kilay niya, "Who are we going to talk to?" I licked my lower lip, "Remember the day na pumunta dito si Roland?" "Yes. What about him?" Heto na. Sasabihin ko na. I hope he won't get mad na patago ko 'yong ginawa. Huminga ako nang malalim. "Pagkatapos niyang umalis... A-Ano....nagpatulong ako sa kakilala ko para h-hanapin ang isa pa nating anak" pikit matang saad ko. Ilang saglit pa ay wala akong narinig na boses mula kay Alex. Kung hindi ko lang ramdam ang kata
"May problema ba?" Bumalik ang tingin ko kay Alex. Nakatingin ito sa akin nang may kalituhan sa mga mata. "Wala. May nakita lang akong tao na pamilyar sa akin" bulong ko. Tumingin ako sa machine, "Hindi ka na maglalaro?" pag-iiba ko ng usapan. He glanced at the machine before scanning the whole play zone. "Let's just play something else. I'm too strong for this" biro niya. Natawa ako sa sinabi niya. Too strong for this?! Baka kung magsara na 'tong mall wala pa rin siyang nakukuha ng stuff toy. "Sige, sabi mo, e" I shrugged, still laughing. His eyes narrowed, "Bakit parang napipilitan ka lang?" "Hindi no! Imagination mo lang 'yon" tanggi ko saka hinawakan ang kamay niya at hinila papunta sa ibang machine. Huminto ako sa may basketball. Siguro naman alam niyang maglaro ng ganito? Halos lahat ata ng lalaki dito sa Pilipinas alam 'tong laruin, e. Hinarap ko si Alex. "You know how to play this?" He nodded his head, "Yes, that's easy." Naks! Ang taas ng k
My lips automatically formed a smile when I saw the kids playing on the garden happily. Rinig na rinig ang hagikhik ng apat habang naghahabulan sila. Dalawang linggo ng nakatira ang magkakapatid dito mula nong nakita ko sila sa labas ng convenience store. Simula ng tumira sila dito ay puno na ng ingay ang buong mansyon dahil sa kanila. Alex didn't mind about them living here in the mansion. He even bought them clothes since wala silang nadalang damit. Nang makauwi ako dito sa mansyon kasama sila ay ikinuwento ko ang nangyari. He immediately reported it to the police. Hindi ko na siya pinigilan sa bagay na 'yon. Sobra na ang ginawa nila sa mga bata because of the money. Now, I'm watching them from on the balcony. "What are you doing here, baby?" Napatigil ako saglit bago tumingin sa aking likod. He's leaning on the doorway with a smile on his face. Saglit kong binalik ang tingin sa mga bata saka binalik ang tingin sa kanya. "I'm watching the kids. Why?" Umiling ito saka na
I was standing in front of the cashier inside the crust and crumb when I heard a commotion outside the shop. kait ang mga customers ko ay napapatingin sa labas dahil sa lakas ng sigaw. Nang tignan ko sa labas ay nakita kong nakatingin sa kung saan ang guard naming si Bert. Lumabas ako at tinignan kung saan nakatingin ang mga mata niya. Napaatras ito sa gulat nang makita ako sa tabi niya. "Ma'am Tatianna, kayo pala. Ginulat niyo po ako" saad nito saka pekeng tumawa. Saglit kong tinignan ang komosyon. May pinapagalitan ang isang lalaki na mga bata. Ang mga taong napapadaan ay napapatingin din sa kanila. "Ano bang meron?" kuryoso kong tanong. "may tatlo po kasing bata na nagnakaw sa convenience store nong lalaki. Nahuli kaya ayan, pinapagalitan" kwento nito sa akin. "Nakita ko na po sila dito noong mga nakaraang araw, ma'am Tatianna. namamalimos po sila" tuloy nito saka tinignan ulit ang komosyon malapit sa amin. napatingin ako sa direksyon ng mga bata, "Really?" "Opo, ma'am Ta
Ang lakas ng tibok ng puso habang umiinom ng tubig ang private investigator na si Roland. Ni-hire siya ni Alex para mahanap ang mga taong kumuha sa isa pa namin anak. Ngayon ay nandito siya para sabihin ang mga nalaman niya. Napansin naman ni Alex ang kabang nararamdaman ko kaya hinawakan niya ang kamay ko at bahagya iyong pinisil. Nang malaman naming pumunta dito ang private investigator ay dinala ko muna si Theo sa tita Adrianna niya. Naintindihan naman iyon ni Adrianna at agad na nakipaglaro kay Theo. Dito kami sa office ni Alex mag-uusap. "Calm down, baby" he whispered, enough for me to hear. I pressed my lips together as I nodded my head. I smiled lightly before taking a deep breath. Umayos ako ng upo nang simula ng buksan ni Roland ang brown envelope na dala niya. Binigay niya ang mga lamay nito kay Alex. "Based from what I've gathered. May isang tao ang nag-hire ng isang grupo para maaksidente kayo Mrs. Visconti. Isa sa mga tauhan no'n ay nakausap ko" simula niya. "Paan
"Tita Adrianna, you should get a boyfriend" saad ni Theo kay Adrianna sabay hagikhik. Adrianna laughed at his remarks. "May kilala ka bang pwede kong maging boyfriend?" Adrianna asked. Theo who's sitting in the carpet stand upp and walk towards Adrianna. He's even holding a chocolate chip cookie on his left hand. "I do" tinaas pa nito ang dalawang kamay. Nandito kami sa living room ngayon. After Adriaan finished her chores, nagpahinga rin isya kasama namin. Naging close na rin si Theo sa kanya. Ngayon, sinasabihan na niya ang tita Adrianna niya na mag-boyfriend. Itong batang 'to talaga. Tumaas ang isang kilay ni Adrianna, "Gwapo ba 'yang kilala mo?" she inquired. Nagsalubong ang kilay ko. Sino naman kaya sa mga kaibigan ni Alex ang ipapakilala ng anak namin. Minsan ay ginawa na niya ito sa sekretarya ni Alex. Ang mga tito niya ay natatawa na lang sa ginagawa ni Theo. Theo nodded his head excitedly, "He's handsome, but, my daddy is more handsome" he answered while smiling wide