"When I turned 10, that's when I started to hate Melania. I talk about her with my tita Elena at Maryland. I loathe her to hell. Me and tita Elena even call her evil manipulative bitch," natatawa ko pang sabi.
"As the years goes by, Ria started to grow too. That's when I started to notice that she has the exact facial features of her mom so I hated her also. Ria is very kind to me but her presence suffocate me. It's like everytime she's around, I can feel Melania's presence too. I hated her for that. Immature, right? But that's what I feel. I can still remember all the trumas her mom gave me. How she made me feel that I'm forcing myself to fit to a family that I am not even belong to. I am suffocated by her. By them. Melania's shameless mouth turned me like this. To be a bad mouthed girl too."
"I'm thankful that I have tita Elena's family and mommy. They teach me how to respect someone that deserves to be re
Nagising ako ng madaling araw. My head is aching and I can't move properly. Kahit na nahihirapan ay nakuha ko pa ring abutin ang remote at pinahinaan ang aircon. Ghad, am I gonna get sick just because of that rain? Dahil sa sakit ng ulo ay mabilis din ako ulit nakatulog. Lumipas ang oras hanggang sa sumapit ang umaga. Nagising ako dahil sa ingay ng mga taong nakapaligid sa akin. "Should we call tita Alejandra, dad?" rinig kong boses ni Ria. "I already did. Azari have a personal doctor. 'Yon lang ang pinagkakatiwalaan ni Alejandra dahil ayaw ni Azari sa hospital. Sa tingin ko ay nakalipad na 'yon si Alejandra papunta rito. Siguro ay mamayang madaling araw ay narito na 'yon," si daddy naman. "It's just a fever, Leandro. Bakit mo pa tinawagan?" si Melania. I slowly opened my eyes. Kahit na bumukas 'yon ay nanlalabo pa rin ang mga mata ko. Sobrang sakit ng ulo ko na parang mamatay na ako anytime. I don't
Mabilis na lumipas ang oras hanggang sa mag tanghalian na. Ramdam na ramdam ko ang init sa labas kahit nasa loob lang ako ng kwarto. Busy si mommy sa pagliligpit ng mga gamit ko habang ako naman ay nakatulala lang sa ceiling. "How are you feeling?" tanong niya nang matapos niyang mag impake. Nakaligo na siya at iba na rin ang suot. She's wearing a tortilla colored jeans partnered with a cream fitted top. May trench coat din siya na suot na kulay tortilla rin. Nakalugay ang mahaba niyang buhok at may suot na siguro ay apat hanggang limang inch na takong. She looks like she's still in her 20's. "Mom, it's hot. Why are you wearing a trench coat?" tanong ko sa kanya. "Philippines is hot but Maryland isn't. Aalis na rin naman tayo," sagot niya bago sinapo ang noo ko. "How are you feeling?" &nb
7:00 am kami saktong nakarating sa Maryland. I feel nauseous because of the 17 hours flight. Inalalayan akong bumaba ng mga bodyguards ni mommy dahil sa hilo. Nang makalabas kami ng airport ay agad na nadagdagan ang mga bodyguards. May kumalat at ang iba naman ay lumayo sa amin para pagmasdan ang paligid. Our car was surrounded by some paparazzis. I think they're 2-3 people. Kinukuhanan nila ng litrato ang sasakyan namin. Funny, anong makukuha nila riyan? Tinted ang sasakyan. "Let's go," utos ni mommy sa driver namin. Mabilis lang kaming bumyahe papuntang potomac dahil hindi katulad sa Pilipinas, maluwag ang daan dito. Sa tingin ko nga ay kailanman ay hindi nagkatraffic dito. Minutes had passed until I saw the huge gate of our house. The driver pressed something on the car bago bumukas 'yon. The contemporary mansion still looks extravagant. Hindi mo iisipin na dalawang tao lang ang nakatira rito dahil sa sobrang laki. Wow,
"Uh...what is going on?" takang tanong ko nang makababa sa bahay. Tita Elena, Elias, Elli and mommy were gathered at the huge table outside our house. "You want to forget your feelings for that Damian guy?" tanong ni tita Elena. Kahit na nagtataka ay marahan pa rin akong tumango. Bakit? Iuumpog ba nila ang ulo ko sa malaking lamesa para magkaroon ng amnesia at makalimot? "Y-Yeah. Why?" takang tanong ko sa kanila. Sinulyapan ko si mommy pero nag kibit balikat lang siya sa akin bago ipinagpatuloy ang pagbabasa ng magazine. Parang hindi pa siya interesado at sinasakyan lang ang mga trip nina tita Elena. "Let's forget him!" si Elli. Mas lalo tuloy kumunot ang noo ko. What do they mean? We? Hindi nga nila kilala si Damian. "Vacation is near, Azari. You already finished your highschool. Have some fun and find another man to replace him. O
After weeks, Andro and I became close. Lagi na siyang sumasama sa mga gala namin nina Elli. Wala naman siyang reklamo sa kung saan man kami mag punta dahil nag eenjoy naman siya. "Are you sure this one is needed, Elli?" tanong ko nang nag lagay na naman ng kung ano si Elliana sa cart namin. "Of course! I wouldn't lagay naman diyan if not. Saka, it's very important!" dahilan niya. Wala akong nagawa kung hindi umiling. Ano namang importante sa teddy bear? We're having a sleepover kasi sa bahay nina Andro. Elli was too excited because she saw how big Andro's house sa I*******m. Itinulak ko ang cart at nagpunta sa section ng mga chips. Marami akong kinuha roon at nilagay lahat sa cart. "All done!" excited na sabi ni Elli. Nakadalawang cart kami para lang sa sleep over. Parang pang isang buwan na na grocery 'tong pinamili namin para sa is
"Okay, okay. I'm almost done.""Okay, I'm still driving. I'll be there for maybe 10 minutes?" sagot ni Andro mula sa kabilang linya. Kahit hindi niya nakikita ay tumango ako."Drive safely, bye." Ako na ang nag patay sa tawag. Today is Elli's birthday kaya naman ipagdidiwang namin 'yon. This is her sweet 16 kaya naman kung anong gusto niyang klase ng selebrasyon ay gagawin niya. We're gonna celebrate her birthday sa bar na pag aari ni tita Elena. Actually, minors isn't allowed pero dahil nga sila ang may ari, pwede kami.I'm wearing a green midi dress. Lagpas ng tuhod 'yon at may sleeve na aabot malapit sa siko ko. I know this isn't not revealing enough for bars but I don't care. Hindi naman ako naroon para ipakita ang katawan ko.I did a low bun at nilagyan ng manipis na takas ang magkabilang parte ng buhok. Suot ko rin ang kulay brown na sanda
"Did you call tita Alejandra already?" tanong ni Elli sa isang bodyguard. "Yes, ma'am. She's on her way here," sagot ng guard sa kanya. Hindi na sumagot si Elli at ako na lang ang binigyan ng atensyon. I was hugging her the whole time because I still feel scared. Pakiramdam ko ay kung sino mang lumapit sa aking lalaki ay gagawin 'yon. Nakita kong kumuha si Elli ng wet wipes at ipinunas 'yon sa katawan ko. I'm still hugging her kaya alam kong nahihirapan siya pero parang hindi niya na inalintana 'yon. "Elli, how's Azari?" rinig kong boses ni Elias. Liningon ko sila at nakita kong papalapit sila saking dalawa ni Andro. Gumapang ang kaba sa dibdib ko at mas niyakap nang mahigpit si Elli. I started sobbing because of fear. "N-No! Please, no!" umiiyak kong sabi habang nakabaon ang mukha sa dibdib ni Elli. Ramdam ko ang pag tahimik nila ba
Ilang buwan ang nakalipas na tanging sina Andro, Elias, Elli, mommy and tita Elena lang ang kasama ko. Unti-unti akong nakakarecover pero walang pinag bago ang panic attacks ko 'pag may lumalapit sa akin na mga lalaki. My psychiatrist still visits me per month para tingnan kung may progress ako. I'm still homeschooled even though I'm college na. Dapat ay pumapasok na ako sa university ngayon pero hindi ko pa rin kaya. Bawal sa school namin 'yon pero dahil nga sa kondisyon ko, ginawa ni mommy lahat para lang pumayag 'yung dean ng school. "I heard you're flying back to Philippines two days from now?" tanong ni Andro sa akin habang nakasakay sa kabayo. We were racing kanina pero dahil sa pag-uusap, pinalakad na lang namin ang mga kabayo. "Yeah. I'm staying there for 2 months. I told you my father lives there so I need to go and see him two months a year," sagot ko. Ye