"Uh...what is going on?" takang tanong ko nang makababa sa bahay. Tita Elena, Elias, Elli and mommy were gathered at the huge table outside our house.
"You want to forget your feelings for that Damian guy?" tanong ni tita Elena. Kahit na nagtataka ay marahan pa rin akong tumango. Bakit? Iuumpog ba nila ang ulo ko sa malaking lamesa para magkaroon ng amnesia at makalimot?
"Y-Yeah. Why?" takang tanong ko sa kanila. Sinulyapan ko si mommy pero nag kibit balikat lang siya sa akin bago ipinagpatuloy ang pagbabasa ng magazine. Parang hindi pa siya interesado at sinasakyan lang ang mga trip nina tita Elena.
"Let's forget him!" si Elli. Mas lalo tuloy kumunot ang noo ko. What do they mean? We? Hindi nga nila kilala si Damian.
"Vacation is near, Azari. You already finished your highschool. Have some fun and find another man to replace him. O
After weeks, Andro and I became close. Lagi na siyang sumasama sa mga gala namin nina Elli. Wala naman siyang reklamo sa kung saan man kami mag punta dahil nag eenjoy naman siya. "Are you sure this one is needed, Elli?" tanong ko nang nag lagay na naman ng kung ano si Elliana sa cart namin. "Of course! I wouldn't lagay naman diyan if not. Saka, it's very important!" dahilan niya. Wala akong nagawa kung hindi umiling. Ano namang importante sa teddy bear? We're having a sleepover kasi sa bahay nina Andro. Elli was too excited because she saw how big Andro's house sa I*******m. Itinulak ko ang cart at nagpunta sa section ng mga chips. Marami akong kinuha roon at nilagay lahat sa cart. "All done!" excited na sabi ni Elli. Nakadalawang cart kami para lang sa sleep over. Parang pang isang buwan na na grocery 'tong pinamili namin para sa is
"Okay, okay. I'm almost done.""Okay, I'm still driving. I'll be there for maybe 10 minutes?" sagot ni Andro mula sa kabilang linya. Kahit hindi niya nakikita ay tumango ako."Drive safely, bye." Ako na ang nag patay sa tawag. Today is Elli's birthday kaya naman ipagdidiwang namin 'yon. This is her sweet 16 kaya naman kung anong gusto niyang klase ng selebrasyon ay gagawin niya. We're gonna celebrate her birthday sa bar na pag aari ni tita Elena. Actually, minors isn't allowed pero dahil nga sila ang may ari, pwede kami.I'm wearing a green midi dress. Lagpas ng tuhod 'yon at may sleeve na aabot malapit sa siko ko. I know this isn't not revealing enough for bars but I don't care. Hindi naman ako naroon para ipakita ang katawan ko.I did a low bun at nilagyan ng manipis na takas ang magkabilang parte ng buhok. Suot ko rin ang kulay brown na sanda
"Did you call tita Alejandra already?" tanong ni Elli sa isang bodyguard. "Yes, ma'am. She's on her way here," sagot ng guard sa kanya. Hindi na sumagot si Elli at ako na lang ang binigyan ng atensyon. I was hugging her the whole time because I still feel scared. Pakiramdam ko ay kung sino mang lumapit sa aking lalaki ay gagawin 'yon. Nakita kong kumuha si Elli ng wet wipes at ipinunas 'yon sa katawan ko. I'm still hugging her kaya alam kong nahihirapan siya pero parang hindi niya na inalintana 'yon. "Elli, how's Azari?" rinig kong boses ni Elias. Liningon ko sila at nakita kong papalapit sila saking dalawa ni Andro. Gumapang ang kaba sa dibdib ko at mas niyakap nang mahigpit si Elli. I started sobbing because of fear. "N-No! Please, no!" umiiyak kong sabi habang nakabaon ang mukha sa dibdib ni Elli. Ramdam ko ang pag tahimik nila ba
Ilang buwan ang nakalipas na tanging sina Andro, Elias, Elli, mommy and tita Elena lang ang kasama ko. Unti-unti akong nakakarecover pero walang pinag bago ang panic attacks ko 'pag may lumalapit sa akin na mga lalaki. My psychiatrist still visits me per month para tingnan kung may progress ako. I'm still homeschooled even though I'm college na. Dapat ay pumapasok na ako sa university ngayon pero hindi ko pa rin kaya. Bawal sa school namin 'yon pero dahil nga sa kondisyon ko, ginawa ni mommy lahat para lang pumayag 'yung dean ng school. "I heard you're flying back to Philippines two days from now?" tanong ni Andro sa akin habang nakasakay sa kabayo. We were racing kanina pero dahil sa pag-uusap, pinalakad na lang namin ang mga kabayo. "Yeah. I'm staying there for 2 months. I told you my father lives there so I need to go and see him two months a year," sagot ko. Ye
"Everything's ready?" tanong ni mommy sa akin. Tumango ako bago pasadahan ng tingin ang mga maletang dala ko. We're heading to the airport kasi mag aalas sais na ng umaga. Ang sabi ni mommy ay roon na raw sina Elli, hinihintay kami. They're not coming with us though. Si tita kasi ang nag asikaso ng sasakyan naming eroplano kasi nga busy si mommy kahapon. Parang ihahatid lang nila kami tapos nauna na sila roon. Mommy opened the car's door for me. Matapos non ay umikot siya para makapasok kung nasaan ang pinto ng driver's seat. Si mommy ang magd-drive ng sasakyan habang 'yung mga bodyguards naman ay nakasunod lang sa amin sakay ng isang van. After almost an hour, we reached baltimore. I almost fell asleep because of that long ride. Ilang minuto lang ang nakalipas nang nakarating kami sa airport. Sa saktong tapat kami ng eroplano huminto para maiwasang pag kaguluhan n
Lumipas ang hapon hanggang sa sumapit ang gabi. Dumating si mommy kasama ang mga bodyguards. Melania was silent the whole time since we arrived. Hindi ko alam kung mabait na siya o wala lang talaga siyang pakialam sa amin. "Saan ka ho nakahanap ng hotel?" tanong ko nang pumasok si mommy sa loob ng kwarto. "Just a few miles near boracay. Maganda 'yung view, kitang kita 'yung kabuoan ng beach. You should come to see sometimes," sagot niya. "I would. Wala naman akong madalas na kausap dito. Wala rin akong ginagawa 'pag walang klase." "Ipapasyal kita rito 'pag wala kang klase. Malaki ang bahay na 'to pero talagang wala kang magagawa 'pag wala kang kausap. Ang buong islang 'to ay maraming magagandang tanawin. Sayang naman kung hindi mo makikita." Umayos ako ng upo at nag angat ng tingin. Kahit hindi pa nag uumpisa ang klase ko ay excited
"It's alright, dear. I haven't used that one. Ikaw pa lang ang unang nakapag bukas ng kahon na 'yan," si mommy. Ngumiti ako at muling tiningnan ang paper bag. "This is for...Peter? Oh, yes. This is for you." Inabot ko sa kanya ang isang maliit na kahon. It is a rolex watch. Nadaanan namin ni mommy 'yon bago kami umuwi galing sa arundel mills. "This is nice," puri niya rito bago ako kindatan. Mahina akong natawa bago muling tiningnan 'yung laman ng paper bag. Nang makitang wala ng laman 'yung pangalawa ay kinuha ko ulit yung pang huling paper bag kay mommy. "What are you looking for?" kunot noong tanong ni mommy sa akin. "I can't find Damian's..." sagot ko at patuloy pa rin na nag hahalungkat. "Maybe you left it in your room?" "I didn't. Hawak ko pa nga 'yon kanina." "Gaano ba kalaki 'yung gift mo, Azari? Baka nga naiwan mo sa kwarto mo," si Ria. Umiling ako. Hindi 'yun sobrang laki. Kung
Seriously? Sa rami ng sinabi kong salita ay si Andro lang ang nakakuha ng interest niya? "Andro Lynch? Don't you know him? Kilala mo dapat siya kung stalker ka nga talaga," sabi ko. Kumunot ang noo niya at seryosong tinitigan ako. "I know his name. I can even remember your caption on your post saying, 'we can't be husband and wife if we're like this' What I mean to say is, ano mo siya?" "He's a friend of mine. Why? Wanna be friends with him? He's a good guy. Sure akong mag kakasundo kayo," suhestiyon ko. Nag-iwas siya ng tingin at sumandal sa backrest ng batong upuan. "No, thank you," sabi niya, parang ayaw na ayaw niya talaga. Wow, ha? Mas mabait kaya si Andro sa kanya. Kung maka ayaw naman siya ay parang pipilitin siya ni Andro. Hindi ako sumagot at nanahimik na lang. Maya-maya ay tunog ng cell