R-18 |
Shaira’s Point of View “Kamusta siya ngayon?” “Ayon mukhang may tama pa ng droga na pinainom mo! Bakit mo naman dinamihan?” hinatak ko siya palapit sa akin. Hinalikan ang labi niya at agad naman niya akong hinalikan pabalik. “Kaunti lang naman ang nilagay ko ah, baka sobrang hina lang talaga ng babaeng iyon. Maganda lang siya at magaling umarte kaya gustong-gusto siya ng lahat.” Binitawan ko siya at umupo sa sofa. “Wow, mukhang inlove ka talaga sa kaniya ah. Nasaktan ka ba sa nakita mo kanina?” Tumabi siya sa akin at bahagyang humiga sa balikat ko. “Bakit naman ako masasaktan sa bagay na hindi ko naman ginusto. Alam mo naman na ginawa ko lang iyon dahil gusto mong umusbong ang Career ko. Look, tama ka nga. Mula nang siya ang i-love team sa akin nagsunod-sunod ang mga offers sa akin. Mabilis tayong makakaipon at makakapagpundar para sa future natin.” Napangiti naman ako. Siya si Jerome Velasquez ang longtime boyfriend ko at soon to be my husband. Siya lang naman ang Jerome na on screen loveteam ni Yumi. Naging real time boyfriend-girlfriend sila dahil sinabi ko na mas lalabas ang chemistry nila kung malalaman ng tao na sila talaga in real life. Ako? Shaira Mae Gomez, an actress and future wife niya. Hindi ako sikat na artista kagaya ni Yumi. Mga supporting roles lang nakukuha ko, kung hindi bestfriend ng bida ay kapatid na babae naman ng bidang lalaki. Maliit lang ang kinikita ko hindi katulad ng mga bida. Simula noong mag-on kami ni Jerome ay secret na talaga. Sa industry na pinasok namin mas sisikat ka kung wala kang real life partner. High School pa lang ako nag-extra na ako kaya hanggang ngayon extra pa din ako. “Ewan ko ba kay Yumi, bakit ang manhid niya. Hindi man lang niya nararamdaman na hindi ko talaga siya mahal. Kung nakita mo lang ang mukha niya kanina. Matatawa ka na lang,” wika ni Jerome saka siya bumangon at humarap sa akin. Oo, ako at si Jerome ang dahilan kung bakit miserable ngayon si Yumi. Matagal na talaga naming pinaplano na sirain silang dalawa ni Jerome dahil sapat na ang ipon namin. Stable na din ang mga social media accounts namin na pwedeng passive income. Me and Jerome wanted to settle down. 7 years of showbiz is enough. “Masyado ka naman harsh sa kaniya. So ano palang plano after the movie?” I ask Jerome. “Sinabi ko sa kanya na tapusin lang ang movie then break na kami. Sinabi ko na ayaw ko sa mga babaeng nalawayan na ng ibang lalaki,” pumulupot naman ang mga braso niya sa katawan ko. Hinatak niya ako hanggang sa magkadikit na ang aming katawan. “I love you,” sabi niya mismo sa mukha ko. “Ganyan ka din ba ka-sweet kay Yumi pag kayong dalawa lang?” bagsak ang balikat niyang binitawan ako. “Panira ka talaga ng moment. Alam mo naman lahat ng nangyayari sa amin dalawa. Lahat din naman kinukwento niya sa’yo di ba?” “Mahal na mahal ka ni Yumi, sigurado akong hahabulin ka no’n,” hinubad ko ang blazer na suot ko. “Ang sarap mo,” aniya at lumapit sa akin at nilamas ang harapan ko. “Ang galing mo magbago ng topic ah!” pinitik ko ang noo niya. “Wala naman kasi akong pakialam kung habulin niya ako. Noon pa man loyal na talaga ako sa’yo. Kaya pwede ba ‘wag na natin siyang pag usapan. Ang oras na ito ay para sa ating dalawa lang. I love you wifey ko,” malambing na saad niya at hinalikan niya agad ako kaya hindi na ako nakasagot pa. Mapusok ang bawat halik na binibitawan niya. Halik na puno ng pagmamahal. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa likod ng kanyang batok at madiin na hinalikan siyang muli. Hinapit niya ang baywang ko kaya napaliyad ako. “Aaaah…” ungol ko ng bumaba sa leeg ko ang mga halik niya. Bawat halik niya sa leeg ko ay nag iiwan siya ng bakas, nararamdaman ko ‘yon dahil sa masakit. “Ahhh… napakasarap mo talaga,” ungol niya bago niya nilantakan ang malulusog kong dibdib. Hinila niya na lang pababa ang spaghetti strap na suot ko. Narinig ko ang pagkasira ito pero wala akong pakialam. Nilamas niya ang dibdib ko at salitang naman niyang sinipsip ang nipples ko na parang bata. “Ahhh… Ohhh…. Ang sarap nyan baby,” halinghing ko dahil sa kiliting hatid ng bawat halik at haplos niya sa aking katawan. Dibdib ko pa lang ang pinapaligaya niya pero para na akong mababaliw sa sarap. “Ahhh… shit! Ang sarap mo. Hindi ka nakakasawa,” ungol niya na may kasamang mura. Hinaplos ko ang likod niya, pababa sa pwet niya at hinampas ito. Natawa naman siya ng bahagya. Itinaas ko ang kamay niya upang mahubad ko ang kanyang suot na damit. Wala pa rin tigil ang mapusok naming halikan. Binuksan ko ang butones ng kanyang pantalon at agad na ibinababa ang kaniyang underwear. “My turn baby,” ani ko at kinindatan siya habang nakaupo ako sa pagitan ng hita niya. Hinawakan ko ang pagkalalaki niya, malandi ko siyang tiningnan at kinagat ang pang ibabang labi ko. Kita ko ang gigil sa mukha niya kaya umupo siya sa sofa at hinatak niya ako at sapilitan niyangipinasok ang pagkalalaki niya sa loob ng bibig ko. Natawa pa ako dahil masyado siyang gigil sa akin. “Excited?” natatawa kong tanong na parang inaasar siya. “Binibitin mo ako eh,” sabi niya at nilamas pa ang suso kong sumasayad sa tuhod niya. Lalo akong naglaway habang tinitignan ang kumakaway niyang pagkalalaki. Hindi na ako nag aksaya ng oras at sinubo na ito habang nagtataas baba ang kamay ko sa kahabaan niya. Nilabas ko ang dila ko at sinipsip ang dulo ng pagkalalaki niya. Hindi na siya nakatiis at hinatak ako. Kaagad niyang hinila ang underwear sa ilalim ng skirt ko. Walang minuto siyang pinatagal, pinasok niyang bigla ang malaki at mahaba niyang pagkalalaki sa aking namamasa ng butas. “Ahhh…. Ohhh… deeper… faster baby,” ungol ko habang binabayo niya ako mula sa aking likuran. Mabilis siyang umuulos sa likod ko at sinasagad ang k*****a niya madulas ko ng lagusan. Napuno ng halinghing ang buong sala namin nang sabay naming maabot ang r***k ng kaligayahan. “I love you always wifey ko.” “I love you always hubby ko.”15 years ago,Eumerriah's Point of View "Pakasalanan mo si Jerome!" galit na sabi ni Daddy, habang tinitigan ako ng mariin.Huminga ako ng malalim bago sumagot. "Pero, Dad, alam naman nating hindi ko na siya kayang balikan.""Dahil ano? Dahil sa kapatid niya? Alam mo bang nilalagay mo sa kapahamakan si Gabrielle?" Lumalim ang mga mata niya, at may bigat sa bawat salitang binibitiwan niya.Napatingin ako sa kanya, litong-lito. "Ano pong ibig niyong sabihin?"Nag-aalangan si Mommy, biglang hinawakan ang braso ni Daddy. "Mahal, wag mo na sabihin kay Yumi ang bagay na iyan," pakiusap niya, tila may pag-aalala sa kanyang boses.Pero matatag si Daddy, hindi nagpatinag. "Hindi, kailangan niyang malaman para matauhan siya. Ang lakas ng loob magpabuntis sa lalaking iyon."Napalunok ako, unti-unti nang tumitindi ang kaba sa aking dibdib. "Ano po ba kasi iyon?!"Lumapit si Daddy, malamig ang tingin niya sa akin. "Kaya nilang patayin si Gabrielle, huwag lang kayong magkatuluyan."Parang nabingi
Eumerriah's Point of ViewSa tagal naming nag-uusap ni Gabrielle, hindi kami magkasundo. Hindi ko maunawaan kung bakit niya kailangang ilayo ang sarili niya sa amin. Lumabas na ang lahat ng katotohanan—ang tungkol sa kasal nila ni Kristine at ang naging takbo ng buhay niya kasama si Paul. Nagsisisi na rin siya, at maging si Paul ay tila napansin ang kanyang mga pagkakamali."Hindi mo talaga ako nauunawaan," sabi ni Gabrielle, may halong frustration sa boses."Edi ipa-intindi mo sa akin!" sagot ko, hindi na rin nakapagpigil."Sige, matanong kita. Bakit pinili mong lumayo at magtago, aber? Labing limang taon! Labing limang taon kong hindi nakita at nakasama ang anak ko, tapos malalaman kong legally anak siya ni Shaira! Paano mo ipapaliwanag sa akin ang bagay na iyon, ha?" tanong niya, puno ng galit at pagkabigo."Makinig ka!" sabi ko, halos hindi ko na maitago ang sakit sa boses ko. "Nawalan ng anak si Shaira dahil sa naging asawa mo! Ano sa tingin mo ang gagawin ko? Natural, inisip ko
Eumerriah's Point of View"Nasaan siya?" tanong ko kay Kate, diretso at puno ng curiosity."Kung gusto mong malaman, sumunod ka sa akin," sagot niya, sabay pasok sa kanyang kotse. Tumango ako, ngunit imbes na mag-drive ng sarili kong sasakyan, nagmadali akong pumasok sa passenger seat ng kotse niya.Napakunot ang noo niya at binigyan ako ng tingin na parang nagtatanong. "Bakit ang tamad mong mag-drive?" tanong niya, may halong inis."Gusto kong sumakay sa kotse ng babaeng gustong-gusto ako dati," sabi ko, nagpapatawa na rin para mawala ang tensyon."Tsk! Kung hindi dahil kay Kuya Gabrielle, hindi kita magugustuhan," bawi niya, pero may nakakalokong ngiti sa mga labi."What do you mean?" tanong ko, medyo naguguluhan pero alam kong may something siyang tinatago."Secret," sagot niya, sabay tawa habang nagmamaneho.Napatingin ako sa labas ng bintana, pero di ko mapigilan ang ngiti sa mukha ko. Hindi ko akalain na ang masiyahing bata noon na palaging nakadikit sa akin, gustong gusto ako,
"Eumerriah!" Tinawag ako ni Kate, ang boses niya ay puno ng alalahanin.Lumingon ako sa kaniya, at nakita ko ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha."Naiisip mo pa din ba siya?" Tanong niya, ang tinig ay puno ng pag-aalala. "Kung kamusta man lang ba siya?"Tahimik akong tumayo at binugaw ang mga tao sa paligid, tila may nararamdaman akong bigat. Naisip ko si Gabrielle. Sa lahat ng nangyari, siya pa rin ang nagbigay ng damdamin sa aking puso, pero hindi ko alam kung paano ko siya haharapin ngayon."Ano bang nais mong iparating?" tanong ko, pilit na tinatago ang nararamdaman."I just wanted you to know," sabi ni Kate, ang kanyang boses ay seryoso, "na noon pa lang nahirapan na siyang tanggapin na nawala ka ng ganoon lang. Tapos bigla kang bumalik at inisip na pinabayaan ka niya, na hindi ka man lang hinanap?"Habang binabasa ko ang kanyang mga salita, parang sumabog ang sakit sa aking dibdib. Naramdaman ko ang pighati ni Gabrielle sa mga taon ng pagkawala ko, ngunit hindi ko rin kaya
"Another movie you slay!" bati ni Shaira, habang yakap ako ng mahigpit."Napakagaling talaga ng mommy ko," puri ni Justine na ngayon ay nakaayos na parang ganap na binata na, ang buhok ay maayos, at ang suot na amerikana ay tumatakip sa kanyang buong katawan. Tumingin siya sa akin ng may labis na paghanga, at para bang natutunan niya ang mga bagay na ito mula sa akin."You always pretty, Mommy," sabi ni Dustine, na kahit bata pa, may mga simpleng salita na kayang magpasaya sa puso ko. Nakangiti siya sa akin, ang mga mata ay puno ng kasiyahan at pagmamahal."Ang napakaganda at walang kupas sa galing," papuri naman ni Jayson, na tumayo sa aking tabi, ang mga mata ay puno ng paggalang.Kakatapos lang ng premier night ng isa sa mga pinakamatagumpay naming pelikula ni Jerome. Ang kwento namin sa pelikula ay punong-puno ng emosyon, at hindi ko inisip na magiging ganito ang lahat. Matapos ang ilang linggong hirap at pagod, ang pagkakataon na ito ay nagbigay saya at tagumpay sa amin.Nasa git
Eumerriah's Point of View Sa loob ng anim na buwan, nasa maayos ang lahat. Walang gulo, walang away, kahit madalas ko nang katrabaho si Jerome."Siya pa din ba hanggang ngayon?" tanong ni Jerome."Eh, ano naman sa'yo?" Sagot ko, medyo matalim ang tono.Para bang wala siyang pakialam sa mga nangyari noon. Na parang hindi siya ang lalaking minsang kinabaliwan ko."Kung sana pinagpatuloy mo lang ang pagiging baliw sa'kin, baka natutunan ko pa 'yang mahalin ka," biro ko."Sabi mo e," sagot niya, tila walang malasakit."Ang tigas mo na ngayon, ah. Parang hindi ka nabaliw sa'kin noon," patuloy ko."It's been 17 years and still? Hindi ka pa rin ba nakaka-move on? Hindi mo nga nagawang ipaglaban ang bestfriend kong una mong minahal, ako pa kaya na ginamit mo lang?""Eh, hindi ko kasalanan kung hindi siya matanggap ng pamilya ko.""Kasalanan mong pinaasa mo siya at hindi minahal ng totoo.""Anong alam mo sa pagmamahal ng totoo?""Eh, ikaw? Anong alam mo? Hindi na tayo mga bata para dyan! Kung