Hinihithit ni Ace Virgil ang sigarilyo, ang usok ay sumasayaw sa hangin bago tuluyang maglaho. Katulad ng alaala ni Zairah na hindi niya kayang takasan. Mula nang gabing 'yon, 'yung gabing pareho silang nawala sa sarili, hindi na siya matahimik."Damn it," bulong niya sa sarili. Hindi niya maintindihan kung bakit hindi niya makalimutan ang dalaga. Marami na siyang nakasama, pero iba si Zairah. May something sa kanya na humihila sa kanya, na nagpapagulo sa kanyang isipan.Naalala niya ang mga mata nito, puno ng pag-aalala at pagmamahal. Naalala niya ang mga kamay nito, malambot at mainit sa kanyang balat. Naalala niya ang mga labi nito, matamis at mapangahas."Bakit ba kasi nangyari 'yon?" tanong niya sa sarili habang nagtatapon ng sigarilyo sa lupa. Alam niyang mali ang ginawa niya. Alam niyang hindi dapat niya ginamit si Zairah para takasan ang kanyang mga problema. Pero sa gabing 'yon, kailangan niya ng kahit anong makakapagpagaan ng kanyang nararamdaman.Mula nang gabing 'yon, hind
Dad?" "Kailan ba aasa si Mommy Buhay pa iyong kapatid namin... almost 1 year ng nakalipas na missing siya. Pero hanggang ngayon umasa pa din si Mommy babalik pa si Zarah sa atin!" Zairah said."Oo nga Dad? Until now Wala pa din ba progress sa kapatid namin?" Zeke said.Humugot ng malalim na hininga si Amari bago binuka ang bibig."Yes, still missing pa rin ang kapatid niyo. Pero Buhay siya mayroon lang taong nasa likod ng pagkawala na iyong kapatid. Kung sino man siya hindi ko siya mapapatawad.""Kung sino man siya Dad? Marahil may Malaki siya galit sayo... ano naman kasi nagawa niyo Dad? magkaroon kayo ng maraming kaaway? ha?""Whatever... may malaki siyang kasalanan at hindi- hindi ko siya mapapalagpas. Zeke? nakapagtapos kana ngayon ng civil engineering sayo ko ipagkatiwala ang construction sa itatayong gusali sa Barangay Tagom?""What about project?" "Tourists view and Hotel and restaurant ipagkatiwala ko sayo ang project na ito. I know, Hindi mo ako bibiguin." "Okay. Dad?""An
LINGGO naisipan ni Zynn magsimbaMaglaan ng kunting Oras sa Panginoon. Gusto niya rin mabawasan ang bigat sa kaniyang kalooban. Habang nag darasal siya may nakita siyang batang babae hindi nalalayo sa edad ng kaniyang nawawalang anak. Lumingon siya sa paligid walang nakapansin sa batang umiiyak. Naliligaw ba ang batang ito. Kawawa naman siya. Luminga pa siya sa paligid upang tingnan kung ibang tao sa paligid pero walang nakakapansin bukod tanging siya lamang.Dahil may pusong mamon siya hindi niya natiis na hindi ito lapitan. Lalo pa at naulila siya sa kaniyang bunsong anak, na hanggang ngayon Hindi pa rin matagpuan."Hello, Baby... Bakit ka umiyak na saan ang Mommy mo?" May pag -aalala sa kaniyang boses. Magaan ang loob niya sa Bata."Nawawala po ako..." Umiyak na sabi sa kaniya."Naku... Halika hahanapin natin Mommy mo baka nag- aalala na sayo iyon." "Talaga po.""Oo naman... Baka Mamaya kasi mas lalo kang maligaw kapag hinayaan kita dito.""Pero sabi po ng Mommy ko... Huwag daw
"Sakit ng ulo ko." Iniinda ang sakit ng ulo. Nasisilaw siya sa sikat ng Araw nagmula sa nakabukas na balcon ng silid. Pero mas nakaagaw pansin sa kaniya ang lalaking nakatayo tanging tuwalya lang ang pantakip nito sa katawan. Agad niya naman sinuri ang sarili at nalaman niyang. Wala siyang damit kahit isa. "Ahh! Sino ka? Bakit mo ako ni rape!" Malakas loob na sinugod niya ito at pinaghahampas gamit ang mga kamay niya. Subalit napaatras siya ng makilala ang lalaki. Malakas na kabog sa dibdib at matindinging takot. Wala na siyang maatrasan. "I know this is how you will react, Zairah, to what happened to us." Seryoso sabi sa dalaga. Hindi makakuha ng isasagot si Zairah ng balikan niya ang nangyari. Nahihiya siyang tumalikod dito at pinalo ang ulo. Subalit hinawakan ni Ace ang kaniyang kamay. "Don't hurt yourself." "Nakakahiya... Akala ko panaginip lang pero hindi pala." "Don't worry. Pananagotan kita." "What?" "Yes. Pakasalan kita." "Nahihibang kaba Ace? Hindi Tayo nagmamahalan
Yumakap si Zairah sa binata dahil sa Hindi magandang pakiramdam. Bigla na lang siya nakaramdam ng pag iinit sa katawan. Sobrang mainit parang nagliliyab ang boung katawan niya. "Okay ka lang ba?" Nag-aalalang boses ni Ace. Ngumiti siya ng tipid dito. Dahil sa pag-alala sa kaniya ng binata. "I'm happy nakita kita. Huwag ka ng umalis please?" "Ihatid na kita sa Bahay mo." "Huwag! Ayaw ko pa umuwi... Gusto pa kitang kasama. Ace?" Nilapit niya pa sariling katawan sa lalaki.Narinig niya ang paghinga nito ng malalim."Hindi mo ba ako na miss, ha? O baka nga may pinalit kana sa akin?" "Wala." "Totoo?" "Yes?" Sumaya Bigla ang puso niya sa narinig."Malalim ng gabi. Baka hinanap ka na sa inyo. Hali kana... Hatid na kita." "Ayaw ko..." "Zairah? Huwag matigas ang ulo mo. Iuwi na kita." "Ace? Hindi maganda pakiramdam ko ngayon sobrang mainit hindi ko maitindihan." "Fuck! You're on drugs.""Anong gagawin ko... Ace... Please? Hindi ko na kaya..." Umikot ang mga mata ni Ace at pagkatapo
Yumakap si Zairah sa binata dahil sa Hindi magandang pakiramdam. Bigla na lang siya nakaramdam ng pag iinit sa katawan. Sobrang mainit parang nagliliyab ang boung katawan niya. "Okay ka lang ba?" Nag-aalalang boses ni Ace. Ngumiti siya ng tipid dito. Dahil sa pag-alala sa kaniya ng binata. "I'm happy nakita kita. Huwag ka ng umalis please?" "Ihatid na kita sa Bahay mo." "Huwag! Ayaw ko pa umuwi... Gusto pa kitang kasama. Ace?" Nilapit niya pa sariling katawan sa lalaki.Narinig niya ang paghinga nito ng malalim."Hindi mo ba ako na miss, ha? O baka nga may pinalit kana sa akin?" "Wala." "Totoo?" "Yes?" Sumaya Bigla ang puso niya sa narinig."Malalim ng gabi. Baka hinanap ka na sa inyo. Hali kana... Hatid na kita." "Ayaw ko..." "Zairah? Huwag matigas ang ulo mo. Iuwi na kita." "Ace? Hindi maganda pakiramdam ko ngayon sobrang mainit hindi ko maitindihan." "Fuck! You're on drugs.""Anong gagawin ko... Ace... Please? Hindi ko na kaya..." Umikot ang mga mata ni Ace at pagkatapo