Friends are people we love to spend time with. Sinasamahan tayo tuwing malungkot tayo, tinutulungan tayo ng hindi humihingi ng kapalit, at tinatanggap tayo sa kabila ng mga pagkakamali natin. They make celebrations fun, and they help us be ourselves. Hindi lang yun, sila din yung tumutulong sa atin na mag-grow sa ispiritwal na lebel.Nang dumating ang inorder namin ay pinagpyestahan na namin ito."Btw guys, Richard is coming here. Nakalimutan kong sabihin kanina, okay lang ba?." Tugon ni Christine. Habang sumusubo ng Pizza."WTF, bakit ngayon mo lang sinabi?" Natataranta na ako dahil baka mag sumbong si Richard kay George.Parang linta pa naman silang dalawa hirap pag hiwalayin."Nakalimutan ko nga diba? sorry naman." "Sana sinabi mo kanina, alam mong hindi ako nakapagpaalam kay George diba?." sambit ko pa."No way!!! wala kang sinabi sakin kanina, dahil kong alam ko hindi ko na sana papupuntahin dito si Richard my labs." "my labss? the fuck nakakadiri ka Tine." singit ni Jenny."I
I was about to call Nay Silya when my friend Richard told me that his new girlfriend, Samantha's friend, was together in Cubao. Agad kaming umalis kasama si Mark at Richard. When we arrived, I saw Samantha standing up and arranging her things. Good to know so that we can leave immediately, ayokong hintayin ang oras na baka mapaano pa siya. Nang makapasok kami nang tuluyan ay umupo ulit ito nang hindi man lang ako tiningnan. Kaya inaya ko na agad siyang umalis, ayokong sayangin ang oras ko i know na nag tatampo siya dahil wala na akong time sa kanya kaya babawi ako ngayon ipag luluto ko siya ng paborito niyang pagkain, ang palaging nirerequest niya kay Nay Silya. Hindi ko sadya ang magalit sa kanya, I just want her to let me know if she's going outside because I can be with her even if I'm busy, I'll insert her in my schedule as well as long as she's happy. I don't mean to be angry with Samantha nagulat lang ko at nataranta dahil na untog ito sa pinto ng sasakyan ko. Nang mak
Mga ilang minuto ang nakalipas habang kumakain kami ay biglang nag salita muli si George. Ang kaninang puno ng tawa ay biglang napalitan ng katahimikan.Tumikhim muna siya bago mag salita at diretsong nakatitig sa aking mga mata."Sam, I'm sorry these past few days, I'm just busy with work. You know that I'm the only one doing my sister's chores now because she's pregnant and i don't want to give him a problem about dad's company. I also can't do anything because dad doesn't trust his partner." Mahabang lintanya nito sa akin. Nabanggit niya nga nakaraan sakin na buntis ang kapatid niya at tutol ang ama nila sa lalaking nakabuntis dito at mas lumala pa daw ito ng maaksidenti ito pero sa kabutihang palad ligtas naman silang mag ina kaya wala silang nagawa dahil sa mga nangyari, kaya palihim na lang itong nagkikita at todo suporta naman itong si George sa kanilang dalawa dahil kababata niya ito at matalik na kaibigan din at ayaw niyang ding iparamdam sa kapatid niya na wala siyang kakam
NANDITO ako ngayon sa aking opisina dahil hindi ako mawari sa nangyari sa aking pasyente, dahil siya ang kauna-unahang pasyente kong pumanaw ngayong buwan. Naaawa lang ako sa kanya dahil bata pa siya at maraming pangarap sa buhay. Tama nga ang kasabihan na, Death is not the opposite of life, but a part of it. Kasalukuyang akong nag tatrarabaho bilang isang doctor sa isa sa mga pinaka sikat na Hospital sa Maynila. Lahat ng nakamit ko ngayon ay dugot pawis ko itong pinaghirapan, nag tatrabaho sa gabi at nag aaral naman sa umaga. Ginagawa ko ang lahat para makapag tapos ako at makamit ko ang pangarap ko kaya hito na ako ngayon. Kaya naniniwala talaga Ako sa kasabihang kapag may tiyaga may lalagain ka. Namulat ako sa mundong ito ng hindi kilala ang tunay kong mga magulang. Ang sabi sa akin ni Mother Silvia ang madre na nag-palaki sa akin ay iniwan lang ako sa harap ng bahay ampunam kasama ang kwintas na may nakaukit na Samantha kaya ayun ang naisip nilang ipangalan sa akin dahil
NAGISING na lang akong parang minamartilyo ang ulo ko sa sobrang sakit at pag kahilo. Dahan dahan kung binuksan ang aking mga mata at mas lalong sumakit ang ulo ko dahil hindi pamilyar sa akin ang silid na ito. What the f**k!! ANONG GINAGAWA KO DITO? Dali dali kung tiningnan kong may damit ba akong suot, Thank God meron naman, pero nagtataka lang ako dahil itim ang aking suot kagabi bakit naging puti ito, ipinag sa walang bahala ko na lamang ito. Aalis na sana ako pero laking gulat ko na may matandang babae ang pumasok. "Magandang Umaga Senyorita ipina bibigay pala ni Senyorito " saad ng matanda sabay abot sa akin ang isang paper bag na may lamang damit at pares na sandal "Senyorito? nasaan po ba ako Nay ?" pagtatakang tanong ko, tila nag tataka pa ito sa tanong ko . "Andito ka sa mansyon ni Senyorito George iha, o sige maiwan muna kita at ako'y may gagawan pa." wika nito Rumehistro agad sa aking isip ang nangyari kagabi pero hindi ko matandaan kung bakit nakasuot ako ng ganit
NAGISING ako kinabukasan dahil sa init ng araw na tumama sa mukha ko. kaya dali dali kong kinuha ang cellphone ko and I was shocked because it was 8 o'clock in the morning na malalate na ako, kaya ginawa ko na ang morning routine ko naligo nag bihis, hindi na ako naka pag almusal dahil agad nag patawag ng meeting ang senior namin dahil bibisita daw ang CEO ng company. Pag dating na pagkadating ko sa hospital nag kaka gulo ang mga kateam ko dahil ako na lang pala ang hihintay nila. Nang makita na nila ako ay agad na silang pumasok kaya hinila ka agad ako ni Christine papuntang Conference rooms. "Bakit ngayon ka lang? hindi mo ba alam na kanina pa nandito ang CEO natin bruha ka." sermon niya sa akin "Late ako dahil ikaw ang may kasalanan, gabi mo na ako pina uwi kagabi " inis na sabi ko. Nang matapos kasi ang duty namin kahapon, niyaya niya kaming manuod ng movie marathon sa condo nya kasama ang isa pa naming kaibigan na si jenny. Binuksan niya na ang pinto at pumasok na kaming
MAAGA kung natapos ang trabaho ko kaya na pag desisyonan kong mag ikot-ikot muna sa mall at mag grocery na din dahil ubos na ang stocks ko sa bahay. I just bought what I needed and of course my favorite snacks. Pag tapos kung mag grocery ay napadpad ako sa isang jewelry shop at nahagip ng aking mga mata ang isang kumikinang na kwintas. "Luna?" namamang-hang tanong ko sa cashier. Tumango lang ito at ngumiti "Pwedi bang hulog-hulogan yan hehe" nahihiyang tanong ko. "Yes po maam pweding pwedi po basta may trabaho lang po kayo at dalawang valid id, meron din po kami ditong iba't ibang design ng mga moon meron din half moon." pag aaliw nito sa akin. Pinili ko lang ang nahagip ng mga mata ko kanina isang kwentas na bilog na bilog na buwan pero ng makita ko ang presyo ng kwintas parang nag dadalawang isip agad ako, tatlong taon ko ata itong babayaran mas malaki pa sa sahod ang presyo nito. "Bilhin ko nalang para sayo yan. " singit nang lalaking kakadating lang sa shop. Pagtingin k
ALAS-DIYES na nang makarating kami sa Boracay dahil itong si Christine ay dumaan pang convenient store para bumili ng makakain at maiinum namin para mamaya. Pag-baba namin ay agad naman kaming sinalubong ni Jenny. "Bakit ngayon lang kayo?" aniya nito. "Bakit hindi mo tanungin yung lasinggera mong kaibigan diyan." sabay tingin ko kay christine na busy ito kakapicture sa paligid. "Helloo.. dollar kaya ang mga presyo ng mga bilihin dito" saad nya. May point nga siya para makatipid tipid rin kami. Kahit kasi mga professional na kmi ay nagkukulang parin ang sweldo namin dahil habang tumatagal mas lalong nag mamahal ang mga bilihin. "Guys, I have something to tell you." na e-excite na sabi ni Jenny. "Ano yun." tugon naming dalawa "Ano gusto niyong unang malamam, Bad News or Good News?" dugtong nito. "Good News syempre " sabay apir namin ni christine "The Good News is... my party party tayo mamaya." saad nya sabay palakpak. "Inuman na... " saad ko naikinatuwa naman nilang dalawa