Chapter 14

UNO

TUMIGIL sa pakikipag-usap si Mama sa mga kasama nito nang makapasok ako sa malawak na sala. Agad akong binati ng mga kasamahan niya, pero siya ay sandaling natigilan sa gulat.

"Oh, look who's here? My son!" Nilapag niya ang hawak na tasa at tumayo. "I thought I'd never see you again. This is surprising!"

"I have something to talk with you."

"I'm sorry, hijo, but as you can see, I'm busy—"

"Now."

Natigilan siya nang mapansin ang seryoso kong mukha. Hindi ko siya nilubayan ng tingin hangga't hindi siya tumatango.

"Excuse us, my amigos & amigas. Mukhang importante ang pinarito ng binata ko," nakangiti siyang nagpaalam sa mga kasama niya kahit halata sa mukha na hindi niya nagustuhan ang ginawa ko.

Nagpatiuna siya sa paglabas. Nakasunod lang ako sa likuran niya hanggang sa makapasok kami sa loob ng library. Tumigil siya sa mismong gitna at lumingon sa akin. I locked the door behind me and walked towards her.

"Pinahiya mo ako sa mga amiga ko! Ano bang kailangan mo—"

"May kailangan akon