Hahalikan niya sana ako ulit nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Umayos siya ng pagkakaupo, “fuck!” malakas niyang hinampas ang manibela.Bahagya akong natawa sa ginawa niya, “you should answer it, baka importante ‘yan.”“Wala ng mas importante pa sa’yo.” akmang yayakapin niya ako ngunit tumunog muli ang cellphone niya. “Damn, people!”Tinignan niya muna ako at nang tumango ako ay sinagot niya ang tawag, “okay–okay, I’ll be right back.” binaba niya ito at bumaling sa akin. “Sige na, dito na lang ako. Hihintayin kita matapos.” sabi ko kahit pa hindi siya nagsasalita. “Are you sure?” nag-aalala niyang tanong sa akin. “Oo, kapag naman pumasok ako pag-uusapan na naman ako doon. Tapos baka nandoon pa si Koen–”“Okay, stay here. Tatapusin ko agad.” sabi nito ng hindi pa ako pinapatapos magsalita. At ganoon na nga ang nangyari, hinintay ko siya sa loob ng mamahalin niyang sasakyan. Dalawang oras na ang nakakalipas ngunit hindi pa rin natatapos ang board meeting nila Stefan, tini
Lumayo ako ng bahagya sa kanya dahil marami na ring tao sa cafeteria ang nakatingin sa aming dalawa. “Stefan, nakakahiya–”“Do you want me to get everyone out of here now?” mas lalo pa niyang dinikit ang labi niya sa aking tainga, this time pababa na ng aking leeg ang dampi ng labi niya. Tinaas ko ang dalawang kamay ko na para bang sumusuko na ako, “stop it–baka may magsabi nito sa head office tapos matanggal pa ako dito sa Lions.”“That will never happen, baby.” sabi nito at binigyan ako ng matamis na halik sa aking noo. Inubos namin ang mga inorder niya kahit pa busog na ako ay pinilit ko pa ring ubusin ‘yun dahil sayang at alam kong talagang gusto niya lang akong ‘wag magutom. “Let’s go?” tanong niya sa akin nang makitang nagpupunas na lang ako ng aking bibig. “Tara.” Halos padilim na rin pala kaya wala ng masyadong estudyante tanging napasok at nalabas na lamang sa campus ang mga estudyanteng may subject ng panggabi. “Anong ginagawa ni Diara pala dito kanina?” basag ko sa ka
“Can I date you?” ulit niya sa akin. “Under our contract?” umiiling kong sinabi sa kanya. “No–after–”Hindi ko na siya pinatapos pa, “you’re just overwhelmed, Stefan. Imagine, with or without your Lolo ginagawa natin ‘yung ginagawa ng totoong mag couple, bakit kailangan pa ng label?”“Kasi nga I’m starting to love you more!” “You just like me a few days ago.” tumingin na ako sa kanya at ngumiti. Lumapit ito sa akin at niyakap ako, hinayaan ko lang siya. “Nararamdaman ko na lang bigla na mahal na kita. Hindi naman ako papayag ng may nangyayari sa atin ng walang tayo.”Ma-ingat niya akong inalayo sa kanya, at tumayo siya may kinuha siyang papel sa bedside table na nasa gilid ko. Umupo ito tabi ko habang ako naman ay nakahiga. Pinakita niya sa akin ang papel at ito pala ang kontrata namin. “I don’t like being in a contract relationship anymore.” pupunitin niya sana ang kontratang pinirmahan ko ng hindi ko manlang binabasa noon ngunit pinigilan ko ito. “No–sige na! Pumapayag na ako.
I woke up to a loud knock on the door; I looked around but saw no sign of Stefan.“Madame Calliste?” “Madame Calliste?” dalawang tao ang nagtatawag sa akin kaya naman bumangon na ako agad. Binuksan ko ang pintuan at bumungad sa akin ang dalawang katulong ni Stefan, si Yanu at Mildred. “Magadang umaga po, Madame. Pasensya na ho kayo kung ginising ka namin sa gitna ng kasarapan ng tulog mo,” ani ni Mildred. “Masyado ka namang formal, Mildred. Okay lang, nakatulog naman ako ng maaga kagabi, si Stefan nga pala?” tanong ko, nagkatinginan silang dalawa ni Yanu. “Bakit? May problema ba?”“Madame, nasa mansyon sila ngayon ng mga Leviste–”Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, “bakit? Sino-sino sila?!” “Hindi po nagsabi kung bakit basta pinapasabi po ni Sir Stefan ay gisingin ka daw po namin para kumain na ng tanghalian at kapag naman po ikaw ay nagtanong sabihin naming nasa mga Leviste po sila.” sabi ni Yanu. Saan ba ang mansyon ng mga Leviste?Baka mamaya ay ituloy na ng Lolo ni Stefan
“Madame Calliste, nandito na po tayo.” Hindi na ako nakapag pasalamat, nang sabihin niya iyon ay agad kong tinanggal ang seat belt ko at lumabas ako agad ng sasakyan. Patakbo akong lumapit sa gate ng mansyon ng mga Leviste, nang makita ako ng mga guard nila ay agad akong hinarang. “Ma’am, ano po ang kailangan ninyo? Hindi po pwedeng basat basta ka na lang pong lalapit—“ Hindi ko na siya pinatapos pa at nilagpasan ko siya ngunit hinawakan ako ng isang guard pa sa aking braso. Ang higpit ng pagkakahawak sa akin kaya nakaramdam ako ng pananakit ng braso ko. “Bitiwan mo ako!” sigaw ko nang humigpit lalo ang pagkakahawak nito sa akin. “Bitiwan mo ako! Nasasaktan ako!”“Ma’am, trespassing ka! Tinatanong ka namin ng maayos!” galit na saad nito at parang tripleng sakit na ang nararamdaman ko dahil sa mas humigpit pa ito. “Isa akong Leone!” sigaw ko sa kanilang dalawa at saka mabilis na binitawan ang kamay kong nakahawak sa kanya. “Papasukin niyo ako!” “Ma’am, pasensya na po kayo–pero s
“Mabuti pa nga, planuhin na ‘yan at para na rin mas lumaki at lumawak ang kanya-kanya nating business. Kailangan din talaga ni Diara ang backup ng kumpanya ni Stefan lalo na’t kilalang-kilala si Stefan sa buong mundo kaya mas maganda talaga ang collaboration ng mga business nila kung sakali.” sagot ni Sir Matteo. Habang nagsasalita ang Lolo ni Stefan at ang ama naman ni Diara, hindi ko pa rin iniaalis ang mga mata ko sa dalawa na halos walang pagitan ang mga pwesto nila. Nakita ko pa ang paglagay pa ng isang kamay ni Diara sa braso ni Stefan na tila masasabi mong may relasyon sila, na gusto nila ang isa’t-isa. Gusto kong umiyak, ang sakit na ng lalamunan ko dahil pinipigilan kong bumuhos ang mga luha ko. “Ano ang masasabi ninyong dalawa? Stefan… Diara?” tanong ni Sir Sylverio. “Sandali… hindi ba’t may usap-usapan na may karelasyon ka, Stefan? Hindi ba’t dapat ikakasal na kayo, ano ang nangyari do’n? Hindi pwedeng magkaroon ng issue dahil kawawa naman ang anak ko.” Napansin ko ang
“Nandito ako malapit sa mansyon ng mga Leviste.” malinaw kong sinabi sa kanya sa kabila ng pagbagsak ng mga luha ko. Hindi ko na iniisip pa kung anong mga consequences ko ngayon, alam ko kapag nalaman ito ni Stefan ay tiyak na magagalit ito. Iniisip ko ngayon ang sarili ko, mukhang ngayon ay masasabi ko ng hindi lang dahil ito sa inuutos sa akin ni Mama, kung hindi dahil kusa ko na itong ginagawa dahil mahal ko na si Stefan. Mahal ko na siya. Hindi naman ako naghintay ng matagal dahil dumating agad si Koen. Hininto niya ang sasakyan niya sa harapan ko, bababa pa nga sana siya pero sinenyasan ko siyang ‘wag na. Sumakay ako agad nang buksan niya ang pintuan sa front seat. “Today you are my passenger—”Hindi ko na siya pinatapos dahil inaasar na naman niya ako, “hindi ako princess.” Tumawa siya, “bakit? Sasabihin ko bang princess? Hindi mo kasi ako pinapatapos sabi ko passenger lang.” Inirapan ko ito, “bakit ka nandito?” tanong niya sa akin ng nahimasmasan na siya kakatawa. “W-wala
“Anong itatago ka dyan?” natatawa kong tanong sa kanya. Bakit naman niya ako kailangan itago? Pinakilala nga niya ako sa Lions University bilang fiancee niya.“You don’t get me, Calliste you’re so innocent, kung ano man ang dahilan ni Stefan, respetuhin natin ‘yun.” seryosong sagot niya sa akin. Naglakad na siya papasok sa Lomihan, sumunod na rin ako kahit pa ang dami kong katanungan sa kanya, eh, kilala ko si Koen. Hindi niya rin ako sasagutin. Nakahanap na siya ng upuan namin, ang ganda pa ng pwesto namin dahil kitang-kita mo ang Taal Volcano. Mapait akong napangiti, buhat ng maging magkakilala kami ni Stefan hindi pa kami nakakapunta sa public places katulad nito. Naiintindihan ko naman dahil sikat siya at baka pagkaguluhan siya ng mga tao o dahil hindi naman talaga tunay ang sinasabi niyang mahal niya ako kaya hindi niya ako kailangang ilabas sa mga ganitong lugar. Hindi manlang niya ako maaya sa ganitong klaseng kainan. Pero bakit ako nagrereklamo?! Alam kong bilang nalang sa
Nang matapos na kong kumain ay dumiretso na agad kami sa room namin, hanggang makapasok ng room ay naiilang ako. Feeling ko laging may mga matang nakatingin sa akin, hinayaan ko nalang yun at nagfocus na sa pag-aaral ko. Hanggang matapos ang klase ay naiilang pa rin ako. Parang may nakatingin talaga sa akin."Wrena," tawag ko kay Wrena."Why?" Nangunot noo niyang tanong sa akin."Feeling ko kasi may nakatingin sa akin, may nakikita ka bang nakatingin sa akin?" ayokong magfeeling pero mas may tiwala ako sa pakiramdam ko."Ha? Sige wait titingnan ko." Kita ko ang paghahanap niya at lumipas ang ilang segundo then... "Nahuli ko si Jason, Ariann." pasimple niyang sabi sa akin kaya natawa ako."Bakit ka natawa?" taka niyang tanong."Tama nga ang nararamdaman ko, may nakatingin sa akin kanina. Kaklase pala natin 'yang si Jason." i never thought na titingnan ako ng masungit na 'yun. Kinuha ko nalang ang tubig ko at ininom yun ng diretso."Pansin ko nga rin yun kanina pa. Ayiieee oy ikaw Arian
Maliwanag na ng magising ako kaya bumangon agad ako, nakaalis na kaya si Kuya? Napasarap ang kwentuhan namin kagabi kasama sila Nanay at Tatay kaya madaling araw na ko nakatulog."Nay, nakaalis na ba si Kuya?" bungad ko agad pagkababang-pagkababa ko."Oo nak, kanina pang alas sinco ng madaling araw, hindi ka na pinagising dahil baka pilitin mo pa raw siyang ihatid sa airport." napaka ano talaga ni kuya. Psh!"Oo nga pala, sabi ng kuya mo ihatid mo yang nasa box na yan diyan sa address na nakalagay sa ibabaw ng box. Tapos dumiretso ka na sa school mo, magiingat ka roon ah? Mag-aral ng mabuti." Tiningnan ko ang papel sa ibabaw, hmmm. Company siya. Kaya ko 'to! May naisip nanaman akong kabalbalan."Opo nay." Napangiti ako ng palihim sa naisip ko, ako pa? Kaya!"Oh siya kumain ka na at ng makapasok ka na, kami naman ng tatay mo ay magdedeliver ng mga order na prutas." Tumango ako at nagsimula na kumain.Pagkatapos na pagkatapos ko mag-asikaso ay binuhat ko na ang mini box na pinapadeliver
Napahinto ako at bumalik hindi pa naman kasi kalayuan ang natatakbo ko, kita ko siya na nakatingin sa akin habang may hawak na kahoy, hala natakot kaya siya kanina? Ng tingnan ko si mamang may kutsilyo ay unti-unti na siyang bumabangon pero si poging naka suit ay nakatayo lang at nakatingin sa akin."Halika ka na dal-" napahinto ako sa pagsasalita ng magsalita siya."Bakit bumalik ka? Tumakbo ka na!" Naku naman! Ano ba problema nito? Siya na nga binalikan.Pero imbis na makipagsagutan pa ko sa kaniya, tumakbo nalang ako papunta sa kaniya at hinila na siya at sinama sa pagtakbo ko! At ng makakita ako ng tumpok na basura, agad ko siyang hinila roon pero huminto siya kaya muntik na ko masubsub sa dibdib niya kaya pinitik ko yung tenga niya."Aray!" reklamo niya. Blah blah blah."Bakit ka ba nahinto bigla?! Halika na dali at baka habulin tayo ni mamang may kutsily-" ng mapatingin ako sa likod niya ay nakita ko na nga si mamang may kutsilyo kaya hinila ko na siya ulit. "Ayan na dali!" mabi
"Wait, what?" Naguguluhan kong tanong sakanya."Niloko niya si Dad, she's having an affair with Dad's business partner." Nakayukong wika niya. Hindi ko man makita ang expression niya alam kong napapahiya ito."I'm sorry, I don't know how to react. Iba kasi yung nangyari sa'kin, Kins." Ang non-sense ng sagot ko. At hindi ko na dapat malaman pa ang dahilan bukod do'n dahil that's a private matter na."Yeah, but I just want to know what did you feel about it. Iyon ang dahilan kung bakit ako gustong ipakasal ni Dad sa anak ng ka-affair ni Mom. Nakakatawa." This time, nakita ko ang kanyang expression. Pinipilit niyang tumawa kahit na umiiyak siya. "Addi, bakit ako ang kailangan mag suffer? P-Pinipilit nila akong magpakasal para mapagtakpan ang kataksilan nila." Nilagay niya ang dalawang palad niya sa kanyang mukha."I'm sorry, I know it's beyond my limit but It's that your Father's choice?" Tanong ko. Tinapik-tapik ko ang kanyang likuran. Assuring her na nandito lang ako para sakanya."I-I
"Sana maging bukas sa isip mo na hindi ko ito ginagawa for the company, I'm doing this for your future." Tiningnan ko si Dad na siyang nagmamaneho ng aming sasakyan. "That's why I built our company na matibay ang pundasyon. And that foundation is the trust of our business' partners." I feel the sincerity of his voice while saying that.Kasalukuyan kaming nasa byahe dahil ihahatid niya ako sa aking unit. I hate it, ayaw ko pa sana magpahatid pero ayaw ko namang madisappoint ulit si Dad sa'kin. Sabi nya, I should trust him with his choice. I should trust him because he knows what is best for me. So why not give it a try."Yes, Dad. I know na pinaghirapan mo po ang pag-aalaga sa company natin. Don't worry kapag ready na po ako. Why not."This time, I'm serious. I don't know why the hell I'm saying those words but I'm hundred percent sure that It's gotta be okay, I'm gonna be okay with it.Napasarap kami sa kwentuhan ni Dad, when I realized I need to go down na pala. Nasa parking lot na k
I will never forget what happened last night. Lasing na lasing ako pero hindi ako pinabayaan ni Stefan. Dumaan muna kami sa isang sikat na coffee shop para bilhan ako ng brewed coffee para raw kahit papaano ay mahimasmasan ako.He took care of me and narealize kong siya lang ang gumawa sa'kin ng ganun. Hindi niya ako iniwan hangga't hindi pa ako okay. Hindi ko mapigilan ang pagkumpara kay Stefan sakaniya. He's really a gentleman.Nakatingala lang ako ngayon sa ceiling ng aking kwarto and then I remember what he said bago niya ako tanungin kung saan ko gustong pumunta. ."You can't decide just what you want to do, Calliste!" Alam kong naiirita na siya sa'kin dahil hindi ako umiimik sa mga pangaral niya sa'kin. May halong diin pa ang salita niya ng banggitin niya ang pangalan ko. "Hindi mo pwedeng piliin ang none of the above kung may tamang sagot sa multiple choice!" Hindi ko siya matingnan ng diretso dahil nahihiya ako sa mga kagagahan ko."What if kung wala ako? I know I'm a little b
I will never forget what happened last night. Lasing na lasing ako pero hindi ako pinabayaan ni Miguel. Dumaan muna kami sa isang sikat na coffee shop para bilhan ako ng brewed coffee para raw kahit papaano ay mahimasmasan ako.He took care of me and narealize kong siya lang ang gumawa sa'kin ng ganun. Hindi niya ako iniwan hangga't hindi pa ako okay. Hindi ko mapigilan ang pagkumpara kay Timo sakaniya. He's really a gentleman.Nakatingala lang ako ngayon sa ceiling ng aking kwarto and then I remember what he said bago niya ako tanungin kung saan ko gustong pumunta. ."You can't decide just what you want to do, Addi!" Alam kong naiirita na siya sa'kin dahil hindi ako umiimik sa mga pangaral niya sa'kin. May halong diin pa ang salita niya ng banggitin niya ang pangalan ko. "Hindi mo pwedeng piliin ang none of the above kung may tamang sagot sa multiple choice!" Hindi ko siya matingnan ng diretso dahil nahihiya ako sa mga kagagahan ko."What if kung wala ako? I know I'm a little bit too
Nagpalit ako ng pajama at loose shirt. Tumambay muna ako sa sala gaya ng sinabi niya hindi muna ako pumasok sa kwarto ko.Nanunuod lang ako ng series ng dumating na ang gagawa at magpapalit ng pintuan ko.Hindi rin nagtagal ay natapos na nila."Addi, come here." ani ni Miguel."Wait!" pinatay ko ang T.V. at lumapit na sakaniya."Set your password"Ginawa ko naman ang sinabi niya, nag set ako ng password. Which is birth date ko pero inuna ko ang day bago ang month. Hindi ko napansin na nakatingin pala siya. Tsk. Pero huli na, nakita na niya ang password ko."Don't worry, papasukin lang kita kapag hindi ka ulit sumagot. Don't you dare to do it again!" he said and he left, again!What's happening to him? Acting like my bf huh!Pumasok ako ng unit ko, and as usual wala nanaman akong ginagawa pero ngayon ko lang narealize na maayos na pala at wala na pala talaga akong aayusin.Pumunta ako ng kwarto ko dahil parang may parte sa kaloob-looban ko na gusto kong matulog. Ibinagsak ko ang sarili
Kunot noo kong tinitigan ang wine glass na nasa harapan ko. "Ahhhhh!" sigaw ko.Buhat yata kagabi pag-uwi ko ay panay singhal at sigaw nalang ang ginawa ko.After that party. Pinipilit ako ni Mommy na mag stay muna sa bahay pero hindi ako pumayag. Dahil una, ayaw kong malaman pa nila ang nangyayari sa'kin, pangalawa hindi rin ako makakahinga ng maayos dahil sa tensyon sa pagitan namin ni Dad.Hindi ko makakalimutan ang sinabi ni Kinsley sa'kin kagabi.Namumuo ang kaniyang luhang nakatingin ng diretso sa'king mga mata. "I heard everything from Oli, I'm sorry." Niyapos niya ako ng mahigpit. "I'm sorry, I know it's hard for you kasi akala mo siguro maiipit ako sainyong dalawa" Hindi ko na din napigilan pa ang aking mga luha dahil sa ginawa niyang pag yakap sa'kin. "Pero no, I got mad at Olivia because she did nothing to stop her sister. She even supports them." Tinapik-tapik niya ang aking likuran."I'm sorry, I-It's not because I don't trust you but I just don't want to add my problems