Chapter 33

Mabilis ko dinampot ang wet wipes sa side ko at pinunasan ang labi ko.

Parang kumukulong bulkan iyong ulo ko sa galit sa lalaking iyon. Sa araw-araw na pag punta niya dito, ginagawa niyang impyerno ang buhay ko sa yamot ko sa kanya.

But I owed at him kaya grabe iyong pagtitimpi ko pagdating sa kanya.

"Babalik nalang siguro ako."napabaling ako kay Cromo na hanggang ngayon nasa door entrance pa din.

Shoook, I forgot his existence.

I threw the wet wipes and slight move my lips to form a little smile.

"No, come in. Napadalaw ka?" i casually ask.

I use to be formal with him since my brother warned me. So, I dont have a choice. It's much better this way na din para maging maayos ang pakikitungo ni Cromo sakin which is naging okay naman.

Lagi niya ako dito dinadalaw, minsan kasama niya si Ainna at madalas siya lang. Ang impokrita ko naman kung idedeny kong hindi ako kinikilig at hindi lumalalim iyong nararamdaman