Chapter Twelve

Keight

Wala kahit anong maririnig sa pagitan namin kundi ang marahang hampas ng alon sa dagat. Umupo kami sa puting buhangin ng pangpang. Napangiti ako nung tuluyan ko ng mapag-masdan kung gaano kaganda at kaasul ang karagatan. 

Nilingon ko sa tabi ko si Duke. Nakatanaw rin siya sa dagat, malungkot ang mga mata.

Gusto ko mang tanungin siya, napag-desisyunan ko nalang maghintay. Alam ko namang magsasalita rin siya kapag handa na siya. Aantayin kong mag-kusa siya, kung hindi parin siya magku-kwento iintindihin ko nalang. Maghihintay nalang ulit ako kung kailan siya magiging handa.

Nagulat ako nung magtama ang mga mata namin. Hinawakan niya yung pisngi ko at hinaplos yon.

"Duke.." tawag ko sakanya. Malungkot siyang ngumiti at tumingin nanaman sa dagat.

"Mom and Dad accident happen when I was ten. Narinig kong nagdududa sila kung talagang aksiden