Kabanata 52
Being engaged to someone you love doesn't mean you are free from lovers' quarrel.
After being engaged for a week, we got into a fight. You know why? Because he suddenly got busy we don't even get to talk the next morning.
I keep calling him but he will just answer me to tell me that he is busy. Nagtetext rin naman ako sa kanya pero ang tipid lang nang mga sagot niya.
Naintindihan ko pa kung busy talaga siya kung sinasabi niya lang kung ano ang kinakaabalahan niya baka naman matulungan ko rin siya sa paperworks niya. Pero hindi eh, wala talaga siyang sinabi sa akin kahit katiting.
I am now very very very angry at him. Ins
Kabanata 53"Stop staring at me, we are eating." Saway ko kay Tyler na nakatitig lang sa akin habang kumakain kaming dalawa."What's wrong looking at my future wife?" May halong pang-iinis niya na sabi."Kumain ka na lang kaya? Naco-conscious ako sa tingin mo." Sabay subo sa pagkain ko at hindi na tumingin sa kanya."Ito naman oh!" Nakabusangot niyang sabi pero agad niya naman itong binawi at seryosong tumingin sa akin. "May sinabi pala si Ade sa akin kanina bago ako pumasok sa kwarto mo."Continuing eating my lunch, "What did he said?""Na may ginawa daw kayong dalawa kanina at me
Kabanata 54"What happened to you?" Tinignan ko siya nang diretso sa mata. "May nangyari bang masama? Bakit ba ganyan ang mukha mo?"Pilit ko siyang tinatanong pero seryoso lang siya na nakatingin sa akin at hindi ako sinasagot."Huy!" Pag-gising ko sa diwa niya."I'm...I'm...I am—" he can't say it properly."You're what?" Looking at him with a question on my face"Kailangan ako sa hospital Adi, something came and I am really needed there." I look at him looking disappointed.Akala ko ba tapos na siya sa mga ginawa niya? Kay
Kabanata 55Kanina pa ako nakatingin sa bintana ng sasakyan. Mukhang malayo 'yong destinasyon namin. Wala na rin ni isang nagsalita sa amin ni Tita, mukhang hindi rin naman ako makakatanggap nang maayos na sagot pa. Sa tuwing nagtatanong ako sa kanila pilit niya itong iniiwasan o hindi niya sinasagot na.Habang nasa biyahe kami ay unti-unti kong napapansin ang paglubog ng araw, sobrang ganda talaga tignan.Hindi kalayuan ay may nakikita akong malaking simbahan. Hindi ko alam kung saan kami ngayon ang tanging nakikita ko lang ay baybayin ng dagat at bundok na sa likod nito ay ang araw na papalubog na.'Di nagtagal ay bigla na lang huminto ang sasakyan.
Kabanata 56"What do you mean, Tita Tatianna?""Don't worry about anything, Addison. We already got it!" She exclaimed.Liningon ko ang coordinator at nakita kong kasama na niya ngayon sila Daddy.Teka lang, nalilito na ako sa nangyayari. May hindi ba ako alam dito?"Make-up, please. Kailangan nang retouch ang ating bride!" Sigaw pa nang coordinator, dali-dali namang may lumapit sa akin at inayos ang aking make-up.Napalingon naman ako kila Daddy, "Ano bang nangyayari, Daddy?" Napatawa naman siya sa tanong ko, may nakakatawa ba sa tanong ko?"Do you really don't know what is happening right now?" He asked, umiling naman ako."I really what to tell you but its gonna spoil the event for today." Event?"Okay, Daddy and the bride please get ready!" The coordinator said.Bride? What does it mean?Tumunog ulit ang kampana. Sa pagtunog ng kampana ay kasabay no'n ay ang pagbukas ng pintuan ng simbahan at ang pagtugtug ng magandang musika. Tila ba nasa isang malaking panaginip ako.Nakita ko s
Kabanata 57Parang kay bilis nang panahon, limang taon na ang lumipas simula noong kinasal kami ni Tyler, isang sorpresang kasal para sa akin.Hindi ko pa rin makakalimutan ang sandaling iyon. Ang araw na 'yon ay isa sa mga importanteng araw nang buhay ko. Hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin ang araw nang kinasal kaming dalawa.Kung nasabi ko man noon na mahirap ang magfiance na stage, mas mahirap ang pag-aasawa. Ito lang siguro ang mahirap na parte ng buhay ko na pinakagusto ko.Ang pag-aasawa ay hindi naging madali sa aming dalawa. Hindi kailanman puro saya lang pagsasama naming dalawa.Unang taon namin bilang mag-asawa ay sinubok ito. Pagkatapos ng aming kasal ay hindi kami agad biniyayaan nang anak. Nagkaroon ako ng mga sintomas ng pagbubuntis pero akala ko lang pala, may iba pa pala akong kondisyon. Naagapan naman iyon agad.Sinubukan namin ulit at mukhang biniyayaan naman kami. Ngayon mayroon na kaming apat na taong kikay na babaeng anak.Sa loob nang limang taon na mag-as
Kabanata 58Sa pagbukas ko sa aking mga mata ang tanging nakikita ko lang ay purong puti. Hindi kalayuan ay may nakita akong nakaputi na tila masayang-masaya na sumasayaw.Lumingon-lingon ako sa buong lugar para alamin kung saan ako. Pero nagkamali ako dahil puti lang din ang nasa paligid ko at wala akong alam kung nasaan ako ngayon.Tumingin ulit ako sa gawi kung saan ang babae kanina pero nagulat ako nang mawala siya. Namamalikmata ba ako?Naglakad-lakad ako sa lugar, nagbabakasakali ako na may taong makita at pwedeng tanungin kung saan ako ngayon.Pero habang naglalakad ako ay nakita ko ulit hindi kalayuan. Tumakbo ako nang mabilis sa kanya pero mukhang wala iyong epek dahil habang lumalapit ako sa kanya ay gano'n din ang kanyang paglayo sa akin. Sinubukan kong sumigaw para tawagin siya pero mukhang wala lang siyang naririnig mula sa akin.Sinubukan ko muli na lumapit sa kanya at mukhang napansin niya na ako dahil bigla siyang lumingon sa akin.Napanga-nga ako at napa-iyak nang mak
Kabanata 59"Ma'am? Can I ask you something?" The nurse asked."Sure, you can." Sagot ko."Kayo lang po ba mag-isa?"I am with my husband.""Bakit po wala siya dito?" Now I am kinda annoyed at her."Now, can you stop talking? It makes my head hurt.""It is just one question."Hindi ko alam kung saan na ba ako tinutulak nitong nurse. Hindi kalayuan ay may nakita akong mga security guards at narinig na lalaking sumisigaw."I don't care! Just find my wife! I will fire you instantly to the moment that something will happen to my wife!""Is my room near already?" I asked."Opo, Ma'am. Mukhang ang kwartong kinaguguluhan ay 'yong kwarto niyo po." Nanlaki naman ang mata ko sa narinig."Hello po, Ma'am pero hindi po kayo pwedeng pumasok dito. Private room po ito. Baka naliligaw lang po kayo." Sabi ng isa sa mga security."She is actually the patient and this is her room." Sabi nang nurse.May lumapit na isang security sa kausap naming security at mukhang may sinabi siya roon sa isa at pumasok
Kabanata 60Isang buwan ang lumipas nang nalaman ko ang resulta ng mga test. Nang nalaman ko 'yon ay halos parang dinaganan ako ng mundo. Buong araw ako umiyak sa C.R. ng kwarto namin.Nakita ako ni Tyler na walang malay sa loob ng C.R. Kwento niya pa sa akin ay halos nasiraan daw siya nang bait nang makita ako na walang malay. Hindi na niya ako dinala sa hospital pa at tumawag na lang nang doktor. Wala pa rin siyang alam tungkol sa kung bakit ako nawalan ng malay. Kahit na nagtaka siya kung bakit namamaga ang mga mata ko ay sinabi ko na lang na wala akong alam.Sa buong buwan ay napansin ko rin ang pag-iiba ng mood ko, madali na lang akong mapikon o magalit sa mga anong bagay, madalas na rin sumasakit ang ulo ko na halos binibiyak na, hindi ako sigurado dito pero may mga panahon na may nakakalimutan ako at hindi ko maalala, at nagpunta na rin kami sa eye clinic para sa mata na halos paminsan-minsan ay malabo na ang tingin ko.Minsan ay nalilimutan ko na may sakit ako pero may palatan