[26]
Kapahamakan***
Wala na akong oras pa upang mag-isip ng maayos sa kung ano ang dapat kong gawin. Kaya't pagkaparada ko ng aking sasakyan sa parking area ng St. Joseph Hospital ay agad akong bumaba at patakbong tingungo ang emergency room.
Hindi ko lubos maisip na mangyayari ang lahat ng 'to. Bakit ko ba siya hinayaang umalis? Bakit ko ba siya hinayaang makalayo? Kung pinigilan ko lang sana siya ay hindi ito mangyayari sa kanya. It's was heart breaking.
Sabi kanina sa babaeng naka-usap ko, naa
[27]Tears for Her***"Doc, kumusta na po siya? Okay lang po ba siya?" Agad kong tanong sa doctor as quickly as I can. Hoping that she's okay. Hoping that she made it. I don't understand myself, naroon ang pag-aalala at kaba sa aking dibdib sa aasahang sagot ng doctor. Hindi ko magawang pakalmahin ang aking sarili gayong nasa bingit ng kamatayan ang sitwasyon ni Apple. I can't forgive myself kapag may nangyaring masama sa kanya. But still I'm hoping that she's fine.Tumitig sa mga mata ko ang doctor. I tried to read his mind pero hindi ko makuha kung ano ang iniisip niya. "She's okay, but she's still unconscious."Halos mabunutan ako ng tinik sa magandang i
[28]She Forgot***Wala akong pakialam kung napapabayaan ko na ang aking trabaho. Ang importante sa ngayon ay mabantayan at maalagaan ko si Apple.Gusto ko kasing sa paggising niya ay nasa tabi niya ako. Gusto ko na ako ang unang makikita niya pagmulat ng mga mata niya. Gusto kong maayos ang lahat kapag nagising na siya. Iyon ang gusto ko kaya ayokong mawala sa tabi niya.Patuloy pa rin akong umasa na sana magising na siya. Na sana makasama ko na siya. Halos dalawang linggo na rin ang lumipas simula no'ng na-aksidente siya pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nagigising.Ka
[29]The Santillan Bastard***Hapon na nang umuwi ako galing sa hospital. Pabagsak akong umupo sa sofa dahil sa matinding pagod. Marahan kong ipinikit ang aking mga mata hanggang sa 'di ko na namalayang nakatulog na pala ako."Son, bakit d'yan ka natutulog?" Boses ni mommy ang narinig ko kaya napamulat ako ng mata. Napabalikwas na lang ako ng bangon nang mapansing gabi na pala dahil madilim na sa labas ng bahay. Tumayo ako at humalik sa pisngi niya."Hi, Ma. Sorry nakatulog ako," wika ko sa kanya."Let's eat!" Aya niya."Hindi na, Ma. Aakyat na ako para makapagpahinga na ako," sabi ko at hu
[30]Throwback***Nangyari daw ang lahat habang nasa New York ako.Bata pa lang kasi ako ay sa US na ako nakatira. Sa lolo at lola ko na parent ni mommy. Sila ang nag-alaga at nagpaaral sa akin hanggang makapagtapos ako ng high school. Sila ang tumatayong mga magulang ko dahil hindi nagagampanan ng totoong mga magulang ko ang responsibilidad nila sa akin. Sa kanila ko naramdaman ang pagmamahal at pag-aalaga ng mga magulang. Hindi sila magkulang sa akin. They gave me everything na hindi kayang gawin ng mga tunay kong mga magulang. Umuwi lang ako ng Pilipinas upang dito ko na ipinagpatuloy ang pag-aaral ko ng college.Siguro, iyon ang isang dahilan kung bakit malayo ang loob ko kay daddy.
[31]Giving Up***Wala na akong ibang mapupuntahan at matatakbuhan. Galit ako sa parents ko, galit ako sa nag-iisang bestfriend ko at give-up na rin ako sa babaeng minamahal ko. Natagpuan ko na lang ang sarili ko sa isang bar. Wala na akong ibang kakampi kundi itong alak na kaharap ko ngayon.Nilunod ko ang sarili ko sa alak. Gusto kong makalimot. Gusto kong mawala ang lahat ng sakit na nararamdaman ko ngayon. Kahit ngayong gabi lang. Kahit isang gabi lang maranasan kong masaya ako. Maybe bukas, magiging okay din ako."Nag-iisa ka ata?" Tanong ng babaeng lumapit sa akin.Hindi ko siya pinansin. Subalit tumagay ako ng rum sa baso a
[32]Peligro (Danger)***Dahil sa mga nangyayari ay mas lalo akong nagugulugan. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Gusto kong lumayo, gusto kong lumayo sa sa realidad. Gusto kong mapag-isa but I don't know where to go.Binaybay ko ang isang bahagi ng kahabaan ng Quezon Avenue. Hindi ito pa ito kalayuan sa bar na pinanggalingan ko. It just a meter away pa lang kaya malaya ko pang nakikita sa side mirror ang naturang bar.Napahinto na lang ako sa aking pagmamaneho nang may biglang humarang na tatlong lalaki sa daraanan ko. Inis na binusinahan ko sila pero hindi pa rin sila umaalis. Ginawa ko pa ulit ang pagbusina pero hindi pa rin sila na
[33]Pagpapaubaya***Dahil sa nangyari ay nagsitakbuhan ang apat na lalaking naka-engkwentro ko. Pati sila ay nagulat sa nangyari at sa ginawa nila. Ramdam kong gumagamit sila ng ipinagbabawal na droga kaya nila nagawa iyon."Mga duwag pala kayo, eh!" Sigaw niya sa mga ito."Okay ka lang, dude?" Tanong niya sa akin.Hindi ko siya sinagot. Tumango lang ako kahit alam kong hindi ako okay dahil sa natamo ko. Pero mas nakadama ako ng awa sa kanya. Umaagos ang dugo sa tagiliran niya na ngayon ay hawak niya."Kuya! Pumunta tayo ng hospital." Sabi ko sa kanya."Sus, okay lang ako. Malayo ito sa bituka." Nakuha pa niyang magbiro sa kabila ng kalagayan niya."Bakit mo ba
[34]Starting Over Again***Kinabukasan ay maaga akong pumunta sa hospital upang sunduin si Apple. Abot tainga ang ngiti ko dahil sa labis na excitement.Naabutan ko siyang nakatuon ang mga mata sa hawak na sa cellphone. Hindi ko alam kong ano ang tinitingnan niya pero parang nagulat siya nang dumating ako. Mabilis niya itong itinago sa ilalim ng unan niya saka ibinaling ang mga mata sa akin."Bakit ka nandito?" Tanong niya na nakataas ang isang kilay."Ako na ang maghahatid sa inyo sa condo." Tugon ko saka nginitian siya. "Kumusta ka na pala?"Nagsalubong ang kilay niya. "Hindi mo na kailangan gawin 'yun. Kasama ko naman si nanay. Kaya na naming umuwi kahit wala ka." Mariin niya