Share

Chapter 36: Memories

[36]

Memories

***

Mabuti na lang at hindi nagalit si amin si tita, dahil sa nakita niya kanina. Pero sa totoo lang, nakakahiya na makita niya kaming nasa gano'ng sitwasyon. Mabuti na lang, naniwala siyang dahil lang iyon sa ipis.

Gaya ng sabi ni tita, doon na ako nag-lunch sa kanila. Ayaw kasi pumayag ni tita na aalis akong 'di kumakain. Kaya naman pinagbigyan ko na siya dahil hindi rin ako makakatanggi sa kanya.

After naming kumain ay nagpaalam na ako kaagad dahil susunduin ko pa si Sab sa school niya. Padating ko sa school ay ag

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status