Sa isang apartment malapit sa Business School... Dahil sa pag-alis ni Xander, nag-alala si Bella buong gabi at hindi nakatulog nang maayos.Pero may klase siya sa umaga kaya’t kailangan niyang bumangon sa tamang oras.Katatapos lang niyang maghilamos at mag-ayos nang biglang tumunog ang doorbell.Akala niya si Xander iyon kaya’t dali-dali siyang tumakbo upang buksan ang pinto.Pero pagbungad niya, hindi si Xander ang nandoon kundi ang kanyang sekretarya.“Bella, magandang umaga. May inutos po ang boss ko na ipahatid ko sa inyo,” nakangiting sabi ng sekretarya sabay abot ng isang napakagarang kahon na balot ng itim na pelus.Napakunot-noo si Bella.“Ano ito...?”“Bella, paki tanggap po ito. Buksan niyo at malalaman niyo,” sagot ng sekretarya.Tumango si Bella, tinanggap ang kahon, at dahan-dahang binuksan.Tahimik na nakalatag sa loob ang isang set ng kumikinang at kaakit-akit na pearl jewelry. Bawat perlas ay bilog at pulido. Sa unang tingin pa lang, halatang mamahalin.“Miss Bella, k
Dahan-dahang dumilat si Dianne. Sa gitna ng malabong singaw ng tubig, ang malinaw niyang mga mata ay kumikislap sa liwanag. May halong misteryo at alindog—nakakahalina. Ngunit ang tunay na nakabibighani ay ang lalaking nasa harapan niya, basang-basa mula ulo hanggang paa."Hmm~"Binuka ni Dianne ang kanyang bibig, tila may nais sabihin.Pero hindi na siya binigyan pa ng pagkakataon ni Tyler. Sa mismong pagbuka ng kanyang labi, agad siyang hinawakan nito sa batok at iniyuko, saka mariing sinakmal ang mapupula niyang labi.Sa sobrang lapit ng gwapong mukha ng lalaki, hindi na siya tumutol pa si Dianne. Pumikit na lang siya at hinayaang dalhin siya ng nararamdaman.Tuloy-tuloy ang agos ng tubig mula sa shower head.Hindi niya alam kung mainit lang talaga ang tubig o may iba pang dahilan, pero unti-unting tumataas ang temperatura sa loob ng banyo. Parang steamer na ang paligid—mainit, mabigat sa dibdib, at halos hindi na siya makahinga.Nang pakiramdam niya'y malapit na siyang mawalan ng
Huminto si Xander.Pagkalipas ng ilang segundong katahimikan, tumalikod siya, hinawakan ang baba ni Bella gamit ang mahahaba niyang daliri, itinaas ang ulo nito at mahinang tinanong,"Gusto mo ba talaga na matulog ako sa tabi mo?"Tinitigan siya ni Bella, may luha sa mga mata, suminga at mahinang nagsabi,"Ikaw ang boyfriend ko. Gusto ko lang na samahan mo ako. Hindi ba't normal lang 'yon?"Tiningnan ni Xander ang mukha nitong halos kapareho ng mukha ni Dianne. Kita sa mukha ni Bella ang pagkasabik at pagkaawa, kaya't ngumiti si Xander."Baka bukas, hindi na ako ang boyfriend mo.""Wala akong pakialam," sagot ni Bella.Nang makitang bumuti na ang mood nito, mas mahigpit na yumakap si Bella sa kanya. Sumiksik siya sa dibdib nito at nagsabi sa malambing na tono,"Kahit ngayong gabi lang, ikaw pa rin ang boyfriend ko. Gusto ko lang na manatili ka sa tabi ko."Muling kumunot ang labi ni Xander, tapos ay pinalo ng marahan ang puwitan ni Bella."Maghilamos ka muna. Alisin mo ang pabango sa
Pagkatapos ng hapunan, pumunta si Xander sa hardin, kunwari ay para lang tumawag sa telepono. Nagsindi siya ng sigarilyo habang nasa hardin.Pero habang naninigarilyo siya, hindi niya inakalang darating si Dianne.Alam niyang ayaw ni Dianne sa amoy ng sigarilyo, kaya agad niyang pinatay ito."Ang lamig ng hangin ngayong gabi, bakit hindi ka pumasok sa loob?" tanong ni Dianne habang papalapit at nakatingin sa kanya.Ngumiti si Xander."Ayos lang ako. Hindi ko naman ramdam ang lamig.""Anong problema? Naiinis ka ba na nagkabalikan kami ni Tyler?" diretsong tanong ni Dianne habang nakatitig sa kanya.Pakiramdam niya, dahil sa relasyon nila ni Xander, wala nang kailangang paligoy-ligoy pa.Hindi inakala ni Xander na mababasa siya ni Dianne at tatanungin ng ganito ka-diretso.Napayuko siya at ngumiti, hindi alam kung paano sasagot."Nagulat lang ako... hindi ko lang inasahan na magkakatuluyan kayo." sagot niya matapos ang ilang segundong katahimikan."Hindi ko rin naman inisip dati." Sagot
Ngayong araw, may elective course si Cassy sa gusali ng pagtuturo ng Harvard Business SchoolPagkatapos ng klase, hindi inaasahan ni Cassy na makikita niya si Bella sa corridor—ang babaeng nakapaso sa kanya kaninang umaga.Malinaw na nakita rin siya ni Bella.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, inakala ni Cassy na lalapitan siya ni Bella at hihingi muli ng tawad.Naisip ni Cassy na kung taos-pusong magso-sorry si Bella ngayon, patatawarin na niya ito.Pero hindi iyon nangyari.Parang hindi siya nakita ni Bella.O mas tamang sabihing—nakita siya, pero hindi siya nakilala. Dumiretso lang ito sa likuran niya, hinabol ang propesor na paalis na.Nandoon pa rin ang mga mantsa ng kape sa coat niya—kitang-kita pa rin iyon.Hindi siya makapaniwalang hindi siya nakilala ni Bella.Papatawag na sana siya kay Bella na patakbong dumaan sa tabi niya, nang biglang tumunog ang cellphone niya.Nakita niyang ang kuya niya ang tumatawag, kaya binalewala na muna niya si Bella at mabilis na sinagot ang ta
"Negosyo 'to ni Xander. Tumigil na kayo sa pakikisawsaw. Kapag tama na ang panahon, kusa naman niyang ipakikilala ang sinuman sa bahay," biglang sabi ni Sandro. Ang tono niya ay walang halong init o lamig. Hindi rin siya mukhang interesado.Nakilala na ni Sandro si Bella. Malinaw na hindi siya masyadong kumbinsido rito."Ano? Ayaw mo bang makapag-asawa na si Xander at magka-apo ka na?" singhal ni Cassandra habang nakatitig sa asawa."Siyempre gusto ko. Pero kailangan din nating tingnan kung talagang bagay ang babaeng 'yon kay Xander, at kung karapat-dapat ba siyang maging manugang ng pamilya Zapanta," mas malinaw na sagot ni Sandro.Tahimik na nakinig si Cassy sa sinasabi ng ama. Saglit siyang nag-isip, bago nagtanong:"Dad, ayaw mo po ba sa girlfriend ni Kuya?"Uminom muna ng bone porridge si Sandro mula sa kanyang bowl bago marahang sumagot."Hindi naman sa ayaw. Pero kung karapat-dapat ba talaga ang girlfriend ni Xander na makapasok sa pamilya Zapanta... 'yan ay malalaman natin sa
Pagkalakad lamang ng ilang hakbang, isang napakababang, paos at malambing na boses ang narinig.Ang dulo ng tunog ay bahagyang tumataas, may napakatamis na dating, parang malagkit na malt sugar na dumidikit sa ngipin.Nanginig ang puso ni Dianne at huminto siya.Bumangon si Tyler mula sa kama, mabilis na lumapit, at mahigpit siyang niyakap mula sa likod.Iniyuko niya ang ulo at inilubog ito sa leeg at buhok ni Dianne, kinikiskis ang kanyang tainga sa kanya.“Asawa, hindi ko kailanman inakalang darating ang ganitong araw.”Pumikit siya at hinalikan ang mukha ni Dianne, “Napakasaya ko ngayon, sobrang saya!”“Tyler, baka nananaginip ka pa.”Kalma ang tinig ni Dianne, may bahagyang lamig, “Wala na tayong titulo bilang mag-asawa.”“Kung mag-asawa man tayo sa pangalan o hindi, sa puso ko, ikaw lang ang tanging asawa ko sa buhay na ito,” sagot ni Tyler.Tahimik si Dianne ng dalawang segundo, humarap siya sa kanyang mga bisig, at tumingin pababa.Malinaw na hindi pa tuluyang kumalma ang kanya
Kung hindi lang sana siya gumalaw, ayos na sana.Pero pinaarko niya ang balakang niya, parang sinadyang ikiskis ito sa posisyon nila...Biglang nanigas ang mga kalamnan ni Tyler, kaya’t agad siyang bumitaw kay Dianne.Kung hindi siya bibitaw at patuloy na magpipilit si Dianne, baka hindi na niya makontrol ang sarili niya.Si Dianne naman ay sobrang antok na.Nang kumalma ang lalaking nasa likod niya, agad siyang nakatulog nang mahimbing.Nang maramdaman ni Tyler ang mahinahon at pantay-pantay na paghinga nito, dahan-dahan niya uli itong niyakap at isinubsob ang mukha sa buhok ni Dianne.Habang naamoy niya ang samyo ng babae, nakatulog din siya nang payapa.Kinabukasan, agad na naging maingat si Tyler.Tumigil siya sa pagyakap kay Dianne.Mahimbing pa rin ang tulog ni Dianne hanggang sa mag-umaga.Pagdilat ng kanyang mga mata, una niyang nakita ang lalaking nakahiga nang tuwid sa tabi niya.May kaunting distansya sila—mga isang palad ang layo—pero ang kamay nito ay nakapatong sa kanyan
Bilang isang tao, dapat matutunan mong makuntento at huwag hangarin ang lahat.Ngayong araw, ipinakita ni Dianne ang pinakadakilang pagtanggap at pagpaparaya sa kanyang mga magulang.Si Tyler, masaya na at kuntento sa ngayon.Tungkol naman sa ibang bagay—bagamat gusto niya ito nang labis—hindi pa ito gustong ibigay ni Dianne sa kanya, kaya hindi niya ito pwedeng pilitin.Basta makasama lang niya sila at ang kanilang anak ng ganito, sapat na ito upang maging masaya at kuntento siya.Ang iba pang bagay ay mga dagdag na regalo na lang mula sa Diyos.Sa loob ng kanyang study, abala si Dianne sa pag-aasikaso ng mga opisyal na gawain, at hindi niya namalayang alas-onse na ng gabi.Napabuntong-hininga siya, isinara ang laptop at lumabas ng silid, at saka niya napansin na hindi siya ginambala ni Tyler.Nasa kwarto ko kaya siya naghihintay?May halong pagdududa siyang pumasok sa kwarto, pero laking gulat niya nang makita na wala si Tyler doon.“Ano’ng nangyayari? Nagbago na ba si Tyler at hind