"Pasensya na, Mr. Chavez, may iba pa akong gagawin mamaya. Kung wala ka nang sasabihin, maaari ka nang umalis."Gusto pa sanang magpaliwanag ni Tyler, pero hindi pa siya tapos magsalita nang putulin siya ni Dianne.Kung susuriin ang oras, malapit na sigurong dumating si Lily."Dianne, maaari ba tayong maging magkaibigan?" tanong ni Tyler, ang boses niya ay mababa, garalgal, at puno ng pagmamakaawa."Hindi na kailangan."Muling ngumiti si Dianne. "Ang isang hindi matinong ex ay dapat ituring na parang patay na. Kahit aksidente mo siyang makasalubong, dapat mo siyang hindi pansinin."Mapait na ngumiti si Tyler. "Dianne, hindi mo ba ako bibigyan ng pagkakataong itama ang lahat?""Mr. Chavez, maayos na ang buhay ko ngayon, mas maayos pa sa iniisip mo. Kaya’t itigil mo na ang awa mo at umalis ka na. Salamat!"Pagkasabi nito, tumalikod siya at tumingin sa bintana.Maliwanag ang kanyang mensahe—nasabi na niya ang dapat niyang sabihin at inaasahan niyang aalis na si Tyler nang kusa."Dianne,
Tumango si Brandon at agad na bumalik sa kanyang trabaho, ngunit hindi umalis si Tyler.Nakasandal siya sa dingding sa pagitan ng kanyang suite at ng suite sa tapat ng kay Dianne, tahimik na nakatitig sa pinto ng suite nito.Para bang hindi siya nakatingin sa isang ordinaryong pinto, kundi kay Dianne mismo.Napansin siya ng bodyguard, ngunit dahil nakatira rin siya sa presidential suite sa pinakamataas na palapag at hindi naman niya hinaharangan ang pintuan ni Dianne, wala siyang dahilan para paalisin ito.Pakiramdam ni Tyler, gusto niyang manigarilyo sa mga oras na iyon.Habang nakatitig sa pinto ni Dianne, hindi niya namalayang inilabas na niya mula sa kanyang bulsa ang sigarilyo at lighter.Isinubo niya ang sigarilyo at akmang sisindihan na ito—nang bigla siyang natigilan.Bahagyang natawa siya sa sarili, saka pinatay ang apoy ng lighter at ibinalik ito sa kanyang bulsa. Kinuha rin niya ang sigarilyo mula sa kanyang labi at tiningnan ito.Hindi gusto ni Dianne ang amoy ng sigarilyo
Ang halakhakan nilang tatlo ay nag-echo sa tahimik na pasilyo.Ngunit sa puso ni Tyler, parang may matinding bagyong biglang sumalanta.Napapalibutan si Dianne ng mga gwapo at matatalinong lalaki.Mukhang masaya siya.Hindi kataka-taka kung bakit lalo siyang gumaganda, nagiging kumpiyansa sa sarili, at umaangat.Nang magkasama pa sila, pakiramdam niya ay tila pinagkaitan niya ito ng kasayahan.Paano niya hindi mapapansing napakaraming lalaki ang nagkakagusto kay Dianne?Dexter, Xander, Manuel, —lahat sila ay mga hinahangaang tao.At silang lahat, nahulog kay Dianne.Kaya, paano niya siya makakalimutan?Patuloy lang siyang nakatayo roon hanggang sa sa wakas ay bumukas ang pinto ng suite ni Sandro.Pero si Lily lang ang lumabas.Tapos na ang hapunan.At pati ang ulat na kailangang ipasa.Nararamdaman ni Lily na natural lang ang kanyang pag-alis. Pagdating niya sa elevator, hindi niya napigilan ang sarili at muling tiningnan nang malalim si Tyler bago tuluyang umalis. Sinundan ito ng m
Sa sumunod na dalawang taon, hindi na bumalik ang sakit nito.Ngunit mula nang umalis siya isang taon na ang nakalipas, bumalik ang sakit ni Tyler."Tantanan mo na siya," malamig niyang utos.Wala siyang utang kay Tyler.Kung mayroon itong kahit katiting na hiya sa sarili, dapat alam nitong wala na siyang karapatang istorbohin siya.Bahagyang natigilan si Maxine, ngunit tumango rin at umalis.Gayunpaman, hindi siya bumalik sa kanyang silid. Sa halip, nanatili siya sa harap ng pinto at pinagmasdan si Tyler mula sa peephole.Hindi niya lubos na alam ang nakaraan nilang dalawa, kaya hindi rin niya alam kung gaano kawalanghiya si Tyler noon.Pero sa ngayon, nakikita niyang kaawa-awa ito.Ngunit hindi ba may kasabihang, “Ang bawat taong nakakaawa ay may ginawa ring kasalanan?”Mula hapon hanggang ngayong madaling araw, walong oras nang nakatayo si Tyler sa labas. Wala itong kinain ni ininom, ni hindi man lang umalis kahit sandali.Ngunit ni hindi siya pinagtuunan ng pansin ni Dianne.Sa la
Pagsapit ng alas-otso y media, kumpleto na ang lahat maliban sa tatlong miyembro ng pamilyang Guazon—ang mag-amang Gabrielle, Garry, at Gabriella.Pati na rin, syempre, ang pinakamalaking boss ng lahat—ang mag-amang Zapanta.Bagaman wala na sa kanila ang kapangyarihang mamuno sa Guazon Pharmaceutical, nananatili pa ring mga direktor ang tatlong miyembro ng pamilyang Guazon.Sa katunayan, sila ang may hawak ng pangalawang pinakamalaking bahagi ng kumpanya.Dahil lumagpas na sa alas-otso y media at wala pa rin sila, nagsimula nang magtanungan ang mga direktor kung darating pa ba ang pamilya Guazon."Hindi ba sila pupunta? Hindi ba nila sineseryoso ang mag-amang Zapanta?" tanong ng isa."Imposible. Maliban na lang kung gusto na nilang tuluyang lumabas sa negosyo."May ilan namang nagsabi na maaaring hindi na lang sila pumunta dahil nasanay silang sila ang namumuno sa Guazon Pharmaceutical.Ngayon na pangalawa na lang sila, maaaring hindi nila matanggap ang pagbabagong ito.Ngunit karamih
"At yang si Lily," dagdag pa ng isa, "imbis na ayusin ang gulo, lalo lang niyang pinasama ang sitwasyon! Parang wala siyang pakialam sa interes nating maliliit na direktor!""Tama! Nang may namatay, hindi man lang sila lumabas para aliwin ang pamilya ng biktima, ni hindi sila gumawa ng hakbang sa mga kaukulang ahensya."“Ang pagpapatahimik sa balita gamit ang PR ay tuluyang sisira sa kinabukasan ng Guazon Pharmaceutical. Direktor Guazon, kayo at si Ginoo Guazon, hindi ninyo maaaring hayaang lumala pa ang sitwasyon nang hindi kumikilos.”Muling sumingit ang ilan sa mga tagasuporta ng pamilya Guazon.Tumawa si Gabrielle at kunwaring pinakalma sila. “Wala pang pinal na desisyon, huwag kayong mag-alala!”“Mr. Guazon, hindi kayo kinakabahan, pero kami po ay nababahala! Suportado namin kayo at ang inyong anak na mabawi ang kapangyarihan, pamunuan ang Guazon Pharmaceutical, at ibalik sa amin ang aming mga karapatan at benepisyo.” Muling sigaw ng isa sa mga nagnanais magpalakas sa pamilya Gua
Sa isang iglap, naghari ang katahimikan. Halos marinig ang lagaslas ng hangin. Walang kahit sino ang naglakas-loob na huminga nang malalim.Malamig ang tinig ni Sandro nang magsalita siya. "Ang dahilan kung bakit kami nandito ay isa lang—upang ipaalam sa inyo kung sino talaga ang tunay na may-ari ng Guazon Pharmaceutical."Nagtaka ang lahat sa kanyang sinabi. Nagtinginan sila sa isa’t isa, halatang hindi nila maunawaan ang ibig niyang sabihin.Tumawa si Gabrielle, pilit na nagpapakitang-kumpiyansa. "Mr. Zapanta, ano ang ibig mong sabihin? Alam naman ng lahat na kayo at si Presidente Zapanta ang may-ari ng Guazon Pharmaceutical!"Ngunit sa halip na sumagot, unti-unting lumamig ang titig ni Sandro kay Gabrielle."Oh, talaga?" sagot niya, at kasabay nito'y ang lalong lumalim na katahimikan sa buong silid.Ang liwanag ay tila nagkaroon ng matalim na gilid."Mukhang alam na pala ni Ms. Guazon na matagal nang may bagong may-ari ang Guazon Pharmaceutical at hindi na ito pag-aari ng pamilya G
"Ang dahilan kung bakit ako nandito kasama sina Chairman Zapanta at CEO Zapanta ay simple lamang. Sa tingin ko naman, alam n'yo na ang sagot."Tahimik ang lahat habang pinakikinggan siya, ngunit kita sa kanilang mga mata ang kaba at pagtataka.Isang tingin lamang ang ibinigay ni Dianne kay Jane, at agad itong tumango. Binuksan niya ang kanyang laptop at pinindot ang isang video.Sa sandaling kumonekta ito sa projector, lumitaw sa screen ang isang video.Nandoon ang mga pamilya ng mga biktima ng clinical trial ng bagong gamot—umiiyak, nagsusumbong, at nagsasabi ng kanilang saloobin.Isang lalaki ang lumitaw sa video, umiiyak at nanlulumong inaamin ang lahat ng kanyang kasalanan. Hindi na niya kinaya ang bigat ng kanyang konsensya. Dahil sa kanyang ginawa, namatay ang kanyang ina na halos pitumpung taong gulang na.Nang marinig ito ng lahat, nagsimulang magbulungan ang mga tao.Samantala, nanlaki ang mga mata ni Gabrielle.Sa loob lamang ng ilang minuto, sunod-sunod ang dagok na natangg
Ngayong araw, may elective course si Cassy sa gusali ng pagtuturo ng Harvard Business SchoolPagkatapos ng klase, hindi inaasahan ni Cassy na makikita niya si Bella sa corridor—ang babaeng nakapaso sa kanya kaninang umaga.Malinaw na nakita rin siya ni Bella.Nang magtagpo ang kanilang mga mata, inakala ni Cassy na lalapitan siya ni Bella at hihingi muli ng tawad.Naisip ni Cassy na kung taos-pusong magso-sorry si Bella ngayon, patatawarin na niya ito.Pero hindi iyon nangyari.Parang hindi siya nakita ni Bella.O mas tamang sabihing—nakita siya, pero hindi siya nakilala. Dumiretso lang ito sa likuran niya, hinabol ang propesor na paalis na.Nandoon pa rin ang mga mantsa ng kape sa coat niya—kitang-kita pa rin iyon.Hindi siya makapaniwalang hindi siya nakilala ni Bella.Papatawag na sana siya kay Bella na patakbong dumaan sa tabi niya, nang biglang tumunog ang cellphone niya.Nakita niyang ang kuya niya ang tumatawag, kaya binalewala na muna niya si Bella at mabilis na sinagot ang ta
"Negosyo 'to ni Xander. Tumigil na kayo sa pakikisawsaw. Kapag tama na ang panahon, kusa naman niyang ipakikilala ang sinuman sa bahay," biglang sabi ni Sandro. Ang tono niya ay walang halong init o lamig. Hindi rin siya mukhang interesado.Nakilala na ni Sandro si Bella. Malinaw na hindi siya masyadong kumbinsido rito."Ano? Ayaw mo bang makapag-asawa na si Xander at magka-apo ka na?" singhal ni Cassandra habang nakatitig sa asawa."Siyempre gusto ko. Pero kailangan din nating tingnan kung talagang bagay ang babaeng 'yon kay Xander, at kung karapat-dapat ba siyang maging manugang ng pamilya Zapanta," mas malinaw na sagot ni Sandro.Tahimik na nakinig si Cassy sa sinasabi ng ama. Saglit siyang nag-isip, bago nagtanong:"Dad, ayaw mo po ba sa girlfriend ni Kuya?"Uminom muna ng bone porridge si Sandro mula sa kanyang bowl bago marahang sumagot."Hindi naman sa ayaw. Pero kung karapat-dapat ba talaga ang girlfriend ni Xander na makapasok sa pamilya Zapanta... 'yan ay malalaman natin sa
Pagkalakad lamang ng ilang hakbang, isang napakababang, paos at malambing na boses ang narinig.Ang dulo ng tunog ay bahagyang tumataas, may napakatamis na dating, parang malagkit na malt sugar na dumidikit sa ngipin.Nanginig ang puso ni Dianne at huminto siya.Bumangon si Tyler mula sa kama, mabilis na lumapit, at mahigpit siyang niyakap mula sa likod.Iniyuko niya ang ulo at inilubog ito sa leeg at buhok ni Dianne, kinikiskis ang kanyang tainga sa kanya.“Asawa, hindi ko kailanman inakalang darating ang ganitong araw.”Pumikit siya at hinalikan ang mukha ni Dianne, “Napakasaya ko ngayon, sobrang saya!”“Tyler, baka nananaginip ka pa.”Kalma ang tinig ni Dianne, may bahagyang lamig, “Wala na tayong titulo bilang mag-asawa.”“Kung mag-asawa man tayo sa pangalan o hindi, sa puso ko, ikaw lang ang tanging asawa ko sa buhay na ito,” sagot ni Tyler.Tahimik si Dianne ng dalawang segundo, humarap siya sa kanyang mga bisig, at tumingin pababa.Malinaw na hindi pa tuluyang kumalma ang kanya
Kung hindi lang sana siya gumalaw, ayos na sana.Pero pinaarko niya ang balakang niya, parang sinadyang ikiskis ito sa posisyon nila...Biglang nanigas ang mga kalamnan ni Tyler, kaya’t agad siyang bumitaw kay Dianne.Kung hindi siya bibitaw at patuloy na magpipilit si Dianne, baka hindi na niya makontrol ang sarili niya.Si Dianne naman ay sobrang antok na.Nang kumalma ang lalaking nasa likod niya, agad siyang nakatulog nang mahimbing.Nang maramdaman ni Tyler ang mahinahon at pantay-pantay na paghinga nito, dahan-dahan niya uli itong niyakap at isinubsob ang mukha sa buhok ni Dianne.Habang naamoy niya ang samyo ng babae, nakatulog din siya nang payapa.Kinabukasan, agad na naging maingat si Tyler.Tumigil siya sa pagyakap kay Dianne.Mahimbing pa rin ang tulog ni Dianne hanggang sa mag-umaga.Pagdilat ng kanyang mga mata, una niyang nakita ang lalaking nakahiga nang tuwid sa tabi niya.May kaunting distansya sila—mga isang palad ang layo—pero ang kamay nito ay nakapatong sa kanyan
Bilang isang tao, dapat matutunan mong makuntento at huwag hangarin ang lahat.Ngayong araw, ipinakita ni Dianne ang pinakadakilang pagtanggap at pagpaparaya sa kanyang mga magulang.Si Tyler, masaya na at kuntento sa ngayon.Tungkol naman sa ibang bagay—bagamat gusto niya ito nang labis—hindi pa ito gustong ibigay ni Dianne sa kanya, kaya hindi niya ito pwedeng pilitin.Basta makasama lang niya sila at ang kanilang anak ng ganito, sapat na ito upang maging masaya at kuntento siya.Ang iba pang bagay ay mga dagdag na regalo na lang mula sa Diyos.Sa loob ng kanyang study, abala si Dianne sa pag-aasikaso ng mga opisyal na gawain, at hindi niya namalayang alas-onse na ng gabi.Napabuntong-hininga siya, isinara ang laptop at lumabas ng silid, at saka niya napansin na hindi siya ginambala ni Tyler.Nasa kwarto ko kaya siya naghihintay?May halong pagdududa siyang pumasok sa kwarto, pero laking gulat niya nang makita na wala si Tyler doon.“Ano’ng nangyayari? Nagbago na ba si Tyler at hind
Gabi na nang bumalik si Dianne mula sa paglabas. Pagkababa pa lang niya ng sasakyan at bago pa man siya makapasok sa main building, narinig na agad niya ang masayang tawanan mula sa loob.May isang mahinahong boses, at isa pang medyo paos na parang may halong bata at pilyang tono.Si Tanya iyon.Mula nang operahan siya, nawalan ito ng alaala at bumaba rin ang kanyang kakayahang mag-isip. Hindi lang siya naging ibang-iba kumpara dati—pati boses niya ay nag-iba na rin.Hindi na siya ang dating istrikto, matapang, at seryosong Mrs. Chavez. Mistulang bata na siya ngayon.Mahilig maglaro, mahilig tumawa, mahilig kumain, at mahilig magpa-cute. Gusto niyang laging minamahal at binibigyang pansin—parang isang anim o pitong taong gulang na bata ang kilos niya.Pagpasok ni Dianne, nadatnan niyang nakaupo si Tanya sa carpet sa living room, kalaro sina Darian at Danica. May mga bagong laruan sa harapan nila—mukhang binili ni Alejandro para sa dalawa.“Mommy!” “Mom, mom! Nandiyan ka na!”Pagk
Sa loob ng presidential suite ng Aman Hotel sa New York. Nang magising si Xander at Bella, alas-diyes na ng umaga. Bumangon si Bella at nakita ang natutulog na si Xander sa kanyang tabi, at bigla siyang napakuyom ng pisngi. Habang iniisip ang nangyari sa kanila ni Xander kagabi, para bang may malaking bato na inihagis sa lawa ng kanyang puso, at ang alon ng kilig ay kumalat nang hindi mapigilan. Hindi niya inasahan na makikilala niya ang isang tulad ni Xander sa kanyang buhay. Hindi lang siya magaling at mahusay, kundi pati na rin sa hitsura at pangangatawan, siya ay isang lider sa mga tao. At higit sa lahat, siya'y mahinahon, magiliw, at bihasa. Bago ang gabing iyon, naisip ni Bella na ang unang karanasan ng isang babae ay magiging masakit at mahirap, tulad ng sinabi ng mga kaibigan, aklat, at mga palabas sa telebisyon. Ngunit kagabi, hindi siya nakaramdam ng kahit anong sakit, at ang kaunting kirot ay agad ding nawala. Karamihan sa oras, nakaramdam siya ng kakaibang karanasan
Pero sa susunod na segundo, biglang tumigil si Tyler at parang isang cheetah na umatake, tumalon siya pabalik sa kama.Hinawakan niya ang kamay ni Dianne at pinigilan ito habang nakapatong na siya sa kanya.Tiningnan ni Dianne ang lalaking nasa sobrang lapit sa mukha niya. Kahit kumakabog ang dibdib niya, nanatiling kalmado ang kanyang mukha.“Tyler, gusto mo ba akong pilitin?” tanong niya.Ngumiti si Tyler at marahang tinulak ang kanyang mga binti paibabaw, sabay bulong sa boses na paos, “E paano kung oo? Ano'ng gagawin mo?”Tinaas ni Dianne ang kilay niya. “Subukan mo.”Napakagat si Tyler sa kanyang ngipin. Lahat ng laman sa mukha niya ay biglang nanigas. Parang may kulay berdeng liwanag na lumabas sa kanyang mga mata.Sinubukan niyang pumasok, kahit may manipis pang tela sa pagitan nila.Doon lang nagpakita ng takot si Dianne. Nanlaki ang kanyang mga mata, at halatang natigilan.Pero buti na lang, huminto si Tyler.Sa loob lamang ng ilang segundo, lumabas ang pawis sa kanyang noo at
R| 18 Read at your own Risk (Pag nagustuhan niyo gagawa ako ng mas detailed) A/n Pero may kakaiba kay Belle.Hindi niya gustong makipagtalik dito dahil sa pagnanasa.Ang totoo, mula pa noong una niya itong makita at napansing kamukha ito ni Dianne, gusto na niya itong itabi sa kanyang tabi.Nang marinig iyon, tumingin din si Belle sa direksyong tinitingnan nito.Alam na niya kung saan patungo ang lahat ng ito.Kung hindi niya kayang pukawin ang pagnanasa ni Xander, baka hanggang dito na lang talaga sila.Kaya dahan-dahan siyang lumuhod sa harap nito...Hinawakan niya ang pagkalalaki ni Xander ng dahan-dahan at kahit kinakabahan, pinagpatuloy niya ang pagromansa sa lalaking nasa harapan niya.Alam niyang hindi mag-first move si Xander at alam niyang wala siyang sapat na karanasan sa bagay na ito pero susunod lang siya tawag ng laman para lalaking nasa harap niya.Wala siyang pakialam sa init ng shower. Ang nararamdaman niya lang ay init ng katawan niya.Bilang lalaki, hindi naman naka