Habang nasa kalagitnaan pa ng celebratory banquet, tumawag si Jerome.“Hoy, hindi ko na talaga matiis. Sapat na siguro ang kasayahan mo ngayon. Sabi ko na sa’yo, kukunin ko na ‘yung tinatawag mong godsister. Mukhang malapit siya sa baliw na dalaga sa villa.”Tumigil sa ngiti si Ashley at tinanong siya, “Ano’ng nagpabago ng isip mo, gayong alam kong hindi ka yumuyuko sa harap ng kaunting halaga?”Medyo matamlay ang sagot ni Jerome, “Limang libo ‘yon… Hindi dahil marupok ako, kundi sobra talaga ang binigay ng asawa mo, at hindi naman kataasan ang hinihingi niya…”“Magkano ba talaga?” tanong ni Ashley.Ibinigay sa kanya ang numero.Napakurap si Ashley, sabay ngisi, “Kung sasama ka pa sa susunod kong project, hindi ko wawasakin ang pagkakaibigan natin.”“Tsk! Nakakatawa ka pa rin talaga!” Biglang naging seryoso ang boses ni Jerome. “Ano’ng meron sa inyo niyan?”Saglit na nag-isip si Ashley bago maikling ipinaliwanag ang kasunduan. Napaigtad sa linya ang kausap, para bang ngayon lang nakat
Nakatayo si Betty sa gitna ng harapan ng venue, tahimik na pinapanood 'yung dalawa habang nagbubulungan na parang may itinatago. Halatang hindi kabutihan ang pinag-uusapan.“Director, hindi talaga bagay sa’kin 'tong role na 'to. Gusto ko sanang subukan 'yung role ng bidang babae.” Matigas ang mukha niyang sinabi 'yon.“Ha?” kamot-tenga si Jerome.Sumulyap si Betty kay Kent na nasa likuran, sabay sabi, “Gusto kong mag-audition para sa female lead. Pakiramdam ko, mas bagay sa'kin ang ugali ng character.”Hindi maipinta ang itsura ni Jerome. “Nabasa mo ba 'yung requirements para sa bida sa casting call namin? Charming at maganda, ate, may kaunting self-awareness sana tayo.”Seryoso man ang tono niya, nakakatawa pa rin ang dating, kaya nagtawanan 'yung ibang examiners.Mula sa puso ang payo ni Jerome, “Kung di ka sigurado, ikumpara mo na lang sarili mo kay Ashley. Doon mo makikita kung ano talaga ang itsura ng isang tunay na ganda.”Lalong nasaktan si Betty. Halos mamula-pula ang mukha ni
Naglabas ang crew ng actor recruitment notice sa iba't ibang online platforms at nagsagawa ng open auditions. Dahil sa kasikatan ni Jerome, tuloy-tuloy ang pagdating ng mga taong gustong mag-audition.Lampas alas-dos na ng hapon nang makakain ang lahat ng tanghalian.Magkahiwalay na nakaupo sina Ashley at Jerome sa magkabilang dulo ng sofa, tahimik na kumakain ng kanilang simpleng lunch box.“Grabe, pinaghihirapan ko 'to tapos ganitong pagkain lang ibinibigay mo? Ashley, bakit parang paunti na nang paunti ang budget mo?” reklamo ni Jerome habang patuloy sa pagkain.“Tiyaga lang muna. Pag nag-public na ang kumpanya ko, kahit anong gusto mong kainin, makukuha mo.”“Tsk, puro ka drawing.”Napangiwing kinuhanan ni Jerome ng pakialam ang chicken leg sa lunch box, pero biglang inabot ni Ashley ang chopsticks niya para kunin din ito. “Ayaw mo naman pala, ibigay mo na lang sa akin.”“Hoy hoy!” Agad siyang pinigilan ni Jerome, pero hindi siya kasing sanay gumamit ng chopsticks gaya ni Ashley.
Biglang nawala ang kakarampot na ginhawang naramdaman ni Ashley.“Talagang isa kang tusong negosyante.”Napatingala siya kay Betty, kalahating biro, kalahating seryoso ang tingin. Kanina pa niya nararamdamang pamilyar ang mukha ng babae, at ngayon ay naalala rin niya kung sino ito.Pareho rin pala sila sa entertainment industry. Idol ang debut ni Betty mula sa isang talent show noong nakaraang taon at lumabas na rin sa ilang malalaking proyekto. Malakas ang koneksyon nito.Naalala ni Ashley na hindi naman talaga magaling umarte si Betty. Sigurado siyang hindi siya papasa kay Darren, pero sa ngayon, hindi niya rin kayang tumanggi.“Sige, may mga audition ngayong mga araw. Kung may oras ka, subukan mong mag-audition.”Mayabang ang tono ni Betty. “Paki-send muna sa akin 'yung script. Ayokong umarte sa pangit na drama.”Napapikit na lang si Ashley, halos mapailing. Sa isip-isip niya, ‘Sana hindi ka na lang umarte, para tapos na rin ang problema ko.’Bahagyang ibinaba ni Kent ang boses. “B
Pagkatapos ng isang masarap na tanghalian, muling uminit ang usapan tungkol kay Kent sa kompanya.Hindi bababa sa walong daang beses narinig ni Ashley ang pangalang "Kent" sa buong hapon — pakiramdam niya, nagkakalyo na ang tenga niya sa kakarinig ng pangalan nito.Pagdating ng gabi, nang sunduin siya ni Kent, halatang hindi maganda ang mood nito.“Ano nanaman ‘to? Sino nanaman ang nanggulo sa misis ko?” Tanong niya na may bahagyang ngiti, para bang kinakausap lang ang bata. May halong pang-aakit sa boses niya, ‘yung tipong nakakakiliti sa pakiramdam.Pakiramdam ni Ashley ay parang siya’y nakikipag-usap sa isang sirenong lalaki—mapanlinlang at kaakit-akit.Bahagya lang siyang ngumiti, saka tumingin sa bintana at nanahimik.Ginanap ang party sa isang club na may bar sa unang palapag. Diretso siyang dinala ni Kent sa ikatlong palapag at huminto sa harap ng isang private room sa dulo ng corridor.Palaging isang hakbang sa likod si Ashley. Kaya nagulantang siya nang bigla itong lumingon.
Pagkagising ko kinabukasan, pakiramdam ko parang inararo ng truck ang buong katawan ko—mga walong daang beses. Ang sakit-sakit, sobra.Ngayon ko lang talaga na-gets kung anong ibig sabihin ni Kent nang sabihing, “Kaya kitang kainin.” Literal pala.Paglabas ko ng bahay, hindi na ako yung lakad-barako na dati. Mabagal at pa-cute na ang hakbang ko—mas maaliwalas, mas may finesse. Parang may aura ng disente.Pagdating ko sa opisina, halos mahulog sa upuan si Jerome sa gulat.“Napaka-arte mo! 'Yung aura ng Maria Clara hindi bagay sa mukha mong halatang mahilig.”Umupo ako dahan-dahan sa malaking upuan, kinuha ko ‘yung tissue sa mesa, at inihagis sa kanya.Ngumiti pa siya habang sinasalo, tapos sumandal sa table at iniabot ang mga dokumento ng bagong aprubadong TV project.“Palitan ko na ‘yung ibang tao sa production team mo. Pag OK na lahat, start na ng auditions bukas.”Binasa ko sandali 'yung papeles. Medyo mahigpit ngayon sa approval ng mga palabas, kaya akala ko matatagalan. Pero ayun,