AMARANapanatag ako ng ibalita ng asawa ko na maayos naman ang kalagayan ng aming baby. Sa paglipas ng mga bawat araw, hindi ko rin namamalayan na habang natatapos ang mga bawat araw at gabi na nagtatagal na pala ang palalagi namin sa ospital. Medyo maayos naman na si baby at ako. Wala na rin akong nararamdaman na kahit ano kaya medyo panatag na rin ako. Umalis ang asawa ko at may bibilhin lang raw sa store. Hinayaan ko na lamang siya basta ang bilin ko lang naman ay bumalik kaagad at ayokong mag-isa rito lalo na't pagabi na.Ayaw ko talagang naiiwan na mag-isa dito kaya mabuti na lang bumalik rin kaagad ito.Pagpasok nito sa loob ibanaba lang niya ang dala dala sa lamesa at naupo naman ako sa kama.Pag balik niya dala na niya ang pagkain. Hinanda niya na ito sa lamesa at inalalayan niya na ako sa pag upo para sabay kaming kumain.Marami siyang baong kwento katulad na lang nang naligaw raw siya kanina mabuti na lang nagtanong tanong siya sa mga tao."Mahal, bakit na late ka yata." ta
Balik ospital na naman ako at heto nga kasalukuyang sinasabon ako ng doctor ko. Kabilim bilinan niya kasing hwag ako magpapaka stressed at heto na naman ako. Ang sakit lang kasi sa puso ang mga nalaman ko. "Amara, I told you to be more extra careful. Pero, ano ba 'tong ginagawa mo. Gusto mo ba talagang mawalan ng anak???" tanong ng doctor ko na halatang naiinis sa akin."Sorry po, Doc. Hindi na mauulit." ani ko sabay yuko ng ulo. Nahihiya kasi ako sa pinag gagawa ko."Talagang dapat hindi na maulit, dahil isa pang duguin ka hindi ko alam kong kaya ko pang ma-i-save ang baby mo. Kaya mag-ingat, mag-ingat. Ilang bwan na lang naman ang titiisin mo para sa anak mo. After niyan malaya ka nang gawin ang gusto mo." anya.Natahimik na lang ako para matapos na. Ayoko na rin naman makipag talo, dahil aminado akong mali ako sa part na 'to."Sige. I have to go, mag-usap muna kayo ng asawa mo." anya. Naglakad ito palabas ng pintuan siya namang lapit ng talipandas kong asawa. Napaka hay*p, parang
Supposedly this is our bonding time, becauseIt's Sunday and rest day at alam kong walang work ang asawa ko, pero kanina pa siya mukhang aligaga at hindi mapakali sa kinauupuan. Hindi ko alam kong anong problema niya. Pinipilit kong maging kalmado nang ilang araw, pero hindi pa rin talaga mawala wala sa isipan ko ang mga agam-agam na dalahin ko nag daang ilang araw. Lalo na ang lipstick na nakita ko sa luggage ito. Hindi ako pwedeng magkamali talaga, dahil alam ko ang lahat ng brand ng lipstick na ginagamit ko at mga regalo sa akin. Tanging wala akong ganong brand. Isa lang ang tumatakbo sa isipan ko ngayon ang mahuli ang walang hiya kong asawa at ang kabit nito, dahil sa ngayon sure na sure na ako na ginagago ako ng asawa ko."Mahal, tawag ko dito, para mapukaw ang pansin nito, mukha kasi siyang tense. After ng may maka usap siya over the phone bigla na lang siyang naging aligaga. Halatang may tinatago siya sa akin."Ha! may sinasabi ka ba?" tanong nito na halatang lutang at ang layo
Nang mabalitaan ko ang nangyaring aksidenteng kisangkutan ni Andrew ng lalaking pinakamamahal ko sa buong buhay mo. Kaso lang ayaw niya sa akin. Mas pinili niya pa rin si Amara over me. Kaya galit na galit ako sa babaeng 'yon. I hate her. I really, really hater her!!"Sapagkat hindi ako mapakali sa aking bahay. Naisipan kong puntahan at mag matyag sa ospital. Ilang araw na rin ako nagmamasid sa kwarto ng lalaking pinakamamahal ko. Buti na nga lang umalis rin ang bruhang babae na 'yon, magiging sagabal lang siya sa lahat ng pina plajo ko.Lagi kong tanong sa sarili ko. Ano bang meron sa kaniya na wala ako, 'di hamak na mas maganda at matalino naman ako sa kaniya. College pa lang kaagaw ko na siya sa lalaking mahal ko, ginawa kong makipag kumpetensya rito, baka sakaling ako naman ang mapansin ni Andrew, pero walang nangyari. Bakit gano'n ang kapalaran. Ako naman ang nauna sa'yo, nauna akong mahalin ka sa paraang alam ko. Ako ang unang nag mahal sayo, pero bakit siya pa rin ang lagi mon
Nang mabalitaan ko ang nangyari mula sa nurse. Mabilis ang bawat naging aksyon ko kaya nakarating ako ng ospital nang matiwasay. Naabutang ko ang asawa ko na nahihimbing pa rin na natutulog at hindi ko alam kong magigising pa ba ito, ayon sa doctor na naka usap ko kani kanina lang bago ako nag tungo sa room niya.Minabuti kong mag bantay sa asawa ko para malaman kong sino ang nakita sa CCTV footage na nagmamasid sa kwarto ng asawa ko. Hindi pa rin kasi ako mapakali sa nalaman ko. It's alarming lalo na sa akim at nagdadalantao ako.Sa bawat araw na lumilipas, paliit ng paliit ang pag-asa ko kong magkakamalay pa ba ang asawa ko, dahil inabot na kami ng isang bwan sa ospital, ngunit sa kasamaang palad wala pa rin kaming makitang kahit anong progress rito. Nakausap ko na din ang magulang ng asawa ko Napag desisyunan namin na kong after 2 months at wala pa ring progress, that's the time na ilipat na lang namin sa ibang bansa ang pag papagamot sa kaniya, mas maganda naman din ang desisyon
ANDREWMatapos kong makatakas sa baliw na Madison na 'yon nang biglang nasira ang sasakyan na ginamit niyang pag takas sa akin sa ospital. Hindi ko akalain na kaya niyang gawin sa akin ang lahat ng 'yon. Ngayon ko lang na pagtanto kung gaano kabaliw abg babae na 'yon. Thank God nasa rest house na ako ni Janus, isa sa matalik kong kaibigan noong Highschool at pinagkakatiwalaan ko ng lubos. Nandito ako sa rest house niya sa Cebu. Siguro naman hindi na ako makikita ng baliw na babaeng 'yon.Nakahiga ako sa kama ng biglang lumapit ito at nag tanong sa akin."What's your plan bro? Hinahanap ka na ng asawa mo. Baka pagkamalan pa akong nag takas sa'yo, sira ulo ka ayoko pang makulong." sambit nito. "Of course not, hindi ka makukulong. Magpapahinga at magpapagaling muna ako dito bago ako umuwe. At isa pa kilala mo naman ang Madison na 'yon. She will do anything makuha lang ako." saad ko."Hmm! Iba ka talaga bro. Ang lakas ng dating mo." biro niya. Wala namang problema sa akin na nandito ka a
AMARADahil sa nangyari sa asawa ko hindi ako pumayag na 'di siya ibalik sa ospital. I just want to be make sure na everything is all right. Nahihimbing itong natutulog nang biglang dumating ang Doctor na nag check-up sa kaniya. "Mrs. Dawnson, matapos ang lahat ng pagsusuri na isinagawa sa asawa mo, maayos naman na ang kaniyang kalagayan. Just in five days pwede na siyang ma- discharge, pero may dapat kang malaman. Bigla akong kinabahan sa tinuran nito."A-ano po 'yon Doc??" tanong ko kasabay ng pag tambol ng dibdib ko sa gusto nitong sabihin sa akin ng mga oras na 'yon."It's all about the CCTV footage. Nang araw na nawala ang asawa mo at bago pa magkaroon ng pag sabog." wika nito.A-ano pong merong sa CCTV, Doc?" curious kong tanong at hindi na ako mapakali pa."Isang babae ang nag takas sa asawa mo. Nakasuot man ito ng jacket at cap, hindi maipagkaka ila ang figure ng babae sa isang lalaki. Bumaba ka sa guard office naroon ang sagot sa mga agam agam mo. Mauuna na ako, may iche-ch
KINABUKASAN5: 30 A.m at La Union Maaga akong nagising at naisipan kong maglakad lakad na rin, naalala ko kasi ang bilin nang ob-gyne ko na pag ka-bwanan na nang isang babae na nagdadalantao ay kailangan ng mag exercise, dahil nakakatulong raw ito para hindi ka mahirapan manganak. Ilang weeks na lang rin kasi ang aantayin ko at masisilayan ko na rin ang mga anak ko."Amara, sandali saan ka ba pupunta." tawag nito sa akin na humahangos para habulin ako.Napalingon naman ako at napatigil. "Bakit, Gracia? Doon lang sa dalampasiga, maglalakad lakad lang muna ako habang hindi pa tirik ang araw." pagpapaliwanag ko rito."Ay! ganon ba, sige balik na akong bahay at mag-iingat ka Amara at bumalik ka kaagad." bilin nito sabay diretso na nang lakad. Nagkaiba kaki ng way na tinahak. Ako naman ay nagpatuloy sa paglalakad patungong dalapampasigan.Haixt! Napaka sariwa talaga ng simoy ng hangin mula sa probinsya, maswerte ang triplets ko malalayo sila sa polusyon ng Manila. At lalong lalo na sa wa