Alas diyes na nang gabi at nakahilata pa rin si Sofia sa kama. They were planning on going out tonight pero biglang nagbago ang isip niya ng maramdaman pa rin ang pagod at jetlag dahil sa biyahe.
"Bakit hindi ka pa nag aayos?" Tanong ni Reuz na ngayon ay nasa harap ng salamin habang nagbibihis. He was buttoning his polo shirts and looking in the full-length mirror.Napa ungol si Sofia at sumimangot. "Bukas na lang. Sobrang pagod ako sis at masakit ulo ko. Hanggang ngayon hindi pa rin sanay katawan ko sa pagbiyahe-biyahe natin."Lumingon sa kaniya si Reuz, may bakas ng pagaalala sa mata nito. "Sure ka ba? Samahan na lang kaya kita tonight. Tomorrow na lang tayo dalawa gumala."Nangaasar na ngiti ang isinagot ni Sofia. "Gagi 'to, ang sweet. Kapag ako na-fall, saluhin mo 'ko ha?"Umirap si Reuz, at hindi pinansin ang gasgas na pick up lines niya. "Seryoso nga? Bukas na lang?"Humalakhak si Sofia, "Baliw ka talaga. Nakabihis kana lahat-lahat. Syempre gumora ka na at magpakasaya habang may araw pa. Sulitin mo na ang mga natitirang oras mo." Aniya sabay tumawa ulit. Well, she can't really blame him. Ang gusto lang naman ni Reuz sa buhay ay makalayo sa pamilya nito at makamit ang kalayaan na matagal na nitong inaasam-asam.If his family discovers his true gender, all hell will break loose.Hindi pa rin siya tinantanan ng pagkabahala ni Reuz pero pinakita niya naman na okay lang talaga.She gave him a reassuring smile na everything will be alright kahit na lumabas at magpakasaya pa ito ngayon. Ayaw niya naman na ma-guilty ito dahil ngayong gabi ay dapat honeymoon night nila pero ano bang dapat niyang gawin? Eh, wala naman talagang sila. Imbis na ikulong ang binata sa hotel room dahil lang sa kaniya, mas gugustuhin pa ni Sofia na maging masaya ito.Natapos na si Reuz magbihis at papalabas na ng hotel room, bago pa nito tuluyang isarado ang kwarto nila, muli itong tumingin sa kaniya."Ingat ka ha. Alam mo na, pag may nakita kang type ko, ambunan mo 'ko dito."Ngumiti din pabalik sa Reuz saka tuluyang nagpaalam sa kaniya.Pag kawala ng lalaki sa paningin niya, Sofia then went back to her bed. Masakit ang ulo niya pero hindi naman ganoon kalala. Dilat na dilat din ang mata niya dahil hindi naman siya inaantok. Gusto niya lang talaga muna magpakaisa at magpahinga."What should I do? Hmmm... alam kong may private pool sa ground floor, pwede naman ako mag swimming na lang mamaya. Ayoko din magparty dahil wala ako sa mood. Hindi rin naman ako inaantok." She mumbled and then she sighed. "Hays. 'Wag na nga lang, bigla akong tinamad."Pumikit na lamang si Sofia at pinilit ang sarili na makatulog. Hindi niya alam kung ilang minuto o oras na ang lumipas nang biglang tumunog ang telepono niya.She looked for her phone in a sluggish manner, not even opening her eyes. Ilang kapa ang ginawa niya para tuluyang mahanap ito. She immediately answered the phone once she had it in her hand."Hello?""Alisha, my dear. How are you with my darling Reuz?" Mabilis na napatayo sa pagkakahiga si Sofia ng marinig ang boses ng mama ni Reuz."Hello, mother! We're doing dine! We're enjoying the beautiful view here in the Maldives. I'm really thankful because you suggested this lovely location." Pinasigla niya ang boses saka mabilis na nagmute sandali.Tumakbo siya papuntang bathroom saka binuksan ang shower doon. alam niya agad na hahanapin nito si Reuz kaya kailangan niya ng valid excuse."I'm so happy to hear that, my dear. Oh, where is my little Reuz? Can I see him?" Napatalon sa gulat si Sofia nang makita ang invitation ng video call ng ina ni Reuz.Muntik niya na itong masagot dahil sa taranta pero napagtanto niya ang isang pinakamahalang bagay. Wala siyang suot na maskara!Sinadya niyang lumapit ss banyo at ipinarinig ang ingay doon. "I'm sorry to say this mother but Reuz is currently taking a shower. Should I call him?" Aniya, pero sa isip isip niya ay sana tumanggi ito. "And oh, what would you like as my gift?""It's fine, Alisha. I will just call later. And about my gift? One grandchild is enough." Saad nito sabay humagikhik pa.Kinilabutan naman si Sofia dahil sa literal na nakakakilabot na gustong regalo nito.Pilit na tawa ang lumabas sa bibig niya. "I know what you meant, mother."Natapos na ang tawag pero asa kalamnan pa rin ni Sofia ang kaba at takot. Sa sobrang kabog ng dibdib niya, feel niya ilang oras siyang nag exercise ng walang pahinga. Pero wala siyang oras magpahinga, kailangan niyang hanapin si Reuz dahil sinabi na ng ina nito na tatawag ito ulit mamaya.Isa lang ang alam ni Sofia sa ina ni Reuz, ayon ay lahat ng sinasabi nito ay nangyayari.She didn't bother to put on the mask and went outside to find Reuz right away. Wala rin namang makakakilala sa totoong niyang itsura. Malaki ang hotel resort, imposibleng mahahanap niya agad ang lalaki kaya hindi na siya nagsayang ng oras at agad na hinanap ito.Habang hinahanap ito ay sinusubukan niya rin itong tawagan pero puro missed calls lang ang nangyayari.She went to different bars and met a lot of different people pero miskis anino ng lalaki at hindi niya nakita. How she wished that she should have gone together with Reuz, edi sana hindi siya nagpapakahirap maghanap ngayon."Ohh, fuck!!" Ani ng nakabangga niya dahil sa pagmamadali. Subalit hindi na ito napagtuunan ng pansin ni Sofia at humingi na lamang ng tawad.Ngunit sa eksaktong paghakbang niya, ay isang kamay naman ang humatak sa braso niya."Hey! How are you this cold? You should have apologize for bumping onto me. "Sofia constantly faced the individual, who was a drunkard who couldn't even stand on his own two feet. She politely bowed, "I apologize, I was in a hurry that I didn't even notice you." Mabilis na sagot niya para matapos na agad lahat.Sumama ang timpla ng mukha ng lalaki dahil parang walang pake na sagpt niya. Nilapit nito ang mukha sa mukha niya. Muntik ng masuka si Sofia dahil sa tapang ng alak na naaamoy niya galing dito. Oh, fuck. She doesn't have a time to play with this bastard."You think I'm a pushover?" Aakmang aambahan siya ng kamao nito at ang nasa isip lang ni Sofia ng oras na iyon ay hindi niya ito maiiwasan.Sa palad niya, isang kamay ang sumalo dito. "Hey, haven't you been taught how to treat women properly?"Nanlaki ang mata ni Sofia nang makita ang super hero na nagligtas sa kaniya. Hindi niya inaasahan ang paglitaw ng lalaki sa kaniyang harapan.He was so cool, at the same time, a dangerous man.It was Hellious."WHY THE HECK IT'S HARD TO HANDLE THESE BUNCH OF OLD GEEZERS." Pikon na sambit ni Sofia pagkapasok sa opisina niya. Kasunod niya naman si Flora na tahimik lang nakasunod sa kaniyang likuran. The discussion in the conference room turned into a disaster. Wala siya sa mood para makipagplastikan kaya agad niyang tinapos ang meeting. The board of directors, which are most of them were Alisha's relatives, won't agree about the banishment of Rafael Wen. Actually, wala naman siyang pake kung anong mangyari dahil wala naman siyang kinalaman sa gulo ng pamilya ni Alisha pero dahil hindi pa tapos ang kontrata, kailangan niya pa rin ayusin ang mga bagay na may kinalaman kay Alisha. Hopefully, the contract will end very soon. Hindi niya na kasi kaya magpanggap na bilang Alisha. "Ms. Alisha, should you eat first before we proceed in the other appointments? We can be delay for about twenty minutes or so if we talked to them." Mababang tono na ani ni Flora. Sofia smiled, nakalimutang siya nga pal
DAHAN-DAHANG namulat ang mata ni Sofia. Unang bumungad sa kaniya ang sikat ng araw na galing sa bukas na binata. Ginalaw niya ang mga daliri, sinusubukan kung mararamdaman niya ba ito. Pagkatapos, umikot ang mata niya, tinitignan kung nasaan siya ngayon. She saw the white and clean wall. As expected, nakaratay siya sa ospital ngayon. Sa pagkakatanda niya, nasaksak lang naman siya ni Giselle dahil sa walang kwentang dahilan. Fuck, nasaktan siya dahil lang sa misunderstanding na hindi niya alam. Dapat talaga sinigaw niya kay Giselle na hindi naman siya si Alisha at baka na-agapan pa ang sitwasyon na ito.But kidding aside, bakit walang tao na nasa room niya? Wala ba talagang nagmamahal sa kaniya? She was stabbed because of Reus and he's nowhere to be seen in her room. Walang miski isang tao na sumalubong sa paggising niya. Sinubukan niya umupo ng dahan-dahan at pinindot ang button na malapit sa uluhan para tawagin ang nurse. Naghintay lang siya ng ilang minuto bago ito dumating at
"ALISHA!" Azur screamed as he watched Sofia's body slowly fall down. Narinig niya ang halakhak ni Giselle habang walang emosyon na tinititigan ang duguan na dalaga. Kakapasok niya lang sa loob ng room pero ang sugatan na Sofia ang nadatnan niya. Everyone froze on the spot, naputol naman ang pasensya ni Azur dahil dito. "Move your fucking body, people! May duguan dito, ano bang hinihintay niyo? Pasko?" Kuha niya sa atensyon ng mga tao na natuod sa kanilang kinatatayuan. He tried to calm himself and think rationale but his mind is starting to get blank. Lumapit siya kay Sofia, namumutla na ito at patuloy na umaagos ang dugo mula sa sugat. Natutuliro siya, pero alam niyang pag nagpadaloy sa takot at kaba, hindi siya makakapagisip ng tuwid. He started to gather his thoughts. Nakatawag na ng ambulansya ang pulis at iniintay na lang ang pagdating nito. Hindi naman mabuhat o mahawakan ni Azur si Sofia sa kadahilanang natatakot siya na baka may mangyari sa dalaga.Meanwhile, Conrad grabbe
"SO... HOW'S YOUR HUSBAND? Do you know? He was supposed to marry me before you married him." Nabura ang ngiti sa labi ni Sofia at napalitan iyon ng masamang timpla ng mukha pagkatapos marinig ang binitawang salita ni Giselle. "I don't think Ms. Giselle should worry about my husband. He's doing well by my side and is really happy being with me so refrain yourself from asking such pointless questions." Malamig na sambit niya. Subalit hindi pa rin tumitigil sa pagsasalita ang dalaga na animo'y sinasagad ang pasensya niya. "Kung hindi ka lang kasi dumating, ako na sana ang magiging Mrs. Montenegro ngayon, at ako sana ang nasa posisyon mo. You should have stayed in the hospital until you died, you sick bitch." Nangingit-ngit sa galit na sabi nito pero kalmado lang siyang tumingin dito. May onting awa na makikita sa mukha ni Alisha habang nakatingin kay Giselle. "I am so sorry... I didn’t really know 'my husband' had a fiancé before." Pagdidiin niya pero nasa mukha pa rin ang pagig
"NAG HINTAY KA BA NG MATAGAL?" Sambit ni Sofia kay Xij nang pagbuksan siya nito ng pintuan ng back seat ng sasakyan. Umiling ang binata bilang sagot saka pumasok na din sa driver's seat. "Ano sabi ni Reus dahil hiniram kita? Nagalit ba? Pag nagalit sabihin mo lang sa 'kin at akong bahala sa iyo." Pagbibiro niya at tumawa ng mahina pero wala man lang imik ang kausap niya. Napatahimik siya bigla saka na-awkward-an. Gumalaw na ang sasakyan at nagsimula na silang bumyahe. "Erm. How is Reus in the company? Okay ba? Cool pa din?" Patuloy na sambit niya. Tumango lang si Xij pero hindi pa rin sumagot. Tuluyan ng napahinto sa pagsasalita si Sofia at mas piniling manahimik na lamang. She stare at the cars beside them. Traffic kasi kaya mga limang minuto na sila nakahinto sa daan. Binuksan niya ng onti ang bintana nang bigla ding bumukas ang bintana ng katabing sasakyan. Doon bumungad sa kaniya ang isang magandang babae. May kaiklian ang buhok nito na hanggang balikat
NAKATULOG NG MAHIMBING si Sofia na may malaking ngiti sa labi. She was so happy at first that she forgot the fact that Reus was a gay to the bone. Akala niya kasi noong una, paghanga lang ang tingin niya sa binata na napunta sa pagtingin at ngayon nga ay nasa pagmamahal na. Ano bang magagawa niya kung ang puso niya mismo ang sumigaw na si Reus ang kaniyang gusto kahit pa naman sexuality ang unang makakalaban niya para makamit ito. Paggising niya ay agad naman siyang nag-ayos para maghanda ng almusal nilang dalawa dahil nga wala ang mga kasambahay ngayon. Pasikat pa lang ang araw pero sobrang liwanag na ng mukha niya. "Sobrang ganda ng araw ngayon, nakakagana magtrabaho." The breakfast was quickly done but Reus was nowhere to be found. Kadalasan kasi mas nauuna ang binata magising sa kaniya pero ngayon ay wala pa rin ito. Nagpasya na lamang si Sofia na gisingin ang lalaki dahil alam niyang marami pang gagawin ang binata sa kumpanya. Akmang kakatok sa kwarto ni Reus ng mapansin