Elona's POV
Maaga akong nagising upang mag handa sa unang araw ko sa klase ngayon, ala-singko palang ng umaga ay gising na ako.
Siguro masyado lang akong kinakabahan, syempre, pagkatapos ng mahaba-habang panahon ngayon lang ulit ako makakapag-aral.
Balak ko ring ipagluto ng adobong manok si Kairo. Hindi parin ako komportable sa kanya pero ito lang ang paraan upang makabawi naman ako sa kabutihan na ginawa niya.
Unti-unti kong hinarap ang aking sarili sa salamin nitong banyo. Napahawak na lang agad ako sa aking leeg dahil parang may napapansin akong maliit na parang nunal doon malapit sa aking kanang teynga.
'Kailan pa ako nagkaroon ng nunal rito?' Nagkibit balikat nalamang ako at itinuloy ang pag-aayos ng aking sarili. 'Baka nariyan na yan dati pa ngayon ko lang na pansin.'
"Ganito ba talaga uniporme nila dito? Nakakahiya naman kung ganito ang aking suot, masyadong kita ang hubog ng katawan ko." saad ko sa aking sarili sabay pasada ng tingin sa aking kabuuan.
Ang aking uniporme kasi na pang itaas na kulay puti ay naka tuck-in ito sa aking pang ibabang palda na kulay uling dahil sa kaitiman nito.
Habang ang k'welyo naman nitong uniporme ko ay may ribbon itong kulay pink at dahil sa kaliitan narin ng aking palda na hanggang ibabaw lng ng aking tuhod, nalalantad ang kaputian ng aking balat.
'Ako ba talaga 'to?' Tanong ko sa aking isipan. Dahil kasi sa suot ko ngayon na uniporme ay halos hindi ko na makilala ang sarili ko.
****
Naglalakad na ako sa hallway ngayon habang hindi ko maiwasang pababain ang aking palda gamit ang aking kaliwang kamay dahil na rin sa nakakahiya.
Hindi kasi talaga ako komportable sa mga ganitong pananamit.
Hindi ko rin maiwasang mapayuko na lamang habang naglalakad dahil sa mga maiinit na mga titig na nakukuha ko mula sa mga estudyante na naririto.
"Wuy p're, sabi ko sa'yo hot 'yan, eh."
"Oo nga pare 'di bale p're, pa aamuhin ko 'yan." saad na naman no'ng isang lalaki sabay tawa nila ng napakalakas.
"Grabe porket transferee? Crush agad ng boys? Gosh, para nga siyang manang." maarteng saad no'ng babaeng napaka pula ang pisngi. Nakita ko namang napangiwi kaagad ang katabi nitong babae sa sinabi niya.
"Maganda siya. You're just jealous because you're insecure." sarkastikong sabi no'ng babae at pinag diinan pa 'yung salitang huli niyang binaggit sa katabi niya. Sabay alis na nito sa hallway.
Huminga muna ako ng malalim bago pumasok sa magiging classroom ko at kumatok sa pintuan. Nakita ko naman ang pag baling ng atensyon ng guro sa aking direksyon.
"Are you the new student? Come-in." sabi ng aking magiging guro na lalaki at sa tingin ko ay nasa 30's na ito. Tumango lamang ako at dahan-dahan na nag-lakad patungo sa harapan. Napatingin naman agad silang lahat sa akin dahilan upang kabahan ako.
"I'm your Philosophy teacher, Mr. Ramond, and you miss?" magalang na sabi ni sir Ramond sa akin.
"Ahem!" panimula ko dahil kinakabahan talaga ako hindi ako sanay sa ganitong atensyon, "A-Ako nga pala si Elona Del Santiago, pero tawagin niyo na lang akong EL." maikling saad ko sa kanila.
"Wow, ang ganda niya."
"A lame new student again? Aww com'on, paano 'yan nakapasok dito? It's too obvious that she came from a poor family."
"What a hassle."
"Okay class, that's enough!" sigaw ni Mr. Ramond dahilan upang matigil sila sa kanilang pagbubulungan.
"Pwede ka nang umupo Miss. Santiago," May ngiting saad ni Sir Ramond sa akin, sabay turo niya sa upuan na nasa pinaka dulo malapit sa bintana. Tumango na lang ako at binalewala ang mga matatalim na titig na ipinupukol ng mga kaklase ko sa akin.
****
Recess na ng matapos ang aming leksyon sa Philosopy. Mabuti na lang at tagalog 'yong ginagamit na salita ni Sir Ramond. Sa pagkaka-alam ko kasi, Ingles talaga dapat 'yon.
Siguro...dapat mag paturo na lang ako kung nasaan 'yung silid aklatan nila dito, para naman kahit kaunti ay makasabay ako sa leksyon nila.
Habang nakatuon ang aking atensyon sa pagliligpit ng aking mga gamit ay bigla na lang may sumulpot sa aking harapan na isang babae dahilan upang mahulog ang lahat ng aking gamit sa sahig dahil sa gulat.
"Ay kabayo!" gulat na saad ko. 'P-Paano siya nakarating sa harapan ko?'
"Hala! Sorry, na gulat ba kita? Sinasanay ko pa lang kasi ang teleportation ko kaya kung saan-saan ako sumusulpot pasensya na." Nahihiyang saad niya sa akin sabay pulot niya ng aking mga gamit sa sahig.
Natauhan na man agad ako at tinulungan ko na rin siya, "Okay lang, walang problema." May ngiting turan ko sabay lagay ko na ang aking mga gamit sa bag.
"Ngunit ano'ng teleportaion ang tinutukoy mo? Isa rin ba 'yan sa mga subject natin?" tanong ko sa kanya. Nangunot naman kaagad ang noo nito dahil sa tanong ko.
"Subject? Hindi ah, 'yun 'yung--" hindi na niya natapos ang gusto niyang sabihin ng bigla na lang siyang napatingin sa aking likuran at bigla na lang nanlaki ang mata niya na para bang nakakita ito ng multo.
Nagtatakang napa lingon naman kaagad ako sa aking likuran. 'Wala naman? Ano ba'ng tinitingnan niya?' Sabay harap ko ulit sa kanya.
'May nakikita ba siyang hindi ko nakikita?' Pero imposible naman 'yon, ano 'yon? Invincible?
"Okay ka lang?" nag-aalalang tanong ko sa kanya pero isang malapad na ngiti lamang ang aking natanggap mula rito. Napangiwi naman agad ako dahil sa kanyang reaksyon. Ano ba ang nangyayari sa babaeng 'to?
"Okay lang ako, nabasa ko lang kasi sa isang kuwento ng mga witches, na marunong daw silang mag-teleporatation. Mahilig akong magbasa nun eh." Mahabang eksplenasyon niya pa sa akin, sabay wasiwas niya ng kanyang kamay na para bang ma-nga-nga-rate ito ng tao." naiilang naman akong napatawa.
"Ahh, 'yun lang pala," saad ko pabalik sa kanya. Habang ito naman ay parang hindi parin mapakali sa kanyang kinatatayuan.
Nagulat na lang ulit ako ng biglaan na lang niyang tinanong ang aking pangalan, "Ano pala name mo?" may ngiting tanong niya sa akin.
"Ako si Elona Del Santiago." sagot ko kaagad sa tanong niya. Dahilan upang mawala ang ngiti sa mga labi nito. 'May nasabi ba, ako?'
Ano ba'ng nangyayari sa mga tao dito? May mga sakit ba sila na hindi ko nalalaman?
"Elona?" wala sa sariling banggit niya, "Oo?" hindi ko rin siguradong sagot sa kanya. Nag-aalalang binalingan ko siya ng tingin.
"Okay ka lang?" tanong ko ulit sa kanya dahilan upang parang mapangiti lamang siya ng pilit. Masyado itong halata sa kanyang mukha, alam ko 'yon. Ano ba talagang meron sa pangalan ko?
"Okay lang naman a-ako, h'wag kang mag-alala." sabi niya sa akin na parang wala parin ito sa kanyang sarili. Ipinagpatuloy ko na lang din ang pagliligpit ng gamit ko.
"Kaya pala sinusundan..." rinig kong biglaang saad ng babae kanina, dahilan upang mapabaling agad ako ng tingin sa kanya.
"Ha? Anong sabi mo?" tanong ko sa kanya sabay sukbit ko ng aking bag sa magkabilaan kong mga balikat. May sinabi talaga siya eh, hindi ko lang narinig ng maayos.
"W-Wala, sige mauna na muna ako sa'yo EL." Nagmamadaling saad niya at umalis na agad sa classroom. "Sandali--" Sayang hindi ko man lang natanong kung anong pangalan niya.
Medyo natatakot na din ako sa lugar na ito...napaka misteryoso nang mga tao na nandito. Jusko, maghunos dili ka, El. Kakainin ka na na man ng kyuryusidad mo. Sabay labas ko na doon sa classroom at dumiretcho na sa aking dormitoryo.
Elona's POVAlas k'watro na ng hapon ng matapos ang aming klase kaya nama'y niligpit ko na ang aking mga gamit sa aking lamesa."Uy EL! May gagawin ka ba ngayon?" masiglang tanong ng aking katabi na si Lavisha. Mababakas mo talaga sa mukha nito ang kasiyahan niya. Lavisha Scott pala ang buong pangalan niya.Napa-iling-iling na lang ako dahil sa sobrang dal-dal nito. Ibang klase din 'tong babaeng 'to 'no...parang walang kapaguran kung magsalita, sabay buntong hininga ko. Kahit siguro isang salita wala akong naintindihan sa mga pinagsasabi niya dahil sa bilis niyang magsalita."Pasensya na Lavisha, meron pa kasi akong pupuntahan mamaya eh," sabi ko sa kanya dahilan upang mapasimangot nalang itong bigla. Nakonsensya naman agad ako dahil sa mukha nitong parang pinagsakluban ng langit at lupa."Sige, sa susunod na lang siguro." walang ganang turan niya pabalik sa akin kaya napatampal
Elona's POV["Elona! Halika nga dito!" malakas na sigaw ni tita sa akin. Sumunod naman agad ako at pumunta agad sa sala habang puno pa rin ng bula ang aking kamay dahil galing lang ako sa pag-lalaba."Ano po 'yon, tita?" Nagulat na lang ako ng bigla niyang hugutin ang mahaba at napaka-itim kong buhok, "Aray!" malakas na daing ko. "Tita tama na po!" Nag-susumamo ko nang saad sa kanya.Ngunit hindi ito nakinig at mas hinigpitan pa ang pagkakahawak niya sa aking buhok. Napakagat na lang ako sa aking pang-ibabang mga labi. Ang sakit...ang sakit-sakit."Sabihin mo nga! Ikaw ba ang nag-nakaw ng pera ko dito sa lamesa!?" Napapikit na lang agad ako dahil sa lakas ng pag kakasigaw ni tita."H-Hindi po ako, kanina pa ako naglalaba, kaya wala po akong--""Sa tingin mo paniniwalaan kitang hampas lupa ka!?" mas idiniin pa ni tita ang pagkakahawak niya sa buhok
Third person's POV Pagkatapos ng pag-uusap ni Kairo at Elona ay bumalik na agad ang dalagita sa kaniyang dormitoryo. Habang si Kairo na man ay pabalik-balik sa kaniyang kina lalakaran at parang hindi ito mapakali. 'That's impossible...I already told Miss Scott to erase her memories, then how?' Piping kuwestiyon ni Kairo sa kanyang isipan. Natigilan na lang si Kairo sa pag-iisip ng ma-a-lala din niya 'yong gabi na nakita niya si Elona na naka handusay sa gitna ng malaking field dito sa paaralan. "Unless...it doesn't really work on her?" hindi rin siguradong turan ni Kairo sa kanyang sarili. Napatayo na lang agad si Kairo at dumiretcho na lang sa kaniyang kama at isinalampak ang sarili niya doon. "Whatever, it doesn't really concerns me." ipinikit na niya ang kaniyang mga mata. Sa kabilang dako naman... "Ang bigat ng katawan ko," mahinang napa daing si EL nang sumakit na na man ang kanyang ulo. Napapansin din niyang palagi na lan
Handa na sana niyang atakihin ang guwardiya ng bigla na lang may tumakip sa kayang bunganga mula sa likuran dahil upang magpumiglas agad ang dalaga."Shhh, quiet." biglaang turan ng isang baritonong boses na alam na alam ni Elona kung kanino galing iyon, kay Kairo. Nanginginig na napa tango-tango naman kaagad siya. Napahawak na lang din si Elona sa kamay ni Kairo kasabay nito ang pagpikit niya ng kanyang mga mata dahil sa takot at bilis ng tahib ng puso niya ngayon.'Bakit pa kasi lumabas ako!'Naka hinga naman kaagad ng maluwag si Elona ng lumayo na ang guard malapit sa kanilang p'westo at dumiretcho na ito sa kabilang dormitoryo. Napa upo na lang siya sa malamig na lupa habang nanginginig pa rin ang kaniyang mga tuhod."What the hell, are you thinking Miss Santiago? Are you out of your mind!?" malakas na sigaw ni Kairo sa dalaga kasabay nito ang pag tayo ng binata.Hindi naman kaagad naka sagot si Elona dahil hindi niya akalaing tot
Lavisha's POV["EL! Gumising ka!" Malakas na sigaw ko. Pagbabayaran niyo talaga 'toNapa tingin na lang ako kay Kairo. "Ano? mag titinginan na lang ba tayo?" mataray na turan ko sa kaniya.Kahit kailan talaga walang silbe itong Kairo Dankworth na 'to, jusko."Erase her memories." Napa tigil na man agad ako sa aking ginagawa at marahas na napa lingon sa gawi niya."Seryoso ka?""Just do it. I don't know what his plans, but... let's trust him this time." napa ngiti ako ng palihim. 'Malaki talaga tiwala niya sa kanya huh?'"Okay," simpleng tugon ko. Inilagay ko na ang aking kamay sa ulo ni EL, kasabay nito ang pag bangit ko nang mga katagang kahit na si Kairo ay hindi ito maiintindihan."Geshiè rsa èkningre kora pseah ènrokièl skîbetch." pagkatapos kong bangitin ang mga katag
Elona’s POVTulala akong lumabas sa silid aklatan hanggang maka rating na lang ako sa dormitoryo. ‘Ano ‘yon? Na mi-milik mata lang ba ako?’ Hindi ko pa rin makalimutan ang klase ng tindig niya, hindi ako maaaring mag-kamali. Siya ang may gawa no’n sa akin.Wala sa sariling kinuha ko ang susi sa aking bag ng maramdaman kong na sa kamay ko pa rin pala ang libro hna hi-niram ko kanina.Nako patay! Kailangan ko ‘tong ibalik!’ Akmang pupunta na sana ako pabalik sa silid aklatan ng bigla na lang bumuhos ang napakalakas na ulan.Napatigil agad ako at nakangiting inilahad ang aking kanang kamay upang doon bumagsak ang mga butil ng ulan. ‘Ang lamig!’Naka pikit kong dinama ang malakas na buhos nito kasabay ang pag-angat ko ng aking mukha sa kalangitan habang naka pikit pa rin ang aking mga mata.Kahit gaano man ka hirap ang buhay ko noon sa kamay nila tita, na gagawa ko pa rin namang ngumiti
Sakto na man na nakapasok na ang mga Eudaemonia sa kanilang bahay at walang sire-siremonyang sinaksak sa puso si Victoria mula sa likuran nito. Napa handusay na lang ang kanyang wala nang lakas at naghihingalong katawan katapat katapat ng wala nang buhay na katawan ng kaniyang minamahal na si Gatlin.Napa ngiti ng mapait si Victoria. “Siguro nga i-ito ang sinasabi ng matanda sa akin noon… n-na ito ang magiging parusa ko b-balang araw,” na hihirapang saad nito bago na lagutan na nang hininga.]Wala sa sariling napahawak ako sa aking pisngi. ‘Bakit umiiyak ako?’ Pinahid ko naman agad iyon at binuklat na ang kasunod na pahina pero wala man lang akong ma hagilap na kahit ni isang letra.“’Yon, na ‘yon? Hindi man lang sinabi ang pangalan ng kanilang anak? O, buhayin man lang ang hari gamit ang mga kapangyarihan nila para mag higanti? Kahit i-paliwanag man lang kung paano na punta si Victoria sa mundo nila?Seryoso?&rdqu
Elona's POV"Miss Santiago." naka tingin lamang ako sa gilid ng bintana ngayon. Ang ganda kasi ng panahon...ma kulimlim."Miss Santiago!" napa tayo naman agad ako sa aking kinauupuan dahil sa sobrang gulat. "Y-Yes Sir?" nauutal kong turan. Pinag tawanan naman agad ako ng aking mga kaklase pero si Lavisha ay seryoso lamang na naka titig sa akin.Napa iwas kaagad ako ng tingin sa kanya. Ilang araw na rin kasing hindi ko siya pi na pansin, hindi dahil sa kadahilanang nag-seselos ako sa kanya at kay Kairo.Natural lang naman iyon dahil Admin si Kairo at kailangan niyang panga-lagaan ang mga estudyante. Simula kasi no'ng mangyari ang aksidenteng iyon sa field, nagbago ang pag-tingin ko kay Lavisha.Natatakot ako kay Lavisha...hindi ko rin alam kung bakit, pero pagkatapos no'ng nangyari kahapon sa field, natakot na ako sa kaniya. Ewan ko."You're not listening to m