"Manuel," mahinang iyak na naman ni Nay Celeste habang hawak-hawak ang kamay ng walang buhay na asawa. Napapikit ako at mabilis na inalis ang mga luha sa mata.
I can’t still believe this. Hindi ko nagawang iligtas ang isa sa taong mahalaga sa akin. Tay Manuel did everything to save me before and now that it’s my time to return the favor, my time to save him, I failed. I failed to protect and save my family.
"Let's burn his body now, Celeste," mahinahong sambit Dawnson at pilit inilalayo ang kapatid sa katawan ni Tay Manuel.
Napaawang ang mga labi ko at pilit na nilalabanan ang emosyon.
Damn! What the hell just happened? Totoo ba talaga ito? Kanina lang ay nandito si Tay Manuel. Kasama namin at pinag-uusapan ang maaring gawin namin para matapos na ang gulong ito. Buhay na buhay tapos ngayon, wala na ito. He’s dead, damn it!
"No.” Iyak muli ni Nay Celeste at nagpupumiglas
Tahimik lang kami sa loob ng sasakyan.Nakatingin lang ako sa labas ng sasakyan samantalang walang imikan sina Klaus at Akiston na kapwa kasama ko ngayon dito sa loob ng sasakyan. Nasa kabilang sasakyan naman si Zachary at iba pang Lasombra."Lady Beatrice," basag ni Akiston sa katahimikang mayroon kami ngayon. "You already knew Klaus real identity, right?" nag-aalangang tanong nito sa akin.Hindi ako kumibo at nanatili lang nakatingin sa labas ng sasakyan."We're so sorry. Hindi namin sadyang lokohin ka at ang lahat ng miyembro ng Lasombra. It's for your own safety, too."Napapikit akong muli. My own safety?"Bakit lahat na lang kayo ay kaligtasan ko ang unang inaalala? Let me remind you, Akiston. I'm not a child anymore," ani ko at walang emosyong binalingan ito. "I can handle myself now from the enemy. Mas dapat niyong pagtuunan nang pansin ang mga sarili
Mabilis ngunit naging maingat ang paggalaw namin noong makapasok kami sa safe house ni Mavi. Nasa unahan namin ni Zachary si Akiston. Dere-deretso ang lakad naming tatlo hanggang sa marating namin ang dulo ng hallway na dinaraanan naming ngayon. "Be ready," ani Akiston at itinutok ang baril sa pintong nasa harapan na namin ngayon. Inihanda ko na rin ang baril na hawak-hawak at itinutok na rin ito dito. Nagkatinginan kaming tatlo at noong tinanguhan ko si Akiston ay mabilis nitong binuksan ang pinto. Agad akong naging alerto sa paligid at ginalabit ang gatilyo ng baril noong mamataan ang isang tauhan ni Mavireck sa harapan namin. "That was fast," rinig kong komento ni Zachary sa likuran ko at nagpaputok na rin. May limang kalaban dito sa silid na napasukan namin. Hindi na kami nagsayang pa ng oras at agad na pinatamaan ang mga ito. "Fuck! Nakapasok na sila!" Sigaw ng isa
"Finally.""Celeste?""Ikaw ang puno't-dulo nang paghihirap ko. Ikaw ang dahilan kung bakit namatay si Manuel! At ikaw din ang magiging dahilan kung bakit mawawala sa akin ang anak ko!"Mariin kong ipinikit ang mga mata ko at ipinilig ang ulo pakanan. Stop, Ice! Hindi mangyayari iyong mga nakita mo kanina! Calm down!"Lady Beatrice! Sa likuran mo!" rinig kong sigaw ni Akiston kaya naman ay napakurap ako at mabilis na bumaling sa likuran ko. Napaawang ang labi ko noong mamataan ang pagbaril sa akin ng isang tauhan ni Mavireck. Damnit! This is not good! Hindi ako makapag-focus dahil hindi maalis sa isipan ko ang mga nakita kanina!Kanina, pagkalabas namin sa training room ni Mavi, tumambad sa amin ang nagkakagulong hallway. Nakapasok na rin ang mga Lasombra dito sa safe h
"Mommy!" Mabilis ko itong binalingan sa likuran ko at matamang tiningnan ang kalagayan nito. Napalunok ako noong makita ang dugo sa suot nitong damit. "Lady Esmeralda!" sigaw ni Zachary at nilapitan na rin kami. "Mommy, are you okay?" tanong ko dito at mabilis na sinipat ang tama nito sa tagiliran niya. Damn! It's a deep shot! Mabilis akong nag-angat nang tingin at hinanap ang may kagagawan nito. Napakuyom ako ng mga kamao noong may nakita akong isang Blood na mabilis na lumayo sa kinaroroonan namin ngayon! Bastard! "Zachary, follow that fucking Blood!" mabilis na utos ko na siyang sinunod naman agad ni Zachary. Napabaling akong muli kay mommy noong mariing nagmura ito habang nakahawak sa may tagiliran nito. "Mom, can you hear me? Calm down, please." "I'm not your m-mother," mariing sambit nito at nagmurang muli. Napangiwi ako habang nakatingin pa rin sa kanya.
Hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko. Mataman kong tiningnan si Nay Celeste habang naglalakad ito palapit sa akin. "Are you okay? Nasaktan ka ba?" she asked then scanned my body. “Bakit may dugo ang mga kamay mo? Ayos ka lang ba talaga?” "Ayos lang po ako," mahinang sagot ko dito habang matamang tinitingnan ito. Mayamaya lang ay niyakap niya ako kaya naman ay mas lalo akong napako sa kinatatayuan ko. "Alalang-alala ako sa'yo, Ice!" "No need to worry about me, Nay Celeste. Ayos lang po talaga ako," marahang sambit ko at binalingan ang mga kasamahan ko. Humiwalay nang yakap sa akin si Nay Celeste at tiningnan ang kabuuan ng sala na aming kinaroroonan. "We saved Mavi and my mother from Mavireck," matamang sambit ko pa at tiningnan kong mabuti ang magiging reaksiyon nito. "Really? Is Lady Esmeralda… your mother, okay?" mahina na tanong nito at hinanap niya si mommy. Ramdam kong natigila
"Mavireck's men are here again." Ito agad ang bungad ni Klaus noong makapasok muli kami sa safe house ni Mavi. Napabaling ako kay mommy at nakita ko itong nakaupo na ngayon. Napabuntong-hininga ako at marahang lumapit sa puwesto nito. "Are you okay now?" I asked her. Kita kong tumango ito sa akin at hinawakan ang may sugat na tagiliran nito. "If you can't fight, stay here. May magbabantay sa'yong Lasombra dito." "I can handle myself," anito na siyang nagpabuntong-hininga muli sa akin. I know she won't listen to me but damn, I need to keep her safe! Mas magiging ligtas ito kung hindi na ito lalabas pa sa lugar na ito! Napatingala na lamang ako at mariing kinagat ang pang-ibabang labi. Muli akong napabuntong-hininga at hinayaan na lamang ito sa nais niya. "Fine," mabilis na sambit ko at binalingan si Zachary sa tabi ko. "Look after her. Make sure na magiging ligtas siya hanggang sa matapos ang
Mabilis akong kumilos noong makakita ako ng dalawang bulto ng lalaki ‘di kalayuan sa kinatatayuan. Iniwan ko ang katawan ng hybrid na nakalaban ko kanina at tinakbo ang daang patungo sa nakitang mga kalaban. Inalerto ko ang sarili noong makaramdam ako ng kakaiba. Tumigil ako sa pagtakbo at nagpalinga-linga. Mariin kong hinawakan ang baril ko at nagpatuloy sa pagtingin sa paligid. "Show yourself!" sigaw ko at itinaas na ang baril. "Damn it!" mabilis na bulalas kong muli noong makarinig ako nang putok ng baril ‘di kalayuan. Nasundan pa ito ng mga ilang putok ng baril kaya naman ay lalo akong naalarma. Humugot ako ng isang malalim na hininga at pinagpatuloy ang paghahanap sa pinanggagalingan ng kakaibang enerhiyang nararamdaman ngayon. May tiwala ako sa mga taong kakampi ko. They can handle this. Tiyak kong magiging ligtas sila sa gulong ito! "Focus, Ice!" Nanlaki ang mga
Mabilis ngunit maingat ang bawat galaw namin ni Mavi. Sa tansya ko ay mukhang malayo na kaming dalawa ngayon sa safe house niya. Kanina, may mga nakasalubong pa kaming mga tauhan ni Mavireck. Mavi deal with them while I scanned the whole area. Bigla kasing nawala ang malakas na presensiya ni Mavireck sa paligid. Nagpatuloy ako sa pagmamasid sa paligid hanggang sa muling nagsalita si Mavi sa tabi ko. "Let's go," aniya na siyang ikinatigil ko. Binalingan ko ito at natigilan na lamang noong makita ang sugat nito sa pisngi. "May sugat ka," mariing sambit ko habang hindi inaalis ang paningin sa sugat nito. Kita kong hinawakan nito ang pisngi niya at napailing na lamang. "Just a scratch, Ice. Come on. Mukhang wala na sila dito sa gubat." Napailing na lamang ako at humugot ng isang malalim na hininga. Muli kong tiningnan ang paligid at bumaling muli sa puwesto nito. &n