Share
Special Chapter: Reunion
Thyron's POV
"Tama na 'yan, oy." Inagaw ko ang bote ng alak kay Zy. This guys kept on drinking straight for a week.
Simula nang mawala si Faye, bumalik lahat sa normal. She really knows what is the right thing to do, but doesn't know how to make herself happy.
Umiling ako at hinila patayo si Zy.
"What? I'm not done." Inagaw niya ang kamay na hawak ko. I sighed. Kinamot ko ang ulo ko sa inis.
"Susumbong kita kay Faye umiinom ka," pagbabanta ko. I smirked when he lift his head.
"Where is she? Is she here?" Tumayo siya at nagsimula maghanap. I pursed my lips. Nagkaroon agad ako ng alaga.
"At your house, tumawag sa akin."
"Why didn't she called me? Doesn't she love me?" Lasing na talaga ang gago.
"Dalian mo, 'wag mo pag-antayin si Faye."
Lumabas agad siya ng ba
Kaugnay na kabanata
The Darkest Light Special Chapter
"You're early." He smiled at me.I smiled back. Umupo ako sa sofa dahil sinenyasan niya ako. Gulo-gulo pa ang buhok niya dahil bagong gising. Sa sofa lang siya natutulog. Hindi talaga niya iniiwan ang magulang niya rito sa hospital.Pagkauwi ko, lagi na akong dumidiretso rito. It's been two weeks, but his parents are still unconscious.Sinasamahan ko siya buong araw. Umaalis ako ng 10 PM. Hindi na siya nagpumilit maghatid dahil sinasabi ko na sinusundo ako ng driver namin.Bumili siya saglit ng pagkain namin pagtapos niya maghilamos. I was left here at the hospital room. Wala akong magawa kaya tinignan ko nalang ang mga nakakabit na kung ano sa magulang niya.Kailan kaya sila magigising? The doctors always say that they're stable and we just need to wait. It's been two weeks, we're still waiting. Are they really okay?I'm worried. I don't want him to lose his
The Darkest Light Prologue
Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Happy readings! To God be the glory. --- Do you believe that you can world travel? That you can go into another world? Do you believe that your wishes can come true? If no, I will prove to you that world travelling is true. How? Because I can world travel when I see three line up stars at the sky. And for the wish? I wished that I can go to a world where everything's just different. And it came true. My life isn't perfect. They always took me for granted because I can't say no and argue with them. I hope I can find my true self there
The Darkest Light Chapter One
Tinignan ko ang oras dahil baka pagalitan na ako ni lolo. It's 7:54 PM. Mas lalo ko binilisan ang lakad ko nang makita ko ang oras kailangan ko makauwi ng 8:30 PM dahil pagagalitan ako ni lolo, panigurado. Inutusan kase akong tapusin ang survey questionnaire namin sa research. Kailangan na raw i-print dahil kailangan na ng hard copy bukas. Ginabi ako ng uwi dahil wala namang malapit na print-an sa bahay at baka mahuli ako ng pagpasok sa klase kinabukasan kung ipabubukas ko pa ang pagprint. Tatapusin ko rin ang chapter 2 ng research namin na pinapagawa sa akin ng kabilang grupo. Hindi ko rin alam bakit ako pumayag sa utos nila sa akin na gawan ko sila ng chapter 2. Gusto ko tumanggi pero parang ayaw ng sarili ko dahil oo agad ang sagot at pumapayag agad na gawin ang pinapagawa nila hangga't alam ko na kaya ko gawin. Hindi ba ako naaawa sa sarili ko? Kaya ako naaabuso, e.
The Darkest Light Chapter Two
I roamed around and it was like I'm inside a forest. Naghanap agad ako ng labasan pero hindi ko mahanap dahil hindi ko naman kabisado ang lugar na 'to. Where am I?! Tumigil na ako sa paglibot dahil baka mas lalo lang ako maligaw at mapunta sa liblib na lugar dito sa gubat. I started to call somebody, hoping that someone will hear my cries. I stopped when my throat started hurting from all those shouting. Wala bang nakakarinig sa akin? Baka walang malapit na tao rito? Ano na mangyayari sa akin? Bakit ako napunta rito? Panaginip ba 'to? Paano kung may kumidnap sa akin kaya andito na lang ako bigla?! "May tao ba?" Napalingon ako sa narinig kong sigaw kung saan. Nabuhayan ako bigla ng dugo ro'n. May tao! Makakaalis na ako rito. "Mayroon! Andito po ako!" sigaw ko pabalik. Makauuwi na ba ako? "Magsalita ka lang para makapunta kami sa 'yo!" Sinunod ko naman sila agad. Nang hindi ko na alam
The Darkest Light Chapter Three
"Apo, tapos ka na ba sa ginagawa mo?" tanong ni lolo na nakasilip sa pinto ng kuwarto ko. After I realized that it was all a dream, I get back to do what I usually do. "Opo, malapit na po." Ginagawa ko ang survey questionnaire na pinagawa sa akin ni Charrieze. Nang matapos ko, I send her the documents. Isinara ko na ang laptop ko. Hindi ko na inantay ang sagot ni Charrieze dahil alam kong plastic lang ang ipapakita o sasabihin niya sa akin. Lumapit ako kay lolo na inaantay ako para sabay kami kumain. It's already seven in the evening. Kumakain kami nang mapansin ko ulit ang tatlong bituin sa langit. It's really weird at the same time mesmerizing. May tawag ba sa tatlong bituin na 'yan? I wonder... "Lo, nakikita niyo po ba 'yong tatlong bituin sa langit? 'Yong parang tatlong tuldok po na magkakasunod?"Nakakunot ang noo niyang sinilip ang bintana. Nanliit ang mata niya at inayos ang salamin para makita 'yon nang mas maigi. "Wala naman, apo. Baka m
The Darkest Light Chapter Four
Matagal ako tumititig sa kawalan. Trying to sink in what is happening. Is this possible? Pinalobo ko ang pisngi. Kung hindi posible, mararanasan mo ba 'to? Minsan ang bobo ko rin talaga, e. "Kain na, apo." Hindi ko alam ang gagawin ko. Lolo saw me at the kitchen earlier. Ang sabi ko ay matutulog ulit ako pero hindi na ako nakatulog ulit no'n. Kanina ko pa kase iniisip ang mga nangyayari. Pumunta ako sa kusina nang marinig ulit ang tawag ni lolo. Inalalayan ko na si lolo sa hapagkainan. Nagluto muna ako saglit at kumain na kami. Hindi ko alam kung paano ko rin natapos ang pagluluto at pagkain nang malalim ang isip. Buti na lang at hindi ako nakagawa ng ikadidisgrasya ko. "May problema ba, apo?" Napatingin ako kay lolo na nag-aalalang nakatingin sa akin. Nginitian ko siya. "Wala po, Lo. Ayos lang ako." Ngumiti ulit ako sakaniya pero hindi siya kumbinsido. "Tumatanda ang mukha mo, Apo. Baka maunahan mo pa akong kumulubot ang mukha, kaya 'wag ka n
The Darkest Light Chapter Five
I can't believe what happened earlier. I just got hit by a car. Buti na lang hindi gano'n kalakas ang impact no'n. Kung hindi, hindi ko na alam ang mangyayari sa akin. Good thing na 'yong nakabangga sa akin ay mabait. I didn't experience a hit and run. "Doon ka muna sa kuwarto ni Chryszyler, sa ngayon." Nanlaki ang mata ko sa narinig at magrereklamo sana ngunit naunahan ako ng isa. "What?!" Kung maka-react 'to. Hoy, ako rin ayaw ko rito! Ang gusto ko lang naman makita ulit sina Jeruza pero dito ako napadpad. Makikita ko pa kaya sila? Sina Ate Melinda at Mang Bert kaya? "Dito na lang po ako sa sofa. 'Di naman po ako magtatagal dito," sabi ko sa kanila. I heard Chryszyler hissed, again. "Baka kung ano gawin niyan sa kuwarto ko," inis na sabi niya. I'm not that kind of person. "Chryszyler!" saway sa kaniya ng papa niya. "Doon siya sa ayaw at sa gust--" "Okay lang po ako rito sa sofa," I said, cutting his father off. I smiled at them para
The Darkest Light Chapter Six
After Chryszyler get tickets from Universe's next gig, we just waited for two days before finally going there. Sa dalawang araw ng pag-aantay, naging mas mabait siya sa akin at tuwing nakakakuha ako ng tyempo, tinatanong ko siya tungkol sa Universe at kung paano niya nagustuhan ang musika. "You know how the notes are black and white, right?" Tumango ako. "But for me, it was the most colorful thing in my eyes. It gave my life a color and rhythm." I fell in love in those words the moment I heard it. I wonder if I also have something that let my life colorful. Or if my life's really that dull or it's just myself. --- "Tagal naman," sabi ko at pinalobo ang pisngi ko. Andito kami sa kotse ni Chryszyler. We're on the way to Universe's gig. Kanina pa ako atat na atat na makapunta ro'n. I miss watching them play! I didn't even heard them play the one I requested, which is Ignorance by Paramore. Bumalik kaagad ako sa world ko! "Ang tagal." Huma
Pinakabagong kabanata
