Share
Chapter Twenty-One
Monica
Nasa alas-diyes na ng gabi nang biglang may tumawa sa cellphone ko. Bagama’t inaantok ay sinagot ko ito.
“Hello?” inaantok kong sabi.
“Oh my God! Tulog ka na pala. I’m so sorry.”
Napabangon ako dahil sa narinig ko sa kabilang linya. “Bes?”
“Sorry, naabala pa kita. It’s just I really can’t wait to call you.”
“Bes.” Naiiyak kong sabi.
“Hoy, wag ka namna umiyak. Okay na ako oh.”
“Kasi naman eh. Ilan araw ka nang walang malay.”
“I know, I know. Wag ka na umiyak. Sige ka, mamaga mata mo niya.”
“I don’t care.”
“Gutso ko na sana pumasok bukas. Kaya lang ayaw pa ako papasukin ni Kuya.”
“Hay,nako Angelica. Manahimik ka. Magpahinga ka lang diyan. Naintindiha
Related chapters
The Demon-Angel Chapter Twenty-Two
MonicaI can't believe it. He managed to infiltrate our school. Hindi ko lubos maisip kung paano niya nagawa iyon, pero iisa lang ang nasisigurado ko, he used dirty tricks to became the school's principal."What's up? You look worried." Tanong ni Mikael.Lunch time na at tulad noong nakaraan, kasabay kong kumain sila Mikael at Kiel."Huh? Wala iyon. Iniisip ko lang yung sinabi nila Mae. Kung may bagong principal, ibig sabihin noon ay pwede nang mabalik sila Sir Raguel at Ms. Yanika sa Monday.""Hindi kaya alam na ni Sir Levi na may bagong principal?" sambit ni Kiel."That's possible. Pero hindi ba nakakapagtaka na biglang magpapalit ng principal?" sagot ko.Tumigil si Mikael at sandali na nag-isip. "Well as far as I know, hiwalay na ang principal nating mga Senior High at ang principal ng Junior High. Mukhang ganoon nangyari.""Does
The Demon-Angel Chapter Twenty-Three
MonicaIt was Saturday morning at tulad ng inaasahan, may training ulit ako.“Are you sure you will join me?” tanong ko kay Geca.“I’m sure. And don’t worry about me, I’m fine.”“Baka kung ano ang mangyari sa iyo.”Pabiro niyang hinampas ang braso ko, “Masyado kang nag-aalala sa akin, Bes. Kaya ko ito. Ano ka ba?”“Hay nako, bahala ka na nga. Ang kulit mo.” Pikon kong sabi.“Ikaw ang makulit, eh.”Pumasok si Papa sa training room at gayun din si Mama.“Ready na ba kayo?”“Opo!”Nasa tapat kami ng isang rectangular na table na may nakalagay na tatlong bow at maraming arrow."Subukan niyo humawak ng bow and arrow" sabi ni PapaSa may harap namin ay mga t
The Demon-Angel Chapter Twenty-Four
Monica Mabilis na lumipas ang araw at lunes na agad. Inabisuhan ang lahat ng estudyante sa Academy na maaaga pumasok para sa Flag Ceremony. Habang nasa pila ay hindi ko maiwasan na obserbahan ang paligid. “Kumalma ka, walang masamang gagawain si Lucifer. At least for now.” “Hindi natin masisigurado. He is a demon. Baka mamaya ay may masama siyang gawain.” “Good Morning students, the flag ceremony will now begin.” Nang matapos ang flag ceremony ay naglakad na papunta sa gitna ng stage si Lucifer. “Good morning students, I am Lucifer Costalles and I will be your new principal.” Nagkaroon ng mga bulong-bulungan pero nawala rin agad iyon nang tumikhim si Lucifer. He didn’t even bother to change his name, huh? “As the new principal, I will be open for school-activity suggestions. I believ
The Demon-Angel Chapter Twenty-Five Part One
MonicaThe party started and it was smooth. Everyone is socializing and talking happily, except the ones in our table. There are five to seven persons in each table, and in our table, we have six people. Tahimik lang kaming anim sa table namin.I didn't even expect that they would follow our groupings in research for the table arrangement in our section. Hanggang sa Acquaintance Party ba naman ay research pa rin. Ang pinagkaiba lang, kasama namin si Mama. She is emmitting a strange aura which makes everyone stay away from her. She even glares to some students who would dare to come close to her.We were about to eat when she spoke. "Uhm, excuse me."Natuon ang atensyon naming lahat sa kaniya. That's the first time she spoke ever since she sat with us."Yes?" tanong ni Nathan."Can the girls accompany me to the wash room? I really need to do something." Nahi
The Demon-Angel Chapter Twenty-Five Part Two
Monica Dahil sa nagkakagulong estudyante ay nagkahiwa-hiwalay kami. I tried to look for Geca but I can’t find her. Maraming estudyante ang nagtutulakan dahil sa takot sa mga tila aso na nilalang. Malalaki ang mga ito at nakakatakot ang itsura sahil sa malalaking pangil nila. Marami ang tumakbo papuntang exit pero bago pa man makalabas ang iba ay mga nagsitumbhan na sa sahig. Sh*t it must be the sleeping spell. May mga lumabas na rin na mga goblins at iba’t ibang demons. Mabilis akong gumawa ng pentagram at lumitaw iyon sa kinataayuan ko. “Blind them by your light Don’t let them see the sight Conceal this form So that I can transform” Nabalot ako ng liwanag at nang masiguro na umepekto na ang spell ay sumugod na ako sa mga kalaban. Gamit ang baril na na-summon ko ay binaril ko ang mga demon na lumalapit sa iba naming kaklase at schoolmate.
The Demon-Angel Chapter Twenty- Six
Monica Ilan araw na ang lumipas pero wala pa rin sila Mama. Kadalasan ay mag-isa lang ako mag-train lalo pag gabi. Matapos ang Acquaintance Party ay wala nang nangyari na demon attacks maski sa bahay. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung sino ang kumuha sa kwintas ko. Hindi ko rin alam kung paano nangyari na parang normal lang sa akin na wala ang kwintas. Para bang walang naging epekto yung pagkawala nito sa pagiging kalahating anghel at kalahating demonyo ko. Nakokontrol ko ang kakayahan ko bilang anghel. Nakakapag palabas ako ng iba't ibang weapons at napapalibutan na agad iyon ng mga holy weapons. Nasanay na rin ako gumamit ng iba't ibang weapons at may ilang pagkakataon na nakikipag laban ako kay Geca para na rin sa training. "So wala ka pa ring idea kung sino yung lalaking iyon?" tanong ni Geca bago uminom ng tubig. Nasa training room kami ngayon at katatapos lang ng isa naming sparring. "Wala pa ri
The Demon-Angel Chapter Twenty-Seven
Monica Halos buong magdamag akong umiiyak sa kwarto ko dahil hindi ako makapaniwala sa sinabi ni Kuya Azrael. My mom is already dead and my dad is currently in a critical condition. "It can't be. This can't be real." Mahigpit kong niyakap ang unan ko bago humagulhol. My mom might be sarcastic, a bad cook, a nagging person, a demon- but she's the best mom I could ever had. She's strong. And I know that. That is why I believe that she can't die and she won't leave us. Nang tumigil na ako sa pag-iyak ay natulala na lang ako. Gusto ko pang umiyak pero tila sumuko na ang mga mata ko. Sa hindi malamang dahilan ay naalala ko ang panaginip ko. Could it be, that demon in my dreams is the one who actually killed my mother? Naiyukom ko ang kamao ko dahil sa galit. I'll make sure that I'll kill him once I found him. Nar
The Demon-Angel Chapter Twenty-Eight
MonicaIsang linggo na ang lumipas at marami ang Grade 12 students sa harap ng bulletin board pag dating naming ng school. Nagkatinginan kami ni Geca bago makitingin na rin sa pinagkakaguluhan ng students. Nagawa namin na makasiksik at makapunta sa harapan para makita ang nasa bulletin board at list iyon ng students.“Ito na ba yung sinasabi ni Sir Levi?” tanong ni Geca.“Probably.” sabi ko. Nasa pinaka-unahan ang naging breakdown bawat team.TOTAL POPULATION OF STUDENTS = 200ABM (2 SECTIONS) = 54HUMSS (2 SECTIONS) = 52STEM ( 2 SECTIONS) = 47GAS (1 SECTION) = 25Arts and Design Track = 22Maraming students ang hinahanap na kung saang team sila at kabilang na kami ni Geca sa mga iyon.“I’m in Team A.” sabi ko kay Geca nang maka-alis na kami sa nagsisiksikan na stu
Latest chapter
- The Demon-Angel Chapter Forty
- The Demon-Angel Chapter Thirty- Nine
- The Demon-Angel Chapter Thirty- Eight
- The Demon-Angel Chapter Thirty- Seven
- The Demon-Angel Chapter Thirty- Six
- The Demon-Angel Chapter Thirty- Five
- The Demon-Angel Chapter Thirty- Four
- The Demon-Angel Chapter Thirty-Three
- The Demon-Angel Chapter Thirty- Two
