In the year 2200, Renifleur found herself inside the game where they need to reach the highest level. Upon wandering at the fairy gaming world, she needed to do two things: One, as a player, they need to create what the game is lacking. Gaming may be her forte but can she live for survival inside it? With no hope of winning, the chance of getting back to their real world felt impossibly small. And, two, discover what the other player before them did inside this game. Two things are being listed what she needed to do to fill what the game lacks, it was never her intention to add one, to love a mysterious and secretive guy named Caleb. Even without rights, she doubted his identity. "Am I loving an unknown?" she asked herself.
View MoreCHAPTER ONE:
The Debt.Hindi ko talaga alam kung bakit nabubuhay ang mga epal sa mundo. For example, mga kapitbahay na alam na ngang di ka lumalabas ng bahay e ginawa ka pang Youth President sa inyong lugar.
Nakakainis. I don't like responsibilities.
Nandito ako sa sala at tiningnan ang mama ko na nagbibihis ng pormal na damit.
"Sa'n lakad, ma?" tanong ko sa kaniya.
Ngumisi siya. "Andito kasi ang konsehal sa lugar natin at may meeting. Nagpapabibo na naman kasi malapit na ang election."
"Ngiti ka nang bongga ro'n ma, ha? Baka bigyan tayo ayuda," sabi ko at humalakhak.
"Kung sumama ka kaya? Sabay tayong ngumiti nang bonggang bongga," ani niya at natawa kami pareho.
This is what I like about mom. Aside from she's very caring, masasabayan mo talaga siya sa kung ano mang kalokohan. She's strict yet supportive.
Pinatay ko ang TV nang may biglang kumatok. Tinanong ko muna kung sino siya at sinabing pinapatawag na raw si mama at dapat daw isama ang YOUTH PRESIDENT.
I rolled my eyes at pumasok na sa kuwarto ko. I rather play games than attend that political churvaek ek meeting.
"Renifleur Rouyage, sumama ka na," ma-awtoridad na singhal ni mama.
Since I can't say no to her, sinabi ko nalang na susunod ako. Tiningnan ko ang orasan at nakitang ala una pa lamang. Matatapos ang meeting ng alas tres kaya sa alas dos na ako pupunta.
~Nag-leggings lang ako at oversized black shirt at nagsuot ng bucket hat na may nakalagay na, "it's brutal out here."Dumating na ako sa meeting place at boring na nakikinig. Nakita ko si mama na masama ang tingin sa 'kin kasi alas dos na ako pumunta.
Narinig ko ang mga saad ng konsehal and I mentally laughed. Bumulong ako ng, "pabibo."
"Watch what were you saying," saad ng katabi ko.
I laughed. Lumingon sa 'kin ang ibang kapitbahay at nakita ko ang gulat sa kanilang mata. Well, sino ba naman kasi ang mag-aakala na ang anak ni Roselinda e lalabas ng bahay. It's vacation and there's no any reason to go out.
"You must be the hidden youth president here," aniya at nilingon ko na siya.
"And who cares?"
"I wonder why other people here are so kind and yet you're rude," aniya at itinaas ang cap na suot niya at nakita ko na ang kaniyang mukha.
I smirked. "Like father, like son, huh?"
"Just be careful what were you saying," inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko at agad akong napaatras.
"What do you think you're doing?" I hissed at him.
"Or else," he looked at me and looked at my lips, "I won't just take down this place when my father wins the election, I will also take down that lips of yours," and then he smiled seductively.
Take down this place? No!
Sinipa ko ang alaga niya at napangiwi siya sa sakit habang hawak ang kaniyang mahiwaga.
"Jerk!"
"PALALAGPASIN ko 'yong pagdating mo ng late, Fleur. Nakakahiya," bungad agad ni mama sa 'kin."Nakita ko kayo nag-uusap no'ng anak ng konsehal. Anong pinag-uusapan niyo?" tanong niya at umupo sa sofa.
Naalala ko na naman. That jerk!
"Ma, you have to warn our neighbors! May binabalak ang konsehal na 'yan, they will take down this place when they win the election," pagbabala ko sa aking ina.
She looked at me with curiosity. "Ano bang pinagsasabi mo d'yan? Mabait ang konsehal at wala siyang binabalak na gano'n. At saka, bukas na ang election hindi naman natin hawak ang isip ng ibang tao," mahabang litanya niya.
I just rolled my eyes at pumasok na sa kuwarto. I turned on my laptop at naghanap ng ibang games. Binuksan ko ang isang site na ngayon ko lang nadiskubre. Well, maraming apps dito na hindi puwede sa app stores. I don't know why. Baka labag ito sa rules o kailangang bilhin ang mismong apps.
Nagiiscroll lang ako at may nahagilap ako. It's an online game na kakalabas lang kasi wala pang reviews and downloads. As in, negative.
I'm thrilled. I downloaded it. Habang dinadownload ko ay may nagdadownload na rin. Wow. As much as I want na ako makauna to examine the game, marami rin siguro ang nakita 'to.
FAIRY GUARDIANS
Pang-fantasy talaga. Maangas siguro itong game na 'to. Nabagot ako kakahintay kaya lumabas na 'ko. I saw mom and dad both frustrated.
"W-what happened?" tanong ko habang nauutal.
"Wala lang 'to, 'nak. Masosolusyunan din namin 'to ng mama mo bukas na bukas," sabi ni Dad.
Tiningnan ko ang nakalatag sa mesa ng kusina. It's all papers from the bank.
"Nagkamali ang Dad mo sa trabaho and he need to pay for what he have done. We don't have enough money and baon na tayo sa utang," Mom explained.
"It's also true. The council is planning to take down this place. Don't worry they will give us money and a place to move out," Dad said.
Nanatili akong nakayuko. I love this place, this is peaceful! I don't want to move anywhere.
Nagmamadali akong naglakad papunta sa kuwarto ko at inilock ito. I am thinking of some ways to help my parents.
Hindi pa rin tapos ang pagdadownload kaya't naisipan kong ibenta ang ibang damit ko. Luckily, may bumili and it costs two thousand. That night, binenta ko rin ang mga account ko sa online games at dahil mataas na ang rank ko, marami ang bumili. May na ipon na akong six thousand and I tranfer it to my dad's bank account.
Ting!
Tiningnan ko ang laptop ko. Natapos na ang pagdadownload sa app.
FAIRY GUARDIANS
/downloaded/Nagtaka ako kung bakit zero downloads pa rin. Nakita ko 'yon kanina marami ang nagdadownload!
Isinawalang bahala ko na lang 'yon at inopen ang app. Madali lang ang tactics ng game. Need mo lang magpa-level up.
That night, I played hanggang sa mapagod ako. I reached to level 9.
Pinikit ko ang mata ko dahil sa sobrang pagbabad sa gadget.
"I will take down this place."
"I will take down this place."
"I will take down this place."
Oh shut up, Mr. Asshole. Before you could do it, I will probably take you down tomorrow.
CHAPTER THIRTEEN: The Fairy Forest. Renifleur's POV Tumatakbo kami ngayon papunta sa apartment. Napag-alaman namin sa isang NPC(non-player character) na may fairy forest na nage-exist that is located in the East. Binigyan naman ako ng map kaya't madali na lang sa 'kin ang pumunta ro'n. Dumating na kami sa apartment at agad kong binuksan ang pinto ng room ko. Kailangan ko ng mag-impake at magprepara patungo sa East. Binuksan ko ang closet at napahampas sa noo. "Wala pala akong iimpake kasi wala naman akong gamit," saad ko at tiningnan ang tatlo. Tumawa kami ng malakas dahil nagmamadali pa talaga kaming pumunta rito. Nang humupa ang tawa ay lumabas na kami. Nilagay ko rin sa item bag ang isang unan. Nagpaalam kami sa landfairy na aalis muna at baka matagalan sa pagbalik sa town. Ngumiti siya at sinabing mag-iingat kami. Lumabas na sina Winona, Steff at Mariel. Lalabas na rin sana ako nang may sinabi siya. "You should've bring all of your room's stuffs," she said while smiling wide
CHAPTER TWELVE:The Improvement.Renifleur's POVNagising ako dahil sa sakit ng ulo. Napahawak ako do'n at mahinang hinihilot. Tiningnan ko kung nasaan ako, gladly, I'm in the apartment room. Gabi na rina kaya bumangon ako at isinirado ang bintana. Bumalik naman ako sa pagkahiga dahil napansing ako lang mag-isa rito.Maya't maya ay nakarinig ako ng katok. "Master, are you awake?" pagtatanong ni Steff. I answered yes. Hinanda ko ang pana ko at handa nang patamaan siya kapag pumasok na.Nakarinig ako ng pagpihit ng doorknob. She opened the door and I aimed her arms. Nakaiwas siya pero nadaplisan pa rin siya sa bandang braso. Tumawa lang siya.Kinuha niya ang arrow at ibinigay sa 'kin. "How are you feeling?" she asked while smiling."Feeling better now. Medyo kumikirot pa rin ang ulo ko," I said at humiga na."Hindi lang hampas ng bato ang aabutin mo kapag may iba pang magical guardians ang gawin kang master nila," she said and laughing softly. Nagkumot ako at hindi siya hinarap."I don'
CHAPTER ELEVEN:The Accomplishment.Renifleur's POVLumipad ako. Lumabas din ang fairy winga ng dalawa. Nagulat pa ako dahil mas gumanda na ang kay Winona at hindi ko alam na may pakpak si Mariel dahil isa siyang mermaid. I called Winona. She just nodded."Wala akong alam sa lokasiyon ng golemns. But I remember where stones are piling up," she said and leads the way.Sinundan lang namin siya at napansing nasa isang falls kami pumunta. This will be advantage to Mariel.
CHAPTER TEN:The First Quest.Renifleur's POVNagising ako dahil sa sinag ng araw. Masakit din ang ulo ko at parang may hang-over ako. Agad kong pinuntahan ang banyo at sumuka. Nang mahimasmasan ay naligo na ako. Nagbihis na ako pagkatapos maligo at nagsuot ng cape. Natago do'n ang username at level ko. Lumabas ako at may balak na pumunta sa gubat para magpatuyo ng pakpak. This wings is very hassle for me. This will just slow me down. Pero naisip ko rin na useful ito para mapabilis ang reflexes ko at magdodge ng mga attacks. And it's beautiful.The water is dripping in my wings so I called Mariel. Lumabas naman ito at may paa na. She even have clothes now pero wala siyang nakalagay na level at
CHAPTER NINE:The Water Renifleur's POV Pagkatapos kong maglagay ng announcement ay nag-ikot na kami ni Winona sa Fairy Town. Nakakatuwa dahil masaya silang namumuhay rito. Wala ring discrimination na nagaganap dahil ang ibang NPC ay walang pakpak at ang iba ay meron, mahahalata mo ito at hindi maisip na peke ang pinapakita nila. Lahat ng mga NPCs ay maayos ang pakikitungo sa 'kin. May mga items din na free mong maa-aquire as a part of welcoming a player here. Ngunit hindi lahat ng item ay free, may mga item din na makukuha mo by money or by level. Nagtanong ako sa isang NPC kung paano ma-aquire ang isang damit na level 5. Hindi ko kasi alam paano magpalevel dahil sabi nga no'ng taong nasa hall, we should create the game. The NPC didn't answer
CHAPTER EIGHT:The Town. Renifleur's POV Bumangon na ako't nagsimula nang mag-unat ng katawan. Balak ko sanang mag-morning jog katulad ng ginagawa ko sa real world pero naalala kong may pakpak pala ako. Kumakain ako ng starfruit at naalala ang ginawa ko kay Mariel. Napabuntong hininga nalang ako dahil do'n. Nasa himpapawid ako habang nagsusuri sa paligid. May nakita akong mga mga dahon na naka-arrange. Baka may gumagawa rin ng mini-tent dito. Trees are dangerous to stay with. Malayo ang ibang mga mini-tent sa kung nasaan ang mini-tent ko. Nakahinga ako ng maluwag. Natawa ako dahil mukha kaming nagbahay-bahayan sa larong 'to. Bumalik na ako sa kung saan ang tent ko. Habang nasa himpapawid ay may nakita akong isa tao. Hindi ko maaninag ang username niya dahil malayo pa ako. Nagtago ako
Comments