Franchetti Xerene's POV
"Uwaaaaaaah! Huhuhuhuhu, gutom na akoooooo~" ngawa ko habang mala-zombie na papasok ng campus. Gutom na gutom na talaga ako. Wala kasi sina Max kaya walang nagluto ng pang-umagahan ko. At isa pa, anong oras na akong magising. Ayaw ko namang ma-late at baka kung ano pa ang 'severe punishment' nilang 'yon.
Kanya-kanya silang labas ng patalim nila. All are deadly. Heck, they have guns! Habang kami ay puro kunais, shurikens, daggers---knives! This is unfair!Nagulat ako nang pumunta sa harap si Lesbian at iniharang ang sarili niya. Spreading her hands, saying,"Don't be afraid and falter not. I'm here to protect you at all cost!"
Locke's POV"Ayos ka na ba, bro?" Tanong ko kay Van habang nagtatago sa likod ni Yohanne. Na-trauma ako sa ginawa niya sa akin kagabi, eh T^T. Buti hindi ako na-bobo or nagka-amnesia. Kainis na Van. Pwede naman kasing si L na lang ang damputin ako pa talaga nadakma. Aish. I guess, I'm not that lucky at all."Si Lesbian?" Tingnan mo 'to. 'Yung minion agad hinahanap."Nasa ospital. Kasama si Liorei---"
Gervanni Lucrese's POV('⌒*)O-('⌒´Q)(ಠ_ಠ) σ( •̀ ω •́ σ)
Franchetti Xerene's POVIsa-isang nagsitulo ang mga luha ko habang pinapanood silang dalawa. Para nitong dinudurog ang puso ko. Watching the man I treated as my world exchanging vows to his future wife, breaks me into pieces. Plus the fact they choose me as the maid of honor, durog na durog na ang puso ko.Hindi ko mapigilan ang hindi kumikbi. Ang alaalang pilit kong binabaon sa limot ay muling nagbalik. That was my downfall. Their wedding. Napakasakit. Hanggang ngayon ay nasasaktan pa din ako. They look so happy being together. Dapat ay ako 'yun, eh. Ako dapat 'yon.
"H-Hindi niyo alam kung gaano ako nasasaktan! Kayo, mga anak lang kayo pero wala kayong karapatang sisihin ako sa mga bagay na hindi ko alam! Inalagaan ko kayo noon lalo na ikaw Yohanne! Ako nagpangalan sayo dahil iyon ang gusto nila! Dahil mas gusto nila kung sa akin manggagaling 'yon bilang isang napakatalik nilang kaibigan. Tinuring kitang parang isang anak kahit na hindi ka galing sa akin! Mahal na mahal ko ang tatay mo pero nakipag-kumpitensya ba ako kay Yanny!? Nanahimik lang ako at kinimkim lahat ng sakit! At hanggang ngayon ay nasasaktan pa din ako dahil hanggang ngayon ay mahal ko pa din siya!" Walang tigil ang mga luha ko sa pagtulo habang sinasabi ang mga salitang 'yon. Mga nawalan sila ng imik at hindi maka-tingin sa akin. Great. So great.
Gervanni Lucrese's POV"Feel at home." Sabi ni Yohanne sa dalawa nang makapasok kami sa loob ng bahay. Binagsak ko ang sarili ko sa couch.
Franchetti Xerene's POV"Years passed but you're still the same, Xerene. Have you found someone to replace me already? I wish your feelings for me are gone because I don't want to hurt you anymore." Malumanay na sabi ng lalaking pinakamamahal ko. Ngayon na lang ulit kami nagkita. At ang laki na ng pinagbago niya. But he's still handsome as ever. He's still Yohan Raghkeid I loved before. Up until now. But my love for him lessens as the time pass by. The pain was still here. But it ain't suffocating me anymore.
[Aloïsia! I'm serious! Alam mo kung gaano kamahal ni Daddy ang United States. Nasa White House siya ngayon at kinakausap ang Presidente. I can't contact Minerva too. Kung saan-saan na naman ata gumala ang bruha na 'yon. C'mon, Aloïsia. Uwing-uwi na din ako dyan.]"Bakit? Asan ba si Minerva? Alam mo naman ang babaeng 'yon. Baka nilalandi lang ang mga fafa na US Army dyan hindi mo lang alam." Bagot na sabi ko at muling umupo. Nangalay ako, eh.