Share

Take 21

Both of his hands are full of sliced cuts. May mga natuyong dugo pa, yung iba ay mga luma na na tila ba ay higit pa sa buwan ito kung pagmasdan.

I can’t help my tears to fall as I reached for the kit to aid him. I can sense his panic while I still continue to aid him.

“H-hey, why are you crying?” hindi makatatakas sa boses niya ang sakit, hindi ko alam para saan.

But this broke my heart, into million pieces.

I was silent while I do my job, even as he continues to wipe away my tears and continue to hush me. I am speechless.

“Bakit hindi ko man lang napansin ‘to…”

He moved closer. “Sel, it’s not your fault.” napapaos niyang kumbinsi sa akin.

Walang gumanang pampakalama o pangungumbinsing okay lang siya dahil patuloy pa rin ako sa pag luha. I am so confused and guilty because of my selfishness.

Bakit ko ba kasi siya laging hinahayaan na ako ang unahin niya? Bakit ang makasarili ko na hindi ko man lang siya natatanong kung kamusta nga ba talaga siya? Bakit sa tuwing magkakausap k
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status