Chapter 5
Sa edad ng First Daugher na dalawampu, masasabing isa ito sa pinakamaganda sa buong Pilipinas. Hilera ang mga Network Company at mga brands para mag-offer ng acting contract at mga brand para i-promote niya noong di pa lumalabas ang tunay niyang ugali ngunit nang nalaman ng midya ang kamalditahan at kasupladahan nito ay biglang nag-atrasan. Malakas na panghila nito ang maamo at maganda nitong mukha, ang parang nililok na kaseksihan at ang maputi at makinis na kutis ngunit kung magsalita na ito at kumilos, swertehan na lang kung hindi ka mamalditahan.
Dahil nasa labas ng toilet ang salamin at faucet ay nagpang-abot sila doon habang pinapatuyo nito ang katiting na natapunan ng kape sa dulo ng dress niya samantalang nang pagmasdan ni Daniel ang natapong kape sa suot niya ay halos kalahati na nito ang kulay lupa na naikalat sa putim-puti niyang longsleeve.
"Sinusundan mo ba ako?" maangas na tanong ng anak ng Presidente habang hinuhubad ni Daniel ang kaniyang puting longsleeve para patuyuin din sana.
Minabuti niyang hindi na lang sagutin ang walang kuwentang tanong ng First Daughter.
Itinapat niya sa faucet ang bahaging natapunan ng kape na longsleeve niya at sinubukan niyang kuskusin. Nagulat na lang siya nang maramdaman niya ang mainit-init na braso ng First Daughter na nakalapat sa braso niya. Mukhang nang-iinis. Dahil nahihiya siya ay siya na ang umiwas. Kung bakit kasi walang faucet at salamin sa loob ng CR ng mga lalaki at kahit sa CR ng mga babae kaya tuloy nagpang-abot pa sila.
Nahuli pa ni Daniel ang kunot na noo at diretsuhang pagkakatitig sa kaniya ng mukhang nang-aasar na anak ng Pangulo ngunit kibit-balikat lang siyang tumalikod na lang muna. Kahit ano pa ang ipakita at maririnig niyang sasabihin nito ay hindi niya ito papatulan hanggang hindi magiging malinaw kung anong papel niya sa bagong trabahong iniaalok sa kaniya ng Presidente. Sa dinami-dami ng puwedeng aalukin, bakit kaya siya? May kinalaman kaya rito ang hilaw niyang father in law na General? Sana wala, kasi ayaw niyang gamitin ang connection para umangat. Sana nakita nila ang kaniyang mga achievements at iyon ang basehan kaya sa kaniya ibinibigay ang tungkuling ito.
Humarap siya sa salamin. Inisip niyang baka tapos na ang First Daughter. Hindi siya maaring mahuli sa appointment niya sa President. Ngunit pagharap niya ay nakatingin na ang First Daughter sa kanya sa salamin. Naasiwa siya sa titig ng anak ng Presidente sa kaniyang mukha ngunit hindi na siya nagpatalo. “Babae ka lang, lalaki ako.” Naisip niya. Hindi siya yung tipong nauunang nagbababa ng tingin. Wala pang tumatalo sa kaniya sa ganoon dahil kapag siya ang unang nagbaba ng tingin, ibig sabihin kasi no'n sa kaniya, siya yung napapasuko. Inihahalintulad ni Daniel ito sa totoong buhay, kung sino ang unang sumuko, madalas iyon ang talo.
“Guwapo sa malapitan itong gagong ito.” Naisip ni Irish. Kung di lang PSG ito, paniguradong pasok siya sa gusto niya sa lalaki. Ngunit hindi. Hindi siya kailanman papatol sa isang PSG lang. Wala sa kanya yung papatol sa kung sinu-sinong guwapo lang.
“Maganda ka lang pero napakasama ng ugali mo! Bulok!” bulong ni Daniel sa sarili habang di niya iniiwas ang tingin niya kay Irish.
Kung di lang m*****a si Irish, paniguradong malapit sana siya sa puso ng mga Pilipino. Madalas kasing ikinokonekta ng mga Pilipino sa hitsura ang kagandahan ng ugali. Pasok na pasok sana siya kung di lang umaalingasaw ang sama ng ugali. At tama si Daniel, ilang saglit lang ay anak ng Presidente ang unang yumuko habang matagal siyang nakipagtitigan dito. Hindi lang yumuko, tuluyan na rin siyang tinalikuran.
Isinuot na ni Daniel ang natuyong longsleeve habang nakatalikod kay Irish.
"I think you like me kaya ganyan ka makatingin ano?" banat uli ng First Daughter sa kaniya habang inaayos niya ang kanyang dress.
Lumingon siya sa guard nito. Natawa kasi siya sa tinurang iyon ng First Daughter. Siya? Magkakagusto sa babaeng ito? Di lang pala ugali ang sira kundi pati ang ulo nito. “Hindi ako magkakagusto sa may ganyang ugali!” bulong ni Daniel sa sarili habang siya ay nakangiti.
Kilala siya ng PSG na naroon at nagbabantay sa First Daughter kaya naman sila ay pasikretong napangisi na lang. Kinamot niya ng ulo niya sabay ng pag-iling, pagkatapos ay walang imik na pinatuyo niya ang nabasa nitong damit. Isinusuot na niya ang kahit papaano ay natuyo na nang bahagya niyang longsleeve nang dumaan muli sa tabi niya ang anak ng Presidente at pasadya muli sana siyang bungguin sa balikat ngunit sa pagkakataong iyon, ginamit na niya ang talas ng kaniyang mata at pakiramdam kaya nang buong lakas sanang bungguin siya ay nakaiwas siya agad. Tuluyang nawalang ng panimbang ang First daughter at halos mapasubsob ito sa sahig.
Hindi niya napigilan ang sarili na tumawa. Mabilis na tumayo ang First Daughter at nilapitan niya si Daniel sabay ang paghablot nito sa kaniyang kuwelyo.
" Are you laughing at me ha?" singhal niya at nakita niyang inambaan siya ng sampal. Kalma lang si Daniel. Nakangiti pa nga siyang tumitig sa anak ng Presidente. Pang-asar lang iyon lalo. Ngising lalong magpagalit sa prinsesa ng presidente.
Padadapuin na sana ng First Daughter ang kanyang palad ngunit maagap na lumapit ang PSG para pigilan siya.
"Don't touch me!" singhal nito. "And you!" Itinuro niya si Daniel "Magkikita rin tayo sa labas at I'll make sure you'll regret hitting me!"
"Ingat na lang next time po Miss." Namumula niyang pinigilan ang sarili para hindi humagalpak ng tawa.
Kahit papaano ay alam niyang nakaganti na rin siya.
Paglabas niya sa CR ay agad na siyang sinamahan ng Staff ng Pangulo sa loob dahil siya na lang daw ang hinihintay. Nang pumasok siya ay agad niyang nabungaran ang Pangulo at ang anak niyang nakaupo patalikod sa kaniya at nakaharap sa Daddy niya.
"Good morning Sir President." Magiliw at masayahin niyang bati.
"Good morning too, Mr. Sandoval."
Hindi na binanggit ng Presidente ang kaniyang rank sa AFP at PSG dahil may usapan na sila tungkol doon ng Deputy Group Commander and Chief of Staff of the Presidential Security Group. Malinaw ang instruction sa kaniya at iyon lang ang dapat niyang sundin. Hindi rin siya sumaludo sa kanilang Commander in Chief para maiwasan ang pagdududa ng kaniyang anak. Nakipagkamay siya sa pangulo.
"Mr. Sandoval, this is my only daughter, Irish. Irish anak, this is Mr. Sandoval. He'll be in charge of you."
"Ikaw?" galit na singhal nito.
Itinaas ni Daniel ang kaniyang palad para kamayan si Irish ngunit hindi ito tinanggap ng huli.
"Dad! Is this a sort of joke?"
"What joke? Mr. Sandoval here will supervise you in your immersion. We talked about this the other day. He wil be in charged of you and when the immersion is done, puwede mo nang gawin lahat ang gusto mong gawin."
"But Dad, dito talaga sa taong ito? Siya ang magiging kasama ko sa kung saang lupalop ng Pilipinas ninyo ako ipapatapon?"
"Look, when you asked me na walang PSG na bubuntot-buntot sa'yo sa immersion mo, pumayag naman ako. Kaya nga, pinakiusapan ko si Mr. Sandoval na samahan ka at tulungan sa immersion mo. Kung ano ang magiging final evaluation niya sa'yo, that's the only acceptable assessment that I would consider para maging free ka na. Kaya kung ano ang ipagagawa niya ay kailangan mong gawin pero kung susuway ka, lalong hahaba ang immersion. Irish, hanggang hindi mo nagawang maayos ang pakikitungo mo sa ibang tao at tulungan sila sa mga pang-araw araw nilang gawain, then you will stay there. Remember, nakadepende kay Mr. Sandoval at mga magsasakang makakahalu-bilo mo ang freedom na hinihingi mo sa akin. Kung sakaling magiging positive ang result nito, you can stay in the US as long as you want."
"Dad, not to him.”
"Why not?"
“Hindi ko kayang pakisamahan ang katulad niya! Are you okey that, that man might even take advantage of me. Mukha kayang manyak ‘yan. " tumaas ang boses nito.
“Kung hindi siya sino? Anong ayaw mo kay Mr. Sandoval?”
"Basta!"
"Basta? You know that I am not considering "basta" as a good justification. Bakit ba parang galit ka kay Mr. Sandoval?"
"Sir, excuse me. Ako na lang ho ang magsasabi." Paghingi ni Daniel ng pagkakataong magpaliwanag.
"Yes, Mr. Sandoval. Anong bang nangyari?"
Chapter 6"We had a short encounter outside at may kaunting bagay hong sa tingin ko ay kinainisan niya sa akin. But I assure you Sir President that she will be in a good hands po. Pangako ko ho 'yan Sir.""Then, I think that would be all! Everything is now settled. Okey my princess, mamayang gabi na ang alis ninyo. You can go ahead kasi may pag-uusapan pa kami ni Mr. Sandoval." Mahina ngunit makapangyarihang tugon ng Presidente.Tumayo si Irish. Nagngingit siya sa inis. Kung nakakasugat ang tingin ay kanina pa duguan si Daniel.Kung alam lang sana ng Daddy niya kung bakit siya tumatanggi na si Daniel ang makakasama niya. Kung sana alam lang niya ang kaniyang lihim na pinagdadaanan.Pabagsak na isinara ni Irish ang pinto ng kaniyang kuwarto. Wala siyang pakialam kung ikinagulat iyon ng ilang PSG na noon ay nakatayo sa pasilyo. Kumukulo ang dugo niya sa Mr. Sandoval na iyon. “Ang yabang-yabang ng tingin niya. Akala mo kanina kung sino!” Humiga siya sa kaniyang kama na hindi nagpapalit
Nagkamali siya sa akala niya na kung malaman ng Daddy niya na napapasama na siya sa maling barkada ay muli na niyang makukuha ang atensiyon nito. Hindi niya akalain na mas lalala lang pala ang sitwasyon. Tuluyan siyang inilayo sa kanyang Daddy at Mommy. Isinabay siya ng kuya niya na mag-aral sa US. Doon na raw rin siya mag-aaral. Nangyari iyon dalawang taon bago tatakbo sa pagkapangulo ng Pilipinas ang kaniyang ama. Labag man sa kalooban niya ay wala rin siyang nagawa. Pakiramdam niya ay inilayo siya dahil ayaw ng Daddy niya na madungisan ang pangalan niya dahil sa pagkakaroon niya ng anak na katulad niya. Pinag-aral siya sa US at pagkaraan ng ilang taon din, nang kasalukuyan na itong Pangulo ay saka siya pinabalik sa Pilipinas. Kung kailan siya nasanay sa bansang iyon ay saka naman siya ngayon pinababalik na parang ganoon lang sa kanilang diktahan ang buhay niya. Mahirap na sa kaniyang iwan ang US dahil doon na kasi niya naranasang maging malaya. Dahil walang nakakakilala sa kaniyang
Chapter 8"Tayo? What the fuck Ash! Walang tayo. Hindi kailanman maging tayo. I admit, the sex that we often had was superb but it doesn't mean anything! Hindi kita kayang mahalin at di ako puwedeng patali sa iisa. I am still enjoying my youth!" sagot nito.Tumayo na siya mula sa pagkakadagan sa kaniya at kitang-kita pa niya ang tuluyang paglambot ng kanina ay galit na galit nitong pagkalalaki. “Kurt babae ako. You knew that you were my first. Kaya hindi ako maruming babae para makuntento sa ganito lang!” huminga siya ng malalim. Frustrated. “"So that's it? Kahit mahal na mahal na kita, we will just be a fucking buddies hanggang magsawa tayo sa isa't isa? Ganoon lang ba ang gusto mong mangyari?""Not anymore, Ash. We are not be doing this anymore. Ayaw kong nahahaluan ng emosyon ang ginagawa nating ganito. It will spoil all that we have. I tell you, when emotion comes in in this kind of relationship, I assure you that it will complicate everything. Kaya bago pa lumala ito, dapat nang
CHAPTER 9Kinagabihan ay dumating na si Daniel para sunduin si Irish."Hindi puwede yung suot mo ma’am. Baka puwede kang magpalit ng mas simple, mas mainam kung may sombrero kayo para hindi kayo makilala." Puna agad ni Daniel nang tumambad sa kaniya si Irish na naka-dress pa at todo make up."Wow! Really? Pati isusuot ko kailangan mong pakialaman? Dad, if he wants me to treat him well, he should minimize his intrusion." Mabigat na tinuran ni Irish sa Daddy niya na katabi ang Mommy nito."Do whatever he asked you to do. Sinabi ko na sa'yo, siya ang dapat mong pakisamahan, hindi siya ang dapat makisama sa'yo. Siya ng kailangan masunod at hindi ikaw ang dapat niyang paglingkuran.""What? Dad naman, hin-…”“I’ve said it. You should obey him.”Huminga siya ng malalim. “Sige, bigyan mo ako ng isang mabigat na dahilan Mr. Sandoval kung bakit hindi puwede ang suot ko."Huminga rin si Daniel ng malalim. “Mukhang may katigasan talaga ng ulo ang isang ito.” Naisip niya. Ngunit kailangan niya man
CHAPTER 10 Nang mga sandaling nakabalik na sa upuan si Daniel ay muli niyang pinagmasdan ang mala-anghel na mukha ni Irish. Kung pagmamasdan kasi ito, napakainosente ng hitsura. Saka lang nagbabago ang tingin ng kahit sino pagbukas ng kaniyang bibig at kung kumilos na. Matalim ang mga salita at magaspang ang kilos ngunit ano kaya ang nakatagong pagkatao sa likod ng ipinapakita niyang iyon? Gusto niyang maintindihan sana siya para mas madali niya itong pakisamahan ngunit nag-aalangan siyang makipagkuwentuhan dahil baka mapapahiya lang siya. Isa pa, ano naman ang pagkukuwentuhan nila e, magkalayong-magkalayo ang mundong kinalakhan nila. Saka nararamdaman niyang walang interes si Irish na kakuwentuhan siya.Hindi niya alam kung ang jacket na suot niya ang ibibigay niya o ang malaking tuwalya niya na kinuha niya sa kaniyang backpack para may pangharang si Irish sa lamig. Hindi nga pala puwede ang jacket kasi naroon ang itinatago niyang sandata.May kalakihan ang tuwalya at sa tingin niya
"Ano hong pinagsasabi ninyo? Bakit ba parang sa tuwing nag-uusap ho tayo e, parang laging lumalayo sa talagang usapan? Ang tinatanong ko lang, kung gutom ka at gusto mo munang bumaba kasi aabutin pa ng lima hanggang anim na oras ang biyahe natin.""Ikaw na lang." mapaklang sagot ni Irish."Hindi puwede e!" pagtutol ni Daniel pero tumayo na ito.Dumaan sa harap niya ngunit hindi ito umaalis sa tabi niya."Tara na! Nagugutom ako saka naiihi rin." Muli niyang ibinunggo ang siko nito sa balikat ng nakaupong si Irish."Ayaw ko nga!""Aysus! Sige naman na Miss A!" hinawakan ni Daniel ang isang kamay niya.Napalunok siya.Hinila na siya habang hawak siya sa braso."Bitiwan mo nga ako! Ano ba!" tinanggal niya ang kamay ni Daniel.Lalong mukhang nairita."Tara na kasi! Hindi nga kita kasi puwedeng iwan saka kahit hindi ka magsabi sa akin, alam kong nagugutom ka na kaya puwede bang bawas-bawasan ang tigas ng ulo. Sige ka, kung ayaw mo, bubuhatin kita!""Ayaw ko!" pagmamatigas pa rin ni Irish.U
Siya ang natakot ngayon sa pinabayaang niyang nilikhang multo.Ngunit napangiti siya nang makita niya ang bagsak na balikat ni Irish na bumaba sa huling bus na inakyat nito. Nang makita siya ay mabilis itong umiwas ngunit wala na silang oras. Kailangan na nilang sumakay kaya hinabol niya ito at hinawakan sa braso."Tara na Irish. Walang magpapasakay sa taong walang pera. Wala ring naman bakante dahil punuan ngayon. Lahat yan nakatiket na. Gano'n ang buhay. Mahalaga sa lahat ang pera ngayon. Hindi mo sila masisisi dahil karamihan sa mga 'yan ay pamilyadong mga tao at may umaasa sa araw-araw nilang kinikita. May magugutom na pamilya.""Ayaw ko! Dito lang ako hanggang may magpapasakay sa akin hanggang Manila.""Magalit ka na sa akin pero hindi mo ako kakayanin. Hindi ako susuko sa katigasan ng ulo mo.""Ako ang hinahamon mo?" palabang tinuran ni Irish."Oo, hinahamon kita! Sorry pero nakahanap ka ng katapat mo Irish at sasabihin ko sa'yong saka ka na lang magpakaamo pagbalik mo ng Malaka
Naramdaman niya ang paggalaw ni Irish sa tabi niya kaya naputol ang pagbabalik-tanaw niya sa nakaraan. Hanggang sa ang ulo ni Irish ay tuluyang pumatong sa kaniyang balikat. Narinig niya pa rin ang mahina nitong paghilik. Inalapit na lang niya ang kaniyang balikat para maging komportable ang First daughter sa malamang pinakamahaba at pinakamahirap nitong biyahe. Naiintidihan niya ang anak ng Presidente kung bakit ganoon na lang ito mahirap pakitunguhan. Siya ay sanay sa ganitong hirap, batid kasi niyang hindi lang nag-iinarte si Irish. Lahat ng ito bago lang sa kaniya kaya siya na sanay ang dapat umintindi sa baguhan. Siya ang aalalay. Ngunit hindi siya dapat maawa, kailangan niyang gawin ito para lumawak ang kaisipan at pang-unawa ng anak ng Presidente sa buhay ng masa. Hanggang sa tuluyan na rin siyang nakatulog sa pagod. Pinagbigyan na rin niya ang pagbigat ng talukap ng kaniyang mga mata.Nang magising siya ay magkadikit ang ulo nila ni Irish. Mabilis siyang umayos ng upo at saka