Share
Description
Main character: Adrian Lev Suarez & Amira Lorraine Santiago.
Simula ng magising si Amira sa isang pamilyar na lugar ay saka niya lang naramdaman ang kaginhawaan sa kanyang buhay bukod doon ay wala siyang maalala sa kanyang sarili simula ng magising siya sa lugar na hindi niya kailanman napuntahan.
Kahit nakaramdam siya ng kaginhawaan ay minsan iniisip niya kung sino ba talaga siya? Pakiramdam niya ay may kulang ang kanyang pagkatao. Tahimik na ang buhay niya sa bagong bayan na kinabibilangan niya pero muli na naman itong nagulo at ang mga ala-alang kanyang nalimutan ay unti-unti siyang binabalikan.
Nagsimula lahat ng ito ng makilala niya si Adrian Lev Suarez, ang lalaking nakalimutan niya sa nakaraan.
Kaugnay na kabanata
The Forgotten Wife Simula
HABANG hinahalingkwat ko ang mga dati kong gamit sa kwarto ay napatigil ako sa isang box na nasa ilalim ng kama. Ang sabi ni Nanay ay may nagpadala na lang daw nito sa hospital kung saan ako dinala dati. Kaya kinuha ko ito at pinagpagan dahil sa alikabok. Nang pagmasdan ko ito ay pakiramdam ko ay kapag binuksan ko ito ay malalaman ko kung sino ba talaga ako. Malamig man ang simoy ng hangin ay pinagpapawisan ako dahil sa kaba na nararamdaman ko sa mga oras na ito. Kaya huminga muna ako ng malalim at dahan-dahan itong binuksan at doon ay bumungad sa akin ang ilang litrato na para bang ilang taon lang ang lumipas ng kuhanan ito. Hindi ko maproseso ang mga nakikita ko ngayon.Sa unang litrato ay nakasuot ako ng pangkasal kung saan ay may lalaki akong kasama at ang lalaking ito ay pamilyar na pamilyar sa akin. Halata sa mukha namin na para bang napilitan lang kami kaya hindi ko maiwasang matawa pero namumuo na ang luha sa mga mata ko.Sa pangalawang litrato na nakuha ko ay parang sa isan
The Forgotten Wife Kabanata 1
AMIRA“Mi Amor, please come back to me. I miss you, wife. Please be with me again… bumalik ka na sa akin. Pakiusap, Amira.” “I’ll be good now, papayagan na kita sa mga bagay na gusto mo. Hindi na kita pipilitin pa. Magbabago ako, pangako. Bumalik ka lang.”Napaubo na lamang ako ng muli ko na naman mapanaginipan ang boses na iyon. Alam kong lalaki ito dahil sa lalim at laki ng boses nito pero sa kabila niyon ay ramdam ko ang pangungulila at pagmamakaawa sa boses niya na bumalik ako. “Umiiyak ka na naman, Amira?” Mabilis kong pinahid ang luha ko ng marinig ko ang boses ni Nanay Lourdes, anim na buwan na ang nakalipas. Ang naalala kong kwento nila ay nakita na lang daw nila ako malapit sa bangin dito malapit sa lugar nila. Duguan at wala na raw akong malay ng mga oras na ‘yon. Naalala ko pa noong magising ako, wala akong maalala kundi ang pangalan ko lamang at no’ng mga oras na ‘yon ay nabalot na ng lungkot at pangungulila ang pagkatao ko. Para bang lagi itong may hinahanap, palaging
The Forgotten Wife Kabanata 2
AMIRA“Tumakbo ka na, Amira. Save yourself, wife!” Sigaw niya pero ang mukha niya ay malabo pero ang boses niya ay ganun pa rin, katulad ng mga napapanaginipan ko. Kitang-kita ko ang sarili ko na nababalot na rin ng dugo katulad ng lalaking pinapaalis ako. Nakita ko ang pag-iling ko at pilit hinahaltak palapit sa akin ang lalaking ito.“Ayoko, ayoko. Hindi kita iiwan dito,” ramdam ko ang sakit, takot at lungkot sa boses ko. Alam kong lumuluha na ako sa mga oras. Masyadong mabigat na naman sa puso ko ang nakikita ko ngayon. Ano ang ibig sabihin nito? Pakiramdam ko ay hindi na ito panaginip, memorya ko ba ‘to na nakalimutan ko?Kitang-kita ko ang dalawang tao na magkahawak kamay na tumatakbo sa loob ng kagubatan na para bang may tinatakasan sila. Nakatakip na lang ako sa tainga ko ng makarinig ako ng sunod-sunod na putok ng baril at tumatama ito sa direksyon nila. Napasigaw na lang ako sa takot ng tamaan silang dalawa, kitang-kita ko kung paano bumagsak ang lalaki habang ako ang saril
The Forgotten Wife Kabanata 3
AMIRAISANG himala ngayong umaga na paggising ko ay hindi na muli akong binangungot na ikinatuwa ko naman dahil magaan ang araw at dibdib ko. Wala na akong masyado pang iisipi at iiyakan kada magigising ako na sana ay magtuloy-tuloy na. Nang makalabas ako sa kwarto ay siya namang paglabas ni Nanay na tila ay kagigising niya lang. Rest Day namin ngayong dalawa kaya napagdesisyunan namin na maglaba sa may ilog para hindi na rin kami mahirapan.“Good morning, Nay.” Nakangiti kong salubong sa kaniya habang hinahanda ang agahan na tuyo at itlog na may kamatis. Nang madaanan ko siya ay nagtatakha niyang pinalibot ang mata niya sa buong katawan ko.“Mukhang maganda yata ang gising mo. Dahil ba kay pogi kahapon,” pang-aasar na naman niyang muli kaya napapadyak ako at natawa na naman siya.“Ayan ka na naman, Nay. Hindi naman siya yung dahilan eh. Masaya lang po ako kasi hindi na ako nanaginip ng masama kada gigising ako,” pagke-kwento ko na ikinatango naman niya. Kita ko rin ang pagbuntong hi
Pinakabagong kabanata
