Chapter Eighteen: Buying A House
Z E N O
“Pa, you know you don’t have to go with me. Kaya na namin ni Charlie.” sabi ko na rin kay papa nun habang inaalalayan siya sa pagtayo bago na rin siya paupuin sa wheelchair. “Gusto nga raw niya sana sumama kaso importante yung gagawin nila sa trabaho.”
Tumango si papa nun na napatingin pa sakin. “How is your married life going?”
Di pa naman talaga ganun katagal. It has only been what? Almost a year since Charlie and I met and kailan lang kami kinasal. Truthfully, sa part ko siguro, hindi ako okay. With everything going on with James and her, knowing they’re doing something behind my back, never lets me have a wink of sleep since we’ve gotten ba
Chapter Nineteen: Shopping for FurnitureC H A R L I E“Ganyan kadami bibilhin natin?” kinuha ko pa kay Zeno ang listahan bago mapangiwi nung humaba ito sa baba bago lang tingnan ang mga nakasulat. “Papaano magkakasya ‘tong furniture sa kotse mo? Eh Ferrari kotse mo tapos ang liit-liit lang ng space sa trunk.”“Charlie,” he looked at me like I was stupid. “We can have them delivered to the house.”“Okay din pala yung bahay na nabili mo, noh? Ano ba yung kama sa kwarto ko? Water bed?” tanong ko pa na napangiti nung maalala. “Mas nakakatulog ako. Para kang dinuduyan, yung kama mo nasa gitna ng ocean tapos dinuduyan ka ng alon. Why haven’t I known about that for t
Chapter Twenty: Your Eyes Tell Z E N O “Daming gamit,” natawa lang si Charlie nung umikot pa siya sa pwesto para tingnan ang paligid namin. “Marami pa akong aayusin dito.” “Ayos lang ba? Okay lang din naman na ako mag set-up ng mga cabinet.” sabi ko na lang din na tinataas na ang buhok ko bago isuot ang gloves para hindi madumihan ang mga kamay. Dinala ko na lang din ang toolbox sa harapan namin para masimulan na ang pag-aayos ng ibang furniture. Yung iba kasi kailangan pang i-assemble manually. Dinala kasi rito ng boxes upon boxes but I enjoy things like these. It’s quite therapeutic if you think about it actually. Gusto ko kasi nagfofollow ng instructions tas natutuwa ako kapag nagagawa ko nang maayos without needing help from
Chapter Twenty-one: Zeno Ups his GameZ E N OThis was the perfect weekend para magawa ko ‘yung date, hoping it will be successful. Dito na ako nag-uumpisa na subukan makuha ang puso ni Charlie bago pa magawa ni James ‘yun. Sinigurado ko rin na wala siyang gagawin o pupuntahan kasi sayang naman pinabooking ko ngayon sa mga lugar na ramdam kong magugustuhan niya and I have a surprise up my sleeves. I believe she’ll like it. It took me a week of planning, though but it’ll be worth it.Sa anxiety ko na mawala si Charlie nang ganun-ganun lang, it took everything I know and the connections I have just so I can make this the perfect date na makakagawa ng impression sa kanya. Kasi ramdam ko rin na hindi pa niya alam o nararamdaman na may gusto ako sa kanya. That everything I&rsqu
Chapter Twenty-two: Everything You Do is for the One You Love Iba rin noh? Yung gumising ka katabi ang taong mahal mo. Alam ko na noon pa na kapag una mong nakita ang taong mahal mo tuwing gigising ka. Pero bakit ang saya-saya ko ngayon? Was it because something happened between us last night? O kasi alam ko na may chance na rin ako kay Charlie? Whatever it is, lubos na kaligayahan ang nararamdaman ko ngayon. Last night felt surreal– parang iba na ang naramdaman ko sa aksyon niya. Does she finally acknowledge me as a man who can conquer her heart? I’m just really happy. Pero sinasabihan ko lagi na dapat hindi ko pangunahan kasi may nangyayari kaagad pagkatapos. Kapag mas pinansin mo, edi hindi mangyayari, ganun lang ka unfair ang mundo minsan. “Charlie, good morning.” mahinang bati ko pa na
Chapter Twenty-three: Test of Fate When we got to work, sinadya ko na hindi masyadong mag-text kay Charlie because that’s all I ever do when she’s away anyway. Gusto ko naman na siya ang maunang mag-text, na hinahanap niya rin ako kapag hindi ako nagpaparamdam, kung namimiss din niya ako kahit papaano. Puno ako ng pag-asa that this test will work. I’m well aware din na mandalas mga babae gumagawa ng ganito sa mga boyfriend nila para makakuha ng reaction out of them. Ganun lang mantrip ang mga babae but I’m doing this just so I could be assured na possible kaming dalawa ni Charlie in the future. Kung ganun din niya ako kagusto– o kung gusto niya ako kahit kaunting pagkakagusto lang sakin; honestly, that would be more than enough for me. Sasaya na ako sobra sa ganun pero kailangan ko rin sabihan ang sarili ko na ‘wag masyadong iaaasa sa kanya, kno
Chapter Twenty-four: The “Accident”Beeping sounds. That’s all I’ve heard that was surrounding me. Ramdam ko na bahagya ang aking paghinga pero ang katawan ko, tinatanggihan pa ang gising na diwa ko. Medyo nagtaka ako na may mga boses na nagsasalita but they’re all muffled kaya hindi ko maintindihan. Attempting to move my body, parang daliri ko lang ang nagalaw ko so I can’t really let these people know that I’m awake.“He’s going to be fine. It was just his body in shock kaya ganun ang nangyari but he didn’t sustain any major injuries. Hintayin niyo na lang na magising ang pasyente.”It sounded like male’s voice.Unti-unti na bumukas ang mga mata ko and it took a fu
Chapter Twenty-five: Missing in ActionNung makauwi na ako, wala pa si Charlie. Siguro nasa trabaho siya kasi nung pinilit kong makauwi, it was almost nine in the morning. Hindi man lang siya nagtaka na wala ako sa bahay? Hindi niya tiningnan kung nasa kwarto ako na nagpapahinga? Hindi ko maintindihan. Akala ko ayos na kami pero malakas kasi kutob ko na may kinikita siya and my gut tells me it’s James. Sino pa ba iba niyang kikitain? Unless there’s someone else I should know of.Hindi ko naman nais na pasundan si Charlie saka tama na ‘tong sinasabi ng kutob ko, I don’t want to look too creepy pero curious din ako. Kapag curious ako, I go through so many lengths to satisfy it. Sana hindi pumunta sa ganung punto.“Papasok ba ako?” tanong ko lang sa sarili na gust
Chapter Twenty-six: Confrontation and RulesMatatapos na break time time ko pero wala pa rin si Charlie. Kanina pa nga ako patingin-tingin sa orasan ko at nakailang order na ako ng hot-choco para kahit papaano may laman tiyan ko. Gusto ko kasing kasabay siya sa pag kain ng tanghalian pero hindi na ata mangyayari. Ni text na nagpapaliwanag kung nasaan siya, wala pa rin.Finally, after almost 2 hours of waiting, nakita ko na pumasok si Charlie sa pintuan. I wasn’t really happy seeing her pero parang ang tagal ko na rin nung huli ko siyang nakita, hindi ko maipaliwanag kung bakit ganun ang nararamdaman ko ngayon.“Kasama mo si James, hindi ba?” tanong ko na lang kaagad na nainis na rin.Hindi ako madalas napupuno per