Chapter One: Intertwined Fates
Charlie’s PoV
I’m one of those people who don’t get drunk so easily. I can hold my liquor well na madali kong natatalo ang kasama kong mga lasinggero sa bahay palagi kapag nag-iinuman kami. But this is one of those nights na I let myself really loose kasi sino naman hindi kapag nalaman mong nareject ka na naman ng lalakeng gusto mo?
Sinasabi sakin ni papa at nila kuya na mas lalake raw kasi ako sa kanila kaya nasasaktan ang ego nila at minsan hindi nakakatulong ‘yung mga ganun sa akin. Kasi ibig sabihin never akong magkakaboyfriend kung lahat ng gugustuhin ko na lang maiintimidate sa akin! Kahit simula pa lang nung bata ako kapag nagkakagusto ako sa lalake, kapag nilalapitan ko sila, nandidiri sila sakin kasi para raw akong lalakeng umasta kaya di nila ako magugustuhan. I would cry myself to sleep every night and my papa would always tell me na one day someone will accept me for who I am.
I am almost 30 years old, when will I meet that someone he always talks about? Nakailang ex na rin ako na hindi tumatagal kasi masyado raw akong– I don’t know, manly, to be taken seriously. I don’t exclude myself from the rest of the women because I, too, like guys, pero kapag lumaki na puro lalake ang kasama mo sa bahay, you’d surely adapt to whatever masculinity they show. Gusto mo rin na maangas ka just to fit in. Hindi ako umiiyak sa mga asar nila or whatever, pero kapag nareject ako ng crush ko, grabe ang hagulgol ko and they would always cheer me up in the best they could.
Gusto ko magka anak na hindi ganun kalaki ang agwat ng edad namin para mas mahabang panahon ko makakasama but you know what, I’m slowly giving up on my hopes and dreams of having a family of my own someday– that I could find someone who will love me unconditionally. Pwede ko naman magawa ‘yun ng walang lalake, di’ba? But I don’t want to grow old and die alone!
And now, I’m outside of a bar, drunk out of my arse. Kaya ko pa, my mind’s just a little hazy and my movements are all wobbly but I’m still conscious! They didn’t crown me beer king for nothing nung nag-party kami sa company at nagulat lahat ng kasamahan ko ‘run nung nakita nila kung nakailang shots ako and I’m still okay. Halos ako na nga nagmaneho sa mga katrabaho ko pauwi and that made me sober through enough na nakipag-inuman pa ako kayla papa nung makauwi na ako.
It’s my heart that can’t take it anymore. I’m so desperate to find someone na at kung may mag-propose man sakin within this week, I’ll even take it whoever they are! I have nothing against women, I have all the respect and love for them but I like men, too.
Siguro nga kasi mas pogi ako sa mga nagugustuhan ko kaya ganito sila sa akin. Natatapakan ko raw ego nila at ayaw nilang malalakas bunganga na babae. It’s not my fault I was raised like this! Sakin na rin, perhaps, na maling mga lalake nagugustuhan ko. Madali kasi ako ma-fall! Kaunting pakita lang ng interes sa akin ng lalake, I would have definitely fallen for that trap.
“Hey, going home?”
My inner monologue was interrupted by a few drunk men who were surrounding themselves around me. Paninigurado siguro nila na wala akong matatakasan. Amoy na amoy sa kanila yung baho ng alak.
I would have rejoiced about this kasi binibigyan ako ng ganitong ka attractive na mga lalake ng atensyon but not in this way. Alam ko yung tingin nila; alam ko yung binabalak nila. It’s not good and that’s what’s pissing me off right now. They don’t have clean intentions.
“Pre, sure kang babae ‘yan?” tanong pa ng isa na tinitingnan ako mula ulo hanggang paa. “Are we getting trapped here?”
Alam kong I don’t have the usual appearance of a woman– feminine, whatever you think to describe what a woman looks like. I’m taller than most women, bulkier, have a deeper voice and whatever. Pero tulad nga ng sinabi ko, I have adapted my family’s masculinity. Kung tutuusin nga talaga, mas gwapo pa ako sa kanila.
“Yes, I’m a woman.” sagot ko na rin na nagcross-arms pa bago sila panliitan ng mata.
“Biologically?” nagtawanan sila sa tanong pa ng isa na nakikitawa na rin ako kasi akala talaga nila nakakatawa. “Wala ka ring lumalawit? Or did you have it before? Surgically removed?”
Kadiri. Minsan talaga napapaisip ako kung ano ba gusto ko sa mga lalake. “Ha, that’s so funny. You think you’re so funny and witty.” tawa ako nang tawa nun na napatahimik na rin silang lahat kahit nakangiti pa rin ako sa kanila. “What, why did we stop laughing?”
They looked at me as if I was the one who was losing their shit.
“Oi! What are you trying to do to her!?”
Out of nowhere, there was someone else trying to interfere. Humarap ang mga lalake kung saan nanggaling ang boses, kaya napatingin na rin ako na nagtaka kung bakit may hawak-hawak pa ang iniinom na beer sa kamay na halatang hindi nga kaya dalhin ang sarili. She was hiccuping.
Nagkatinginan ang mga lalake and from there I knew what they were thinking. Kaya madali akong pumagitan sa kanila at pumwesto sa harap ng babae. Even though she was a lot taller than I was, I knew I was more capable of fighting seeing her situation.
“Sabi na nga lalake, pre. Buti na lang hindi pa natin pinapatulan.”
“What? Hindi ka pa ba nakakakita ng babae na pinoprotektahan kapwa babae niya?” tanong ko pa na mas naiinis na lang din na nakalimutan ko na nga na lasing pa ako in the first place.
“What are you doing harassing a woman, ha?” tanong pa ng babae sa likod na sinusubukan pang mas i-provoke yung mga lalake na mukhang balewala lang din sa kanila ang nangyayari. “Let me give them a piece of my mind! Let’s face this man-to-man!”
They’re douchebags.
Wait- what did she say? Man-to-man?
Hindi lang ‘yung mga lalake tumingin sa babae sa likod ko, pati ako na kasi I swear she’s a woman. She’s too pretty to be a man but if she is– then I must have drank a lot to come to this point.
“Man-to-man? Nakarami ka na ata ng nainom, sweetheart.” napangiti pa ang isang lalake sa kanya though in a mocking tone. “Lalake ka ba o nababaliw ka lang?”
“Are you underestimating me?” tanong pa ng babae na inalis na ako sa harap at pagaywang-gaywang na nilapitan ang mga kausap. “I may not look like a man but I can beat you up like one!”
I worry for her. It’s obvious she’s not in the current state of mind at kung pumatol nga ‘tong mga lalake sa kanya, her pretty face will get busted up and I can’t have that happening. Not when I’m around.
Hindi ko na napigilan si Miss Girl at nauna na siyang sumuntok sa lalakeng malapit sa kanya. Madali ko rin siyang nahawakan sa baywang para pigilan siya pero ako ‘yung nagulat nung may lakas siyang hindi ko inakala. She was right, I shouldn’t underestimate her but she wasn’t winning this fight at all. Nung nabitawan ko siya na hindi ko naman sinasadya, nauna ang mukha niya sa semento at sinubukan ko siyang patayuin kaagad but I was pushed aside and the impact left me on the pavement. It did strain my ankle for the time being.
My knight and shining armour was on the streetside, getting beaten up by a bunch of drunk men. Wala akong sinasabing mahina mga babae but at this rate, she’s going to die. Tumayo na rin ako nun na inayos pa ang sarili, shaking off the dust on my shoulder bago ko hilahin ang isa na sinuntok ko kaagad sa mukha nito with all the strength I had left.
“Mga gago ba kayo!?” tanong ko pa nung maihagis ko na ang isang lalake sa gilid. “Mananakit kayo ng babae? Lalake ba talaga kayo? May mga bayag ba kayo?”
“Masyado kasi pakialamera! Ikaw din gusto mong matulad dito?”
“Babae ‘yan, mga ‘tol. Mag-isip nga kayo. O yung utak niyo nandiyan sa mga libido niyo?” inis ko pang tanong as I glanced over to the guy I handled na patayo na ulit.
Tiningnan ko ang babae na umuungol na sa sakit na nararamdaman. I felt so bad for her but there was something on the ground, kaya dali ko rin itong kinuha na nakita na wallet pa. Baka wallet nung isa sa mga lalake pero nung binuka ko at kinuha ang ID, ni wala sa kanila yung lalakeng nasa picture. And that led me to believe that the woman… who was almost unconscious…
Is a guy.
Chapter Forty-eight: The Fight“I thought you were coming home that night?”Ayan ang tanong na bungad sakin ni Zeno pagkauwi ko pa lang sa bahay namin. Ilang araw kasi ako nagpalipas ng araw kayla papa at nagsabi rin naman ako sa kanya. Hindi ko lang alam kung bakit siya galit ngayon. Dahil ba paulit-ulit ko siyang sinusuway kapag may gusto siyang pagawa sakin? Kasi hindi na naman ako tumupad sa usapan namin na uuwi ako ng mismong gabi na ‘yun?“I’m sorry. Umuwi kasi ako kayla papa. Namiss ko lang din sila.” sabi ko pa na tinitingnan na lang kung anong magiging reaksyon ni Zeno.Lately, mas masungit na ata siya. Hindi na yung nakakatuwang sungit kasi minsan hindi talaga ako matitiis niyan. Yung sungit niya ngayon, alam mong sobrang disappointed niya sa’yo. Inis na nagagalit na talaga kahit wala kang ginagawa. Sobrang init ng ulo niya sakin kaya baka kailangan din muna namin na magpahiwalay para lang kumalma siya.“Nagpaalam naman ako sa’yo… na papahinga muna ako sa kanila ng ilang ara
Chapter Forty-seven: A Talk with the Family“Mukhang uulan pa..” mahinang sabi ko pa sa sarili nung maramdaman na may tumulong ambon sa braso ko nung pabalik na rin ako sa kotse habang karga-karga ang mga gamit na dapat gagamitin namin ni Zeno.He did show up pero parang wala na rin kami pareho sa mood kaya hindi ko na tinuloy kaysa maging awkward na kami. Pero nung makita ko siya na nakatayo lang sa ilalim ng puno, napahinto na rin ako. Ayoko na sana siyang muna makita ngayon kasi hindi pa ako tapos sa depressive state ko. Saka mapapaisip na naman ako kung bakit siya nandito.Naghintay ba siya? Naawa sakin kasi naghintay ako ng ilang oras? Sus! Yun lang. Tapang-tapang ko pagkadating sa mga ganitong scenarios. Hindi nito mapapahina loob ko. Marami pa kasing pagkakataon na pwede bumukas para sakin sa susunod kaya dapat hindi mo hahayaan na kainin ka nang buo kapag hindi sumang-ayon ang mundo sa mga plano mo. Ayun lang naman ang sinabi sakin ng aking pinakamamahal na tatay.Miss ko na t
Chapter Forty-six: WaitingWill he even come? Kahit ayaw naman sakin ni Zeno, I’m pretty sure he will come. Kahit na may plano siya na kasama si Maan, I know he will come. Hindi niya ako papabayaan. He’s not that kind of guy or person to begin with. Pero kung hindi rin naman, it will be fine. Sa ganun din naman makakaganti na rin siya sakin after ko siyang paasahin din dati kapag may gusto siyang gawin na kasama ako. Lagi kong nasisintabi sa gilid kasi inuuna ko si James. I won’t be mad at him if he does that. In fact, I’ll be grateful. Kasi mapupunta ako sa kinatayuan niya and I’ll regret my past decisions more.Naghanda ako ng isang picnic. I know this isn’t grand pero last minute lang din akong nakapagprepara kasi marami akong naiisip na plano sana but there was little to no time left. Iniisip kong sunduin na nga lang si Zeno pero sabi niya na baka ma late siya ng uwi kasi marami siyang inaasikaso sa kompanya niya. I have too many reasons, kung kaya ko naman gawing engrandihin kasi
Chapter Forty-Five: The Talk“Bakit naman ganyan reaksyon mo sakin, Charlie? Hindi ko na aagawin si Zeno sa’yo.”Nakita ata ni Ivy yung alangan ko na kasama siya ngayon. She was laughing warmly kaya ramdam ko na rin na parang genuine nga siyang nagtataka kung bakit hindi ako makasalita. Normally, nilalandi ko na rin sila kasi ganito pa naman kagandang babae pero hindi ako makalapti at makapagsalita at hindi ko maintindihan na ang sarili ko. All my thoughts are jumbled up right now and I can’t seem to focus kasi tama siya. Naiinsecure ako sa sarili ko ngayon at natatakot akong agawin si Zeno sakin even though alam ko ng it’s too late na.There were just these other women who were more deserving of him and I wasted that chance of being with Zeno. Kaya iniisip ko rin na pagsasabihan ako nito. I have a feeling na malakas instinct niya na may mali saming dalawa. And she’s going to call me out for it. I really hate confrontations.“Di mo pa rin ba ako kikibuin?” napangiti lang siya bago pa
Chapter Forty-four: The Ex-LoverWe were invited to Ivy’s wedding and I really don’t know how to feel about it. Makikita ko at makikilala ko na yung naging girlfriend ni Zeno for a long time. Baka nga i-judge ako nun kasi nasaktan ko yung lalaking pinakamamahal niya. Nagkahiwalay lang naman sila dahil kailangan magpakasal ni Ivy sa ibang lalake dulot ng pagiging tagapagmana nila sa mga kompanya ng kanilang mga magulang. Pero sabi naman ni Zeno hindi na niya binabalikan yung mga may nakaraan na siya so I really shouldn’t worried.Worried lang ako sa sasabihin nga lang ni Ivy sakin. Tapos kasama pa panigurado si Maan. Hindi lang din ako sigurado kung ako dapat humarap ngayon. Parang hindi ko na nga gustong sumama kasi nahihiya lang ako pero kailangan ko na kapalan mukha ko kung gusto ko uli na mahulog loob ni Zeno sakin. Kahit sinabi na rin niyang imposible na, kailangan ko na dapat hindi mawalan ng pag-asa.“Okay na ba ‘to?” tanong ko na lang kay Zeno pagka
Chapter Forty-three: A Little PushBuong araw akong naka locked-up sa kwarto ko kasi hindi ko gustong makita ayung Maan na ‘yun. Pero gusto ko rin naman malaman kung ayos na ang pakiramdam ni Zeno. I want to eat my pride this time around, again, pero siguro hindi na pride ‘tong sagabal sa paglapit ko sa kanya. It was just my heart being torn into pieces, knowing Zeno’s lover was in the same house, same room as he was. At naiinis ako kasi ang ganda-ganda ni Maan tas sasayangin lang niya kasi yung attitude niya ibang-iba. I could understand Zeno liking her looks pero hindi ko inasahan na mabubulag siya dahil dun.Am I being petty? Siguro nga pride ko lang ‘to. Kaya lang naman nagsusungit si Maan sakin kasi napabayaan ko si Zeno at naiintidihan ko kung saan siya nanggagaling.