Chapter 7 : Esther's Crest

I cleared my throat at natigilan silang dalawa. Umupo kami sa damuhan malapit sa entrance ng Valiant Forest.

“Okay, Dane makinig kang mabuti.” pagsisimula ni Miss Grethel na inayos ang robe bago umupo ng tuluyan sa damuhan.

“Ang crest na ibinigay sayo ni Dhirma ay galing pa kay Esther habang binubuo pa lamang nya ang Charm City. Magkaiba ang crest nyo ni Frenny, although may pagkakahawig ito ay ginawa lang iyon ng ama nya. Masama ang idudulot non pag iba ang nagsuot, sa iyo ito nagreact ng maayos.”

Tahimik kami nina Rhei na nakikinig, kahit sya ay interesado sa sinasabi ng tinuring nyang ina.

“Ano ang mangyayari pag iba ang nagsuot?” Tanong ko sa kanya.

Hindi sya sumagot, she hesitated yet, what she did surprised us. She opened her buttoned robe from her neck down to her upper chest.

Isang malaking peklat na kulay pula ang naroon, kahit si Rhei ay nagulat. Ilang segundo lamang nya ipinakita iyon at isinara na niya agad ang robe nya.

“Kayo lamang sa academy ang nakakita nito. Sa pag aakala ko na imitation iyon ng crest, sinuot at nilagay ko iyon sa uniform ko. Ilang oras lang ang lumipas nagising ako sa clinic ng academy.”

“Sino po ang nagdala sa inyo sa clinic?” Nag aalalang tanong ni Rhei.

“Ako.” mabilis na sagot ni Dhirma na kakarating lang at dala na ang crest.

“May nangyari bang masama at natagalan ka?” Tanong ni Miss Grethel. 

“Si Frenny at Yui…” bumuntong hininga si Dhirma at nagbagong anyo. Naging kasinlaki namin sya ulit. Si Sheena ay tahimik sa isang sulok, katabi ng isang greatwood, nilalaro nya ang mga damo sa gilid nya.

“Ano nangyari sa kanila?” Tanong ko sa kanya.

“Sinubukan isuot ni Frenny yung crest , buti na lang napigilan ni Yui. Ang pagkakamali ay aksidenteng tumilapon ang crest kay Yui. Nalaman ko na lang na nasa clinic si Yui. Halos maubusan sya ng dugo.”

Napatakip si Miss Grethel ng kanyang bibig, dahil pareho sila ni Yui na nagkaron ng sugat.

Napatingin si Sheena kay Dhirma, tumayo ito lumapit sa kanya at inabutan nya ito ng isang kakaibang bulaklak.

“Ipalagay mo yan sa nasugatang parte ni Yui.”

Bago pa maabot ni Dhirma iyon ay biglang may kung anong bumagsak sa puno, mabilis na itinago ni Sheena ang bulaklak.

Napalingon kami sa entrance ng Valiant Forest. Mabilis iyong pinuntahan ni Rhei. Hindi iyon masyadong malayo.

May mangilan ngilan na greatwood sa paligid, sumunod kami sa kanya.

“Travis?” Bulong ni Grethel.

Napatulala si Grethel, sugatan iyon. 

“Paano ka nakalabas? Sa tindi ng barrier imposible na nakalabas ka.” dagdag ni Grethel.

Nakangisi lang ito habang inaalalayan ni Rhei. May ilang galos ito sa mukha at mga braso. Dumudugo ang mga kamay nya na may ilang maliliit na tangkay galing sa puno ng greatwood.

“Swerte siguro.” tugon nito at mabilis na tumindig , tila walang sugat na natamo.

Inabot ni Dhirma sa akin ang crest ng palihim. 

Tila may kung anong sumakop sa akin at nagwika ako, “Hindi ka sinuwerte, nagmasid ka. Natyempo na nabuksan ang barrier. Saka ka pumuslit ng academy.” Wala sa sarili kong tugon sa kaniya.

Tinignan ni Sheena si Dhirma, sinesenyasan na patigilin ako. Nagbago ang expression ng mukha ni Travis. Nakatingin sya sa akin habang inaalis ang mga tangkay na nakatusok sa kanya.

Huli na nang maalala ko na sina Timmy ang nagsanay sa kanya.

“Kilala mo na pala ako, Leviathan. Ikaw ang bali - balitang kaisar ng Rimiera. Handa ka na bang mamatay?”

Luminga linga ako, nakita ko na matalim ang tingin sa akin ni Travis.

 Mula saan ay biglang may humagis na matutulis na bato papunta sa akin, bago iyon tumama sa akin ay biglang humarang ang malaking sanga ng greatwood.

Hinampas ng greatwood ang kinatatayuan ni Travis. Naiwasan nya iyon.

“Lapitin ka talaga ng gulo noh Dane!?” Inis na sabi ni Rhei. Umikot sya ng mabilis at may pumalibot sa amin ni Travis na barrier na gawa sa apoy.

Nagfocus si Miss Grethel sa charm nya, at wala pang ilang minuto ay tumigil si Travis.

Body Manipulation.

Kita ang inis sa mukha ni Travis. 

Nagpasya na kaming lumakad papasok ng Valiant Forest. Tinanggal na rin ni Rhei ang barrier sa amin ni Travis, dahil napasailalim naman kasi ni Miss Grethel ang dati nyang estudyante.

Sumusunod lamang si Travis sa amin na hindi bukal sa kanya. Kita ang pagkainis nya, tahimik lamang ito habang patuloy kaming lahat sa paglalakad.

Nakikita namin na unti unting yumuyuko ang bawat greatwood na nadaraanan namin.

Habang palapit kami sa puso ng Valiant Forest unti unting dumidilim ang lugar na tinatahak namin.

Hindi na napapasok ng liwanag ang lugar. Naalala ko ang apoy na kaya kong lihkain. Ganun din ang ginawa ni Rhei. Nagkaroon ng liwanag at nakita namin ang mga halaman, hayop at ilang insektong nasisilayan ng liwanag.

Nagtatago ang mga ito at ang iba ay tumitiklop. May isang napakalaking greatwood ang bukod tanging nasa gitna ng gubat. Nagliliwanag ang malawak at malaki nitong katawan, gayun din ang crest na nasa loob ng bulsa ng damit ko.

Mainit sa pakiramdam ang pagliwanag nito. Pagkalabas ko ng crest ay biglang bumukas ang mala-pintuan sa katawan ng greatwood.

Nagkatinginan kaming lahat.

“Maligayang pagdating Kaisar.Kaisar” Palakad palang kami papasok nang lumabas ang isang charmer na inakala nila na yumao na.

“Paanong….” Napangangang sabi ni Miss Grethel.

“Na buhay ako Miss Grethel? “ Nakangiting sabi ng babaeng luntian ang buhok, matingkad na asul ang mata at nakasuot ng mahabang navy blue na robe.

Kahit ako ay nagulat. Buhay si Esther. 

Inimbita nya kami sa loob ng puno na tinuring na nyang bahay.

“Masyadong nilihim ng anak ko ang sikreto ko. Matagal akong nagtago sa puno ng greatwood na ito.” sabi niya habang naghahain ng maiinom namin. 

Lumabas mula sa isang kwarto na natatakpan ng kurtina ang isang matangkad na lalaki, light brown ang buhok at matang mapupungay na kulay abo. Walang reaksyon na tinignan nya kami, sa itsura nya ay alam na kakagising lang nya.

“Kumusta ka na Timmy?” Bati ni Miss Grethel ng nakangiti.

Tinignan lamang sya non at naglakad palayo.

“Ganun ba talaga ssya” Bulong ko kay Dhirma, tumango ito at napangiti.

“Pagpasensyahan nyo na ang anak ko. Hindi talaga sya pala-kwento. Bakit ba kayo narito?” Sabi ni Esther , umupo ito sa isang upuan katapat namin.

“Alam namin na may ideya ka sa pagpunta namin dito.” Sabi ni Rhei habang kinuha ang tsaa na nakahain sa coffee table. Dahan dahan syang uminom sabay tingin sa akin.

Tumayo ako at ipinakita ko sa kanya ang tattoo sa braso ko na sobra nyang ikinabigla.

Halos napatayo ito at hinawakan ang braso ko. Hindi ko alam kung nag aalala ba sya o takot.

Kulay itim na kasi ang tattoo ko na nasa braso ko.

Maya maya ay nawala iyon. Nanghina ako bigla at napaluhod. 

“A -Anong ginawa mo sa akin?” nanghihina kong tanong sa kanya.

“Ikaw ang huling Leviathan , ang ikalawang Kaisar. Hindi mo kailangan ng seal na iyon. Pinakawalan na kita sa Tattoo. Simula ngayon ay malaya mo ng magagamit ang kakayahan mo. Mag ingat ka lang. Ang nararamdaman mo ngayon ay ang pag gamit mo ng sobrang kapangyarihan. Hindi ako nagkamali sa pagpili kay Pietro.” paliwanag nya habang nakatingin sa akin.

“Hindi mo na kailangang magsanay.” dagdag ni Esther.

Tinignan ko ang braso ko at tila nanunuot ang tattoo papaunta sa aking balat.

Tumayo si Sheena at may iniabot sa akin na kakaibang prutas.

Pinakain nya sa akin iyon at nanumbalik ang lakas ko.