"Bibili muna ako ng makakain. Ikaw Arthur, bantayan mo ang sasakyan. Samahan mo siya, Rick. Pero bumalik ka para ihatid dito yung mga beef jerky. Bubble Joe, humanap ka ng possible buyer para mapabilis ang pag alis natin dito sa market." Lumingon si Sasha kay Kira. "Ikaw, dahil wala ka namang kwentang medic, bantayan mo na lang 'tong bitch na 'to."
Nakayuko lang ako habang pinipilit na takpan ang katawan ko. I'm hopeless. I can feel the involuntary shaking of my body. Wearing a little piece of cloth makes me anxious. But the thought of someone buying me to be his or her sex slave is making me sick.
"Hindi ba pwedeng ako nalang ang magbantay dito?" Dumidila-dila pa si Bubble Joe habang nakatingin sa akin.
"Shit, ang puti ng legs. Ako nalang ang magbabantay dito, Sasha!" deklara ni Rick.
"Manahimik kayong dalawa. Gawin niyo na ang trabaho niyo!" mariin at iritado niyang sabi. "Go! Move, Move!"
"Sandali, Sasha. 'Di ba sabi mo may gagawin pa tayo?" tanong ni Rick. "Iyong tayong dalawa lang."
"Mamaya na! Trabaho muna! Makakapaghintay naman yang lust mo. Ang gutom ko, hindi!"
"Coming from you, huh..."
"Shut the fuck up and do what I ordered you."
Nagsimula na silang maglakad at naiwan naman si Kira.
May mga humihinto sa amin para magtanong kung wala na bang tawad sa presyo ko. Kaagad namang umiiling si Kira.
Nakita ko ang awa ni Kira sa akin kanina. Baka maawa ulit siya sa akin ngayon at pakawalan niya ako. This is my last resort.
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Nakatingin lang siya sa malayo at seryosong nagmamatyag.
"Kira... " tawag ko sa kanya nang pabulong. "Kira, help me..."
Parang wala siyang narinig kaya tinawag ko siya nang mas malakas.
"Kira!" Pabulong pa rin ngunit mas mariin. "P-pakiusap, tulungan mo ako. Alam kong hindi ka nila katulad... Please, you are my last hope. Maawa ka sa 'kin." My visions started to blur.
"Hindi pwede!" Mas mariin niyang sabi. "Kahit gusto kitang tulungan, hindi pwede."
"Pwede! Kung gugustuhin mo. Pangako, kapag nakarating ako sa North wing. Babayaran ko ang kabutihan mo. "
"Sandali, Harrington ka talaga?"
"Oo, Kira. Kaya please tulungan mo na ako!"
"That can't be... Ang sabi nila ay patay na si Collier Harrington."
"Pero ito ako! Buhay na buhay! Inakala nila na patay na ako pero buhay pa talaga ako. Gusto ko lang naman na makita ang pamilya ko. At kapag tinulungan mo ako, ipinapangako ko na hindi ka na maghihirap pang muli. Sumama ka sa akin, Kira. Iwanan mo na yang mga ka squad mo. Hindi ka nabibilang sa kanila. Masyado kang mabait para sa kanila."
Umiling-iling siya habang nakapikit.
"No, no. Magagalit si Sasha. Baka ako ang ibenta niya. Ang mas masaklap, kung ako ang patayin niya." Napapikit at napailing siya para pigilin ang sarili.
"That won't happen kung ngayon mo na ako papakawalan!"
"Wala akong susi! Dala ni Sasha."
Napaisip ako. Tama nga, wala sa kanya ang susi. Mukhang dito na talaga ako. Napasandal nalang ako sa malamig na rehas. I'm hopeless. Tatanggapin ko nalang ang kapalaran ko. Bago pa ako gawing sexslave ay sasakalin ko nalang ang sarili ko hanggang sa mamatay. Mamamatay kaya ako no'n? Or magbibigti? Or baril? Magpapakamatay nalang ako.
Tumayo si Kira atsaka binunot ang baril niya sa bulsa. Taka naman akong tumingin sa kanya.
"Akin na, Kira. Magpapakamatay nalang ako," sabi ko habang nakatingin sa baril na hawak niya.
"Nababaliw ka na ba?" Hinawakan niya ang kadena ng kulungan. "Gumilid ka. Baka tamaan ka."
Bigla akong nabuhayan at dali-daling pumunta sa gilid.
Pinaputok niya ang baril ng dalawang beses hanggang sa masira ang kadena. Mukhang wala namang pakialam ang mga tao at sanay na sanay na sila putok ng baril.
Kaagad akong lumabas sa kulungan at niyakap siya.
"Salamat! Salamat nang marami. Tara na, sumama ka sa 'kin."
Kahit punit-punit ay pinilit kong suotin ang damit ko. I immediately held her arm.
"Tara na!"
Tumakbo kami hanggang sa makalabas sa market. Hindi nila kami dapat maabutan!
Labis ang pagpintig ng puso ko.
"Sandali, si Kira 'yon, ah!" rinig ko ang boses ni Rick. Napalingon ako sa kanya, may hawak siyang beef jerky. Kaagad niya itong binitawan at hinabol kami. "Hoy, Kira! Bakit mo pinakawalan ang babaeng 'yan? Taksil!"
My adrenaline rushed through my veins. I ran as fast as I could while still holding onto Kira's arms.
"Collier, pagod na ako. Mauna ka na." Hinihingal at pabagal na nang pabagal ang takbo ni Kira.
"We can't stop, Kira. Come on! Hindi kita iiwan dito. Malalagot ka sa kanila!"
"I know, tanggap ko na 'yon. Sige na, umalis ka na."
"Kira, this isn't some sort of soap opera! We can't get caught! Tara na!"
Pinilit niyang tanggalin ang mahigpit na pagkakahawak ko sa kanya.
"Run! Lumiko sa kanan at may makikita kang daanan doon."
Umiling-iling ako.
"Go! I'm not risking my life just to get you caught!" sigaw niya.
Kahit labag sa loob ay pinilit kong tumakbo. Pagkarating ko sa dulo ng daanan ay lumiko ako pakanan.
"Kira! Malilintikan ka sa 'kin! Ibalik mo ang babaeng 'yan habang may oras ka pa!"
Tumakbo ako nang mas mabilis hanggang sa ang pintig nalang ng puso ko ang naririnig ko. Sobrang bilis at sobrang lakas. Napatili ako nang may humawak sa braso ko. Napahinto rin 'yon nang takpan niya ang bibig ko. I'm dead.
Ipinasok ako ng kumuha sa akin sa isang room. Madilim dito at masikip. Nanlaki ang mga mata ko nang mapasilip ako sa labas. Nandoon si Kira at tuluyan na siyang nahabol ni Rick. Mariin na nakahawak si Rick sa buhok ni Kira habang paulit-ulit itong niyuyugyog.
"Damn it! Where is she?!" Halata ang matinding galit ni Rick.
"Nasa heaven," sarkastikong tugon ni Kira habang nakangisi. Kahit halata ang sakit dahil sa matinding paghawak ni Rick sa buhok niya ay hindi niya 'yon ininda. Sinikmuraan siya nito ng isang beses. Gusto kong tulungan si Kira kaya nagpumiglas ako sa kung sino mang nakahawak sa akin. Mas diniinan niya ang pagtakip sa bibig ko at pagkakayakap sa akin para hindi ako makawala.
"Stay fucking still," bulong niya. Malamig at mababa ang boses niya. Ramdam ko ang hininga niya na kumikiliti sa batok ko. Alam ko ang boses na 'yan.
Pisces.
Gusto ko siyang sakalin. Pero iniligtas niya ako ngayon. Pero hindi ko kailangan ang tulong niya dahil desidido akong tulungan si Kira.
"Traydor kang babae ka!" Pinagpatuloy pa ni Rick ang pagsuntok sa tiyan ni Kira hanggang sa sumuka na ito ng dugo. Napahiga ito sa lapag. Umubo si Kira nang paulit-ulit habang pinipilit na kumuha ng hangin.
Kinwelyuhan ni Rick si Kira at paulit-ulit na ibinalibag sa lapag.
"Kapag nalaman ni Sasha ang ginawa mo, sigurado akong ikaw ang magiging hapunan namin mamaya. Masaya akong kakainin ang laman mo dahil wala ka namang kwenta at taksil ka pa!"
Kaagad na dinuraan ni Kira sa mukha si Rick kaya sinampal siya nito nang pagkalakas-lakas.
"Anong nangyayari r'yan?" sigang tanong ni Bubble Joe kay Rick. Kumintab ang ulo niya habang papalapit. "What the actual fuck! Bakla ka ba? Bakit mo sinasaktan si Kira?" Walang anu-ano ay sinapak ni Bubble Joe sa mukha si Rick. Itinulak niya pa ito papalayo kay Kira.
"Gago ka ba? Tanungin mo sa babaeng 'yan kung anong katangahan ang ginawa niya!"
"Anong ginawa mo?" seryosong tanong ni Bubble Joe kay Kira pero nanatiling tahimik ang babae.
"Nakita ko silang tumatakbo papaalis! Kasama niya 'yung Harrington! Malamang ay siya ang nagpakawala ro'n!"
"What?!" Bubble Joe's voice boomed. Isa-isang nagdatingan ang Cerberus Squad.
"Damn you!" Tili ni Sasha nang malaman kung anong nangyari. Itinutok niya ang baril kay Kira. "Hanapin niyo ang babae! Baka hindi pa nakakalayo!"
Kaagad na tinakpan ni Pisces ang mga mata ko. Kasabay nito ay ang sunod-sunod na pagputok ng baril. Nanghina ang tuhod ko kaya napasalampak ako nang tuluyan sa sahig. Tinakpan ko ang sarili kong bibig habang tahimik na humihikbi. Hindi ko siya dapat iniwan.
Someone died because of me. Inialay niya ang buhay niya para sa akin. She's truly a hero. I will never forget her. Someone died... because of me... That doesn't sound nice. Hindi ako mapupunta rito kung hindi dahil kay Pisces! Someone died because of him! Siya ang puno't dulo nito!
"Leader..." Napalingon ako sa kung sino 'yon. Si Maximus. Napabalik ako sa realidad. "Dito ang daan. Naghihintay na sila sa labas." Bulong niya. Nasa dilim din siya kagaya namin at itinuturo niya ang isang pinto na patungo sa labas.
Kaagad na tumayo si Pisces sa gitna ng dilim. Dahan-dahan niyang isinara ang pinto. Binuksan naman ni Max ang isa pang pinto sa tapat. Bumungad sa amin ay isang gate na gawa sa barb wire.
Mahigpit na hinawakan ni Pisces ang kamay ko para tumayo. Galit akong tumayo at tumingin sa kanya.
"Hindi ako sasama sayo," mahina ngunit mariin kong sabi sa kanya. I clenched my jaw.
"You have no other choice," mas mariin niyang tugon. Itinaas niya ang damit kong suot upang matakpan ang lantad na katawan ko atsaka lumingon sa labas. "Magpalit ka ng damit mamaya."
Dan. Meow-Meow. Carrot. Bolt. Huwanie. Zyrah. This story is for you. --- After three years of hardwork, we finally reached the end. I would like to thank all of those people who supported me. It took me a lot of time to finish this because deep inside myself, I never want this story to end. I want to cherish every moment with my very first story. I want to cherish all the lessons that I've learned throughout this journey. I would like to thank you for reaching this part. You made it. I hope I made an impact with your life. I hope that you've learned something from Collier and her friends. If ever you feel like there's no hope for you, always remember that living is really hard... Life is really unfair... Live through it and be happy. I love you so much.
They said that dying is easier than living. I used to think before that I never wanted to die too early. Everyone count on me and I am their only hope.Reminiscing those memories of the past... Those people that I lost... I think that dying for them could be peace.Yumuko ako para tingnan ang puntod niya. It’s been four years but the wounds are still fresh. I learned to forgive myself but I don’t think I’ll ever forgive fully.“Bago pa man magsimula ang lahat, kinaiinisan ko na siya... Hindi ko gusto ang aura niya.” Cedrick was beside me while holding a bouquet of flower. He is smiling but his eyes were never happy. “Makaka-move on kaya tayo?”I chuckled a little. “Hindi na yata.”
Tinuloy ko ang paglalakad. Every step I take feels so nostalgic. It’s as if I was back to the nightmare I entered... Just like before, I was the one who enter it to my doom.Nakarinig ako ng pag-uusap sa gitnang parte ng arena. Naaalala ko pang ito ‘yong parte ng arena na madamo. Tiningnan ko ang inaapakan at tuyong damo lang ang mga natatapakan ko. This place is a mess.“Aalis na ako, Sir. Nagawa ko na ang trabaho ko.” Mababa ang boses ng lalaki pero nakapaninindig ng balahibo.“Walang aalis! Sama-sama tayo rito! You entered Fascist and there’s no turning back!”“Hindi ko pa ho gustong mamatay, kung gusto niyo pong mamatay, hindi ako ang tamang tao na dapat niyong idamay.”
“We have no time for this...” Napaupo ako kahit na nanghihina. “Sabi niya ay pasasabugin niya ang buong bansa! We know his capabilities!”Kunot ang noo ni Apollo habang malalim na nag-iisip.“Matagal nang inihinto ang land bomb project dahil self-destruct ang plano na iyon kaya paanong-” Nanlaki ang mga mata niya sa iniisip na posibilidad.“He’s purposely doing it to self-destruct. Na kung mamatay man siya ay damay ang buong Coventry,” wika ni Nate sa isang malalim na boses.“We have to stop him, Harem.” Puno nang pag-aalala ang boses ko. Ang mga taong umaasa sa pag-uwi namin ay hindi ko maaaring biguin.Sumakay kami sa sasakyan namin upang ihanda na ang
I really don’t know what gotten into him but after that realization, he helped us... He probably thinks that he doesn’t want Celine to really die in vain.He told us all the possible places. Nakakagulat na sobrang dami niyang alam na kahit pasikot-sikot ay alam niya. Of course, it’s his job!There are three possible hideouts. First, his unit just near La Serpienta. His oil company on Sky Town, and the last one is their vacation mansion on the Isla Corvientos. Some of our men headed to his unit and some went to Sky Town. Kaming lima ay nagpasyang magtungo sa Isla Corvientos dahil iyon ang pinakamalayo.“Hindi kagaya sa Coventry, dito sa Naion ay may signal. Tawagan niyo kami sa kung anong balita. Ganoon din ang gagawin namin,” paalala ni Harem. Sila ang team na pupunta sa unit. Sina Apol
“He’s two cities away from Azteria. Ayaw niya rin talagang bumibisita ako dahil may naaalala raw siya. Kaya tinanong ko rin kayo kung sure ba talaga kayo... Lalo na si Collier...” Malapit na kami sa probinsiya ng La Serpienta at mas nadadagdagan lang talaga ang kaba ko sa tuwing maaalala kung kanino kami patungo.“Sigurado naman akong alam niya ang buong Naion dahil mahilig daw mamasyal ang mga amo niya,” dugtong pa ni Nate.Nagkabati rin sila ng fiancée niya kagabi. Nagselos lang daw dahil akala yata ay kinausap ako para sabihing mahal pa ako. Na kaya raw ako umiyak ay dahil mahal ko rin talaga si Nate kaso lang ay hindi na kami pwede. Gusto kong maiyak lalo sa katatawa pero alam ko ang pakiramdam ng nagseselos kaya hindi ko na ginawa pa.Kaya rin busangot kagabi si