Nakarating kami sa malayo at bumungad sa amin ang iika-ikang si Celine. Kahit hirap tumakbo ay pinilit niyang lumapit sa akin para yakapin ako. Hindi ko siya niyakap pabalik pero hinayaan kong hagkan niya ako. Pagtapos niya akong hagkan ay hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko.
Tumingin siya sa mga mata ko.
"Ayos ka lang ba? I'm sorry, Collier. Anong ginawa nila sa 'yo? Patawarin mo 'ko, please." Parang malapit na siyang umiyak. Niyakap niya ulit ako at isiniksik ang ulo sa balikat ko. Naramdaman ko ang pagkabasa ng balikat ko.
"Wala kang kasalanan..." walang buhay kong usal. Hindi pa rin ako maka-move on sa nangyari kay Kira. Hindi ko nakita kung paano siya binaril dahil tinakpan kaagad ni Pisces ang mga mata ko. I didn't even heard her groan in pain. Maybe she died immediately. Maybe she was shot in her head. I don't know. I feel bad for her. She saved me. She saved me but she died. I want to strangle myself. I am starting to lose my sanity. Kakakilala ko palang sa kanya pero dahil sa kabutihan niya sa akin ay hindi ko na siya kayang kalimutan.
I didn't realize that my tears are already falling. Tulala lang akong nakatingin sa malayo.
"Collier, are you alright? Please say something." Nag-aalala si Nate pero nanatili lang akong tahimik. "Leader! Anong nangyari sa kanya?" sigaw niya sa team leader habang pinupunasan ang mga luha sa pisngi ko. I can't help but to cry. My life is fucked up. Dapat ay nag stay na lang ako sa building.
"Collier, may ginawa ba sila sa'yo? Sinaktan ka ba nila?" Si Cedrick naman ang nagtanong.
"Palitan mo siya ng damit, Celine," utos ni Pisces.
Kaagad na tumango si Celine at hinawakan ako sa sa braso.
"Collier, come with me. I can see your braziere."
"I don't really care, Celine." Lumingon ako sa kanya at hindi naiwasan ang taksil na paglaglag ng mga luha. "I don't mind people seeing my body. Nakita na nila kanina 'yan, e. Habang ibinebenta ako sa market nang nakahubad. Habang sinisipulan ng mga taong dumadaan. Habang nakatingin sila na para bang..." Pumatak na naman ang luha ko. I swallowed the bile on my throat. "Para bang hinuhubaran na nila ako sa tingin palang."
"I'm sorry, Collier." Humikbi-hikbi si Celine habang nakahawak sa magkabila kong mga kamay.
"Look what you've done, Leader! She's traumatized!" inis na sigaw ni Nate. "This is all your fault."
"Shut up, Nate. I know you are using your brain, too. Alam kong naiintindihan mo ako kung bakit ganoon ang desisyon ko."
Napalingon ako kay Pisces. I want to kill him right now.
Ang lakas naman ng loob nitong makipagsagutan pa. Hindi ba niya aaminin na sa kahit anong banda ay mali ang ginawa niya sa akin?
"Magdadamit na ako, Celine. Akin na ang isusuot ko." Nagmamadali siya habang binibigyan ako ng damit. "Pwede na kayong bumalik sa South wing. The deal is already off. Pagtapos nang ginawa ng leader niyo sa akin, siguro naman ay sapat na 'yon sa sandaling pagtulong sa akin na makarating sa north wing."
"Collier..." Kinuha ko ang damit at nagsimulang maglakad palayo. Magbibihis ako sa mas liblib at malayong lugar. Ramdam ko ang tingin nilang lahat sa akin habang papaalis.
Pagtapos kong magbihis ay napatingin ako sa buong lugar. Hindi ko alam ang papunta sa North wing. Maglalakad nalang siguro ako kahit saan pa ako mapunta. Kahit makabalik pa ako sa South wing. Wala na akong pakialam.
"Maghanda ka na papunta sa North wing." Natigil ang pag-iisip ko nang may magsalita. Lumingon ako at si Pisces ang nakita ko. Unti-unti siyang lumapit sa akin kaya umatras ako.
"Hindi mo ba ako narinig kanina?"
"Hindi pa rin tapos ang deal, Collier Harrington. Pupunta tayo sa north wing para ihatid ka sa pamilya mo."
Hindi ko maiwasang mapasinghap dahil sa sinasabi ng lalaking ito. Bakit ba proud na proud siya sa sarili niya? Bakit ang lakas pa rin ng loob niyang kausapin ako kahit na ang laki laki ng kasalanan niya sa akin?
"Ang kapal din naman ng mukha mo e 'no?" I can't believe this guy! Walking around as if nothing happened! Coming towards me as if he didn't betray me!
"I thought you were smart. I thought you would understand me-" I didn't let him finish his statement. I slapped him hard. Nanginginig ang mga kamay ko, bumibilis ang tibok ng puso ko pati ang paghinga ko.
"Kahit sinong matalino, hindi matatanggap kung tatraydurin mo. Alam mo bang gusto kitang sakalin ngayon hanggang sa hindi ka na makahinga? You can't lose a member? Huh?" I pushed him away but he didn't even bulge. "So, ano ako? Pain? Slave? Sex slave lang?! Naiintindihan kong gusto mong iligtas si Celine pero fuck, Pisces! Bakit ako ang ipinagpalit mo?" My voice began to crack..
Anger is an understatement. I despise him. I don't think I could forgive him. I lost my trust.
"Celine is injured. Hindi ko kayang hayaan na dalhin siya sa market. Hindi niya kakayanin. Kailangan niyang magamot."
"At ako? Paano naman ako?"
"Please, don't be too selfish. Understand the situation. Kung siya ang dinala roon ay baka naubusan siya ng dugo dahil sa tama ng baril sa kanya. Ikaw, hindi ka naman na injured. At alam ko naman sa sarili ko na kaya kitang iligtas doon." I slapped him again, harder. Napalingon siya sa kanan at halatang hindi naka recover agad sa sampal ko. Hindi siya gumaganti, hindi niya rin ako pinipigilang saktan siya. Tanggap niya na mali ang ginawa niya.
"Iligtas? 'Yon ba 'yung ligtas na sinasabi mo? Hindi ikaw ang nagligtas sa akin, Pisces. Si Kira. Siya ang nagligtas sakin kapalit ng buhay niya." I'm too tired of crying. Pakiramdam ko ay wala na akong mailalabas pa na luha pero nagkamali ako. Sa pag-alala ko lang ng nangyari kanina ay nagsimula na namang bumuhos ang mga luha ko.
"She's just a collateral damage. Kung hindi ka niya pinakawalan sa kulungan ay malamang ako ang gumawa n'on."
"E bakit hindi ikaw ang gumawa? Bakit mo pa hinayaang mamatay siya?"
"Hindi ko kontrolado ang iniisip ni Sasha." I clenched my jaw.
"This is non sense. Umalis ka na." Pagputol ko sa usapan. Hindi na maibabalik pa ang nangyari.
"We're halfway on this, Collier. Malapit mo nang makita ang pamilya mo."
"I said leave! Kung gaano ka-nakakatakot ang itsura mo, mas malala pa pala ang ugali mo!" I shouted firmly. His eyebrows creased as his jaw tightened. Wala akong pakialam sa itsura niya. He's physically attractive kahit pa may pilat siya sa noo pero kung ugali ang pag-uusapan, nawawala kaagad ang kagwapuhan niya.
He heaved a deep sigh as he turned his back on me. He didn't even say sorry. He's not sorry for what had happened.
Hindi pa siya nakakalayo ay isa-isa namang naglapitan sina Nate, Maximus at Celine na inaalalayan ni Cedrick.
"Collier, please, 'wag ka nang mag matigas. Sumama ka na sa amin. Kapag mag-isa ka lang dito, malamang ay may ibang squad na makakita sa'yo at ibalik ka na naman sa market. Wala nang magliligtas sa'yo." Alalang alala si Celine.
"Kahit naman may squad ako, maibebenta pa rin ako sa market, e." I know walang kasalanan ang apat na 'to. Si Pisces lang ang dapat sisihin dahil siya lang naman ang nagdesisyon.
Masama na kung masama at selfish na kung selfish pero kahit kailan, hindi ko matatanggap ang rason niyang sugatan si Celine samantalang ako, hindi kaya mas mabuting ako nalang ang kunin ng kaaway. Sobrang dami kong napagdaanan sa kamay ng kaaway at sa Fascist market.
"Collier, I'm sorry hindi ko napigilan si Leader." Mas apologetic pa 'tong si Nate kay sa kay Pisces. Nate is way better than that asshole. Hindi ko alam kung bakit nila pinagtyatyagaan 'yan. Ewan ko rin kung bakit sobra-sobra ang respeto ng squad niya sa kanya. Palpak naman siyang mag-isip. "Nag-away kami pagkaalis mo pero sino pa nga ba ang mananalo? Syempre ang squad leader."
"Wag mo nang pasamain lalo si Pisces, Nate. Partly, naiintindihan ko siya. Squad mate ang tingin niya kay Collier. It's just that mas kakayanin ni Collier sa market." Si Cedrick naman ang nagsalita.
"Ang sabihin no lang, okay sa 'yo 'yon kasi nailigtas ang girlfriend mo."
"Ituwid mo nga ang utak mo, Nate. Akala ko pa naman utak ka ng squad. Bakit hindi mo ginagamit 'yang utak mo? Wag mong pairalin 'yang emosyon mo."
"Ano ba kayong dalawa? Pumunta kayo rito para mag-away?" Awat ni Maximus sa dalawa. "Collier, sumama ka na sa amin. Tama ang sinasabi ni Celine. Delikado rito at wala kang armas. Mas safe ka sa north wing. 'Wag mo nalang kausapin si leader throughout the journey. Halfway na tayo, Collier."
Somehow, naintindihan ko ang point ni Maximus.
"Ako na ang humihingi ng tawad sa 'yo," dugtong pa ni Max.
"Sorry din," sunod ng iba pa.
Buti pa sila nakuhang humingi ng tawad. Hindi katulad ng Pisces na 'yan.
I have to think critically. They were all sorry for what happened. Syempre maliban kay Pisces. Lahat sila, hindi ginusto ang nangyari. Pati naman siguro si Pisces. Pero nangyari na ang mga nangyari. Hindi ko na naman maibabalik pa. Besides, kailangan ko sila para makarating sa pamilya ko. 'Yon ang goal ko. Ang makita sila. Para maging maayos na ang buhay ko. Kung mag-isa akong maglalakbay dahil sa galit ko kay Pisces, malamang ay mamatay ako sa gutom, makuha ng ibang squad, o maging zombie. I have no food to eat, water to drink, clothes to wear and weapons to defend myself. But my anger towards Pisces is just too much. I can't even fathom his reasons and way of thinking. Uunahin ko pa ba ang galit ko?
"Nope, I want to sleep." Pisces immediately popped Celine's bubbles."Ang kill joy mo naman, leader." Angal ni Celine. Kunot-noo siyang tumingin kay Pisces. "Just for tonight, wag kang maging KJ, please?" Nagpaawa pa siya kay Pisces e halata namang hindi gagana."No.""Fine! But promise me! Next time mag-oopen forum tayo!""Whatever."Kahit natatakot ay nagawa kong makatulog no'ng gabing 'yon. Siguro ay dahil alam kong kahit papaano naman ay ligtas kami kumpara sa labas."Malapit na tayo sa north."Pagod na pagod na ako sa paglalakad
I'm sure I didn't hear it right."P-Po?""Ang sabi ko ay umalis ka sa bahay ko!" Ulit niya pa, mas mariin at mas galit."D-Dad..." Hindi ko na alam ang sasabihin ko. Bakit niya ako pinapaalis? Ang akala ko ay matutuwa sila sa pagbalik ko. Na hindi na nila ako kailangang hanapin dahil ako na ang kusang dumating."Paano ka nakarating dito?" Nanliliit ang mga mata ni Mom habang mariing nakatitig sa akin."S-Sinamahan po ako ng mga kaibigan ko papunta rito. I woke up in a building and I can't remember anything-""Napakaswerte mo naman kung gano'n! Na wala kang maalala sa kahit na ano!" sigaw ni D
I got tired of running. I don't even know where I am now. I saw a proud old tree standing on the side of the small road, keeping the sidewalk in darker shade. Raindrops are fewer because of the large green leaves of the tree.I walked towards the tree and sit on the large bulge on the tree's roots.I need to think critically. Here I am again. Thinking for my next move.Sina Pisces, sinamahan nila ako rito para makita ang pamilya ko kapalit ang armas at mga pagkain. Bakit ba hindi ko naisip na maaaring tumaliwas ang mga plano ko?! Why was I so proud that they would be happy to find out that their deceased daughter is still alive?Anong gagawin sa akin nina Pisces kapag nalaman nilang wala akong ibibigay sa kani
ANNUAL HUNTERS' TRICUPSawa ka na ba sa magulo mong buhay? Sawa ka na sa mga zombies na araw-araw sumusubok pumatay sa 'yo? Baka ito na ang pagkakataong mabago ang buhay mo!Ang Annual Hunters' TriCup ay nasa unang taon pa lamang. Ang lahat ng squad na gustong sumali ay haharap sa tatlong pagsubok.Matira ang matibay, Hunters!Prize: V1Million North wing Mansion One year supply of food One year supply of guns and weapons. Regular Job under The Fascist (optional)
"Excited na ako!" Lumawak ang ngiti ni Celine na para bang tuwang-tuwa talaga. Hindi ba siya nakakaramdam ng takot para sa maaaring kahantungan nito? "Pero kailangan natin ng squad name. Iyon ang sabi rito." Nakanguso siya sabay turo sa parte ng flyer na may nakasulat na requirements."Bakit nga ba wala kayong squad name?" Napa-angat nang bahagya ang kaliwa kong kilay."Masyado kaming abala sa pag -survive sa apocalypse na ito para mag-isip pa ng squad name," sagot ni Pisces.Sabagay, uunahin pa ba nila ang pangalan nila?"So guys, dapat badass naman ang pangalan natin para katakutan tayo ng mga kalaban kahit papa'no," komento ni Nate."Sa 'kin palang matat
Napapikit nalang ako at napangiti dahil sa iniisip ni Celine. Kahit kailan talaga!Pumasok kami sa kwarto na pinagkulungan sa mga zombies. Nalinis na ito at naitapon na ang mga zombies.He examined the room with his cat-like eyes.There is broken glass from a plain white frame that is scattered on the floor. He carefully picked up the picture on it.Sa larawan ay makikita ang pitong tao. Magkakamukha sila at parang sobrang saya nila sa picture. Nababahiran ng dugo ang larawan."Dito na talaga sila nakatira simula pa nang magsimula ang apocalypse. And it looks like they're relatives," he said out of the blue.
"Naku naman, Nate. Bakit mo ba kasi sinipa?" tanong ni Celine na may halong paninisi. "Mag-apply tayo ng hot compress. Gummy bear, magpakulo ka nga ng tubig. Baby, kuha ka nang towel sa bag ko."Kaagad namang sumunod ang dalawa."Hindi ko naman sinasadya, nagulat lang naman ako kasi tumatakbo siya papalapit sa amin." Napalingon sa malayong itaas si Nate. "That's just my instinct.""Naku, kawawa naman ang cute doggo na ito." Dahan-dahan niyang ginalaw ang paa ng aso at umiyak naman ito. "Mukhang masakit talaga ang pilay niya, ah.""Malayo ang narating niya noong nasipa siya, e," komento ko. Inilapag namin siya sa sofa at pinagmasdang mabuti."Kusa rin