"Saan ba makikita ang paaralan na 'yon?" tanong ko.
"There is a small island in the eastern wing of the Coventry. Doon matatagpuan ang Zombie University. It is a school, only for brave people. Doon sa may mga naitabing pera bago ang simula ng outbreak. Maraming sumusubok na pumasok pero kaunti ang nagagawang makalabas. Kung hindi mae expel, mamamatay," paliwanag ni Nate, nananatiling seryoso.
"Get ready. Aalis na tayo bukas." Pisces ordered.
Totoo ngang ang mas natutupad pa ang mga biglaang plano. I don't know, biglaan lang naman kasi. O baka para sa akin lang dahil hindi na ako naiinformed sa mga nagaganap dahil nag resign ako sa trabaho.
Babalik na lang siguro ako kapag naayos ko na ang lahat.
"That bitch!" Max' veins protrude as he grasped the vase and slammed it on the wall. Nasugatan lang siya dahil sa ginawa niya.Napatalon ako sa gulat dali-dali namin siyang dinaluhan.Nang makarating kami sa room ay pilit naming pinakalma si Max. Ayaw niyang kumalma."She wanted me to own every mistake that I made!""Max! Calm down... You have to calm down." awat ni Celine."Kumuha ka ng first aid, Celine," utos ni Pisces kaya sinunod naman ito agad ni Pisces.Pilit nilang pinaupo sa isang kama si Max. Nakita ko ang simpleng mga pigurin at mga paintings na nasa pader. Simple pero nagsusumigaw
It was followed with screams. Pisces entered the room. We followed him.He's dead.'I'm sorry for being a failure' was written on a mirror using red ink.I was in shock! He committed suicide because of that stupid professor!Hindi ko alam kung paano 'yon ipag-sisink in sa utak ko. An innocent student died.He failed to pass their project because he was injured on one of their major subjects. He tried to pass his project but the professor rejected it. He committed suicide because of the extreme depression that happened in a short period of time.He died because of someone's inconsiderati
"Yellow diamond wasp has gone extinct. But… maybe we could imitate it," usal ni Nate. Nakiusap siya na samahan ko siya sa trabaho dahil palagi siyang out of place kina Pisces at Kira.For all I know, sinabihan lang siya ni Celine para r'yan. Celine's plan is to direct my attention to someone else para makalimutan ko si Pisces.Pumayag na lang ako. 'Yan din ang priority ko para sa peace of mind na gusto ko."I'm so glad na bumalik ka, Collier!" dumating si Miss Crimson. She smiled widely and hugged me."Ay, naku, Miss. Sinamahan ko lang po si Nate ngayon.""Hay, sayang naman. Sana bumalik ka na."
Wala lang naman sa kanila pero pakiramdam ko ay isa akong malaking failure. Natalo ako ni Kira!"That's just fine, Collier. Marami pa namang ibang laro." Bakas sa boses ni Celine ang pangamba. Hindi niya naman kailangang mangamba para sa akin.Nawalan na ako ng gana sa ibang laro. Lumipas ang mga oras at ibinaling ko na lang sa iba ang atensyon ko. Maraming gustong makipag-usap sa akin kaya inubos ko na lang ang oras ko sa pakikipag-usap sa kanila."Wow, so lucky of me. Nakausap ko ang isang Collier Harrington! Dati ay napapanood ko lang sa mga tape, ngayon kausap ko na talaga." Mangha ang isang lalaki na nakikipag-usap sa akin. Kada yata may bago ay nag-aabot ng maiinom. Medyo tipsy na ako at hindi ko ito gusto!An
It took more than two hours before I arrived. Hindi ko alam kung bakit sa center nila ako gustong makita gayong pareho lang naman kaming nasa north wing. Wala akong pakialam!Handa na ba silang patawarin ako?I smiled widely. Kinakabahan ako. Malapit ko nang masolusyunan ang lunas na hinahanap ko. I know!Ngayon naman ay handa na yata akong patawarin ng mga magulang ko. Pag gumaling ang kapatid ko, sa wakas ay pwede ko nang maayos ang konting bitak sa mga problema ko.Naalala ko na naman tuloy ang planong pag sakop sa Fegenland at Naion. Kailan kaya 'yon mangyayari at paano ko 'yon mapipigilan? Dapat maging handa ako.That stupid Apollo Riegorio! Napa
I woke up feeling dizzy. As if someone mixed my brain inside my head. It hurts to the point that it affects my whole body.Ganito ba ang pakiramdam ng malapit nang mamatay?"Sana lang talaga ay nagustuhan ni Pisces ang munting regalo ko. Bahay para sa kanila ni Sophia."Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko at ang tumambad sa akin ay ang nakakalokong ngisi ni Miss Crimson.Tiim-bagang kong nilingon si Miss Crimson."Hi!" I heard a familiar voice. I turned to the far corner. The door opened. Iniluwa nito si Kira na abot tenga ang ngiti.I couldn't process all of it. Of course, Collier!
I'm dreaming."Ate, naaalala mo ba ako?" He's trying to remove the strap that was entangled with me."Isaiah, what are you doing here?""I'm trying to save you." He tried hard to tone down his voice."Naka-lock 'yan."Lumingon ako sa head nurse. Mukha namang naintindihan na ni Isaiah 'yon.Kumaripas siya nang takbo patungo sa nurse. Kinabahan pa ako dahil baka palabasin siya. Hindi ko alam na pwede pala ang mga bata rito. Naalala kong ngayon pala ang araw na pwedeng magsama ng mga bata sa trabaho. It is an occassion dedicated for children.
"Wala! Wala akong inuutos na kahit anong ganyan! Nasalisihan kayo! Sino ang lalaki? Kilala mo ba? Nasaan na sila ngayon?!""Hindi ko alam, Crimson!" sigaw pabalik ng nurse. "Hindi pa ba sapat ang nakuha mong dugo sa kanya? Kailangan ba ay lahat talaga? Hindi ba pwedeng i-extract mo na lang ang dugo niya? You already got what you want, Crimson!""Shut up and do my orders! You don't know what you are saying, Lee. Bawat patak ng dugo ng babaeng iyon, limpak limpak na salapi ang kapalit. Para sa organisasyon ang ginagawa ko, naiintindihan mo? They will promote me once na magawa ko ng successful ang isang ito.""Well, I'm really sorry, Crimson. I am a nurse at hindi 'yan kasama sa sinumpaang tungkulin ko. We save lives, not kill."