Kakatakot naman asawa si Jared.
Third Person's POV"Ang tanga mo ba?" galit na tanong ni Derrick kay Stacey habang mariing nakakunot ang noo. "Matagal na tayong may relasyon sa likod niya at ni minsan, wala siyang nalaman. Ano sa tingin mo ang dahilan para gumastos siya ng panahon at effort sa ganito lang, dahil lang nakipag-away ka sa asawa niya? Asawa na ni hindi naman niya minahal mula’t simula?"Napakuyom ng kamao ni Stacey. "Pero sinabi niyang mahal niya ang asawa niya," mariin niyang sagot, pilit pinanghahawakan ang natitirang tiwala sa lalaking nasa harap niya.Biglang tumawa si Derrick, isang mapang-asar at mapagmataas na tawa."Ano sa tingin mo ang ibig sabihin ng 'pag-ibig'?" aniya, pilit pinipigilan ang panlalait. "Mas matagal pa akong kasal sa asawa ko kaysa sa kasal nila, pero ni minsan, hindi ko siya minahal. Ni hindi ko nga siya ginustong makasama. At ikaw? Akala mo ba minahal kita? Sa totoo lang, kahit gaano ka pa kagaling sumubo ng titi ko at kahit ilang ulit pa kitang kantutin, hindi ibig sabihin n
Third Person's POV"Hindi ito pwedeng mangyari!" galit na sabi ni Derrick kay Stacey. Kasalukuyan silang kumakain ng almusal sa loob ng kanilang apartment nang bigla silang bombahin ng sari-saring chat at mensahe mula sa iba't ibang tao, lahat nagtatanong, lahat gustong malaman ang totoo tungkol sa kanila."May sinabi ka ba sa kahit na sino tungkol sa atin?" singhal ni Derrick, nanlilisik ang mga mata habang mahigpit na hawak ang cellphone."Syempre wala!" mabilis na sagot ni Stacey, bakas sa mukha ang pagkabigla at pagkainsulto sa tanong ng lalaki. "Napag-usapan na natin ’to, Derrick. Matagal na tayong ganito. Bakit ko naman isasapubliko ang relasyon natin kung alam kong delikado sa’yo?" dagdag niya, nanginginig ang tinig."Eh kung ganon, paano nila nalaman?" bulalas ni Derrick, halos mapasigaw sa pagkabigla. Napatayo siya mula sa kanyang upuan, parang may sasabog sa dibdib."Ni hindi ko nga sinabi sa pamilya ko, Derrick," paliwanag ni Stacey, lumapit sa kanya ngunit pinigilan ang sa
Third Person's POVGaya ng sinabi ni Jared kay Colleen, dumiretso siya sa opisina pagkatapos ng pananghalian. Pero hindi para magtrabaho, may mahalaga siyang dapat kausapin. Isang pag-uusap kasama si Ellie, ang pribadong imbestigador na kaibigan ng kaibigan niyang si Noah.Noon pa man ay humingi na siya ng tulong kay Noah upang magsagawa ng imbestigasyon ukol kina Stacey at Derrick. Ngunit matapos ang unang ulat, napagtanto niyang kailangan niya ng mas malalim na pagsisiyasat, yung mas pribado, mas personal. Kaya't muling lumapit siya kay Noah."Pare!" bati ni Noah habang nagkakamayan sila. Umupo silang tatlo sa sofa sa loob ng opisina. Sinabihan na ni Jared ang kanyang assistant na kanselahin lahat ng appointments niya sa araw na iyon."Kumusta? Anong resulta?" agad na tanong ni Jared, diretso sa punto. Napatingin si Noah kay Ellie, na agad namang nag-abot ng isang puting envelope."Malaking tulong ang unang report mo. Dahil doon, mas madali kong nahukay ang baho ni Derrick," sagot n
Third Person's POV“Sa tingin mo, babae ang magiging baby natin?” tanong ni Jared habang kumikislap ang mga mata sa tuwa. Hindi na niya mapigilan ang ngiti sa labi dahil sa nakikitang saya ni Colleen. Ramdam niya ang matamis na enerhiya na bumabalot sa kabuuan nito at nadadala rin siya.“Babae man o lalaki, wala akong pakialam. Ang mahalaga, sigurado akong mamahalin ko ang anak natin… kasi sa atin siya,” sagot ni Colleen, habang nakatitig sa kanya ng may lambing.“Pwede na ba tayong mamili ng gamit niya ngayon?” ani Jared, puno ng sigla at sabik. Natawa si Colleen.“Maaga pa. Ni hindi pa nga natin alam kung ano ang kasarian niya,” sagot niya, habang pilit pinipigilan ang ngiting sumisilay sa labi.“Kailan tayo mamimili?” tanong ulit ni Jared, halatang hindi mapakali.“Talagang anak ka nga ni Mommy Claire,” tukso ni Colleen. “Pareho kayong hindi marunong maghintay. Pati si Ingrid, sabik palagi. Mana nga kaya sa inyo ang magiging anak natin?”“Gusto ko siyang maging kagaya ng mama niya n
Third Person's POVMuling bumalik si Jared sa trabaho, habang sina Lucy at Betty ang nag-alaga kay Colleen sa mga oras na abala siya.Alam ni Colleen na kailangan din ni Rick si Lucy, lalo na’t may karamdaman din ito. Ngunit kahit ganoon, masaya siyang malaman na unti-unti na itong bumubuti dahil na rin sa tulong ni Jared sa kanilang gastusing medikal."Hindi ko talaga alam kung paano kita mapapasalamatan," seryosong sabi ni Lucy kay Jared habang magkasama silang naka-upo sa may gilid ng pool, malapit lang sa kanilang kwarto."Hindi mo kailangang pasalamatan ako, Mama Lucy," sagot ni Jared sabay buntong-hininga. "Ako mismo ang nag-alok. Siguro... may konti pa rin akong guilt sa dibdib ko para sa asawa ko. At sa bawat pagkakataong makatulong ako sa inyo, parang nababawasan 'yon kahit papaano.""Ano’ng pinag-uusapan niyong dalawa?" tanong ni Colleen habang dahan-dahang lumalapit, dahilan upang matigilan ang dalawa. Maaliwalas ang mukha nito, at halatang mas gumaan ang pakiramdam kumpara
Jared's POV Lumipas na ang mahigit isang linggo mula nang nalaman namin ang totoong kalagayan ni Colleen. Nasa kwarto namin kami ngayon, dating kanya lamang nang maalala ko ang mga sulat na itinago niya sa drawer ng bedside table. "Itatapon ko na lahat ng 'to," sabi ko sa kanya habang hawak-hawak ang mga papel. Tumingin siya sa mga iyon, walang imik. "Nung nasa ospital ka pa, nakita ko ‘tong mga sulat. Binuksan ko… at napansin kong may ilan kang nabuksan rin. Gusto ko lang sanang ipaliwanag ‘yon," dagdag ko, at tumango siya. "Matagal na kaming wala ni Stacey. Walang nangyari sa amin. Yung perang pinadala ko sa kanya, kabayaran lang 'yon para manahimik siya tungkol sa kung anuman ang iniisip kong ginawa mo raw sa kanya," paliwanag ko pa, at napakunot ang noo ni Colleen. "Hindi ko siya ginawan ng masama," mahinahon niyang sagot, may lungkot sa mata, at tumango ako habang pilit na ngumiti. "Alam ko na ngayon ‘yon. Sinabi niya na pinapadalhan mo raw siya ng mensahe na lumayo sa akin.