Natatakot man siyang makita ang binata, pinagbuksan pa rin ni Alelie ng pintuan ang mga nasa labas.
Muling tumulo ang luha niya nang isang mahigpit na yakap ang sumalubong sa kanya matapos niyang buksan ang pintuan ng condo niya.Khalid is hugging her so tight at naging dahilan iyon ng muling pag-tulo ng luha niya.Gusto man niyang yakapin pabalik ang binata ay kabaliktaran no'n ang ginawa niya.Pilit at buong lakas niyang inilayo sa kanya ang binata at nagtagumpay siyang tanggalin ang yakap nito dahil na rin sa nanghihina pa ito.Kita niya ang gulat at sakit sa mga mata ng binata nang dahil sa ginawa niya.“A-Abigail.” Banggit nito sa pangalan niya at kita niya ang sobrang takot sa mga mata nito.Iniwas niya ang tingin niya rito at piniling ituon ang tingin niya sa mga magulang niya.“I-Im fine.” Pagsisinungaling niya sa mga ito na agad namang tinutulan ng kapatid ng binata.“Oh, no. You're not. Narinig ko na 'yan beforNahihirapan man sa sitwasyon nila ng dalaga, sinikap niyang makipag-usap sa mga kaibigan niya nang maayos.Halos araw-arawin na ng pinsan niya ang pagpunta sa condo para lang magtanong kung nahanap na ba niya ang pinapahanap nito.Pinapahanap naman niya. Nakahingi na siya ng tulong sa ama niya. Sa totoo lang, hindi naman na niya kailangan pang ipahanap, e. Alam naman niya kung nasaan ang taong iyon.Ang tanging nasa isip lang niya ay ang sitwasyon nila ng dalaga.Araw-araw nga silang magkasama pero iniiwasan naman siya nito.“Any update?” Agad na tanong ng pinsan niya nang marating nila ang sala.Napailing na lang ang isa nilang kaibigan. Maging ang kasama nilang tauhan ng kanyang ama na isa sa magagaling pagdating sa paghahanap.Hindi kasi nila maintindihan kung bakit pa nito hinahanap ang babaeng nakasama nito nang gabing iyon. Inabot niya rito ang result ng sketch noong tinanong ang pinsan niya sa kung anong naalala niyang
Nang makita ang dalaga at ang pag-iingat na ginagawa nito habang nasa sala, medyo nakaramdam siya ng kaba nang nakita niya itong binuksan ang folder na kanina lang ay inabot niya sa pinsan niya.Alam niyang magugulat ito sa kung ano mang makikita nito mula ro'n at hindi nga siya nagka-mali.Nakita niya ang pagmamadali nitong pag-sara sa folder at ang mabilis na pag-alis nito sa sala.“Pascuelo, Tita wants you home.” rinig niyang saad ng kaibigan at nilingon at niya iyon.Naiiling siyang bumaling sa pinsan, “Who told you to let him drunk?” tanong niya sa kaibigan na ikina-igham naman nito. Napakamot naman sa batok ang imbestigador na kasama nila.“Alam mo namang problemado ang isang 'to,” anito. “Hayaan mo na lang.” dugtong nitong sabi.“At ako walang problema? Siguro naman nasabi ko rin sa inyong hindi ako kinakausap ng asawa ko di'ba?” inis na tanong niya at hindi niya napansin ang mga salitang lumalabas sa bibig niya. Tila naging b
Habang nag-aantay na mag-bukas ang elevator at makapasok do'n, hindi niya alam kung ano ang gagawin. Napakaraming bagay ang pumapasok sa isipan niya.Ang dalaga mismo ang nag-lagay ng litrato na iyon do'n, ibig sabihin ba no'n ay okay na sila?Hindi na ba ito galit sa kanya? Hindi na ba nito sinisisi ang sarili?Gusto na niya itong ma-yakap at makasama. Nasabi ng kakambal niya na lagi nitong tinatawagan ang dalaga at lagi naman niya itong sinasaway at pinagsasabihan na h'wag gawin iyon at hayaan ang dalagang makapag-isip pero sa tuwing ibinabalita ng kapatid niya ang mga pag-uusap nito at ng dalaga, hindi niya maiwasang isipin na sana kalimutan na lang ng dalaga kung ano man ang nangyari noon.Hindi niya naisip na konektado na pala ang mundo nila mula nang mawala at mamatay ang unang babaeng minahal niya.Kung alam lang niya na ang dalaga pala ang babaeng tinulungan noon ni Micaela, sasabihin naman niya iyon. Wala siyang balak na itago ang
Khalid was very much happy. Laking pasasalamat niya sa dalaga sa ginawa nitong paglalagay ng litrato ng kaibigan nito sa folder na iyon.Ngayon, habang nasa harap niya ito at sabay silang kumakain, hindi niya maiwasan ang mapangiti.Though, he wants to ask her about them. Are they okay now?He missed her so much to the point that he wasn't able to stopped himself earlier. He missed kissing her.He got his senses back when she let out a moan because of his kisses. Does she missed me, too? Does she missed my kisses, too?He bowed his head and let out a heavy sighed. His starting to feel something very familiar to him. He wants to take her now. Goodness!Napansin niya ang paggalaw nito at agad niyang inangat ang tingin dito.Nakita niya ang paulit-ulit na pagkagat nito sa ibabang labi nito na mas nagbigay sa kanya ng dahilan para mas lalong pag-initan.She kept on biting it and that made him lost his sane, “Baby, stop it.”
Nagising si Alelie sa mga halik ng binata sa leeg niya.Agad niyang iminulat ang mga mata at hiniling na sana hindi katulad nang unang beses na may nangyari sa kanila ay hindi siya ginigising nito nang napaka-aga.“Khal,” pagtawag niya sa pangalan nito pero patuloy pa rin ang binata sa ginagawa nito sa leeg niya, “Khal,” muling pagtawag niya sa pangalan nito at agad naman itong tumigil saka inangat ang mukha upang tingnan siya.He smiled, “Good morning.” bati nito.She smiled back, “Morning? You mean, morning?” pag-kumpirma niya sa sinasabi nito.He chuckled. Tila alam nito kung ano ang sinasabi niya, “Yeah, morning. I was planning on waking you up earlier but I did stopped myself,” he planted small kisses on her cheeks, “It's 7:30 AM, Baby. I did a good job, right?” he proudly said.Natawa siya dahil do'n. Alam talaga nito ang ibig niyang sabihin, “Yes, you did.” aniya saka niya ito hinalikan sa pisngi.Muli na naman nitong hinalikan
Habang nasa biyahe, napaisip si Alelie. Nitong mga nakaraan, kahit gusto niyang sabihin sa mga kaibigan niya ang tungkol sa kanila ng binata, hindi pa rin niya magawa. Lalo pa't sa sitwasyon nila no'n.Huminto ang kotse ng binata sa parking lot ng school na ipinagtaka niya. Bakit pa nito ipa-park ang kotse nito?“Bakit nag-park ka pa? Puwede naman akong bumaba kanina sa tapat ng gate, e.” aniya sa binata.He smiled, “I just want to spent the remaining 10 minutes of your time with you bago ka pumasok.”Agad siyang napangiti sa sinabi nito. Ang corny.Tinanggal nita ang seatbelts niya at hinarap ang binata, “So? As of now, you only have,” aniya saka tumingin sa wristwatch niya, “9 minutes and 26 seconds. What is it, Mr. Allada?” tanong niya rito saka ngumiti.Agad siyang kinabahan ng agad din nitong tinanggal ang seatbelts nito saka ito mabilis na lumapit sa puwesto niya.He leaned down his head and kissed her. She thought that it was j
Naiiling na sumunod siya sa pinsan niya. Wala ring nagawa ang isa pa nilang kaibigan kung hindi ang iwan ang opisina nito.Papasok na sana ito sa driver seat ngunit mabilis niya iyong pinigil.“I'll drive,” nagkatanginan silang magpinsan, “Ayoko pang mamatay.” simpleng dugtong niya sa sinasabi bilang paliwanag dito.Nalingon niya ang isa pang kaibigan ng magsalita ito, “Let your cousin drive, Pascuelo.” anito. “Ayoko ring mamatay.” dugtong nito at nauna ng pumasok sa likod ng kotse.Kokontra pa sana ang pinsan niya ngunit agad naman nitong pinigil ang sarili, “Whatever.” anito saka umikot sa kabilang pinto ng kotse katabi ng driver seat.Nang makapasok sila kita niya ang pag-iling ng kaibigan sa likod. Napabuntung-hininga na lamang siya.Habang nasa biyahe, kinakabahan siya. Kakahiwalay lang nila ng dalaga at narito na naman siya, papuntang school nito.Agad na sumikip ang pantalon niya nang maalala ang nangyari sa kanila ng dalaga sa
Naiilang man sa mga tingin ng binata, nakipagtitigan pa rin siya rito.Naramdaman niya ang kamay ng kaibigan na inalis ang kamay niyang nakahawak pa rin dito saka naglakad pabalik sa upuan nito. Ngunit hindi na ito nakaabot pa roon nang bigla itong natumba at nawalan ng malay.“Charisse!” sabay na sigaw nila ni Sharmaine.Mabuti na lang at mabilis na nasalo ng Pascuelo ang kaibigan niya.“Fuck!” sigaw nito habang nasa mga braso nito ang kaibigan niya.Lahat sila ay nagulat dahil sa pagbagsak ng kaibigan at halos lahat ng istudyante sa Cafeteria ay nasa kanila ang tingin.“Calm down.” Nalingon niya ang isa pang kasamang kaibigan ng binata. The great CEO Centino, “Carry your woman first out of here, Dude. You're making a scene.” anito saka umiling.What? A scene? Grabe ito, a!“This isn't my friend's fault, Kurt Centino.” aniya saka niya kinunutan ng noo ang lalaki.Agad nitong tinaas ang dalawang kamay na para bang sumusu