Tatlong linggo na ang nakalilipas, katatapos lang din ng libing ng anak ng mag-asawang Ornieza noong nakaraang linggo.
At sa labas ng dalawang operating room, ang mga magulang ni Alelie ay naghihintay matapos ang pag-oopera sa kanyang mga mata at ang nasa kabilang operating room naman ay si Kailey Ellena na ino-operahan naman sa puso.Sa labas kasama nila, naroon rin ang mag-asawang Ornieza na naghihintay kasama nila.Nais raw ng mga itong makita matapos ang operasyon ng dalawa.Minsan ay pupuntahan sila ni Mrs. Ornieza para dalhan ng makakain, pagkatapos ay pupunta naman sa kabilang operating room para dalhan ng pagkain ang mga Allada.Pinagmasdan ni Mildred ang mag-asawang Garcia saka dumako ang tingin niya sa pintuan ng operating room.Narinig niya mula mismo sa mga Garcia, na sa tuwing gigising ang anak ng mga ito, lagi itong sumisigaw ng tulong.It really brought her a trauma. Anang isip ni Mildred habang nakatingin sa pintuan.<Makalipas ang ilang buwan, hindi makapaniwala si Alelie na kahit saan siya magpunta ay bantay-sarado siya sa mga kaibigan.Oras-oras ang mga itong tumatawag sa kanya. Kahit na nasa broadcasting room siya, magugulat na lang siya kasi pabigla-bigla ay bubukas iyon at naroon ang dalawa.Gaya na lamang ngayon. Busy siyang inaayos ang natapos nilang i-record nang biglang bumukas ang pintuan no'n.Kunot-noo niyang tiningnan ang dalawa na para bang nakampante nang makita siya.“Really? Hanggang saan niyo ako balak na sundang dalawa?” tanong niya sa mga ito. Saka niya pinasadahan ng tingin ang mga suot nito, “At aware ba kayo sa itsura niyo ngayon?” ngiwi niyang tanong sa dalawa.Si Sharmaine kasi, suot pa rin ang uniform nito sa cheerleading na super ikli. Si Charisse naman, suot ang isang dark green na gown. Sigurado siyang galing pa sa practice ng cheerleading squad si Sharmaine at hindi na siya magugulat kung galing pang practice ng theater club si Cha
Nangingiting pinakatitigan ni Mildred Ornieza ang dalawang kasama.“Mildred, ano nga pala ang sasabihin mo sa akin?” Tanong ni Ara sa kanya. Ang ina ni Alelie.Ngumiti siya rito. Nakita naman niya ang pag-iling ni Karmela.“Haynako, Ara. Sana makayanan mo kung ano mang nais niyang sabihin. Dahil ako, ayos lang sa akin.” ani Karmela habang naiiling.Napanguso siya.Ang totoo kasi niyan, sa loob ng isang taon, isang taon rin niyang pinababantayan ang mga anak ng dalawa.Nalaman niya kay Karmela na kahit ayaw ng anak nitong si Khalid ang ipinakiusap nila rito noon, ginagawa pa rin nito.Iyon ay ang makipag-kilala ito sa ibang babae.Nababahala rin kasi siya lalo pa't nasa tamang edad na ang binata para mag-asawa.Kaya naman hiniling nila ni Karmela rito na, umattend ng MI. Pumayag naman ito nang pakiusapan nila ito kahit na ilang babae lang ang kitain nito.Para nga siyang bugaw dahil sa pamimilit rito. Mabuti na lan
Here they go again. Wala na yata itong katapusan. Khalid told himself. This is the 20th times he's been called to come over to their house, and his Mother asking him about coming to this MI thing. AGAIN. Ika-20 beses na siyang nakipag-meet sa iba’t-ibang babae, ngunit lahat nang babaeng iyon ay wala siyang magustuhan, or kahit katiting na paghanga para sa mga babaeng iyon ay wala. He knew himself, he's not a gay or something. He likes someone before butshe left him. Not for the other man, but because of some incident happened.Let's stop thinking about her, You're a brave one, mahal. Umiling-iling siya. “So, son? You'll meet her, right?” Maingat na tanong sa kanya ng ina na nag-pawala sa kung anong iniisip niya. Binalingan niya ito saka tumingin din sa tatay niyang nag-aabang din ng isasagot niya sa tanong ng ina. He sighed, “Mom, I know her.” Napatigil siya sa pagsasalita ng makitang tila kinikilig ang ina sa sinabi niyang kilala
“How can I ask my owndaughterto do that, Jerome?” Tanong ng Mommy niya.Ano'ng ibig sabihin ni Mommy?“I do know what you feel, My Ara. Kahit naman ako.” Sagot ng kan'yang ama.What?May nangyayari ba?Alelie asked herself.“Ano'ng gagawin natin? Hindi pa ba nahahanap ang gago mong sekretarya?” Galit na tanong ng kanyang ina.Dad’s secretary? Mr. Conselo?Why?“Not yet, my Love,” Sagot muli ng kan'yang ama.Something's wrong. And I feel like it's about our company. What the hell is happening, really?And, they're talking about me. Ano ba'ng ibig sabihin ni Mommy?“I already talked to Kalvin. He said his always open to helpus.” Pag-patuloy ng ama niya.Kalvin? Who's Kalvin?Tanong niya sa isip nang hindi makilala ang pangalang binanggit ng ama.“And?” Her Mom asked.She heard her Dad sighed, “Pero wala silang hininging kapalit. Maybe, it's because of what happened b
Nang marinig na nagri-ring ang kanyang telepono, agad na kinuha iyon ni Khalid. Agad na nakita niyang ang kan'yang ina ang tumatawag. Katatawag ko lang, ha? Anang isip niya. Nang umalis kasi siya sa bahay ng mga magulang niya kanina. Napaisip siya. Kaya naman nang makarating sa sariling condo niya ay agad niyang tinawagan ang ina at sinabing h’wag pilitin o madaliin ang katatagpuin niyang babae. Tinakot niya pa ang mga itong susunugin ang bahay ng mga ito pag pin-ressure ang babae. Kaya nagtataka siya na tumatawag ang ina niya ngayon. Sinagot niya ito, “Yes, Mom?” aniya. “Ayy. Good evening rin, son.” His Mom tsked. Napailing siya, “Good evening, Mom. What is it? Kung pipilitin niyo akong pumayag na pilitin si Abigail, my answer is no,” agad niyang paalala sa ina, “I told you, susunugin ko talaga ang bahay niyo kapag pinilit--” “Alelie said that ‘I'm not press
Kabado si Alelie kanina nang magpaalam s'ya sa mga kaibigan n'ya. Buti na lang at hindi s'ya nahalata ng mga ito na kinakabahan. Sinabi lang n'yang sa bahay siya ng parents niya pupunta para hindi na magtanong pa ang mga ito. Ngayon, hindi niya alam kung ano'ng gagawin niya. Habang nasa loob ng condo, sa harap ng salamin. Hindi niya alam kung ano'ng gagawin. Kung ano'ng dapat niyang suotin. Kung dapat bang pabebe s'yang gumalaw mamaya. Kung dapat ba s'yang magpa-impress sa modelong 'yon. “Why am I having a hard time thinking? It's not like, we're going on a date or something.” aniya sa sarili sa tumingin sa tatlong pares ng damit na nasa kama n'ya. Lumapit s'ya ro'n at kinuha ang jeans at loose shirt na naroon. “My style,” aniya habang tinitingnan ang damit. Napatingin s'ya sa isang white dress at skirt with off shoulder blouse na nasa kama. Umiling s'ya, “Ayaw ko sa inyo.” aniya. E
4 PM nang makarating si Alelie sa Cafe Innamorata. Habang nasa labas ng Cafe, sinubukan niyang silipin ang loob nito mula sa labas. “Narito na kaya siya? I mean, sabagay maaga pa. Bakit ba ang aga ko?” Naiiling na tanong niya sa sarili. Huminga siya nang malalim, at nang pag-buksan siya ng pinto ng guard, dahan-dahan niyang pinalibot ang mata. Her heart beat suddenly went so fast na halos makalimutan niya na ang paghinga. Her eyes found the man she came here for. “Narito na siya?” Tanong niya sa sarili. Dahan-dahan din siyang naglakad palapit dito at napansin niyang nakayuko ito at tila may iniisip. Umupo siya sa harap nito. Nang maramdaman siguro nitong may umupo sa harapan ng mesa ay agad itong nag-angat ng tingin sa kanya. Pansin niya ang pag-tigil nito sa kung ano mang sasabihin sa kanya. Bakit ba ganyan siya makatingin? tanong ni Alelie sa sarili
Tahimik silang kumakain at hindi maiwasan ni Khalid na hindi pagmasdan ang dalaga. At sa tuwing magagawi ang mata niya sa counter kung nasaan ang kakambal niya, nakatingin ito sa kanila at tila sayang-saya ito habang nakatingin sa Abigail niya. Aangkinin ko na. My Abigail. Anang isip niya nang ibalik niya ang mga mata rito. Tila nakalimutan siya nito dahil busy'ng busy ito sa pagkain ng in-order nito. Salitan nitong tinitikman ang mga pagkaing napili at kanina pa nito naubos ang isang baso ng Mango Shake na in-order nito. His smile turned into a cute chuckles as he stared at his woman. She looks more beautiful when she's eating. His mind said. Napailing siya. Nakita niya ang pag-angat ng tingin nito sa kanya. He smiled at her. “Sorry, nag-enjoy lang ako sa kinakain ko.” Paumanhin ng dalaga sa kanya at agad na bumaba ang mata niya sa labi nito ng kagatin na naman nitong mul