Kabanata 16

Sa loob ng opisina ni Semion ay walang ibang maririnig kundi ang bawat pagtapik-tapik ng hintuturo niyang daliri sa lamesa habang mataimting nakatitig kay Celeste.

Hindi naman maiwasang makaramdam ng hiya ni Celeste habang nakaupo kaharap si Semion. Tamad itong nakaupo, habang ang isang kamay ay nakapalumbaba. ‘Di niya tiyak kung anong ekspresyon ang nakaguhit sa mukha nito.

“Ano…” ‘di siya makatingin ng deretso sa lalaki. “P-Pasensya na nga pala… akala ko panaginip lang na ginawa ko ‘yon, hindi ko sinasadya. Pasensya na pumasok ako nang walang pahintulot sa bar room at pinakialaman ang mga mamahalin mong alak. Pasensya na dahil… naging bastos ako at sinukahan pa kita! Pasensya na talaga!”

Kung puwede lang lumubog sa kahihiyan ay ginawa na niya. Subalit wala siyang ibang pagpipilian kundi harapin iyon dahil sa kawalang-hiyaan niya noong isang gabi.

Narinig niya ang buntong-hininga ni Semion. “How are you feeling?”

“Ha?” napatanga siya sandali at napaangat ng tingin sa lalaki. “Ayos la