Chapter 42

"Why are you crying?!"

I heard some shuffling from inside of my room pero dahil sa naging pamilyar kaagad sa akin kung nasaan ako ,marahil ay dahil na rin sa mga natuklasan ko sa sarili ko kaya naman mas naging aware ako ng ganitong oras.

Niyakap ako ni Tzvi at pilit na pinatatahan pero tuloy tuloy pa rin ang tulo ng luha ko sa blanko kong mukha .Nakapaskil sa labi ko ang isang walang buhay na ngiti habang tinitignan ang walang kupas na ganda ng bilog na bilog na buwan.How cruel can this world be?How cruel can a reality be ?To even slap me with it without even lifting a hand .

Itinapon ni Tzvi ang libro at nakita ko na bumangga iyon sa pader sa gilid lang ng palabas ng balkonahe.Natuyo ang pisngi ko ng wala din akong ginagawa dahil nag - hire na yata ako ng taga- punas ng luha ko dahil kay Tzvi.

Nakadaiti pa rin siya sa akin hangga't sa napabuntong hininga na lang ako dahil sa higpit ng nagiging kapit niya sa akin.Kinalas ko iyon pero mahigpit talaga kaya naman napasinghal pa ako sa k