LOGIN“Talaga bang wala nang pag-asa? I mean… kahit hindi na come back, yung pagpapatawad na lang o casual treatment man lang?” tanong ni Anja habang nakakunot ang noo, para bang sinusukat ang tibok ng puso ni Nancy mula sa pinakamalalim na parte nito.Huminga si Nancy nang mabigat bago ngumiti—mapait, ma
Nagkatawanan silang dalawa, at sa unang pagkakataon matapos ang napakahabang panahon, naramdaman ni Nancy ang gaan ng loob—parang kahit saglit, nabawasan ang bigat ng mga alaala.Pagpasok nila sa loob ng cafe, naupo agadd sila sa isang spot.Lumapit ang isang waiter, bitbit ang menu. “Good afternoon
"ANJA!" tawag niya sa doctor ng makita niya ito sa parking ng ospital. Nalaman niya na nakaduty ito, at matiyaga siyang naghintay sa paglabas ng kaibgan."Nancy??!" nanlaki ang mga mata nitong tanong ng makita siya, "Oh my God! ang ganda mo na lalo!"Nagyakapan silang dalawa, mahigpit at ramdam ang
"NANCY?" Nanlaki ang mga mata ni Alfredo nang makita ang anak na nakatayo sa pintuan, tila isang sorpresang hindi niya inaasahan matapos ang mahabang panahon."Dad…" mahina ngunit puno ng lambing ang boses ni Nancy habang lumalapit, nakabuka ang mga bisig para yakapin ang ama."Nasaan ang mga bagahe
Sa labas ng bahay, sa lilim ng punong santol at sa pagitan ng mga aninong gumagalaw dahil sa ikinukumpas ng hangin, may nakatayong isang lalaki—tahimik, halos hindi humihinga, at mistulang bahagi na ng dilim. Hindi siya gumagalaw, pero ang mga mata niya’y nakatutok lamang sa mismong bintanang kinala
“Nancy,” putol ni Roselle, tumigil ang tawa. “May itatanong sana ako, pero huwag ka magalit.”Napatingin si Nancy. “Ano?”“Hindi mo ba naiisip… na baka kailangan mo ring magpatingin?”Namilog ang mata ni Isko. “Love, baka mali ang—”Pero itinuloy na ni Roselle, banayad ngunit matatag.“Hindi naman d







