MARAHANG idinilat ni Elysse ang mga mata mula sa malalim na pagkakatulog. The darkness of the room filled her eyes. It took a moment for her before she could remember what was happened last night she fell asleep then it hits her.The realization comes up to her like a lightning volt. Wala siya sa sariling silid at hindi lamang panaginip ang lahat— ang nangyaring pag-angkin ni Carson sa kanya. Lalo lamang niya napatunayang tama ang lahat nang sa pagbangon niyaʼy natural na dumausdos ang kumot na nakabalot sa kanya at mabilad ang kanyang dibdib. Kaagad na nanuot sa kanyang mga kalamnan ang lamig na dulot ng aircon. Mabilis niyang hinila ang kumot at ibinalot ang sarili.And the other thing she was not familiar of was the feely between her legs. It was slightly swollen. Napasabunot siya sa sariling buhok na para bang sa pamamagitan niyon ay mamabawi pa niya ang naganap but she was assh*l* if she think it is.Marahan niyang nilingon si Carson na ngayon ay mahimbing na natutulog. Bagaman m
“WE NEED to talk, Ely,” Carson said to her. Inilapit pa nito nang kaunti ang sarili sa kanya ilang pulgada ang itinira. His familiar scent came to her nostrils and some scene from that night quickly flashed to her mind. Kaagad niyang pinalis iyon.Sa pandinig din niya ay hindi ito nakikiusap na mag-usap sila. Para bang isa iyong obligasyon sa klase ng pagkakasabi ng lalaki sa kanya.Ngunit sa wakas ay nahanap din niya ang susi ng kotse saka hinarap ito. “Sorry, Carson. But I have to pick up Andres to his school. Baka kanina pa naghihintay ng sundo iyon.” Sinundan niya ng mabining ngiti ang sinabi upang hindi nito isiping umiiwas lamang siya.But her act wasn’t effective for Carson. He grabbed her arm before she could get inside the car. Her eyes automatically flew to his hand which gives light warmth to her skin. Kahit nakasuot siya ng light blue long sleeve blouse ay dama pa rin niya ang init ng balat ng lalaki. She slowly pulls her arm from him. “Please, Ely. Just a short time. Ka
LHIM na lamang na naipanalangin ni Elysse na sana ay may kakayahan siyang mag-teleport nang mga oras na iyon. Hindi niya sukat akalain nang dahil sa kanyang pagkakamali ay matutuklasan ni Carson ang pinakatatago niyang lihim. At higit sa lahat ng tao ay si Carson ang dapat na hindi makatuklas ng totoong pinagmulan ni Andres. “A-anak ko si Andres. A-anong sinasabi mo?” pagmamaang-maangan pa niya na para bang mahuhulog pa roon ni Carson.Pakiramdam ni Elysse ay pinagpawisan siya ng malamig. Tuluyan na rin siyang nawalan ng ganang kumain pa.Halos mag-isang linya naman ang mga kilay ng lalaki sa kanyang itinuran. “Inakala ko rin na anak mo si Andres. Ang sabi mo pa noon nabutis ka ng boyfriend mo noon sa college at nang malaman niya ang sitwasyon mo, tinaguan ka na niya,” pagpapaalala nito.Naalaa nga niya na iyon ang kanyang kuwento nang unang beses pa lamang makita ni Carson si Andres at sanggol pa lamang.Pakiramdam ni Elysse ay susumpungin siya ng kanyang migraine dahil sa pamimil
MAKAILANG beses munang humugot ng hangin si Elysse bago siya nagdesisyong sagutin ang pagtawag ni Carson sa kanyang cellphone. Hindi siya nagsalita at hinayaan na ito ang maunang magsalita.“Hi,” narinig niyang bati nito mula sa kabilang linya.Ang marinig lamang ang boses nito mula sa kabilang linya ay lalong nagpapakaba kay Elysse at naging ganoon na siya mula ng gabing may mangyari sa kanila.“H-hello.”“Have you already received the flowers?”Her eyes automatically flew to the red roses. Kung gayun ay ito pala ang nagpadala ng mga mamahaling bulaklak.Napahugot siya ng hangin. “Yes. W-why?” she nervously asked.“Ely, hindi pa rin ako susuko na mapapayag kitang magpakasal sa akin.”Napapikit siya nang mariin. 'Heto na naman tayo!'“Carson, thank you for the flowers pero sana hindi ka na nag-abala pa.”“Bakit? Hindi mo ba sila nagustuhan?”Huminga siya nang malalim saka inipon ang lahat ng lakas ng loob. Tatapatin na niya si Carson na hindi puwede ang gusto nitong mangyari. “Ang to
ELYSSE thought that she was just only dreaming when she saw Carson in front of her, staring at her. But the question came to her half-awake mind, what does he doing in her dreams?But it wasn’t only a dream when she realized she could smell his familiar scent too. Kaagad siyang napadilat nang malaki kasunod niyon ay ang biglang pagbangon mula sa higaan.“What are you doing here?”“I called your office and your assistant said you get off early at work. Masama raw ang pakiramdam mo.” He sounds worried.“Bakit ka ba tumawag?” tanong niya habang pinakikiramdaman ang sarili. Bakit parang hinahatak ulit siya ng higaan pabalik?“I just wanna invite you and Andres for dinner.”“Bakit?”“Wala lang,” gagad nito na nakapagpairita sa kanya.“Sa ibang araw na lang. Umuwi ka na kasi matutulog pa ako.”“But I made a promise to Andres that we will gonna have a dinner date. Umaasa ang bata.”'Nangako siya ng dinner date sa anak ko?' Nalukot ang kanyang mukha sa sinabi ni Carson. “Kailan ka nangako s
NANG maihain na ni Carson ang lomi na kanyang hiniling ay kaagad na nakaramdam ng panunubig ng bibig si Elysse. She looked at it very happily as if it was her first time eating that kind of food.Nag-uumapaw iyon sa sahog lalo ang chicharon. Lalo pa siyang natuwa nang makitang may kasama pa iyong isang balot chicharong bagnet.“Ngayon lang kita pagbibigyan sa mga ganyang pagkain para lang ganahan kang kumain at lumakas agad,” turan ni Carson na ang tinutukoy ay ang chicharon.“Bawal sa ’yo mga unhealthy foods,” dagdag pa nito.Napasimangot siya pero agad din niyang itinuon ang buong atensyon sa pagkain. Akmang susubuan pa siya ni Carson na maagap niyang tinapik ang kamay nitong kukunin ang kutsara.“Hey! What are you going to do?”Nagulat naman ito sa naging aksiyon niya. “I will feed you.”“Yeah, I know pero bakit? Hindi kaya ako imbalido. Buntis lang ako, okay?” pagtataray niya.Amusement drew all over his face. “Sumusungit ka na naman. Okay, sige. Kumain ka mag-isa.”Then, Elysse s
“MOM!”“Andres, baby!” mahigpit niyang niyakap ang anak.Napansin agad niya na basang basa ng pawis ang bata. Kasunod niyon ay tiningnan niya si Manang Zenny na nasa likuran lamang ni Andres. “Saan po kayo galing manang? Bakit po basang-basa ng pawis si Andres?”“Dinala ko siya riyan sa pinakamalapit na playground sa parke nitong subdivision. Total ay Sabado naman ngayon at walang pasok. Teka, kukuhanan ko lang siya ng pamalit na damit.” Humakbang ito patungong hagdan.Si Carson naman ay kanyang tingnan na tila nang-uusig. Hindi naman pala nito nilinaw na nariyan lang pala sa tabi-tabi ang kanyang anak. Naku! Makakatikim na talaga ang lalaking ito sa kanya. Sinagot naman siya ni Carson ng isang kibit balikat at batid niya na alam nito kung bakit niya ito tinitingnan ng ganoon.“Mom, sabi ni Tito Carson, magkakaroon na raw po ako ng mga kapatid. Totoo po ba ’yon?” tanong ni Andres kasabay ng paghawak sa kanyang palad.Siya naman ay muling bumalik sa pagkakaupo sa malambot na sofa saka
NANG puntahan ni Elysse ang anak sa kuwartong pinaglagakan nito ay kasalukuyan na itong inaayus ni Manang Zenny. Nilapitan niya ang bata saka hinarap ito.“Anak, galit ka ba kay mommy?” tanong niya dahil hindi ito makatingin ng maayos sa kanya. Ganoon ito kapag nagtatampo.Mayamaya pa ay tumingin na rin ito sa kanyang mga mata. “Mom, dito na lang po tayo. Huwag na po tayong umuwi.”Napatingin siya kay Manang Zenny nang sabihin iyon ng anak. Maging ito man ay nahihirapan sa naririnig.“Anak, kasi—” Tumikhim siya bago muling nagsalita. “Hindi kami puwedeng magsama ng Tito Carson mo sa iisang house. Bahay niya kasi ito at m-may sarili tayong house.” Paano ba niya ipaliliwanag dito na hindi maaari ang nais ng anak.“Bakit po hindi puwede? May baby na po kayo. Kawawa naman po ang mga kapatid ko kapag hindi nila kasama daddy nila kapag nasa bahay na sila.” Nahimigan ni Elysse ang tinig ng anak na tila gumagaralgal at nang kanyang mapansin ang mga mata nito’y namumula na iyon. Nagbabadyang